Een rustig briesje stond in haar gezicht. Tevreden liep ze een klein, schattig weilandje in. Het gras wuifde rustig in de wind. Langzaam stapte het meisje naar voren. Langs haar zij hing een beige tasje. Het bungelde ritmisch bij elke stap. De stof was niet erg dik, en er doorheen was een kleine Pokéball te voelen. Sango legde haar hand erop. Het voelde hard aan. Ergens op het midden van het weilandje stopte ze en liet zich langzaam in de kleermakerszit terecht komen. Het tasje lag bewegingloos naast haar. De zon scheen een heerlijke warmte op haar gezicht. Rustig sloot ze haar ogen. Zomer was toch echt het fijnste seizoen van het jaar. Eén oog opende zich weer en keek nieuwschierig naar het tasje. Ze kon het niet laten. Met één handbeweging opende Sango het tasje en haalde langzaam de Pokéball eruit. Ze hield het in beide handen, en keek er glimlachend naar. Gisteren had ze deze voor haar verjaardag gekregen. Haar ouders vertelde haar dat het een jonge, ongetrainde Growlithe was. Opgewonden drukte het meisje op het knopje van de Pokéball. Een witte, fonkelende straal kwam in beeld en aan het einde van die straal verscheen een klein gestalte. Het witte licht verdween weer en voor haar stond een rood-gestreept beestje met een dikke kuif, borst en staart. Het keek een beetje verbaast om zich heen. Dit zou wel de eerste keer zijn sinds dat hij eruit werd gehaald. Ze had hem van tevoren al Sasori genoemd. Dat betekend Schorpioen. Het was niet om het uiterlijk, integendeel zelfs. Ze vond e betekenis zo mooi. Sasori keek haar even aan met zijn grote, bruine ogen. Sango stak voorzichtig een hand uit. De eerste kennismaking zou vast heel belangrijk zijn. 'Dag.. Sasori,' Sprak ze zachtjes. De Growlithe keek nieuwschierig naar de hand en zijn oren spitste door haar stem. Hij leek het wel interessant te vinden. Zijn staartje begon licht de wiebelen. Hij opende zijn bekje, en liet een zachte grijns zien. Als het tenminste een grijns was. Het gaf haar een goed gevoel. Sasori leek haar op een of andere manier te accepteren. Ze verzachtte haar blik, en reek haar hand naar hem uit. Zijn rode vacht voelde zacht aan. Terwijl ze hem aaide rook de Pokémon aan haar arm, en beet er zachtjes in. Niet hard gelukkig, maar zelfs nu was te voelen hoe scherp die hoektanden waren. Langzaam stond Sango weer op en Sasori volgde haar voorbeeld. Rustig begon ze te lopen, en in haar ooghoeken zag ze de jonge Growlithe vrolijk achter haar aan springen. Ze glimlachte. Dit was het begin was een heel nieuw leven...

OOC: Ik heb nog geen ervaring met Pokémon rpg, duss... Ik hoop dat het klopt voor zover? (: