Karakter Kaart

Naam: Destiny Kashimuro
Leeftijd: 26 jaar, geboren op 6 november
Geslacht: Vrouwelijk
Woonplaats Vermillion City
Uiterlijk: Destiny is een vrouw van 1.65m lang, met lang, blond haar tot op haar kont en karamelkleurige ogen. Doordat ze niet zo groot is draagt ze vaak zwarte rijglaarzen met hakken waar ze graag op rond paradeert. Verder draagt ze vaak zwarte kleren, of kleren met zwart en rood, passend in de Gothic en Emo scene. Ze draagt voornamelijk jurkjes en rokjes waar dan aardig wat kettingen aan hangen.
Karakter: Destiny is een harde en duistere meid. Ze deinst nergens voor terug en toont bijna geen emoties. De enige emotie die ze toont is woede. Ze laat nooit medeleven, verdriet of een andere zwakke emotie zien. Ze is in haar praten heel direct; ze zegt wat ze vindt en windt er geen doekjes om. Eerlijkheid duurt het langst zeggen ze dan, maar zij houdt er gewoon van om mensen de grond in te boren.

Familie: Haar ouders zijn rond haar achttiende overleden. Verder is er nog haar oude oppas Jason, die ze als familie beschouwt.
Trainer/Coördinator/Gymleider/Grunt: Commander Unit D
Pokémon, vrouwelijk: Dragonair. Dragonair is een heel nuchtere pokémon. Ze luistert goed naar Destiny en twijfelt niet snel aan de beslissingen van haar trainer. Ze kan echter wel aangeven wanneer iets haar geen verstandig idee lijkt en Destiny lijkt dit ook van haar te pikken. Dragonair let altijd goed op Destiny en zorgt ervoor dat haar niks overkomt.
Aanvallen:
* Wrap
* Thunder Wave
* Twister
* Dragon Rage
* Slam
* Aqua Tail
* Dragon Rush
* Surf
* Fly
* Water Pulse
* Ice Beam
* Iron Tail
* Thunder
* Dragon Pulse
* Flamethrower

Pokémon, vrouwelijk: Dratini Dratini is de tweede Pokémon van Destiny en is nu bijna twee jaar in het bezit van de vrouw. Ze is vrij naïef en is er van overtuigd dat haar trainster het juiste doet. Ze is heel trouw aan niet alleen Destiny, maar ook aan Night, welke haar in eerste instantie heeft getraind en van wie Destiny deze Dratini dus heeft gekregen. Dratini is een hele kleine Dratini met een lengte van krap aan een meter, daar waar een normale Dratini 1,8 meter lang is.
Aanvallen:
* Wrap
* Thunder Wave
* Twister
* Dragon Rage
* Slam
* Aqua Tail
* Water Pulse
* Ice Beam
* Dragon Pulse

Pokémon, mannelijk; Zubat Zubat is de meest onnozele pokémon die je tegen kunt komen. Hij heeft niet veel hersens en is dus ook niet de meest slimme pokémon. Voor Destiny is hij meer een scanapparaat en een "postduif" en ze vecht dan ook niet veel met hem. Hijzelf vindt dat geen probleem en is tevreden met ieder klusje dat hij van Destiny krijgt. Destiny heeft niet altijd veel vertrouwen in de pokémon als boodschapper en deze kent dan vooral veel aanvallen die hemzelf zullen beschermen wanneer hij tijdens het bezorgen van een boodschap aangevallen wordt.
Aanvallen:
* Supersonic
* Leech Life
* Confuse Ray
* Bite
* Wing Attack
* Mean Look
* Protect

Pokémon, mannelijk: Dratini (Yin) Dratini is een pittige Pokémon die zich niks aantrekt van zijn kleine voorkomen, ook al is hij groter dan de gemiddelde Dratini met zijn lengte van 1,9 meter. Hij is een harde vechter en extreem koppig. Ook is zijn grote wens om te evolueren, omdat hij dan nog sterker en krachtiger kan worden. Dratini is stiekem een deel van een tweeling. Zijn zusje, een shiny Dratini, is hem echter kortgeleden ontnomen en hij zal niet rusten voor ze weer herenigd zijn.
Aanvallen:
* Wrap
* Thunder Wave
* Twister
* Dragon Rage
* Slam
* Aqua Tail
* Water Pulse
* Ice Beam
* Dragon Pulse

Geschiedenis: Vierentwintig jaar geleden kwam de blonde Destiny ter wereld in Fallarborn Town, Hoenn. Als je haar toen had gezien, zou je nooit hebben gedacht dat er zo'n duister figuur uit voort zou komen. Als klein kindje was Destiny erg vrolijk, maar ook toen al leek ze geen angst te hebben. Ze was altijd wel op ontdekkingsreis, dus haar ouders konden haar niet uit het oog verliezen, want dan kon het meisje zomaar, ineens, verdwenen zijn. Ook toen het meisje ouder werd ging ze op onderzoek uit. Toen het meisje kon lopen moesten haar ouders nog meer hun best doen om hun dochtertje in de gaten te houden. Haar ouders hadden het echter ook erg druk met hun werk en dus konden ze niet constant op Destiny letten. Gelukkig was de buurjongen van het gezin wel bereid om op het meisje te passen. Hoewel Jason ruim tien jaar ouder was, kon het tweetal het goed vinden. Jason was al een paar jaar een pokémontrainer en bracht zijn pokémon mee als hij op Destiny paste. Dit vond het meisje prachtig; vooral de Flygon van Jason kon het meisje uren bezig houden. Haar liefde voor Draakpokémon was geboren.

Toen Destiny zeven jaar was, mocht ze een keer met haar ouders mee naar Meteor Falls. Haar ouders waren namelijk onderzoekers en ze deden onderzoek in de berg naar meteoren. Destiny was niet zo geïnteresseerd in meteoren, maar de Bagon die in Meteor Falls woonden vond ze wel erg leuk. Een paar keer per jaar ging het meisje mee naar Meteor Falls. Daar ging ze op ontdekkingsreis in de berg, iets wat haar ouders niet al te fijn vonden. Destiny kon namelijk geen risico's inschatten en belandde daardoor altijd in de meest gevaarlijke situaties. Niet echt bevorderlijk voor de gemoedsrust van de ouders. Op een dag gebeurde het dan ook; Destiny viel van een richel in een diep gat. Haar ouders hadden het niet eens door, ze waren te ver bij haar vandaan. Toen ze echter na een tijdje hun dochter riepen om naar huis te gaan, ontdekten ze dat het meisje was verdwenen. In paniek zochten de twee ouders naar het tienjarige meisje, dat ergens in een diepe scheur in de grond zat. Destiny zelf was al een tijdje op zoek naar een uitgang. Ruim een uur was ze in het donker op zoek naar een plek om weer naar boven te klimmen, toen er plotseling een paar Bagons voor haar stonden. De pokémon maakten een ladder zodat Destiny uit de spleet kon komen. Haar ouders waren dolgelukkig toen ze hun dochter weer zagen en het meisje zelf was vooral blij dat de Bagon zo lief voor haar waren geweest.

Zodra het meisje elf jaar was, mocht ze op pokémonreis. Ze wilde echter geen beginnerspokémon ophalen bij professor Birch, die had namelijk geen draakpokémon in de aanbieding. In plaats daarvan ging Destiny, samen met Jason, naar Meteor Falls om een Bagon te vangen. Het meisje leende de Flygon van haar oppas en vocht met de Bagon waar ze de afgelopen jaren zo vaak mee gespeeld had. Ze won en ving haar eerste, eigen pokémon. Ze bedankte Jason hartelijk voor zijn hulp en ging op weg met haar Bagon. Een paar jaar lang reisde het meisje door heel Hoenn, op zoek naar alle draakpokémon die daar rondliepen. Ze kreeg een sterk team, bestaande uit een Salamance, een Flygon en twee Altaria's. Ze kreeg het voor elkaar om alle acht gyms te verslaan en zo genoeg badges te verdienen om de Elite Four uit te dagen. Een paar dagen voordat het zover was gebeurde er echter iets verschrikkelijks; haar ouders overleden door een aanslag van Team Magma. Destiny was er kapot van en keerde zo snel mogelijk huiswaarts. Van haar thuis was echter niet veel meer over dan een paar na smeulende planken en één enkele foto in een gebroken lijst. Destiny stond verslagen tussen het puin, starend naar de foto van haar en haar ouders, vrolijk lachend op een zomerdag. Iets binnenin het meisje knapte. Ze zwoer wraak te nemen op de moordenaars van haar ouders en opende de jacht op hen. Een jaar later had ze hen gevonden en nam ze wraak op hen door hen voor goed uit de weg te ruimen.

Na die wraak voelde Destiny zich leeg. Ze had zich een jaar lang op die jacht gefocust en nu die voorbij was, had ze niks meer om zich op te richten. Het meisje werd depressief door het verlies van haar ouders, ze had dat namelijk nooit echt verwerkt. Ze ontwikkelde langzamerhand een haat jegens pokémontrainers, die eigenlijk niet helemaal gegrond was. Jason spoorde haar aan om alsnog de Elite Four chalange te doen, zodat ze zich ergens anders op kon richtten. Destiny stortte zich in de uitdaging, maar verloor helaas van de kampioen. Het vierde lid van de Elite Four zag echter haar kwaliteiten en vroeg haar of zij zijn plaats in wilde nemen, want hij zou met pensioen gaan. Destiny nam, na lang zeuren van Jason, deze baan aan. Ze vocht tegen enorm veel trainers, sommigen zeer goed, maar de meesten echt waardeloos. Na een jaar was Destiny het meer dan zat. Ze vond het super saai om steeds tegen zwakke trainers te moeten vechten. Ze miste het reizen. Dat was dan ook de reden dat het meisje, die inmiddels alweer was opgegroeid tot een vrouw van twintig, stopte met de Elite Four. Jason vond dit enorm jammer, maar wilde het maar wat graag van haar overnemen.

Destiny keerde terug naar haar geboortedorp, maar besloot dat ze daar niet wilde blijven. Ze wilde weg uit dit godvergeten oord. Ze wilde ergens anders heen, een plek waar ze iets nuttigs kon doen. Ze besloot om naar Kanto te gaan, maar daar zat wel een nadeel aan; ze moest haar trouwe draakpokémon achterlaten in Hoenn. Ze bracht hen onder bij Jason, zodat die met ze kon vechten in de Elite Four, waarna ze vertrok naar Kanto. Door haar leeftijd was ze helaas te oud om een starterpokémon van professor Oak te ontvangen en dus moest ze zelf maar op zoek gaan. In Saffron Ciry was er echter een Game Corner waar je, in ruil voor een heleboel muntjes, een Dratini kon krijgen. Destiny bracht een aantal dagen door in de Game Corner, al spelend om coins. Uiteindelijk had ze voldoende om een Dratini te kunnen krijgen.

Met haar nieuwe draakpokémon aan haar zijde begon Destiny aan haar reis door Kanto en daagde ook hier alle gyms uit. Op haar reis kwam ze niet veel interessante pokémon tegen; het aantal draakpokémon in Kanto bleek net zo laag als in Hoenn. Ze kwam echter wel iets anders tegen dat interessant was, namelijk een jongeman. Hij ging onder de naam Night, maar had natuurlijk een andere, echte naam. Destiny viel voor hem, al liet ze dat natuurlijk niet zo duidelijk merken. Ze had in de afgelopen jaren wel geleerd dat het beter was om je niet al te veel aan mensen te hechten, want als je die mensen dan verloor, deed dat alleen maar pijn. Night haalde haar over om haarzelf aan te sluiten bij Team Rocket, een duistere organisatie die van alles deed met pokémon. Dit sprak de jonge vrouw wel aan en in een jaar tijd wist ze zich zelfs omhoog te werken tot commander! Destiny was hier heel trots op en kreeg van Night zelfs een Dratini cadeau! Haar eigen Dratini was alweer een Dragonair geworden. Ze ving een Zubat om te kunnen communiceren met Night en de Grunts waar ze nu de baas over was. Nu, vier jaar later, staat Team Rocket op het punt om de macht in Kanto te grijpen en Destiny stond met haar neus vooraan.

Destiny kreeg verschillende opdrachten van Night, maar kon ook veel delegeren naar haar Grunts. Ze deed een poging tot het vangen van Articuno, wat helaas mislukte, waarna ze naar Cinnebar Island ging en daar een professor ontvoerde. Een blonde vrouw en haar Jolteon probeerden dit nog te voorkomen, maar Destiny wist de lastpak af te schudden en nam de professor mee. De man ondervraagde ze honderduit over de drie legendarische Pokémon van Kanto, maar de man wist vooral veel over Moltres en niet zo veel over Zapdos, waar ze op dit moment naar op jacht waren. In het kader van hun huidige objectief ging Destiny, samen met een paar Grunts, posten bij de elektriciteitscentrale, om zo veel mogelijk informatie hierover te verzamelen. Ondertussen ving Destiny ook een tweede Dratini bij de geheime grot onder Rock Tunnel. De Dratini bleek echter de helft van een tweeling te zijn en de vrouw wilde maar wat graag de andere helft ook hebben.

Like's:

• Draakpokémon
  
• Night
  
• Jason, haar oude oppas
  

Dislike's:

• Team Magma
  
• Zwakte tonen
  
• Watjes
  

En verder..: Destiny heeft, naast de badges van Hoenn, ook alle acht de badges van Kanto in haar bezit en bezit daarnaast ook nog een pasje dat dient als bewijs voor het feit dat ze lid is (was) van de Elite Four in Hoenn. Het pasje is inmiddels verlopen, want ze krijgen ieder jaar een nieuwe en Destiny is gestopt.

Mijn goed wat een domme fouten zaten er tussenXDD Desalniettemin valt het aantal fouten me reuze mee =p Aangepast!