Het was een paar dagen nadat Sora Chiaki en Arya tegen het lijf was gelopen en ze een aanvaring had gehad met een groep wilde Pikachu. Inmiddels was het meisje met haar pokémon, en de twee eerder genoemde meiden, aangekomen in Pewter City. Sora was van plan hier de Gym uit te gaan dagen, wat de plannen van Arya en Chiaki waren was haar nog niet helemaal bekend. Chiaki was, net als zijzelf, een coördinator en dus in de gelegenheid om de eerste twee Gyms van Kanto uit te dagen. Of het meisje dit ook van plan was wist Sora echter niet. Wat ze wel wist, was dat ze vandaag ging oefenen voor haar Gymgevecht. Na haar gevecht op de contest in Cerulean was het meisje er wel achter gekomen dat ze nog veel te weinig ervaring had met gevechten. Ze had altijd voor scheidsrechter gespeeld bij Karin en Kenji, maar had zelf nog nooit tegen een andere pokémon gevochten, afgezien van tegen een wilde pokémon. Tegen een trainer was echter een heel ander verhaal, want dan stond er opeens een slim nadenkende strateeg achter de pokémon. Nee, ze moest meer trainen en dan vooral tegen andere trainers oefenen. Ze wilde echter eerst haar eigen vaardigheden verbeteren en daarna pas tegen een andere trainer vechten. Daarom had ze eerst ook een paar dagen zelf getraind op het veld achter het Pokémoncenter.

Het was mooi weer toen Sora het oefenveld achter het pokémoncenter opstapte. De zon scheen aan een aardig wolkeloze hemel en er stond een zacht briesje. Ze hadden echter wel regen voorspeld voor vandaag, dus wie weet hoe lang dit mooie weer aan zou houden. Ze zou vandaag twee keer gaan vechten, eerst met Arya en daarna met Chiaki. Uiteraard zou ze tussendoor een pauze houden om te eten en haar pokémon te laten uitrusten, maar vandaag zou een drukke dag worden. Met Arya zou ze oefenen voor de Gym en met Chiaki voor de volgende contest, waar het meisje zelf ook weer wat aan had. 'Goed, zullen we beginnen Arya?'

OOC: Godmode Arya en Chiaki met toestemming =)

ARYA ~ Arya was zodra ze in Pewter City aankwamen al naar het Pokémon Center geweest om haar team weer op te laten lappen. Dat had niet zo lang geduurd. Gwens verdediging, die door de Pikachu tot bijna nul was gedaald was weer tot zijn oorspronkelijke niveau teruggebracht. Ze kon inmiddels ook weer gewoon bewegen, wat eerder door de verlamming van de elektriciteit niet mogelijk was geweest. Wat betreft verwondingen had ze alleen een blauwe plek van de val gehad, die makkelijk te verhelpen was geweest. Ona was ook weer helemaal fit en de effecten van Tail Whip op Oz waren ongedaan gemaakt. Haar reisgezelschap was er weer helemaal klaar voor.

Arya, Sora en Chiaki betraden het oefenveldje dat zich achter het Pokémon Center bevond. Ze hadden al afgesproken dat zij en Sora eerst een oefengevecht zouden houden, waarna ze scheidsrechter zou spelen voor een gevecht tussen Sora en Chiaki. Arya vroeg zich af of zij daarna misschien ook nog een gevechtje met Chiaki kon houden, maar ze wist niet zeker of dat heel veel nut had. Ze wist eigenlijk niet of Chiaki de eerste twee gyms ook uit wilde dagen.

'Goed, zullen we beginnen Arya?' vroeg Sora. Arya knikte en haar hand ging naar haar tas, waar haar pokéballs in zaten. Ze moest nog steeds eens zo'n riem kopen waar je ze aan kon doen. Ze vergat het steeds. Haar drie pokémon zaten op dit moment in hun pokéballs. Ze wilde niet riskeren dat er weer gedoe zou komen tussen Gwen en Ona en dat ze elkaar in de haren zouden vliegen in plaats van de pokémon van de tegenstander. Het zou haar niet verbazen als Gwen zinde op wraak...
Wie zou ze als eerste inzetten? Ze had geen idee welk level Sora's pokémon waren. Daarna bedacht ze zich nog iets. 'Eh, met hoeveel rondes doen we eigenlijk? Ieder één of twee pokémon? Of drie? Misschien is drie wat te lang, aangezien je ook nog tegen Chiaki wilt zometeen.'

Sora haar ogen gleden weer even naar boven, naar de lucht. Deze zag er nog altijd mooi en rustig uit, geen vuiltje aan de lucht. Hopelijk bleef het zo. Arya trok opeens haar aandacht door haar iets te vragen. De groenharige richtte haar ogen op de brunette en dacht toen even na. 'Uhm, zullen we één tegen één doen? Dat lijkt me om te beginnen wel even goed.' Ze richtte haar ogen op haar Bulbasaur. 'Wil jij beginnen Spring?' De pokémon knikte, ten teken dat ze daar wel zin in had. Sora haar ogen gingen op zoek naar Chiaki. 'Chiaki? Wil jij scheidsrechter zijn?' Het leek misschien een overbodige vraag, maar ze wilde er zeker van zijn dat Chiaki die rol op zich zou nemen. Het meisje liep naar één kant van het veld en ging alvast klaarstaan. Spring ging een metertje voor haar staan, klaar voor de strijd. Geduldig wachtte het meisje tot Arya en Chiaki ook zover waren. 'Oké Spring, we gaan er voor de volle 100% voor goed?' Het meisje kon het niet helpen, ze was nerveus. Dit mocht dan wel een oefengevecht zijn op vriendschappelijke basis, ze vond het toch wel ontzettend spannend. Ze wilde haar pokémon niet teleurstellen.

Chiaki had besloten om met de twee trainers, die ze een aantal dagen geleden tegen het lijf was gelopen, mee te reizen naar Pewter City. Sora was, net als zijzelf, een coördinator, maar had besloten om hier de gym uit te dagen. Voor ze dat echter deed, wilde ze nog oefengevechten houden. Eerst met Arya en dan met haar. Chiaki zou als scheidsrechter dienen in het eerste gevecht, Arya zou haar vervangen in het gevecht erna. Terwijl ze zich richting het oefenveld bevond, had de brunette haar armen achter haar hoofd gevouwen en keek ze op naar de lucht. Pewter lag niet al te ver van Viridian af, dus als dit allemaal achter de rug was, zou ze misschien even langs kunnen wippen bij haar broer. Checken hoe het met hem was en hem vertellen over haar eerste Contest. Dat leek haar wel wat. Mamoru had ze een lange tijd moeten missen, maar sinds ze van huis was weggelopen, zou ze in principe wanneer ze maar wilde naar hem toe kunnen. Een klein grijnsje vormde zich om haar lippen. Eigenlijk kon ze nog steeds niet geloven dat haar broer een gymleader was. Hij had haar nog steeds niet verteld over zijn vele avonturen, maar dat kwam ook omdat hij haar had geholpen met het vangen van Sarita. Nou ja, zij en Alano hadden al het werk gedaan, maar hij was erbij geweest en dat was genoeg voor haar.

Eenmaal bij haar bestemming aangekomen, liet ze beide pokémon uit hun pokéball verschijnen en keek hen streng aan. Ze had hen al gemeld dat er een gevecht zou komen, maar ze wilde ook dat de twee naar dit gevecht zouden kijken. Wie weet leerden zij er ook wat van, in plaats van alleen hun trainer. “Ik wil dat jullie toeschouwers zijn van dit gevecht,” legde ze de twee kort uit. Alano knikte enthousiast, maar Sarita keek nogal verveeld uit haar kraaloogjes. Dat was wel het laatste waar ze haar tijd aan wilde verspillen. “Geen gemaar, Sarita,” sprak Chiaki de Pidgey streng toe, die de blik al had opgemerkt. De pokémon zuchtte en knikte uiteindelijk ook. “Goed zo.” Na deze woorden te hebben uitgesproken, liep ze van haar twee pokémon weg en nam alvast haar plaats als scheidsrechter in. Sora noch Arya leken echter al klaar te zijn. 'Eh, met hoeveel rondes doen we eigenlijk? Ieder één of twee pokémon? Of drie? Misschien is drie wat te lang, aangezien je ook nog tegen Chiaki wilt zometeen.' Daar had het meisje een punt. Chiaki hield zich echter stil. Dit was niet haar gevecht, dus zou ze zich erbuiten houden en wachten. Ze was immers maar de scheidsrechter van dit gevecht, toch?

Uiteindelijk kwam al snel het besluit om een één tegen één gevecht te houden. De meest logische oplossing, leek haar. Ze wist zelf al welke pokémon ze ging gebruiken. Vervolgens draaide Sora zich naar haar toe en vroeg aan haar of ze scheidsrechter wilde spelen. Chiaki knikte ter bevestiging nadat ze zich had herinnerd daar niks over gezegd te hebben. Het leek haar logisch, maar natuurlijk was het van belang om ook iets te laten weten. “Tuurlijk,” voegde ze daaraan toe. De brunette wachtte tot beide hun positie ook hadden ingenomen en werd plots nerveus. Eh, hoe werkte dit? Ze had nog nooit voor scheidsrechter gespeeld. “Euh… Wie van jullie wilt er beginnen…?” vroeg ze half lachend. Het was meer een nerveuze lach dan wat anders.

OOC: Dammit Liaan, ik was bijna klaar met mijn post en toen postte jij D:

ARYA ~ 'Uhm, zullen we één tegen één doen? Dat lijkt me om te beginnen wel even goed,' antwoordde Sora op haar vraag. Arya knikte. Sora zette Spring in en de het meisje en de Bulbasaur namen hun plaatsen in. Chiaki zou scheidsrechter zijn. Arya ging tegenover Sora staan en keek naar de drie pokéballs in haar tas. Wie zou ze inzetten? Oz sowieso niet, die was zwaar in het nadeel tegen grassoort Spring. Gwen inzetten was misschien niet zo aardig, aangezien die juist weer een groot voordeel had tegen de Bulbasaur. Ona dan? Zij was een grassoort, net als Spring. Maar welk level was Sora's pokémon eigenlijk? Was ze niet veel sterker dan de Tangela? Na dit vraagstuk een paar seconden overdacht te hebben koos ze toch maar voor Ona. Die zat op dit moment ergens tussen level 12 en level 15 in. Aangezien Spring nog niet was geëvolueerd kon ook hij hooguit level 15 zijn.

'Zet hem op, Ona,' zei Arya terwijl ze haar pokéball gooide. Sommige trainers riepen altijd heel hard als ze hun pokéballs gooiden, maar Arya hield het meestal wat rustiger. De Tangela kwam tevoorschijn en de bal stuiterde terug naar Arya's hand. Ze was echt een nul in vangen, maar een pokéball stuiterde altijd zo netjes naar haar toe, dat hij vaak bijna vanzelf in haar hand landde.

Arya wachtte op het teken van Chiaki, die inmiddels ook klaarstond, dat ze konden beginnen. “Euh… Wie van jullie wilt er beginnen…?” vroeg het meisje echter met een zenuwachtig lachje. 'Uhm...' zei Arya en ze haalde haar schouders op. 'Het maakt mij niet zoveel uit. Wil jij beginnen?' Dat laatste was gericht aan Sora. Het maakte in een gevecht niet zoveel uit wie er mocht beginnen. Het bepaalde wie als eerste zijn/haar pokémon een commando mocht geven, maar aangezien de ander meteen daarna kon reageren beïnvloedde dat de uitkomst van het gevecht niet of nauwelijks.

Chiaki stemde in om scheidsrechter te zijn en Sora zag toen pas dat het meisje al was gaan staan. Misschien was het ook wel iets vanzelfsprekends geweest dat ze deze wedstrijd de scheidsrechter zou zijn, maar Sora had het voor de zekerheid toch willen vragen. Arya had er inmiddels voor gekozen om haar Tangela in te zetten in het gevecht. Sora vond dit een fijne keuze. Ze was blij dat het meisje niet haar Charmander had ingezet. Met een Diglett als tegenstander was het meisje ook erg blij geweest, want dan was ze in het voordeel geweest, maar op deze manier waren de kansen nog eerlijk verdeeld. Chiaki vroeg spontaan wie van de twee als eerste wilde beginnen. Sora vroeg zich even af wat ze bedoelde, maar bedacht zich toen dat het waarschijnlijk om de openingszet ging. 'Wil jij beginnen?' De stem van Arya kwam haar tegemoet zweven en trok haar aandacht. Ze keek naar het bruinharige meisje en knikte. 'Ja is goed. Oké Spring, daar gaan we!'

Na dat gezegd te hebben dacht het meisje razendsnel na. Wat was de meest handige zet? 'Spring, doe je Tackle!' Niet de meest opwindende zet, maar Sora wilde rustig aan beginnen. Stiekem wilde ze op deze manier wat tijd rekken zodat ze zich de aanvallen van Spring kon proberen te herinneren, maar dat hoefden Chiaki en Arya niet te weten.

ONA ~ Het leek Ona zo simpel: gewoon beginnen en de tegenstander verslaan. Wat was daar nou moeilijk aan? De meisjes leken er echter niet uit te komen hoe ze nou moesten beginnen. Ona zuchtte en tikte ongeduldig met een voet op de grond. Even later hadden ze de oplossing gevonden: Sora Groenhaar zou van start gaan. Het was niet bepaald de uitkomst die Ona had gewild. Waarom liet Arya het grasmeisje nou weer beginnen? Dat kind is te aardig voor haar tegenstanders, dacht Ona, wil ze winnen of niet? Ona weerstond de neiging om aan te vallen voor Sora Spring een commando had gegeven, al wist ze niet precies waarom ze zich eigenlijk aan die domme regel hield. In het wild ging het ook niet zo.

Het grasmeisje liet haar Bulbasaur Tackle doen. Ona was er zelf vast van overtuigd dat ze die Spring wel aan kon. Hij kon niet eens tentakelwandelen! Bovendien, welke pokémon had nou weer een ui op zijn rug? 'Ona, til jezelf op en maak een poort,' zei Arya. Ona duwde zich met haar tentakels omhoog tot ongeveer een halve meter boven de grond, waardoor ze inderdaad een soort poortjes vormde. Springs Tackle ging daardoor onder haar door. Ze raakte wel een tentakel, maar Ona wist zichzelf in de lucht te houden door snel een andere op de grond te zetten. Ze giechelde haar alom gehate giechellachje en liet zichzelf weer naar de grond zakken. 'Sleep Powder!' riep Arya haar toe. Aw, moest dat nou? Tegenstanders waren zo saai als ze sliepen... Ach, ze kon het altijd gewoon niet doen, en dat was dus precies wat ze deed. Arya riep haar naam, maar toen Ona nog steeds weigerde Sleep Powder te doen gaf het meisje toe. Wat was ze toch makkelijk over te halen. 'Goed, Constrict,' zei ze. Dat klonk al beter. Ona's tentakels schoten in de richting van de Bulbasaur.

Sora keek ingespannen toe hoe haar Bulbasaur op de Tangela afrende. Wat zou Arya doen om dit te ontwijken? Zou ze een tegenaanval inzetten, of zou ze gewoon opzij springen? Het meisje deed echter nog iets anders, iets wat Sora ook wel had kunnen voorspellen als ze even goed had nagedacht. Ona tilde zichzelf op met haar tentakels en Spring banjerde zo onder haar door. Ja, dat kon ook natuurlijk. Wel een beetje jammer van haar aanval, maar ze zag dat ze Ona toch wel een beetje in disbalans had gebracht, want de pokémon moest één van haar andere tentakels inzetten om niet te vallen toen Spring één tentakel wist te raken. Goed, dat was in ieder geval iets. Spring was inmiddels tot stilstand gekomen, maar had zich nog niet om kunnen draaien toen Arya haar volgende aanval plande. Sleep Powder. Sora beet even op haar lip. Als Spring sliep kon ze niks doen. Tot haar grote opluchting en zware verbazing, weigerde Ona echter deze aanval uit te voeren. Waarom? Waarom luisterde de Tangela niet? Arya besloot over te gaan op een andere aanval en Sora vervloekte zichzelf omdat ze zelf niet snel genoeg had gereageerd. Als ze meteen een aanval in had gezet in de tijd dat Ona had geweigerd haar trainer te gehoorzamen, dan had ze in het voordeel kunnen zijn.

Nu was ze dat echter niet. Spring was nog maar half omgedraaid en Sora had nog altijd geen andere aanval kunnen verzinnen toen Ona haar Constrict op de Bulbasaur los liet. De ranken van de Tangela wikkelden zich om de achterpoten van de pokémon en Sora zocht koortsachtig naar een tegenaanval. Welke aanvallen had Spring verder nog allemaal? Ja, ook Sleep Powder, maar die was nog niet sterk genoeg om Ona werkelijk in slaap te brengen, hooguit wat soezerig. Inmiddels bungelde Spring aan zijn achterpoten in de lucht, boven Ona. Hmmm, misschien kon dit wel werken. 'Spring! Sleep Powder!' De Bulbasaur keek haar even twijfelend aan. Ook zij wist wel dat deze aanval nog niet goed ging. 'Gewoon proberen!' moedigde Sora haar pokémon aan. Wie weet lukte het wel al wat beter dan de vorige keer.

OOC: Ik weet niet zeker of ik Ona nou heb gegodmode of niet, zo ja, mijn excuses, hoop dat je het niet erg vindt (A)

ONA ~ Ze wist de Bulbasaur te pakken te krijgen bij zijn achterpoten en grinnikte terwijl ze hem hoog optilde. Ze zwaaide een beetje met hem in het rond. Hij kreeg het bevel Sleep Powder te doen. Alsof dat veel effect zou hebben. Ze zat zelf vol met het slaapmakende poeder en kon er dus wel tegen. Goed, de samenstelling van andermans Sleep Powder van vaak wel een beetje anders, waardoor het nog een beetje effect had, maar echt in slaap viel ze er niet van. Ze wapperde met haar tentakels zo veel mogelijk weg. Een deel van het poeder bereikte haar en ze nieste even, waardoor Spring heen en weer schudde. Ze knipperde even met haar ogen. Waar was ze nou ook alweer mee bezig? Oh ja, een gevecht. Phoe, die Bulbasaur was wel zwaar, misschien kon ze hem even neerzetten...
Ze liet de Bulbasaur zakken zodat zijn pootjes de grond weer raakten, maar bleef hem wel vasthouden.

ARYA ~ Ze had gedacht dat Sleep Powder helemaal geen effect zou hebben op iemand die zelf hele hoeveelheden van het spul tussen haar tentakels had zitten, maar dat had ze blijkbaar mis. Nu ja, het was in ieder geval nog iets dat Ona Spring niet helemaal los liet. 'Ona, doe Absorb,' zei ze. De Tangela reageerde wat trager dan normaal, maar toen kleurden haar tentakels felrood.

Sora keek toe hoe haar Bulbasaur daar hulpeloos in de lucht heen en weer zwierde en was blij toen ze zag dat het Sleep Powder van haar Bulbasaur al iets meer was geworden dan de vorige keer dat ze het hadden geoefend. Helaas was Tangela een pokémon die deze aanval ook kon en dus was slaappoeder een aanval waar ze aardig goed aan gewend was. Helaas, maar toch zorgde het poeder ervoor dat Tangela wat soezerig werd en Spring eindelijk weer met haar pootjes op de grond stond. Helaas liet haar tegenstander haar nog niet los en ging deze over op de volgende aanval. Absord. Hé, maar dat trucje konden zij ook. 'Spring! Doe je Leech Seed!' De Bulbasaur knikte en schoot snel een zaadje af uit de knol op haar rug, net op het moment dat de Absord haar bereikte. Het zaadje vloog door de lucht, met een mooi boogje op Ona af. Sora keek echter naar Spring, die langzaam op haar buikje op het gras ging liggen terwijl Ona haar energie op zoog. Wat nu?

ONA ~ Haar tentakels kregen een mooi rood kleurtje en ook Spring begon een zachte, rode gloed af te geven. Ona vond Absorb er altijd grappig uitzien. Spring deed een soortgelijke aanval: Leech Seed. Wat het grasmeisje echter niet leek te beseffen, was dat Leech Seed geen effect had op graspokémon. Het kleine zaadje kwam met een zacht tikje tegen haar hoofd aan, maar de gewoonlijke dunne ranken groeiden er niet uit. Het zaadje sputterde een beetje, gloeide rood op en viel daarna naast Ona op de grond. Ona giechelde. Daar zou dat grasmeisje van opkijken! Opeens voelde ze de onweerstaanbare nijging om te gapen en zich uit te rekken. Als ze zich uit wilde rekken moest ze wel de Bulbasaur loslaten. In haar tentakels kwam het irritante gevoel op dat je krijgt als je je wilt uitrekken, maar dat niet doet. Ach wat, zo belangrijk was het toch niet dat ze Spring vast bleef houden? Ze rekte zich eens flink uit, waarbij ze haar tentakels hoog de lucht in stak, en gaapte uitgebreid. Zo, daar knapte ze van op. Het laatste restje vermoeidheid, veroorzaakt door Springs Sleep Powder, was nu verdwenen.

ARYA ~ Arya sloeg met haar hand tegen haar voorhoofd toen Ona zo stom was om Spring gewoon los te laten. Nou ja, in ieder geval leek Sleep Powder nu volledig uitgewerkt te zijn. Ona leek in ieder geval vol energie te zitten: de Tangela hupste vrolijk heen en weer op haar tentakels. 'Ona, Growth en dan Absorb!' riep ze. Ona stond even stil om Growth te doen. Ze groeide een beetje en maakte zich daarna klaar voor Absorb. Gewoonlijk deed ze de aanval pas als ze iemand vast had, maar Arya was er laatst achtergekomen dat het helemaal geen fysieke aanval was van zichzelf: hij kon ook van een afstandje uitgevoerd worden. Als Ona het slachtoffer al vast had, vergrootte dat natuurlijk wel de kans dat Absorb raak was, maar het was niet noodzakelijk.
Er ontsproot een rode straal uit de uiteindes van twee van Ona's tentakels, die zich in de richting van Spring verplaatsten. Intussen had Sora waarschijnlijk ook niet niks zitten doen. Zij had vast ook al een aanval klaar voor haar Bulbasaur.

Sora's mond zakte open van verbazing toen haar Leech Seed gewoon simpelweg van de Tangela af ketste. Wat waren dit voor grapjes? Waarom werkte het niet? Of was Leech Seed soms niet effectief, omdat Ona een grastype was, net als Bulbasaur? Het meisje kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan. Waarom wist ze dat niet? Waarom had ze dat niet een keertje opgezocht? Nu moest ze snel iets anders bedenken om ervoor te zorgen dat Spring niet nog verder werd leeggezogen. Ze had echter geluk, want de Tangela begon zich spontaan uit te rekken en te gapen. Hmmm, blijkbaar had het Slaappoeder toch nog een beetje effect op de pokémon? Dit was in ieder geval haar kans om te ontsnappen aan Absorb en wat afstand te creëren tussen haar en de Tangela. 'Spring, ga weg bij Ona en maak je klaar voor de volgende aanval.' De Bulbasaur knikte en rende naar haar toe, weg bij Ona. Deze was ondertussen overgegaan op een andere aanval, die alleen effect had op zichzelf. Growth. Hmmm, dat zou ook wel een handige aanval zijn voor Spring om te leren. Veel tijd om daar over na te denken had ze echter niet, want Ona kwam voor de tweede keer met Absorb. Ja mooi dat het deze keer niet ging lukken. 'Spring, ontwijk en gebruik dan Vine Whip!' De Bulbasaur knikte, dook weg voor de aanval van Ona en liet toen haar eigen ranken op de Tangela afschieten. Tijd voor wraak.

ARYA ~ Spring ontweek Absorb op tijd en sloeg met zijn tentakels richting Ona. 'Ona, spring!' riep Arya. Ona sprong omhoog, maar ondanks dat ze weer helemaal wakker was, was ze toch te laat. Ze werd geraakt door Vine Whip. Het duurde echter niet lang voor ze weer opstond. 'Sleep Powder,' zei Arya. Aangezien Springs poeder Ona niet in slaap bracht, zou het omgekeerde ook wel niet het geval zijn, maar het zou haar wel slaperig maken, net zoals hij bijna Ona gegaan was. Of tenminste, dat hoopte ze.

ONA ~ Ona had ongeveer dezelfde gedachtegang gevolgd. Daarnet hadze geen Sleep Powder willen doen, omdat een slapende vijand saai was. Met een slaperige tegenstander was echter niks mis. Ze schudde een wolk blauw poeder uit haar tentakels en wapperde het in de richting van Spring. Er stond weinig wind, dus de wolk werd niet uit zijn koers geblazen. Ze voelde de Vine Whip van daarnet nog aan haar schouder. Arya's volgende bevel, Constrict, volgde ze dan ook met alle plezier op. Nu schoten háár tentakels naar Spring, niet om te slaan, maar om te grijpen. Zou hij het kunnen ontwijken? Vast niet, toch? Zo'n knol met korte pootjes kon toch onmogelijk sneller zijn dan zij?

OOC: Sorry, beetje kort ^^"

Sora: Sora kon het niet laten even triomfantelijk in haarzelf te lachen toen ze zag dat Ona te traag was om de Vine Whip te ontwijken. Ha, zo, die zat. Helaas kwam Ona al gauw met een tegenaanval, dit keer ook Sleep Powder. 'Spring, blaas het weg!' riep Sora, met haar handen wapperend. Ze wilde niet dat Spring zou gaan suffen. Dit gevecht was al lastig genoeg zonder dat haar Bulbasaur ook nog eens slaperig was. De graspokémon deed netjes wat haar werd gevraagd en begon met het wegblazen van de slaapverwekkende poeder, maar was daardoor niet in staat op tijd te reageren op Constrict. De ranken van Tangela wikkelden zich stevig om Bulbasaur heen en begonnen haar langzaam fijn te knijpen. Sora begon een beetje in paniek te raken. Wat moest ze nu doen? Spring kende nog niet zo heel veel aanvallen, daar werkten ze nog aan. Wat voor aanval had ze nog in de aanbieding? Het enige wat haar nu te binnen schoot was Screech, maar hoe effectief zou dat zijn? Ach, ze kon het altijd proberen. Opgeven was geen optie.

Spring: Hoewel de Bulbasaur geen knetterharde vechtersbaas was, vond ze dit gevecht toch erg leuk en leerzaam. Het was goed voor haar en Sora om samen te trainen, zeker omdat ze de eerste Gym van Kanto uit wilden dagen. Spring wist niet wat voor tegenstanders haar daar te wachten stonden, maar ze verwachtte dat het nog lastiger zou zijn dan tegen Ona. Hoe de Bulbasaur ook haar uiterste best deed, het zag er naar uit dat dit gevecht toch echt gewonnen ging worden door de Tangela. Inmiddels zat Spring vast in Constrict, ze kon geen kant op, geen enkele aanval uitvoeren. Wat moest ze nu doen? Ze keek vanuit haar ooghoeken naar Sora, welke overduidelijk diep aan het nadenken was. 'Spring!' Ah, daar kwam het bevel. Wat was ze van plan? 'Doe Screech!' Ah, ja, daarom had ze daar zelf niet aan gedacht? De Bulbasaur opende haar bek en liet een erg hoog en super vervelend geluid horen. Hopelijk zou Ona haar nu loslaten, want deze "omhelzing" begon steeds ongemakkelijker te worden.

OOC: Haha het geeft niet, het gaat om de inhoud, niet om de lengte

ARYA ~ Spring begon na Sora's bevel meteen als een bezetene te blazen. Het werkte, de blauwe korreltjes vlogen uit elkaar en dwarrelden naar de grond. Het was niet zo heel erg dat hij Sleep Powder had afgeweerd, het had hem toch niet in slaap gekregen. Eigenlijk was het misschien alleen maar fijn, aangezien hij nu Ona's Constrict niet meer kon ontwijken. De blauwe tentakels wikkelden zich om hem heen. Ona trok ze strak aan, zodat de Bulbasaur niks meer kon doen. 'Spring, doe Screech!' droeg Sora haar pokémon op. 'Ona, til Spring hoger op!' riep Arya. Mocht hij uit haar greep ontsnappen, dan zou hij tenminste nog van best hoog naar beneden vallen. Ze voelde zich eigenlijk best wel wreed, dat ze dit zo dacht. Ona gehoorzaamde en toen begon Spring te krijsen. Het was gewoon een pijnlijk geluid. Arya hield haar oren dicht, maar net als toen in de Pewter Gym drong het geluid gewoon door haar handen heen. Ona deed hetzelfde met twee vrije tentakels. Arya zag dat ze haar greep op Spring iets liet verslappen, maar ze liet de Bulbasaur niet helemaal los. Er was echter wel een kans dat Spring nu kans zou zien zich te bevrijden.

OOC: Ik ben de tijd een beetje kwijt, was dit topic nou voor of na Arya's gymgevecht? Ik heb na gedaan, maar ik weet niet zeker of het klopt ^^"

Sora: Arya was een slimme tegenstander, dat mocht duidelijk zijn. Sora had al niet zo veel ervaring met gevechten, afgezien van de twee gevechten die ze had gehad tijdens de Contest in Cerulean. Verder had ze alleen tegen wilde pokémon gevochten en dat waren niet altijd de meest tactische denkers. Dit meisje was echter een grote uitdaging. Ze was veel slimmer met aanvallen en verdedigen dan Sora en het meisje besefte zich dat Spring nog veel te weinig aanvallen kende om fatsoenlijk deel te kunnen nemen aan een gevecht. Misschien moest ze eens wat TM's in de strijd gaan gooien? Haar tegenstander reageerde snel op het bevel van Screech. Ona tilde Sping hoog op, iets waar Sora, afgezien van de Bulbasaur zo ver mogelijk op afstand krijgen, niet echt het nu van in zag. Wat wilde het meisje hiermee bereiken?

Spring: Voor de zoveelste keer die dag werd ze hoog boven de grond opgetild. Ze mocht van geluk spreken dat ze geen hoogtevrees had, al begon ze die nu zo langzamerhand wel te ontwikkelen. Moest dat optillen nou echt steeds? Sora droeg haar op tot de aanval en dus gebruikte ze Screech, een aanval waarbij mening mens en pokémon een fikse oorbeschadiging aan over kon houden. Helaas liet Ona haar door de aanval niet los, maar gezien deze grote hoogte was dat misschien ook wel prettig. Spring moest er niet aan denken dat ze van deze hoogte naar beneden zou vallen. Zekersteweten dat ze dan op haar hoofd terecht zou komen. Of op haar knol. Dat zou vast pijn doen. De greep van Ona werd echter wel wat minder stevig, dus ze kon weer vrij ademhalen. Hèhè, dat was ook wel even fijn zeg.

Sora: Sora dacht na, diep na. Wat moest ze nu doen? Spring zat een aardig eind boven de grond en kon helaas niet vliegen. Ze hadden alle pijlen op hun boog al gebruikt en in de positie waar de Bulbasaur nu in zat, konden ze ook niet veel doen. Het meisje sloot haar ogen en glimlachte even. Soms moest je gewoon toegeven wanneer je had verloren. Ze opende haar ogen en keek Arya aan. 'Ik denk dat wel duidelijk is dat jij hebt gewonnen,' sprak ze met een glimlach. 'Ik geef me over. Ik weet geen tegenaanval meer.' Spring zou het misschien wel jammer vinden dat ze op gaf, en Arya en Ona ook, maar als je niet meer wist wat je moest doen, wat had vechten dan voor zin? 'Zullen we verder gaan met de volgende twee?' Vroeg ze, haar ogen gleden naar Summer, welke naast haar was komen staan tijdens het gevecht.

OOC: Volgens mij was het na het gevecht van Arya, maar voor Gwen was geëvolueerd =p

ARYA ~ Arya zag Sora nadenken. Arya wachtte even af wat het meisje zou doen voordat ze zelf weer een aanval zou bevelen. Sora sloot haar ogen en glimlachte. Daarna keek ze Arya aan. 'Ik denk dat wel duidelijk is dat jij hebt gewonnen,' zei ze. 'Ik geef me over. Ik weet geen tegenaanval meer.' Arya was een beetje verbaasd. Gaf ze zomaar op? Het was echter niet gewoon opgeven, besefte ze na een paar tellen. Sora had blijkbaar besloten dat ze dit niet meer kon winnen en had besloten te stoppen, zodat Spring niet onnodig zou lijden. Arya had er zelfs wel bewondering voor. Er zouden ook mensen zijn geweest die te koppig zouden zijn geweest om op te geven en hun pokémon een kansloos gevecht hadden laten vechten. Ze glimlachte. 'Ona, zet Spring neer,' zei ze. Ona keek naar haar om, maar deed nog niks. Moet dat nou? Het ging net zo goed... leek ze te zeggen. 'Ja, dat moet,' antwoordde Arya op haar blik. Ona zuchtte en zette de Bulbasaur op de grond. 'Goed gedaan, Ona,' zei Arya voor ze de Tangela liet terugkeren in haar pokéball.

'Zullen we verder gaan met de volgende twee?' vroeg Sora met een blik op haar Venonat. 'Ik vind het geod,' zei Arya. 'Of willen jij en Chiaki nu eerst?' Ze keek vragend naar de scheidsrechter. Ze kon zich wel voorstellen dat zij nu eerst wilden oefenen.

Chiaki keek aandachtig toe naar de strijd die zich voor haar plaatsvond. Niet alleen omdat ze een scheidsrechter was, maar ook om de strategieën van beiden te leren en te kunnen doorzien. Als trainer was het van belang om zoiets te kunnen, of je nou voor badges of lintjes ging. Je moest je tegenstander altijd een stap voor zijn en dat testte ze nu uit op Arya en Sora. Het was echter tevergeefs; de brunette kon niet raden hoe de één op de ander ging reageren. Misschien was dat wel beter zo voor de twee die aan het vechten waren. Zo leek hun strijdplan origineel en perfect. Chiaki kon nog net de neiging om te zuchten onderdrukken. Ze wilde het niet laten lijken dat ze zich verveelde en zelf aan het werk wilde. Natuurlijk wilde ze zelf ook wel trainen, maar ze speelde nu voor scheidsrechter. Dat betekende niet alleen dat ze het serieus moest nemen, maar ook nog eens extra goed moest opletten. Zij was namelijk de eerste die een gevecht kon stoppen mocht er iets verkeerds gebeuren. Toch kon ze het niet laten om heel af en toe haar blik snel naar haar eigen pokémon te laten glijden. Zoals verwacht zat Alano geïnteresseerd toe te kijken naar het gevecht, hoewel hij af en toe werd afgeleid door het één of het ander en zijn concentratie verloor. Op die momenten rolde ze dan ook met haar ogen en vroeg ze zich af of pokémon ook last konden hebben van ADD. Als dat zo was, dan was ze er pertinent zeker van dat haar Charmander daaraan leed.

Haar Pidgey was, haast vanzelfsprekend, alleen met zichzelf bezig. Chiaki had ook niet anders verwacht, maar ze had ergens gehoopt dat Sarita eens een keer naar haar had geluisterd en zo slim was om mee te kijken. Ze had het misschien goed gedaan tijdens die ene ronde in de Contest, dat moest haar trainer toegeven, maar ze was bij lange na nog niet goed in gevechten. Hoewel het al een wonder was dat de pokémon naar haar had geluisterd en had gevochten, in plaats van naar de kant te vliegen om net als nu haar veren bij te werken. Dit was echter teveel gevraagd van haar pokémon en dat had de brunette zelf ook wel geweten. Soms vroeg ze zich af waarom ze Sarita ook alweer had gevangen. Helaas had ze toen niet geweten dat de Pidgey zo arrogant was, anders had ze deze toch echt laten vliegen, hoe erg Mamoru haar ook zou proberen over te halen. Chiaki besteedde verder geen aandacht meer aan ‘die opgeblazen duif’ en werd weer de professionele scheidsrechter die ze moest voorstellen.

Sora’s Bulbasaur bevond zich inmiddels in de lucht dankzij Arya’s Tangela. Ergens vond Chiaki het jammer dat Sora Spring had ingezet, want ze had maar al te graag een rematch gehad tegen deze pokémon. Niet dat zij dezelfde pokémon zou gebruiken. Waarschijnlijk zou ze Sarita niet eens zo ver meer krijgen. Het was echter niet anders, dus had de brunette zich er maar meteen bij neergelegd. Het was aan Sora om haar pokémon tijdens de gevechten te kiezen en niet aan haar. Chiaki keek gespannen toe, benieuwd naar de tegenaanval van het groenharige meisje, maar hoorde toen de overgave van de persoon in kwestie. Verbaasd richtte de scheids zich tot Sora, maar stak al snel haar hand op naar Arya’s kant. “Bulbasaur kan niet verder vechten. Tangela wint!” deelde ze het al oude nieuws mee. Hoe achterlijk en doelloos het ook klonk, het was nog altijd haar taak geweest. Spring werd direct daarop neergezet door Ona, ook al was aan diens blik te zien dat het met tegenzin was. 'Zullen we verder gaan met de volgende twee?' kwam toen Sora’s vraag, die al naar haar volgende pokémon keek. Chiaki hief een wenkbrauw op. Het zou toch een één tegen één gevecht worden tegen Arya…? Deze keek haar op dat moment vragend aan en vroeg of Sora niet eerst tegen Chiaki wilde vechten. De brunette overwoog om hierop in te gaan, maar wuifde het toen weg. “Als jullie nog een rondje willen, dan heb ik daar geen bezwaar tegen,” loog ze half. Eigenlijk wilde ze ook weer eens in actie komen met Alano, wiens blik ze nu op zich voelde branden, maar ze wilde niet ongeduldig overkomen.

Sora: Haar tegenstander en ook de scheidsrechter leken wat verbaasd omdat ze zo plotseling op gaf, maar ze was out of options en dan was jezelf overgeven soms beter dan doorgaan tot het bittere eind. Daarbij was het winnen van dit gevecht niet van beland, het ging om het opdoen van ervaring en dat hadden ze gedaan. Spring werd op de grond gezet en kwam snel naar haar toe gelopen, alsof ze bang was dat Ona zich zou bedenken en haar toch weer op zou pakken. De Tangela was echter al in de pokéball van Arya verdwenen en was dus geen bedreiging meer. Sora ging op haar hurken zitten en aaide haar Bulbasaur. 'Goed gedaan Spring, hoe voel je je?'
'Saur!' was het antwoord. Hmm, blijkbaar had de Bulbasaur niet al te veel geleden. Gelukkig maar. Arya leidde haar af door opeens te vragen of zij nu tegen Chiaki wilde. Het meisje keek op. O ja, ze zou ook nog tegen Chiaki strijden! Hmmm, wat was beter, nu eerst tegen Chiaki, of nog een ronde tegen Arya?

Spring: Pfoe, wat was ze blij dat ze een verstandige trainer had zeg. Zijzelf had ook niet veel meer kunnen bedenken om vrij te komen, behalve als een Rattata de ranken van Ona doorbijten. Was dat echter wel een aanval? Of viel dat onder vals spelen? Ze wist het niet, maar het was fijn om weer vaste grond onder haar poten te hebben. Snel rende ze terug naar Sora voordat Ona zich weer bedacht en kreeg daar een compliment van het meisje. Mooizo, zij was zelf ook wel tevreden eigenlijk. Ze hadden dan wel niet gewonnen, maar wel veel geleerd en daar draaide het vandaag om. De mensen leken even te overleggen over wat ze nu gingen doen en Spring maakte hier gebruik van door aan de zijkant, naast Alano en Sarita, te gaan liggen. Zo, tijd voor een welverdiende pauze.

Sora: 'Ik ga wel eerst een rondje tegen Chiaki, dan kun jij even pauze nemen Arya,' stelde Sora voor. Ze wilde dolgraag nog eens tegen Chiaki vechten en ze kon zich voorstellen dat het bruinharige meisje ook maar wat graag revanche wilde voor hun gevecht tijdens de contest waarbij Sora had gewonnen. Goed, welke pokémon zou ze inzetten tegen het meisje? Het maakte niet uit welke ze zou kiezen, tegen zowel Alano als Sarita was ze in het nadeel. Wie van haar pokémon, die ze nodig was voor de Gym, was de meeste training nodig? Spring, ja, maar die had al geoefend, dus was het de beurt aan Summer. 'Summer, ik kies jou!' Ze gooide de pokéball van haar Venonat in de lucht en keek toe hoe de paarse, pluizige pokémon tevoorschijn kwam. Zo, tegen wie mocht ze het gaan opnemen?

ARYA ~ “Als jullie nog een rondje willen, dan heb ik daar geen bezwaar tegen,” zei Chiaki. 'Ik vind het goed als jullie gaan, hoor,' zei Arya op haar beurt. 'Ik ga wel eerst een rondje tegen Chiaki, dan kun jij even pauze nemen Arya,' besliste Sora. Arya knikte. Ze nam haar positie als scheidsrechter in. Moest je daar eigenlijk bij staan? Ze had een beetje kramp in haar rug van het staan, maar ze durfde eigenlijk ook niet gaan zitten. Chiaki was immers ook blijven staan. Ze bleef staan.

Ze wachtte tot beide coördinators hun pokémon tevoorschijn hadden gehaald. Sora zette Summer, haar Venonat in. 'Goed, ehm, wie begint?' vroeg Arya. 'En hoe doen we het eigenlijk? Bij contests heb je toch altijd iets met punten? Of doen jullie het als normaal gevecht?' Haar zus Felys vertelde altijd wel over haar contests, maar Arya begreep nooit precies hoe het werkte met die punten. Wanneer kreeg iemand nou punten aftrek? Als je pokémon geraakt werd? Als de tegenstander zijn of haar pokémon een mooi uitziende aanval liet doen? Als de pokémon van de ander een aanval van jouw pokémon ontweek? Felys had het geprobeerd uit te leggen, maar Arya vond het niet echt duidelijk. Ze was ook niet echt iemand die op televisie graag naar contests keek. Soms zag ze het wel eens voorbij komen, maar op tv keek ze voornamelijk de paar series die ze volgde. Wie is de Cyndaquil, bijvoorbeeld. Arya had geen idee wat voor pokémon een Cyndaquil was, maar het was een leuk programma, dus het deed er niet zo toe.
Ze keek de twee meisjes afwachtend aan.

Alano en Sarita keken op toen ze vanuit hun ooghoeken Sora’s Bulbasaur naar hen toe zagen lopen. De Charmander begroette Spring zoals hij dat bij iedereen deed; vrolijk en vriendelijk. De Pidgey dacht daar echter anders over en besloot verder geen aandacht te besteden aan de groene pokémon. Hiermee kreeg ze een kwade blik van Alano toegeworpen, maar ook die negeerde ze volkomen. Haar veren waren, zoals altijd, stukken belangrijker dan de pokémon en mensen om haar heen. Alles dat telde was dat ze er mooi uitzag. Daarom had ze die bloem gekregen van Chiaki, niet waar? Die moest weliswaar vervangen worden van tijd tot tijd en kon in de winter niet gedragen worden, omdat een bloem dan niet eens gevonden kon worden, maar dat maakte niet uit. Dan kon ze er nog altijd tiptop uitzien door haar veren bij te houden. 'Ik vind het goed als jullie gaan, hoor,' weerklonk de stem van Arya, die Alano’s onverdeelde aandacht hiermee wist te krijgen. De Charmander richtte zijn blik enthousiast op zijn trainer, maar die leek dat niet in de gaten te hebben. In plaats van dat ze enthousiast terugkeek, had ze haar blik afwachtend op het andere meisje gericht. Sora zou dus de definitieve beslissing maken. Alano wachtte op een reactie, maar elke tel was een tel teveel bij hem. 'Ik ga wel eerst een rondje tegen Chiaki, dan kun jij even pauze nemen Arya.' Bij het horen van deze zin keek de Charmander op naar de brunette en grijnsde breed. Chiaki ving zijn blik en antwoordde zijn grijns met een brede glimlach, waarna ze een knik naar hem gaf ten teken dat het tijd voor wat actie was.

Chiaki nam Arya’s plaats in, met Alano in de achtervolging, en richtte haar bruine ogen op hun tegenstander. Deze zette haar Venonat in. In eerste instantie was ze teleurgesteld. Qua type had ze nu weer een voordeel, maar dat wilde eigenlijk niks zeggen. De vorige keer had ze ook verloren. Daarbij was het nogal logisch dat Sora haar Venonat inzette, aangezien ze de gym wilde uitdagen en grastypes naast watersoorten effectief waren tegenover steenpokémon. Eén enkel knikje naar haar pokémon was genoeg voor hem om te weten dat hij het veld mocht betreden en ertegen aan mocht gaan. 'Goed, ehm, wie begint? En hoe doen we het eigenlijk? Bij contests heb je toch altijd iets met punten? Of doen jullie het als normaal gevecht?' kwamen toen Arya’s vragen. Chiaki trok een nadenkend gezicht. Dat was eigenlijk een goede vraag. Ze wist niet zeker of Arya de precieze regels van een Contest wel wist. Misschien was het handiger om de regels van een normaal gevecht aan te houden. “We kunnen de regels van een normaal gevecht volgen? Dat lijkt me iets fijner voor je.” reageerde ze toen. Hoewel haar tweede zin meer tegen Arya was gericht, was het eerste gedeelte ook tegen het groenharige meisje. Chiaki kon namelijk niet in haar eentje beslissen hoe het gevecht ging lopen. “En wat mij betreft mag jij beginnen, Sora,” voegde de brunette eraan toe, om Arya’s andere vraag te beantwoorden.

Sora: Het meisje wachtte rustig af tot Chiaki er klaar voor was en ze konden beginnen. Het meisje zette haar Charmander in, wat automatisch betekende dat Sora in het nadeel was. Hmmm, dit ging nog een hele kluif worden dus. Nog voor ze echter gingen beginnen stelde Arya een vraag; hoe ze dit gingen doen. O ja, dat was ook zo, contestgevechten gingen anders dan gewone gevechten. Gelukkig dacht Chiaki met haar mee en stelde voor om de regels van een normaal gevecht te volgen. Sora knikte. 'Dat lijkt me makkelijker inderdaad. Dan vechten we wel op de contestmanier, maar gebruiken we verder de regels van een gewoon gevecht.' Sora glimlachte even naar Arya en Chiaki en knikte toen het meisje zei dat zij wel mocht beginnen. 'Goed, Summer, we gaan ervoor!' Haar Venonat knikte en was dus klaar om te gaan. Mooi, waar zouden ze eens mee beginnen? Sora was nog niet zo ver met het verzinnen van mooie combinaties voor Summer, dus vandaag was een mooi moment om daarmee te beginnen. 'Oké Summer, we gaan beginnen met Supersonic!' Aangezien Alano qua type in het voordeel was, was het zaak hem zo veel mogelijk te belemmeren in zijn functioneren om te voorkomen dat hij zijn vuuraanvallen goed uit kon voeren en Summer ernstige schade toe kon brengen.

Summer: De Venonat had rustig in haar Pokéball liggen slapen toen ze opeens opgeroepen werd voor een gevecht. Vrolijk en fit verscheen de paarse Pokémon op het veld, waar haar al gauw duidelijk werd dat ze het tegen een Charmander op moest nemen. Hmmm, een Vuurpokémon, daar hield ze niet zo van. Sora kreeg de eerste zet en besloot te beginnen met Supersonic om haar tegenstander te verwarren. Een goed idee, vond ook Summer, waarop de Venonat haar aanval inzette. Tijd om die Vuurpokémon een lesje te leren.

OOC: Sorry dat het zo lang duurde XD