Karakter Kaart

Naam: Sayuri Wakahisa
Leeftijd: 11
Geslacht: Vrouwelijk
Woonplaats Saffron City
Uiterlijk:
Sayuri is een meisje met oranjerood haar, dat ze vaak in een staartje draagt. Ze is net iets kleiner dan een gemiddelde elfjarige, ongeveer 1m44. Ze is tenger en ze doet haar best om er altijd schattig uit te zien. Sayuri's ogen zijn blauw, haar favoriete kleur, wat je ook duidelijk terugziet in haar kleding. Ze draagt vaak een blauw jurkje en in de winter een dikke jas in dezelfde kleur erover heen. Welk jaargetijde het ook is, op haar hoofd vind je tijdens haar reis vrijwel altijd een blauw mutsje. Op dit mutsje zit een speldje van een Magikarp gespeld.
Karakter:
Sayuri is een redelijk verwend meisje, dat gewend is om vaak haar zin te krijgen. Ze is niet bang om haar zin door te drijven en gaat discussies niet uit de weg. Ook op andere gebieden is ze echter een doorzetter, dus ze doet wel altijd haar uiterste best. Ze wil graag zelfstandig zijn, omdat haar ouders haar dat altijd probeerden te ontnemen, en daarom vindt ze het moeilijk om hulp van anderen te accepteren.
Familie:
Vader: Nobu Wakahisa (44)
Moeder: Ran Wakahisa (42)
Oma: Chou Wakahisa (65)

De ouders van Sayuri zijn rijke, deftige mensen. Nobu heeft een goede baan bij een bedrijf in de stad en Ran werkt voor de televisie. Ze hebben maar één dochter, en hoewel ze haar niet vaak zagen vanwege hun drukke leven, waren ze wel zeer beschermend in hun opvoeding. Bovendien hadden ze het beide niet zo op Pokémon en ze waren bang dat hun dochter gewond zou kunnen raken in hun buurt. Erg blij met haar liefde voor Pokémon waren ze dan ook niet. Chou Wakahisa, de moeder van Nobu, is juist een enorme liefhebber van Pokémon en is in een ver verleden zelf pokémontrainer geweest. Ze heeft thuis nog een Butterfree, een Dewgong en een Pidgeot.

Trainer/Coördinator/Gymleider/Grunt: Trainer
Pokémon:
Nana [♀] - Magikarp
Aanvallen:
~ Klater

Geschiedenis:
Sayuri is het enige kind van Nobu en Ran Wakahisa. Ze werd geboren in hun grote huis in Saffron City, waar ze ook opgroeide. Ze hield van de drukte van de stad. De vele mensen die je kon ontmoeten, waaronder een heleboel trainers, trokken vaak haar aandacht. Ook was ze geïnteresseerd in de straatpokémon, maar haar ouders lieten haar nooit ook maar in de buurt komen van Metal Alley. Het liefste zagen ze haar veilig in huis, terwijl haar grootmoeder – zonder haar Pokémon – op haar paste. Oma Chou hield echter veel van haar Pokémon en ze wist dat het kleine meisje dat ook zou doen, dus daarom nam ze toch vaak haar Butterfree mee, haar liefste en minst gevaarlijke Pokémon.

Sayuri werd thuis onderwezen en haar ouders zorgden ervoor dat niks van haar onderwijs te maken zou hebben met Pokémon. Ze deden hard hun best om haar gelukkig te maken in hun huis, door haar allerlei dure spullen te geven. En Sayuri was ook altijd blij met die spullen, want ze hield wel van dure dingen. Vaak vroeg ze ook om deze spullen, omdat het voor haar gevoel toch een teken van liefde was.
Maar dat waren niet de beste momenten die ze zich kon bedenken. Ze hoopte elke dag dat haar grootmoeder haar Pokémon mee zou brengen en dat ze met hen kon spelen, of dat ze naar de stad zouden gaan en ze daar Pokémon zouden tegenkomen. Ze was niet bang voor Pokémon, niet eens voor de insecten, zelfs al had haar moeder haar best gedaan om daar voor te zorgen. Ze deden er echt alles aan om Sayuri bang te maken voor de grote reis die ze zo graag wilde maken.

Maar Sayuri was vastbesloten en vanaf haar tiende begon ze er elke keer over als ze haar ouders zag. Ze vroegen zich af waar het fout was gegaan en bleven haar vertellen hoe gevaarlijk het allemaal was. Oma Chou maakte hier vaak ruzie over met haar zoon, maar hij bleef voet bij stuk houden. Het was Ran die er op een dag schoon genoeg van had en in de stad een Pokémon voor haar dochter kocht. Hoewel ze overduidelijk boos was op Sayuri dat ze deze keuze had moeten maken, gaf ze de Pokémon toch aan haar dochter. Maar ze wilde nog steeds dat haar dochter inzag dat het reizen en trainen niks voor haar was, en daar had ze de Pokémon op uitgezocht.
Het was een Magikarp, die Sayuri de naam Nana gaf. Hoewel de Pokémon niks anders deed dan rondspartelen, was Sayuri er ontzettend blij mee. Het was haar eigen Pokémon en ze zou haar ouders eens laten zien dat ze het kon!

Likes:

• Alles wat te maken heeft met het trainen en verzorgen van Pokémon
  
• Zo schattig mogelijk zijn
  
• Zingen
  

Dislikes:

• Tentacool en Tentacruel (Voor deze Pokémon is ze stiekem wel een beetje bang)
  
• Verliezen
  
• Insectpokémon
  

En verder..:
~ Van haar grootmoeder heeft Sayuri een Magikarpspeldje gekregen om op haar mutsje te spelden.
~ Sayuri's favoriete Pokémon is een Alakazam, maar ze is ook dol op draakpokémon.