Lachend rende Kasumi door de achtertuin. Achter haar aan hobbelde een Squirtle, die al net zo hard lachte. Het meisje liet zich in het gras vallen, waarbij haar blauwe haren uitwaaierden over het frisse, groene gras. Shui klom op haar buik en ging daar zitten. Kasumi lachte, waarbij de pokémon op en neer stuiterde. "Gekke Shui," zei ze liefkozend, terwijl ze over zijn kopje streek. Ze had de Squirtle nog maar een dag, maar het voelde alsof ze altijd al vrienden waren geweest. Haar donkere ogen gingen naar de lucht. Het was wat bewolkt, met hier een daar een streep fel blauwe lucht. Je kon zien dat het boven in de atmosfeer hard waaide, want de wolken schoten over haar heen. Hier beneden, aan de grond, stond maar en zacht briesje. Haar blik ging terug naar Shui. "Weet je wat? We gaan mijn tante opzoeken," zei ze plotseling, terwijl ze overeind kwam. De Squirtle viel achterover op haar uitgestrekte benen. Hulpeloos spartelde hij met zijn pootjes en snel draaide Kasumi hem om. Het was voor schildpadpokémon erg onprettig om op de kop op hun schild te liggen! Shui klom van haar benen en het meisje sprong overeind. "Kom Shui! Je vind haar vast aardig. Tante Cynthia is de leider van de Watergym!" De pokémon keek haar vragend aan, Kasumi keek nog verbaasder terug. "Weet je niet wat een Gym is?'' vroeg ze wat ongelovig. Shui schudde zijn hoofd. "Ik leg het je onderweg wel uit." Kasumi gebaarde het haar hand dat hij mee moest komen en liep de tuin uit.

Terwijl ze door de straten liepen, vertelde Kasumi wat Gyms waren, wat je er deed en dat pokémon er tegen elkaar vochten. Ze ving Shui's bedenkelijke blik en moest lachen. "Rustig maar. Wij gaan geen Gyms uitdagen." De Squirtle keek verbaasd naar haar op. "Wij gaan meedoen aan Contests!" Kasumi vertelde hem alles over Contests, de rondes en dat het meer om schoonheid dan om kracht ging. Shui leek dit verhaal veel beter te ontvangen. "Dus, lijkt het je wat?" vroeg Kasumi vriendelijk. "Squir, Squirtle!" antwoordde Shui opgewonden, zijn ogen glansden. Het meisje glimlachte breed. Ja, ze had echt de juiste pokémon gekozen! Na een tijdje lopen kwamen ze aan bij de Watergym. Kasumi was er nog niet zo vaak geweest, maar ze wist zeker dat ze haar tante hier zou vinden. Ze duwde de deur open, liet Shui naar binnen en volgde hem de lichte ruimte in. Het werd vrijwel geheel gevuld door een gigantisch zwembad met daarin drie ronde, drijvende plateaus. "Tante Cynthia?" riep Kasumi twijfelend. Ze durfde niet echt ongevraagd verder te lopen.

OOC: Cynthia graag eerst laten posten!

+3 voor joUu!

"Kasumi!" de stem van haar tante zweefde naar haar toe. Nu pas viel het Kasumi op dat de ruimte helemaal niet leeg was. Cynthia had aan de waterkant gezeten en stond nu op om naar haar toe te lopen. "Wat heerlijk om je te zien!" sprak de vrouw, terwijl ze haar omhelsde. Kasumi schoot even in de lach door het enthousiasme van haar tante. "Het is ook fijn om u weer te zien, tante!" glimlachte het meisje. Hoewel ze in dezelfde stad woonden, zag Kasumi haar tante niet zo vaak. Cynthia was nu eenmaal Gymleidster en moest constant uitdagers bevechten en zelf natuurlijk ook trainen. "En wat zie ik daar?" schetterde haar tante verder, "Je hebt een Squirtle!" Het blauwharige meisje grijnsde breed en knikte. "Ja, dit is Shui," zei ze, terwijl Kasumi naar de Squirtle gebaarde. Shui zwaaide even naar Cynthia. "Wat fijn om te zien dat je een waterpokémon hebt gekozen!" zei de vrouw enthousiast. Opnieuw schoot Kasumi in de lach.

"Nou, ik heb hem niet alleen maar gekozen, omdat hij een wateropkémon is. De Charmander was niet echt aardig en toen ik neerhurkte bij de andere twee kwam Shui naar me toe om kennis te maken. Toen wist ik dat hij mijn pokémon moest zijn," vertelde het meisje. Ze streek haar lange haren even uit haar gezicht en glimlachte naar Shui. Die grijnsde terug, maar keek toen verlangend naar het zwembad. "Toe maar jochie," zei Kasumi bemoedigend. Meteen sprintte de Squirtle er vandoor en dook hij het water in. Hij ging kennis maken met Cynthia's pokémon, Kasumi kon alleen maar hopen dat ze vriendelijk zouden zijn tegen Shui. Haar donkerblauwe ogen gingen terug naar Cynthia. "Zeg tante, ik kwam langs om u wat te vragen. Shui is een waterpokémon, dus heeft u misschien wat tips om hem te verzorgen en te trainen? Ik wil graag wedstrijden met hem gaan doen," ratelde Kasumi opgewekt. Hopelijk kon haar tante haar helpen. Misschien kon ze hun zelfs trainen! Maar misschien zou de vrouw zeggen dat ze geen verstand had van wedstrijden.. Ach ja, ze zou het vanzelf horen.

+2!

Haar tante leek helemaal op te leven, voor zover ze niet al erg levendig was, toen ze haar om hulp vroeg. "Nou meissie, dan ben je aan het goeie adres. Ik kan je alles vertellen over hoe jij je Squirtle het beste kunt verzorgen." Kasumi begon helemaal te stralen bij die woorden. Wat fijn dat tante Cynthia haar wilde helpen! Ze wilde Shui zo goed mogelijk verzorgen, maar erg veel wist ze nog niet van het verzorgen van pokémon. "Ik heb volgens mij nog wel ergens een speciale wax liggen waar zijn schild extra van gaat glimmen. Wacht even, dan haal ik het wel." ratelde haar tante verder, waarna de vrouw weg liep. Kasumi staarde haar even overdonderd na, maar herstelde zich snel. Ze richtte haar blauwe ogen op Shui, die met Cynthia's pokémon aan het spelen was. "Shui, hoor je dat? Tante Cynthia kan ons helpen!" riep ze opgewekt naar haar pokémon. De Squirtle maakte een vreugde rondje en spoot toen een straaltje water uit zijn mond. Kasumi schoot in de lach bij het zien van het miezerige fonteintje. Eigenlijk wist ze helemaal niet wat voor aanvallen Shui kon!

Snel pakte ze haar pokédex uit het kleine tasje dat ze bij zich had en klapte het over. Squirtle, sprak het, wordt geboren met een zacht schild. Al snel na zijn geboorte word het hard en veerkrachtig. Dankzij de vorm van het schild kan Squirtle hoge snelheden bereiken in het water. Nadat de pokedex was uitgepraat, vroeg Kasumi zijn aanvallen op. Tackle, Tail Whip, Bubble, Withdraw. somde het apparaatje op. Nadenkend keek ze naar Shui, waarna het beeld van een Withdraw en Bubble combinatie in haar hoofd opdook. Als hij zich terug zou trekken en daarna Bubble zou gebruiken.. Misschien kon hij er ook nog een beetje bij ronddraaien.

Op dat moment kwam haar tante terug. "Kijk eens!" Cynthia overhandigde haar een potje met daarop het label Squirtle Wax. "Als je deze wax op zijn schild smeert, dan gaat het extra goed glanzen. Je kunt het vaak gebruiken, het is niet schadelijk voor hem." Kasumi knikte ten teken dar ze het had begrepen. Dat zou goed van pas komen tijdens wedstrijden! Het uiterlijk van een pokémon was nu eenmaal erg belangrijk. "Dus, wedstrijden hè? Ik had ook niet anders verwacht. Je leek me al niet het type voor gevechten. Ik kan je wel het één en ander leren. Ik heb veel opgetrokken met coördinators en weet ook wel wat mooie aanvallen" Glunderend keek ze haar tante aan. "Dat klinkt geweldig!" zei ze enthousiast. "Ik heb net even Shui's aanvallen opgezocht en heb al een ideetje."

Ze liep naar de rand van het bad en riep de Squirtle. Shui kwam eraan surfen en sprong met een fontein van spetters uit het bad. "Ik wil even wat proberen," zei ze vriendelijk. De pokémon knikte en nam wat afstand. "Goed, doe nu eerst Withdraw." Met een vreemd plop geluidje trok Shui al zijn ledematen terug. Kasumi giechelde even, omdat het er zo raar uitzag. "En nu je Bubble," beval ze. Shui spoot een straaltje bubbels uit zijn schild, maar het leek niet erg spectaculair. "Meer bubbels, Shui!' zei Kasumi, terwijl ze haar vuisten balde. De Squirtle stootte nu een flinke stroom bubbels uit, maar door de kracht van de aanval schoot hij naar achter en stootte hij tegen de muur. Kasumi grimaste. Dat zag er helemaal niet uit zoals zij het had gewild. Misschien moest hij erbij draaien..

"kom maar weer tevoorschijn, Shui." De Squirtle plopte zijn ledematen weer uit zijn schild en waggelde naar haar toe. Ze hurkte en legde haar hand op zijn kop. "Dat was niet slecht voor een eerste poging," zei ze toegeeflijk. Shui grimast echter en ze slaakte een zucht. "Okee, het was niet best, maar we zijn nog maar net begonnen." Kasumi stond weer op en keerde zich naar haar tante. "Dat was niet helemaal zoals ik het in gedachten had," zei ze verontschuldigend. Eerder helemaal niet, maar dat ging ze haar tante mooi niet aan de neus hangen.

OOC: Let op, ik heb Kasumi twee jaar ouder gemaakt!

+4!

Haar tante keek haar.. vreemd aan. Afkeurend haast. "Had je dan werkelijk verwacht dat het anders zou gaan?" Kasumi keek Cynthia met grote ogen aan en kromp een beetje ineen. Okee, dat klonk niet al te best. "Kasumi, je moet niet vergeten dat je je Squirtle nog maar net hebt! Je kunt beter eerst de aanvallen die hij kan afzonderlijk oefenen tot hij ze voldoende beheerst en ze dan pas combineren." Kasumi richtte haar blik op haar schoenen en schuifelde er ongemakkelijk mee. "Je vraagt een pas geboren kind toch ook niet of hij een stukje kan rennen als hij nog maar net kan staan en nog niet eens kan lopen?" Het blauwharige meisje knikte timide, haar schouders hingen verdrietig naar beneden. Wat stom van haar! Ze wilde veel te veel, ze moest die zevenmijlslaarzen uittrekken en bij het begin beginnen. Professor Oak had de Squirtle gefokt en natuurlijk opgevoed, maar het was haar taak om hem te trainen.

Ondertussen had tante Cynthia zich tot haar Seadra gekeerd. "Sayo, wil je even een hoepel van de bodem halen?" De Seadra verdween onder water en Kasumi schuifelde wat dichter naar het bad toe om te zien wat hij deed. De pokémon kwam weer boven met een blauwe hoepel. "Oké Kasumi, het is heel simpel. Laat Shui een paar keer door deze hoepel springen vanuit het bad, kijk zo. Martin?" De sierlijke Dewgong sprong een in een keurige boog door de hoepel en verdween weer onder water haast zonder een spettertje op te gooien. Vol bewondering volgde Kasumi de bewegingen van de pokémon en schrok op toen Cynthia haar weer aansprak. "Doe dit een paar keer. Als het goed gaat, laat je het hem doen terwijl hij Withdraw doet."

Zenuwachtig nam ze de hoepel van haar tante aan. Wat als dit ook niet goed ging? Misschien werd tante Cynthia dan wel weer boos op haar.. Het meisje slikte moeizaam. Ze moest het maar gewoon proberen. "Shui..?" zei ze vragend, waarna de Squirtle naar het bad waggelde en erin dook. Kasumi hield de hoepel boven het water. "Okee Shui, laten we het proberen," zei ze niet erg overtuigd. De Squirtle verdween onder water en sprong toen met maaiende ledematen door de hoepel. Kasumi deinsde haast van schrik achteruit, maar wist zichzelf tegen te houden. "Shui, probeer je armen bij je te houden. Alsof je een dolfijn bent," riep ze in zijn richting. Ze wist niet zeker of hij haar wel gehoord had, aangezien de pokémon onder water was. Shui sprong weer door de hoepel, zijn armen nu tegen zijn zij geklemd. "Veel beter!" riep Kasumi enthousiast. Probeer nog wat meer te ontspannen, maar niet weer gaan spartelen." Opnieuw sprong de Squirtle door de hoepel, al veel meer ontspannen. Kasumi grijnsde breed, terwijl Shui zijn actie nog twee keer herhaalde.

"Mooi, probeer nu door de hoepel te springen tijdens een Withdraw." riep het meisje enthousiast. Shui stak even zijn kopje boven water, knikte en spurtte er weer vandoor. Hij sprong uit het water, trok zijn ledematen terug, maar was te langzaam en bleef met zijn arm achter de hoepel haken. Kasumi voelde een ruk aan haar arm en werd het water in getrokken. Ze slaakte een gil en viel met een grote plons in het water. Ze ging kopje onder, maar zonk niet ver weg. Weer boven zwom ze meteen naar de kant en hees zich omhoog. Het water was gelukkig niet koud, maar nu was ze helemaal nat! "Ook dat ging niet helemaal zoals geplant," giechelde Kasumi, terwijl ze haar blauwe haren uitwrong. Ondertussen zwom Shui op zijn rug door het zwembad, schaterend van het lachen. Gelukkig had één van hun nog plezier in deze training.

Genius!<33 +5!

Kasumi trok haar schoenen uit en liet het water uit lopen. Daarna trok ze de ballerina's weer aan, stond ze op en probeerde ze haar jurkje wat uit te wringen. Het had niet erg veel nut, dus liet ze het maar voor wat het was. Zuchtend streek Kasumi haar natte, blauwe haren uit haar gezicht. Waarom kon er nooit eens iets goed gaan bij haar? "'Kasumi," zei haar tante toe. Het meisje keek op en zag dat er nog altijd een grijns op Cynthia's gezicht te zien was. Heel fijn. "Het is beter als Shui al Withdraw doet voordat ie uit het water springt. Dan blijft hij minder snel achter de hoepel hangen en leert hij tegelijkertijd beter richten." Tante Cynthia glimlachte en Kasumi staarde haar even aan. Dat had ze zelf kunnen bedenken! Dat had haar een nat pak bespaard.. Ze zuchtte nogmaals en viste de hoepel wee ruit het water. Tante Cynthia had gelijk, ze moest het gewoon nog een keer proberen. Ze keek Shui even met opgetrokken wenkbrauw aan. "Ja, zijn we klaar?" vroeg ze nukkig. Ze Squirtle grinnikte nog een keer en knikte toen. "Mooi zo. Je hebt tante gehoord, je moet dus al Withdraw doen voordat je uit het water komt. Okee?" De Squirtle knikte nogmaals en zwom even een klein rondje. Daarna verdween hij weer onder water.

Kasumi zag Shui's schim in het water. Hij kwam op de hoepel af, trok toen opeens zijn ledematen terug en sprong uit het water.. twee meter naast de hoepel. Kasumi kreunde. "Shui, je moet wel richten! Het feit dat je je hoofd terug trekt betekend niet meteen dat je blind bent. Kijk naar de hoepel!" De Squirtle zwom weer even rond het zwembad en stevende weer op de hoepel af. Hij deed Withdraw en sprong uit het water. Dit keer sprong hij niet hoog genoeg en raakte hij de onderkant van de hoepel. Door de kracht van de sprong werd de hoepel uit haar handen geslagen. "Geeft niets," riep Kasumi haar pokémon toe, terwijl ze achter de hoepel aandraafde. "Probeer wat hoger te springen!" Al gauw had ze de losgeslagen hoepel weer gevangen en stond ze weer bij de badrand. Shui sprong nog een paar keer, raakte af en toe de hoepel, maar wist uiteindelijk foutloos door de hoepel heen te springen. "Goed gedaan!" zei Kasumi tevreden, terwijl ze over haar pijnlijke arm wreef. Zo lang die hoepel vasthouden was een aanslag op haar armspieren. Ze legde de hoepel op de grond en ging er naast zitten. Shui sprong uit het water, waarbij er een golf water op haar voeten spoelde. De Squirtle nestelde zich in haar armen. Het maakte haar niet uit, ze was toch al nat. "Goed gedaan jochie," fluisterde ze tevreden. Misschien moest ze nog wat langer bij tante Cynthia in de leer blijven.

Een mooie post! +3!

Haar tante kwam naast Kasumi zitten en legde haar hand op haar schouder. Het meisje keek op naar de vrouw die vriendelijk naar haar lachte. "Goed gedaan meisje, heel goed gedaan. Je hebt wel een pauze verdient. Ga anders even een stukje zwemmen met Shui, dan kan je arm ook een beetje rusten." Kasumi knikte en streek Shui over zijn gladde koppie. Tante Cynthia liet zich in het bad zakken en begon baantjes te zwemmen. Gefascineerd keek Kasumi naar het lange, blauwe haar van haar tante dat achter haar aan golfde. Het was nog langer dan dat van haar zelf en lichter van kleur. Twijfelend keek ze naar haar jurkje. Dat was nu toch al nat, maar ze wist niet hoe goed het voor de stof was om nog een keer een chloorbad te nemen. Daarbij moest ze ook nog naar huis lopen. Plotseling glipte Shui uit haar handen. Verbaasd keek het meisje hem na. De Squirtle nam een aanloop en maakte een bommetje in het bad. Hij maakte vaart, scheurde langs de badrand en plensde een hele golf water over haar heen. "Shui!" riep ze beschuldigend. De Squirtle lachte enkel.

Kasumi keek hem slinks aan, schopte haar schoenen uit en sprong in het water. Het was aangenaam warm, maar het jurkje zwom niet echt prettig. Ze zwom achter Shui aan, maar kon hem niet bijhouden. Plotseling kwam ze omhoog uit het water, onder zich voelde ze een gladde huid. Verbaasd keek ze naar beneden en zag dat de Dewgong van haar tante onder haar was gaan zwemmen. Kasumi greep zich vast aan de Dewgong en die sprintte achter de Squirtle aan. Het meisje gierde van het lachen terwijl ze door het bad scheurde. Toen ze vlakbij Shui waren zette Kasumi zich af van de Dewgong en landde bovenop Shui. Ze trok hem even kopje onder, maar Shui was al gauw weer boven. "Hebbes!" lachte het meisje, de Squirtle lachte met haar mee. Kasumi trok zichzelf uit het bad en wrong haar haren uit. "We zouden wat met die snelheid van je moeten doen. Een watershow bedenken voor de komende contest of zoiets," kletste ze vrolijk tegen haar pokémon. Shui begon in het rond te duiken als een dolfijn, waardoor Kasumi in de lach schoot. "Zoiets, maar dan anders," lachte ze toegeeflijk.

Hèhè, +2!

Plots hoorde ze de stem van Cynthia achter zich. "Fijn om te zien dat je je zo vermaakt," glimlachte ze. Kasumi legde haar hoofd in haar nek om de vrouw aan te kijken en lachte even. "Zeg, is het misschien een idee als je hier een tijdje blijft om met Shui te trainen?" Kasumi keek haar even aan, haar mond een beetje open. Toen klauterde ze snel overeind en glimlachte breed. "Dat zou geweldig zijn, tante Cynthia!" zei ze opgewonden. "Hoor je dat Shui? Tante Cynthia gaat ons trainen!" riep ze naar haar pokémon. De Squirtle duikelde een paar keer vrolijk rond, waardoor ze weer in de lach schoot. Wat was Shui toch een heerlijk gezelschap. De stem van haar tante trok opnieuw haar aandacht. "Kom, laten we eerst gaan lunchen, dan gaan we daarna verder. Ik heb ook wel even wat droge kleren voor je.' Kasumi's maag rommelde als antwoord en het meisje keek verbaasd naar haar buik. Dat was ook zo, ze had alleen maar ontbeten! Vlug volgde ze haar tante naar een kleedkamer en nam dankbaar het droge jurkje van haar aan. Ze vroeg zich even af waarom Cynthia überhaupt meisjeskleding had in haar maat. Kenji was toch haar enige kind? Of was dit soms uit haar eigen kindertijd? Ze vond het alleen wat onbeleefd om het te vragen, dus deed ze dat maar niet.

Vlug rolde ze haar natte kleding van haar lijf, haalde er een handdoek overheen en schoot in het zomerjurkje. Het paste prima! De handdoek rolde ze in haar haren, zodat het niet op haar droge jurkje zou druppen. Toen Kasumi weer uit het kleedhokje kwam stond haar tante al te wachten. Samen liepen ze naar de kantine, waar Cynthia een lunch op tafel zette. Het water liep haar al in de mond. "Ik zou zeggen; tast toe! Je zult wel honger hebben." Kasumi knikte, ging snel zitten en pakte een plakje bruin brood. Toen ging haar blik over de belachelijke variatie aan broodbeleg dat haar tante had uitgestald. Kaas, worst, hagelslag, vruchtenhagel, vlokken, muisjes, jam, pindakaas. Kasumi pakte de vlokken en de boter en begon haar broodje te besmeren. Het bleven even stil aan tafel terwijl het dertienjarige meisje de eerste happen brood naar binnen werkte. "Tante Cynthia?" vroeg ze toen. "Hoe bent u eigenlijk Gymleider geworden? Hoe word je überhaupt Gymleider?" Haar donkere ogen bleven vragend op de vrouw hangen. Hier was ze nu echt benieuwd naar!

+2

Haar tante keek haar zo verbaasd aan dat Kasumi spontaan een rood hoofd kreeg van schaamte. Had ze een domme vraag gesteld? Of was het misschien iets persoonlijks? Ojee, straks had ze haar tante beledigd! O, wacht. Dan zou ze boos kijken, niet verbaasd. "Heeft je moeder dat dan niet verteld?" Nu was het Kasumi's beurt om verbaasd te kijken. "Uh, nee? Had ze dat moeten doen dan?" Okay, waarschijnlijk wist haar moeder wel hoe haar zus Gymleider was geworden. Dus dan was het wel weer logisch dat haar moeder het had kunnen vertellen. "Jouw oma, mijn moeder, was de vorige Gymleidster van de Cerulean Gym. Toen zij te oud werd, heb ik de Gym van haar overgenomen." Kasumi staarde haar tante met open mond aan. Was haar oma ook Gymleider geweest? Dat had mama nooit verteld! Ja, ze wist dat al haar familie van haar moeders kant in Kanto woonde, maar dat haar oma Gymleidster was geweest.. Jeetje, ze woonde nu al vier jaar in Kanto, was bijna elke week wel bij haar grootouders te vinden en nóg had ze het niet weten.. Kasumi was er zelf een beetje ondersteboven van dat haar moeder haar zulke dingen nooit verteld had. Maargoed, eigenlijk werd het gehele onderwerp 'Pokémon' vrijwel nooit thuis besproken. Er kleefden teveel nare herinneringen aan. Het was al begonnen toen ze nog in Hoenn woonden en haar broer Jun perse op pokémonreis had gewild. In die periode was haar moeder elke keer wanneer het woord pokémon viel in huilen uitgebarsten. Pokémon waren de reden dat haar vader was gestorven en dat Jun achter was gebleven in Hoenn.. Kasumi rilde even. Goed, ze had net besloten dat het niet zo erg was dat haar moeder het niet verteld had.

Het meisje schrok op toen haar tante weer begon met praten. "Meestal wordt je gymleider doordat je de Gym overneemt van een familielid. De meeste Gyms gaan over van generatie op generatie, zoals het ook gaat bij de Cerulean Gym en onze familie. Wanneer er echter geen familielid is die de Gym over kan nemen, dan zoekt de Gymleider zelf een geschikte vervanger." Kasumi nam nog een hap van haar boterham en kauwde bedachtzaam. Dus de meeste Gyms waren in de handen van een familie! Dat was eigenlijk best gemeen. Dan kon je bijna nooit Gymleider worden als je er niet voor geboren was! Haar donkere oog viel op Cynthia. Ze slikte haar brood door en vroeg: "Betekend dat dan dat Kenji de Gym overneemt als u met pensioen gaat?" vroeg ze nieuwsgierig. Ze wist weinig van haar neefje af. Ze had zijn aanwezigheid bij haar grootouders altijd gemeden, omdat hij haar zo sterk aan Jun deed denken. Ze had wel gehoord dat Kenji net zo koppig was als haar grote broer. Zou hij in nog meer opzichten op hem lijken?

Hèhè, zie je het al voor je dat Kenji de gym gaat runnen? =') +2!

Tot haar stomme verbazing barstte tante Cynthia in lachen uit bij haar vraag. "Kenji? De gym overnemen?" De vrouw glimlachte, maar Kasumi vond dat het iets triest had. Had ze haar tante nou verdrietig gemaakt? Ugh, waarom vroeg ze steeds verkeerde dingen? "Ik zou het graag zo zien Kasumi, maar helaas lijkt Kenji niet diezelfde liefde voor waterpokémon te hebben als ik." De vrouw zuchtte en Kasumi vormde een kleine 'O' met haar mond. Daarom was die glimlach zo triest geweest. Kenji was een trainer geworden, maar wilde geen waterpokémon trainen. Ze kon wel begrijpen dat zoiets een watergymleider triest kon stemmen. "Ik vrees dus dat ik iemand anders zal moeten zoeken, tenzij Kenji, tegen de tijd dat ik met pensioen ga, van gedachte is veranderd." Kasumi knikte en pakte haar glas sinaasappelsap. Ze hoopte het wel voor haar tante! Ze nam een slok, net op het moment dat Cynthia vroeg: "Of zou jij misschien de gym van mijn over willen nemen als Kenji het niet wil?" Kasumi stikte bijna in haar drinken en begon wild te hoesten. Snel zette ze haar glas op tafel en hoest het sap uit haar longen. Zij? Gymleidster? Toen het hoesten wat bedaard was keek ze met grote ogen op naar haar tante. "Ik, Gymleidster?" vroeg ze schor. Ze slikte, haar keel deed pijn van het hoesten. Dat, dat klonk geweldig, maar ze was een Coördinator. Werd een Gymleider niet geacht om alle Gyms te verslaan of zoiets? "Dat is een geweldig aanbod tante Cynthia, maar ik ben een Coördinator. Kan ik dan wel Gymleider worden? Bovendien weet ik niet of ik me wel ergens in ga specialiseren," antwoordde Kasumi zacht, bang om haar tante te beledigen. "Begrijp me niet verkeerd, het lijkt me geweldig! Maar ik ben op dit moment nog niet klaar om een leerling van een Gymleidster te worden." Ze voelde dat ze rood werd. Hopelijk was tante Cynthia niet boos...

+1 voor jou!