Naam: Jellal Fernandes

Leeftijd: 16 Jaar

Geslacht: Jongen

Woonplaats: Oorspronkelijk komt hij uit Cerulean City, nu woont hij in Pewter City.

Uiterlijk: Jellal is een jonge man van ongeveeer 1,75, wiens meest opvallende kenmerk de tattoo om zijn rechter oog is. De kleur van zijn ogen zijn, als je heel goed kijkt, bruin. Zo van ver af lijken ze zwart. Hij heeft zwart haar wat in de zon soms heel donker blauw kan zijn. De kleren die hij draagt is meestal een witte blouse met daaronder een git zwarte spijkerbroek. Vaak draagt hij zijn zwarte gympen. Wanneer het echt te koud is om zo buiten te lopen, heeft hij ook wel eens een lange witte jas aan met een zwarte kraag.

Karakter: Jellal was altijd aardig en vriendelijk tegen iedereen die hij tegenkwam, tenzij hij met het verkeerde been uit bed was gestapt. Hij kon meestal wel goed luisteren naar anderen en kwam altijd op voor zijn vrienden wanneer dat nodig was. Jellal had daarnaast ook een complete andere kant. Hij was sarcastisch, zei wel eens wat ruwe dingen en hielt absoluut niet van spanning die hij niet zelf opzocht.


Familie:Oorspronkelijke familie:
Vader Xander (45)
Moeder Lily (40)
Zusje Wendy (12)

Familie nu:

Moeder Mira (39)
Broer Jasper (20)

Trainer/Coördinator/Gymleider/Grunt: Trainer

Pokémon: True Power (Machop)
Jellal heeft een Machop, die de naam True Power draagt. Als afkorting Power. Power is een fanatieke Pokémon, die graag wat voor zijn trainer doet. Hij loopt het liefst vrij rond, zodat hij alles kan zien wat er allemaal rondom hem gebeurt. Power heeft er een handje van om anderen na te apen, zo denkt hij dat hij dingen kan leren.

Zijn aanvallen:
- Low kick
- Leer

Geschiedenis:
Zestien jaar geleden kreeg Lily haar eerste kind in d'r armen. Xander en Lily noemden hem Jellal, vernoemt naar Lily's overgroot vader. Zij had altijd een goeie band met haar overgroot vader en ze vond haar zoon erg op hem lijken. Toen Jellal drie maanden was, verhuisden ze naar Kanto. Ze gingen in Cerulean City wonen. Daar groeide hij op zoals ieder ander kind, maar Jellal was niet gelukkig. Hij voelde zich altijd alleen en met al die aandacht was hij nooit echt blij geweest. Zodra hij vier jaar was, werd zijn zusje geboren. Zij kreeg de naam Wendy. Jellal was erg blij met zijn zusje. Nu had hij iemand om mee te spelen en om voor te zorgen. Vanaf die tijd was hij erg beschermend over zijn zusje en niemand mocht ook maar één kwaad woord over haar uitspreken, anders zou diegene een uitbrander krijgen. Een aantal dagen later werd het voor Jellal tijd om naar school te gaan. Leuk vond hij het niet. Puur omdat hij dan Wendy alleen moest laten. De eerste paar dagen sloot hij zich af van de groep. Hij moest echt niks hebben van de andere kinderen. Na een week ging het beter en kreeg hij meer contact met z'n klasgenootjes.In het speciaal Peter en Nina. Jellal trok veel met ze op en na een jaar begon hij ze te beschouwen als familie, als zijn eigen broer en zus. Samen gingen ze van de kleuterschool naar de basis. De eerste drie jaren gebeurde er niks bijzonders maar in klas vier begonnen de problemen. Er waren nieuwe kinderen, die duidelijk niks van Peter en Nina moesten hebben. Ze begonnen hen te pesten en Jellal kon dat niet hebben. Hij kwam voor zijn vrienden op, hij vocht zelfs voor ze als het moest. Sinds die tijd was Jellal die alle schuld kreeg. Zijn ouders waren niet blij met hem, de docenten kenden hem als "dat" joch. Jellal accepteerde het allemaal, zolang zijn vrienden maar gelukkig waren. Met zijn drieën gingen ze naar de middelbare school, waar het precies zo gebeurde als op de basis. Alleen een tikketje heftiger. Jellal werd er agressief van en het werd haast een gewoonte om elke dag een potje te knokken. Vaak kwam hij vol blauwe plekken thuis, waar hij dan een uitbrander kreeg of huisarrest. Op een dag liep Jellal door afgelegen gebied. Daar werd hij verrast door een groepje jongeren. Ze begonnen met vechten, maar hij in zijn eentje kon niet winnen. Hij raakte bewusteloos. Na een uur of drie, kwam hij bij. Hij was gefrustreerd, omdat hij echt niks meer wist, behalve zijn naam. Precies op dat moment liepen twee mensen toevallig voorbij die op reis waren. Ze zagen hem zitten en besloten naar hem toe te gaan. De vrouw, Mira, besloot Jellal mee terug naar haar huis te nemen toen ze zag dat hij erg verward was. Voordat ze op weg gingen, verzorgde ze eerst een aantal van Jellal's wonden. Ook praatten ze met elkaar en vanaf dat moment was Mira gelijk aan Jellal gehecht geraakt. Lopend begonnen ze aan een reis terug naar Pewter City. De reis duurde lang en Jellal had er moeite mee. Hij was dan ook blij dat ze na, hij wist niet hoeveel dagen, ze thuis waren. Mira had in die tussentijd besloten hem te vertellen dat zij zijn moeder was. Jasper, Mira's zoon, speelde het mee. Jellal geloofde het, omdat zij zo goed voor hem waren geweest. Toch had hij ergens zo'n gevoel dat er iets miste. Hij leefde de laatste jaren bij Mira en Jasper. Jasper was al die tijd erg met Pokémon bezig. Daardoor ging Jellal er ook mee aan de slag. Hij kreeg zijn Machop als cadeau van Jasper. Na een jaar besloot hij te gaan reizen en dus is hij vertrokken met zijn Pokémon, True Power.

Like's:
- Trainen
- Avontuur opzoeken.
- Vuur en grond Pokémon.

Dislike's:
- Zeurende mensen
- Regen
- Gras Pokémon

En verder..: Jellal heeft geheugenverlies. Dat betekent dat zijn herinnerringen helemaal weg zijn.

Dankje.
ik heb het aangepast.

Dat eerste heb ik maar weg gelaten, het maakt alleen wel z'n karakter wat kleiner. Hopelijk is dat geen probleem. Voor de rest is alles weer aangepast. ^^