Fallen liep wel erg hyper voor haar uit. Wat was er met hem aan de hand? Syrena rende achter hem aan, Pewter City binnen. Verbaast keek ze haar pokémon aan. Waarom bracht hij haar hier heen? Ze wilde pas de gym uitdagen als hij geëvolueerd was. Ze liet de pokémon terug keren en liep terug naar Viridian Forest. Ze kon zo terug naar de stad, eerst wilde ze nog trainen. Ze dacht na, Pewter City was de steen gym. Maar Fallen was een vuur pokémon, en steen was immuun voor vuur. Dus moest Fallen ook andere aanvallen leren, zonder vuur. Anders wonnen ze dit nooit. Of ze moest een andere pokémon vangen, dan zou ze verder moeten naar Mount Moon. Daar kon ze steen pokémon vangen en erop trainen. Op haar gezicht verscheen een glimlach. Dat was perfect! Ze liep het bos in en liet Fallen uit zijn pokéball komen. Syrena hoorde vleugel slagen een keek op. Een Spearow! Maar voor Syrena een aanval kon bevelen begon Fallen zelf te vechten, met een aanval die nieuw voor haar was. Het leek een paarse (?) vlam, die recht op de Spearow af ging, en die tegen de grond wierp. Syrena pakte haar pokédex. Welke aanval had haar pokémon zojuist gedaan?
Dragon Rage, Deze aanval raakt de doelgroep met een schokgolf van pure woede. Deze aanval brengt altijd 40 HP schade. Zei de pokédex. Maar Fallen leerde deze aanval pas in level 16, waarin hij ook zou evalueren… Toen zag ze dat haar pokémon begon te gloeien, ze werd verblind door het witte licht. Was dit een droom? Of had ze het echt voor elkaar gekregen? Ging Fallen evolueren? Opgewonden keek ze naar haar pokémon, die langzaam van vorm veranderde. Toen het licht verdween stond er een heuse Charmeleon voor haar. Syrena’s mond viel open. Wauw.
“Fallen, doe nog een keer Dragon Rage om het af te maken!” riep ze, waarna de pokémon nog een keer geraakt werd en bewusteloos op de grond neer kwam. Óf dit was een sterke aanval, of Fallen was sterker, of ze moest op zoek naar sterkere tegenstanders. Maar wie was zij om zich naar nu druk om te maken? Ze had een Charmeleon! Ze rende naar haar pokémon. “Goed zo jongen.” Zei ze, terwijl ze langzaam rustiger werd.

Zeer onsamenhangende post. +1