Samen met haar Squirtle Freeze liep ze langs de Southern Plains , een vredig stukje grasveld, waar vast en zeker veel pokémon rond zouden lopen. Sinds ze Freeze had ontvangen van Professor Oak had ze nog geen andere pokémon gevangen. Dit moest veranderen, anders zou ze voor gek staan als Trainer. Een paar dagen waren al sinds die dag voorbij gegaan en Freeze werd steeds een beetje sterker. Maar toch, qua luisteren was hij nog steeds niet de beste. Als ze hem opdroeg om een aanval te doen luisterde hij soms niet eens! Wat had ze daar toch een hekel aan, maar ze bleef het proberen. Dus zo probeerde ze hem steeds wat gehoorzamer te maken. Soms lukte het en soms ook weer niet. Een paar meter van haar af werd het gras hoger, ze hield haar hand boven haar ogen om haar meer zicht te geven. Een ritselend geluid klonk in haar oren, ze draaide zich om. Daar zag ze toch echt de toppen van de sprietjes bewegen! Een pokémon! Ze haastte zich naar de plek toe met Freeze aan haar zij en begon het gras uit te kammen voor sporen. Een paar stengels waren verbogen door iets, dus ze had inderdaad een pokémon zien bewegen. Binnen in haar kreeg ze weer wat meer hoop en liep zachtjes verder. Helaas was het nu doodstil, op haar eigen voetstappen na. Sishuri stond even stil en probeerde het vaagste geluidje wat er was op te vangen. Niets! Een beetje geïrriteerd stampte ze met haar voet op de grond. “Laten we maar teruggaan Freeze, dit word tijdsverspilling..”
Toen ze samen weer terug uit het hogere gras waren gekeerd hoorde ze weer dat ritselende geluid. Hoopvol draaide ze zich weer om en zag voor de tweede keer het gras bewegen. Zo snel mogelijk rende ze naar het gras toe en kon nog net op tijd zien wie haar steeds lastig viel. Een aardig dikke bruin met gele vogel keek haar geschrokken aan en spreidde haar vleugels. Kwaad vloog ze op en liet kleine stroompjes van lucht tegen haar gezicht slaan. Met haar arm voor haar gezicht geslagen riep ze; “Freeze gebruik Bubble!” Freeze draaide zich om en opende zijn mond om de aanval te gebruiken. Bubbels ontsnapte uit zijn mond en vlogen zowaar op naar de vogel. Toen ze geen vlaagjes wind meer voelde keek ze naar de vogel en zag dat deze verder weg was gevlogen. Te ver om nog een aanval op te richten. Sishuri stampte weer met haar voet op de grond en keek Freeze aan. Ze bukte en pakte hem op. “Goed gedaan, jammer genoeg is het niet gelukt. Misschien komen we hem wel nog een keer tegen.” Ze aaide hem over zijn kopje en liet hem weer zakken. Het gras waar ze stonden was helemaal plat gedrukt en precies onder de plek waar de vogel had gevlogen was het doorweekt. Freeze’s Bubble had dus wel effect gehad, ook al was het alleen al op het gras. Misschien hadden ze wel een beetje schade aan de vogel gebracht.
Weer eens kwamen ze uit het hoge gras, maar dit keer trokken ze zich niets aan van het geluid. Sishuri zocht een plekje in de schaduw van een nabijgelegen boom en rustte even uit. Ze had haar tas naast haar neergelegd om even al die spullen niet mee te hoeven sjouwen. Freeze liet zich op zijn buik neervallen en sloot zijn ogen, zijn schild ging langzaam op en neer door een diepe ademhaling. Zonder al die moeite om pokémon te vangen was dit nog niet zo slecht. Geen regels of irritante mensen om je heen. Alleen maar jij en je pokémon. Maar het enige wat ze wel miste aan haar oude leven was de gezelschap. Zelfs als ze vrienden maakte kon ze die niet meenemen op haar reis, ze moesten hun eigen weg nemen. De enige vriend die ze nu had was Freeze en die luisterde nog niet eens zo goed. Opeens voelde haar oogleden erg zwaar, langzaam vielen ze dicht en toen werd alles zwart..
Sishuri werd wakker gemaakt door een soort krijsend geluid. Freeze had het blijkbaar ook gehoord, want hij sprong meteen overeind. Ze richtte haar blik naar boven en zag een staart vol met veren. Bruin met gele veren. Opgewonden sprong Sishuri overeind en zag het hele lichaam. Het was dezelfde vogel! Dit keer pakte ze uit haar tas de pokédex en voor de zekerheid een Pokéball. Ze opende het rode boekje en bekeek de informatie. Het was een Pidgey, een vlieg én normaal soort. Een glimlach verscheen op haar gezicht en ze wenkte Freeze. “Dit keer gaan we hem wél verslaan.” Ze richtte haar aandacht weer op de Pidgey, die haar blik steeds veranderde van Sishuri naar Freeze. “Freeze gebruik nog een keer je Bubble!” De Squirtle knikte en schoot weer een straal van bubbels op de Pidgey af. Dit keer ontweek ze deze aanval met gemak en vloog op. Haar vleugels volledig uitgestrekt en haar bek een klein beetje open. Een hard gekrijs ontsnapte daaruit en Freeze legde zijn pootjes over zijn oren. Dit was de perfecte kans voor de Pidgey om aan te vallen. Met een sterke Tackle werd Freeze geraakt en een paar meter verder geduwd. “Freeze sta op! Je kan dit makkelijk winnen!” Freeze duwde zich weer op en keek kwaad naar de Pidgey, die nu op haar gemak op de grond ging staan en hem uitdagend aankeek. Freeze keek nu naar Sishuri, wachtend op een bevel. “Goed, gebruik nu je Tackle!” Hij knikte en rende op de Pidgey af, dit keer was de aanval gelukt en werd de Pidgey volop geraakt. Uitgeput stonden de twee pokémon tegenover elkaar, strijdlust was te zien in hun houdingen. De Pidgey daagde Freeze weer uit, maar hij bleef staan. “Oké, Freeze gebruik nu je Bubble!” Weer kwam er een straal van bubbels uit zijn mond, die weer de Pidgey raakten. Met haar oogjes dichtgeknepen viel ze neer op de grond. Sishuri pakte meteen haar Pokéball en gooide die. Hij raakte zijn doel en de Pidgey werd in de bal gezogen. Sishuri stond gespannen naar de bal te kijken, zou de Pidgey erin blijven of was dit allemaal verspilling geweest van haar tijd? Ze richtte haar blik op Freeze, die door bleef staren naar de bal. "Het komt vast wel goed.." Zei ze met een duidelijk geforceerde stem, ze slikte en keek weer naar de Pokéball.

De Pidgey probeerde nog uit de bal te breken, zo gemakkelijk ging hij het niet opgeven, maar hij was te verzwakt van het gevecht en dus gaf hij het op. De bal hield op met bewegen en het rode lampje doofde. Gefeliciteerd! Je hebt een Pidgey gevangen!

OOC: Sorry, hehe, vast over het hoofd gezien..

Geeft niet hoor Verder een mooie post! (trouwens, na het stukje dat is ge-edit door een gymleider mag je nog wel weer het stuk typen waarin je de pokéball oppakt en blij bent met je vangst etc. +5 voor je post!