Naam: Zeke Asakura

Leeftijd: 13

Geslacht: Jongen

Woonplaats: Viridian City

Uiterlijk: Zeke heeft een normale lengte van een jongen van 13. Hij heeft nek lang donkerbruin haar, waarbij twee grote lokken half voor zijn gezicht hangen. Hij heeft bruine ogen en draagt normaal gesproken een donkergroene broek, sandelen en een beige blouse die altijd open is. Verder heeft hij altijd een ketting om met drie haaien tanden en een oranje koptelefoon die achter of op zijn oren zit.

Karakter: Zeke heeft een zorgeloze, laid-back houding ten opzichte van alles. Hij is een relaxte en vrolijke jongen (in sommige punten) die gemakkelijk vrienden maakt. Het zit in zijn genen om alleen het goede in mensen te zien en ze altijd een tweede kans te geven. Toch, hoe relaxed hij ook lijkt, kan hij ook vreselijk boos worden. Zeker als iemand aan zijn pokémon of zijn vrienden komt. Af en toe kan Zeke bijdehante en sarcastische opmerkingen maken.

Familie: Vader, Atari Asakura (42). Oma, Aysha Asakura (68). Oudere zus, Anna Asakura (17).

Trainer/Coördinator/Gymleider/Grunt: Trainer

Pokémon: Een Charmander, Sergeant. Sergeant is even lui als zijn trainer, wel vaker eigenlijk. Hij absoluut geen voorstander van vechten en ligt het liefst te pitten in zijn pokebal. Pas als één van zijn geliefden in gevaar zit, word hij actief. Soms kan hij wat geïrriteerd reageren of doen dat hij je helemaal niet hoort. Aanvallen: Scratch, Growl, Ember.

Geschiedenis: Dertien jaar geleden, in een klein huisje dat stond in Viridian City, werd Atari en Keiko's tweede kind geboren. Eerlijk gezegd, tweede én derde kind. Het derde kind, ook een jongen, stierf gelijk na de geboorte en zo ook de moeder van Zeke, de eerstgeborene. Atari was er kapot van, zo kapot dat hij zijn beide kinderen naar zijn moeder bracht. Zij droeg de naam Aysha. Aysha voedde Zeke zo goed mogelijk op, met behulp van het oudste kind Anna. Voor een kind van vier deed ze ongelofelijk veel. Ze bracht bijvoorbeeld Zeke naar boven, gaf hem eten en kleedde hem soms aan. Ze voelde zich verantwoordelijk voor haar broetje, omdat ze wist dat hun moeder overleden was en zij nu het gevoel had dat ze Keiko's taken over moest nemen. Toen Zeke twee jaar werd, kwam zijn vader Atari terug.Hij was over de dood van zijn vrouw en kind heen gegroeit en vertelde Aysha dat hij klaar voor het vaderschap was. Zij had haar twee kleinkinderen met moeite laten gaan, wetend dat dat wel eens fout kon gaan. Een jaar lang leefden Atari, Anna en Zeke zoals ieder ander gezin. Goede inkomen, drie maaltijden per dag, nieuwe kleren en bovenal, gelukkig. In dat jaar had Zeke Atari voor het eerst 'papa' genoemd en ze hadden een hechte band. Maar Anna was het daar niet mee eens, ze kwam aandacht te kort en begon steeds lastiger te doen. Ze werd agressiever. Ze sloeg haar vader, gooide met spullen en had telkens ruzie met de kinderen op haar school. Zeke werd ook de dupe van haar agressieviteit. Voordurent had hij blauwe plekken op zijn armen, benen en gezicht. Atari had geen flauw idee wat hij met zijn dochter aanmoest. Hij werd wanhopig en het duurde niet lang of hij dropte Anna weer bij zijn moeder. Zonder een moeder of een zus groeide Zeke verder op. Hij was een gemakkelijk jongetje, die niet vaak stond te huilen, om iets stond te zeuren of iets deed wat niet mocht. Toch had hij een minpuntje, hij sliep onder schooltijd. Vaak werd zijn vader gevraagd om op school te komen. Na een poosje besloot Zeke's vader hem op een andere school te zetten. Daar ging het stukken beter. Op Zeke's tiende verjaardag kreeg hij een oranje koptelefoon waarmee hij zonder andere mensen te storen muziek kon luisteren. Vanaf die dag droeg hij hem altijd. Ongeacht wat hij ook voor kleren droeg of waar hij ook was, die koptelefoon had hij altijd bij zich. Drie jaar later kwam Anna terug. Gegroeid en duidelijk verandert. Ze was kalm, beheerst, vriendelijk en open. Hoewel Zeke en Anna elkaar al tien jaar niet hadden gezien, voelde het alsof ze elkaar al hun hele leven kenden. Ze konden het prima met elkaar vinden en deden dingen samen. Zoals spelletjes of muziek luisteren. Plots, na een paar maanden, besloot Zeke te vertrekken om een pokémon trainer te worden. En zo vertrok hij, met een sporttas en zijn koptelefoon.

Like's: - Slapen. - Nieuwe vrienden maken. - Naar muziek luisteren

Dislike's: -Sporten. -Onnodig vechten. -Gedwongen worden wat te doen.

En verder..: Zeke houd van muziek, vooral van gitaar spelen. Hij heeft er zelf geen maar als hij er één ziet, wil hij gelijk spelen. Soms zingt hij ook. Dat alleen als hij helemaal alleen met zijn pokemon.

Dankje
Oh gosh, stom stom stom -_- Alleen klopt dat met dat nek lang haar wel. Maarja, tis aangepast. Hopelijk is het goed nu