•Iria•
Ze beet op haar onderlip, vandaag was de dag... Stil staarde ze naar het grote bord waar 'GYM' opstond. Haar handen draaiden rondjes in haar zakken en kleine wolkjes condens vlogen uit haar mond. Ignis stond naast het meisje en staarde haar stomverbaast aan, de eerste keer barstte de trainer van zelfvertrouwen, nu was dat al verminderd. De Charmander rolde met haar ogen en trok aan de broek van haar trainer. Iria schrok, maar keek toen naar haar Pokémon en lachte er zenuwachtig naar. “Ik denk dat ik de gym toch maar morgen uitdaag, ik voel me niet zo goed, dus ik ga maar,” Ze draaide haar om. ”Weer eens terug naar het Pokémon Center.” Ignis rolde met haar ogen en rende naar haar trainer toe, koppig ging ze voor haar staan. Haar gekruiste pootjes en primende blik lieten Iria stoppen en even deed ze een stap achteruit toen Ignis zelfs even vlammetjes in haar bek maakte. Het meisje zuchtte en draaide haar om. Ze mopperde wat onhoorbaar terwijl ze door de automatische deur liep. Ze werd op de voet gevolgd door Ignis die keek naar elke beweging die de trainer maakte. Het interieur was nog steeds eentonig brons, rechts was er een gang naar een lounge waar de trainers konden wachten en links een toonbank met een vrouw achter. Ze was naar iets opzoek en toen Iria vlak voor haar ging staan, pakte ze een bronskleurige balpen en hield ze hem omhoog alsof ze een stuk goud had gevonden. “Euhm, hallo?” zei Iria tegen de vrouw. Geschrokken keek ze op, alsof ze Iria niet had horen binnenkomen, en wierp ze een verstrooide glimlach. “Ik kom de Gym uitdagen.” “Uitstekend,” zei de jonge vrouw uitmuntend. Ze gritste wat formulieren van een stapel en snel krabbelde ze er letters op. “Zou ik uw naam kunnen weten?” “Iria, Iria Filio.” antwoordde het jonge roodharige meisje tegen haar. Snel schreef ze de letters op het papier en ze maakte het af met een grote krabbel op het einde. “Zo,” zei ze. “Dit is de eerste keer dat ik een trainer mag begeleiden naar Brock, de gymleader. Ik ben zo blij met dit baantje!” zei de blonde dame opgewonden. Ze sprong uit haar stoel en leunde naar voren. “Die deur naar binnen,” zei ze. Iria knikte gewoon en keek toen naar Ignis. Zij wist dat er geen gevecht voor haar was vandaag. Alleen kijken. Het meisje duwde de aangewezen deuren open en ze zag de zaal waar laatst haar grootte blunder plaatsvond. “Oh en veel geluk!” hoorde ze de verstrooide vrouw nog roepen. Iria lachte zenuwachtig. Ignis had ondertussen de oranje sjaal afgedaan. Ze hadden hem in een klein winkeltje langs de weg naar de gym gekocht. Toen Ignis het zag, moest ze één van die dingen hebben, zo gezegd, zo gedaan. En na een kort bezoekje in de warmte, liep de Charmander er al wat stijlvoller bij. Iria bukte zich en nam de sjaal over om hem in haar zak te stekken. Ze ritste de zak open terwijl ze verder liep. Ze propte het oranje ding bij de rest van haar brol. Het meisje keek op en zag Brock nergens. Het was hier veradelijk stil. Iria wou net informatie gaan vragen aan de vrouw van zonet, of de deur aan de andere kant van de gym gaan open. Een scheidsrechter, op de voet gevolgd door Brock komen binnen. Iria geeft een knikje en een halve buiging als begroeting. De gymleader knikt terug en krijgt daarna een vals lachje rondt zijn lippen als hij de Charmander ziet. “Neem plaats,” zei de scheidsrechter op een neutrale toon. Iria liep naar de dichts bijzijnde beginplaats en Brock naar de block tegenover haar. Ignis stond trouw naast haar, klaar om in te grijpen.
“Beide gebruiken 2 Pokémon, tijdens het gevecht mag de uitdager van Pokémon wisselen,” begon de scheidsrechter, een kortere versie van wat ze normaal te horen kreeg. “Het is een gevecht tussen, Brock, de gymleader van Pewter City en de uitdager, Iria Filio, uit Pallet Town. Begin!” En toen hapte Iria naar adem, Brock greep naar zijn pokébal en smeet hem met een robuuste houding naar het veld. Iria maakte haar klaar om de Geodude aan te pakken, maar de straal werd groter en groter en uit het niks flitste de Onix voor haar neus. Ze hapte naar adem. Wat moest ze doen? “Gewoon, Sky inzetten,” mompelde ze. Ze gritste de pokébal van Sky van haar riem en elegant smeet ze hem op. “Kom op Sky, je kan het!” In een flits stond de vijandige houding van de Pidgeotto voor haar. Brock lachte naar Iria, hij kende Sky dus nog! Goed! Dan kon ze hem laten zien dat ze niet zwak was. Ze grijnsde nog breeder toen Sky een kreet van moed liet horen. Ignis rolde met haar ogen en kruiste haar pootjes.
•Sky•
Hij had het wel verwacht hoor! Hij zou als eerste uit die bal komen. Net zoals de vorige keer. Hij keek om naar Iria en riep vol moed. Hij hoorde opeens laag gegrom. De Pidgeotto draaide zich nu om naar zijn tegenstander; De gigantische Onix. Hij grijnsde, spreidde zijn vleugels en vloog op. Hij had er zin in! Blij en opgewonden zweefde hij heen en weer. “Sky, begin met Gust!” opende Iria. De vogel draaide rond zijn as, opende opnieuw zijn vleugels en sloeg er hard mee. Een windvlaag vloog tegen de stenen slang aan. Stof waaide op en vertroebelde zo zijn zicht. “Onix, Tackle,” zei de man aan de overkant van de arena. De grootte slang kwam eindelijk in beweging en sprong op. Paniekerig sloeg Sky in het rond. “Sky laat je vallen!” riep Iria op een hoge toon. Hij slikte en sloot zijn vleugels. Hij dook naar beneden, maar kreeg een knal van de staart van de Onix en hij werd naar de muur geslingerd. Hij botste er met volle kracht tegen aan en viel daarna op de grond. Kreunend kwam hij overeind, maar daar kwam de reus neer! De grond trilde hard van zijn landing en met een doffe klap viel de vogel weer op zijn snavel. “Sky, peck,” zei de tiener op een wat rustigere toon. Hij haalde diep adem en spreidde opnieuw zijn ledematen om op te stijgen. Zijn snavel begon te gloeien en hij dook naar de slang toe. Hij bewoog niet en ving de boor perfect op. Hij gooide zijn kop in de lucht en weerde zo de aanval af. De Pidgeotto werd wat weg geduwd en keek met spleetoogjes naar de Onix. “Onix, Bind!”
•Iria•
“Onix, Bind!” Nee, nee! “Sky stijg op!” De vogel opende zijn vleugels en snelde naar het plafond van de ruimte, maar dat stopte de Onix niet en hij sprong weer op. Zijn staart wierp hij door de lucht terwijl hij zijn kop naar beneden hield. Iria drukte haar ogen samen en dacht na. Ja dat was het! “Sky, Quick Attack langs zijn staart naar zijn kop,” Ondertussen dook de Pidgeotto langs de staart en miste de Onix op een veer Sky. “Peck op zijn kop,” De Pidgeotto stoof tegen het gezicht van de Onix aan en duwde hem zo naar beneden. De grond trilde van de knal en stof steeg op. “Omdraaien, Gust, daarna Tackle hem!” Sky maakte rechtsomkeer, dook langs de vallende staart en opende zijn vleugels. Wild begon hij te slaan en opnieuw vormde zich een windstroom, steeds groter wordend. Langzaam opende het monster zijn ogen en keek hij woedend naar Sky. Maar voor de slang iets kon doen, begon hij te stijgen. “Quick Attack, in de plaats van tackle rond Onix!” riep Iria. De vogel gehoorzaamde, staakte de Gust en begon de lucht nu te versnellen door rond Onix te vliegen. Wat ging hij snel! Een paar veertjes vlogen in het rond terwijl Onix steeds hoger kwam. Deze reus weegde duidelijk minder dan de wilde Onix in het bos, maar van kracht en aanvallen, was deze sterker. “Onix Screech,” zei Brock rustig. Onix opende zijn muil en een oorverdovend lawaai liet Iria haar oren piepen. Sky stopte met zijn Quick Attack en ging voor zijn trainer zitten. Het gepiep liet hem trillen. Maar de Onix was niet langer aan het zweven en was hoogte aan het verliezen. Sky zette ondertussen zijn vleugels langs zijn kopje en jammerde zachtjes. Iria deed hetzelfde met haar armen. Brock zijn lippen bewogen snel en geluidloos en het lawaai stopte zo, gevolgd door een knal. De grond trilde nog, maar Onix was al de aanval Rock Throw aan het uitvoeren. Stenen en stof vlogen tegen het tere lichaam van Sky. “Omhoog, doe daar Gust,” zei Iria zo kalm mogelijk. De Pidgeotto sloeg zijn grote vleugels uit en vloog op. Hij werd af en toe geraakt door een steen, maar hij vond keer op keer zijn evenwicht terug. De vogel stoof uit de wolk van stenen en zand en herstelde zijn houding in een mum van tijd. Daarna volgde een harde slag van zijn vleugels. Een zachte windstroom liet de Rock Throw van richting veranderen. “Ja! Harder!” riep Iria opgewonden. Stenen die Onix naar Sky had gesmeten vlogen nu zijn richting uit. Hij werd op de grond geduwd door een groot rotsblok dat zonet nog de kans had Sky te raken. De stenen slang bromde luid en sprong terug op om Bind uit te voeren. Nog steeds in de ban van zijn Gust, merkte Sky de naderende staart niet. De groote stenen staart wikkelde zich rond Sky en met een knal kwam Onix neer. Nu grijnsde de slang breed en begon hij met het fijnknijpen van zijn tegenstander. Iria kreeg in haar ogen toen ze het gekrijs van Sky hoorde. “Maak dat je wegkomt!” Maar niks leek te helpen. Iria droogde haar tranen en pakte de pokébal van Sky, toen het gekrijs haar teveel werd. Ze richtte hem op de vogel en een rode straal absorbeerde de Pidgeotto.
Deze ronde was nog niet over, want wisselen was toegestaan. Ze keek naar de bal van Sky en kuste het. “Je mag straks die Geodude een lesje leren,” Daarna klikte ze hem vast aan haar riem en gleden haar handen over de bal van Bloom, de Oddish. Rap gritste ze hem van zijn plaats en gooide ze hem op. “Het is jouw beurt Bloom!” In een flits kwam de blauwe knol met gras tevoorschijn. Blij danste ze in het rond en ze kon horen hoe Ignis iets naar de blauwe knol gromde, waardoor ze haar tong uitstak en haar omdraaide naar de Onix. “Bloom, Attract,” zei Iria kalmpjes. Nu zou zij tonen dat Bloom een uitstekende vechter was!
•Ignis•
Natuurlijk was het jammer dat Iria haar tweede keuze Bloom was in de plaats van haar. Iets had dat wel aangekondigt. De Oddish beschikte over veel krachtigere aanvallen tegen steensoorten dan haar en misschien was dit wel haar kans om haar te bewijzen. “Je kan zien dat je wint, stuk ongedierte!” gromde Ignis nog naar haar voor het gevecht terug van start ging. De knol had haar tong uitgestoken en haar sierlijk omgedraaid. De Charmander rolde opnieuw met haar ogen en concentreerde haar nu op het gevecht. Zou Bloom nu winnen? “Bloom, Attract,” begon Iria kalmpjes. De Oddish sprong op en knipoogde naar de stenen slang. De hartjes vlogen van haar af en raakten de Onix in het gezicht. Wel meteen vormden zijn ogen twee roze harten en begon hij breed te grijnzen en te lachen. Hij rolde zich op en kronkelde naar Bloom om rond haar te draaien. “Onix! Let op! Doe Bind!” riep Brock nog steeds kalm, maar op een toonverhoging. De slang luisterde niet en gaf een likje van vreugde aan zijn geliefde. “Spring op zijn kop,” zei Iria amusant. Ignis rolde opnieuw met haar ogen. Wat een stomme aanval was dit. De blauwe knol sprong op de Onix en Iria vervolgde met het commando Razor Leaf. Bloom begon met haar bosje onkruid te schudden en scherpe blaadjes vlogen tegen de Onix zijn hoofd aan. Door de zachte kracht van de aanval werd hij niet erg veel naar beneden geduwd. Er kwam lichte, kleine krasjes in zijn stenen huid, maar hij leek er geen last van te hebben en liep met zijn kop tussen de rooskleurige bloemen.
•Iria•
Bloom deed het geweldig! Ze luisterde naar alles wat Iria zei en voerde het foutloos en gracieus uit. “Spring van hem, terwijl je Razor Leaf door blijft gebruiken,” zei Iria kalmpjes. Brock had ondertussen zijn gezicht in zijn handen gedrukt en leek met de seconde meer, meer te zuchten. Onix volgde zijn bloempje tot aan de grond terwijl hij maar scherpe dingen tegen zijn kop bleef krijgen. Bloom landde wat slordig en gleed uit, ze viel op haar neus en begon te nep huilen. Iria rolde met haar ogen, terwijl Onix haar probeerde te troosten en haar recht helpte. 'Goed, die aanval zou bijna op zijn einde zijn.' bedacht Iria en ze keek van Bloom naar de Onix en terug. “Ga rond Onix met Sleep Powder,” vervolgde Iria. De Oddish knikte en begon rondjes rond de slang te lopen. Blauwe pollen vlogen rond hem en snoof de stof op. Nog geen vijf seconden later plofte de Onix neer. “Bloom, Absorb, daarna spring je op hem en doe je ondertussen Razor Leaf!” De Oddish schoot een dun pijltje af naar Onix, het bleef steken in zijn huid en kleine, bijna onzichtbare, groene bolletjes vlogen naar Bloom. Het gaf haar wat energie. Terwijl ze zo herstelde, liep ze naar hem toe met de aanval Razor Leaf. Ze zag hoe meer krassen de Onix kreeg. Toen ze bij hem was, sprong ze op, terwijl de blaadjes nog steeds zijn kop raakten. Opeens opende Onix zijn ogen, vloog hij recht, maar verkrampte hij even van de kracht die Bloom had afgetapt. Dit gaf Bloom de tijd om naar beneden te duiken en zijn kop terug de aarde in te duwen. Met een smak kwam hij terug neer, hij wilde zijn kop optillen, maar Bloom sprong nog een keer de lucht in en deed Razor Leaf om hem nog dieper de grond in te duwen. Dit deed ze een paar keer en ze had er duidelijk plezier in. De Onix kreunde steeds meer. Toen ze voor de tiende keer hem in de grond duwde, sprong ze van hem af. “Bind,” zei Brock droogjes. De ogen van het monster vlogen woedend open en zijn staart suiste door de lucht en wikkelde zich rond Bloom. Krijsend probeerde de Oddish haar los te maken, maar meer dan een hardere 'knuffel' kreeg ze niet. Iria bleef kalm, ze kon Bloom uit de greep verlossen met Attract of Sleep Powder, daarna zou Absorb de Oddish terug kracht geven. “Attract!” “Gooi haar op en doe vervolgens Tackle,” zei Brock. Nog voor Bloom iets kon doen gooide de Onix het ding door de lucht. “Sleep Powder!” gilde Iria paniekerig. Blauwe pollen dwarrelde door de lucht, maar Onix gaf niet op en sprong achter haar en tackelde de Pokémon toch nog. Toen hij neerkwam, knalde zijn hoofd tegen de grond en lag hij weer in slaap. Bloom viel met haar kopje tegen de grond en kwam kreunend recht. “Bloom, Absorb, daarna Razor Leaf!” De Oddish knikte schoot een pijltje af en rende zo hard ze maar kon naar de slapende slang. Het pijltje kwam in het lichaam van de slang en kleine bolletjes vlogen wel meteen naar Bloom. Ze sprong op en haalde langzaam adem, Iria zag hoe ze genas van haar wonden en vlak voor ze de grond raakte voerde ze Razor Leaf uit. De blaadjes raasden rakelings langs de grond en raakten Onix in het gezicht. Er was een knal hoorbaar en stof dwarrelde op. Gespannen keken Iria, Ignis en Bloom toe hoe de dikke mist daalde. Maar toen hij was gedaald, stond er een trillende Onix voor hen. “Geeft hij nooit op?” mopperde Iria zachtjes terwijl ze de zucht van Bloom hoorde. “Tackle,” zei Brock opnieuw. De Onix schoof vooruit. “k heb er genoeg van, Razor Leaf,” riep Iria naar haar Pokémon. Bloom rende naar Onix toe en begon met haar bosje te wapperen, blaadjes stoven langs de grond en raakten nog geen 5 seconden later Onix. De Oddish rende door, de twee botste tegen elkaar en stof dwarrelde op. Opeens schoot een blaadje rakelings langs Iria. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en toen zag ze de toegtakelde Oddish voor haar staan. Ze zag er niet al te best uit, maar ze stond nog recht! Iria haar ogen zochten naar de slang en toen de mist was opgetrokken was het resultaat van het gevecht duidelijk.
•Ignis•
De Charmander sprong op van vreugde. “Goed gedaan, Bloom,” feliciteerde ze de Oddish, een uitgetelde Onix lag languit op de helft van Iria haar veld. “Onix is uitgeschakeld, Bloom wint,” zei de scheidsrechter. De Oddish lachtte trïomfantelijk naar Iria en Ignis en kon die zie-je-wel-dat-ik-het-kan lach niet van haar gezicht krijgen. De man aan de overkant mompelde iets en de Charmander kruiste opnieuw haar armpjes toen ze Charmander en bang in de zin opving. Iria lachte, zij leek alles perfect te horen. De Pokémon maakte lichtjes vuur in haar bek en keek vijandelijk naar die 'Brock'. Dat moest hij zo nodig zeggen, hij was misschien een gymleader, maar wie moest altijd het gevecht houden? De Pokémon niet de mensen! Dat was tenminste iets dat Iria had en andere trainers niet! Ze had zo'n karakter dat alles wou doen, ze wilde het leven voor haar vrienden zo gemakkelijk en leuk mogelijk maken, ookal lijdt zij daaronder. De Charmander dacht terug aan zo'n dingen; toen Sky werd gevangen, toen Bloom was verdwaald in die nare tunnel (eerlijk gezegd zou zij haar laten stikken) en natuurlijk die keer dat de Beedrill hen aanviel en Iria haar beschermde door haarzelf voor Ignis te gooien en zo nog langer moest wachten voordat ze verder kon met haar reis. Eigenlijk had ze hier nog nooit over na gedacht. De Charmander keek op. Eigenlijk was Iria helemaal niet zoals die verwende trainers die je al de dagen zagen. Ignis glimlachte en wierp haar bovenlichaam naar voren, identiek dezelfde houding als Iria, en ze balde haar klauwtjes. Let the battle begin!
•Iria•
Trïomfantelijk sprong ze op en neer, net zoals de Oddish. Bloom was in de wolken met haar prestatie en kon maar niet stoppen met lachen, net zoals Iria. Maar goed ze waren in een gevecht. Iria kuchte en kwam neer, maar kon de glimlach niet onderdrukken. Bloom keek droogjes naar haar trainer en ook zij kon haar glimlach niet onderdrukken. Opeens, zo uit het niks, voelde ze een stekende pijn in haar rug. Iria verkrampte van de pijn; het springen was haar teveel geworden. Ze klemde haar tanden op elkaar en sloot even haar ogen. Nog geen seconde later opende ze weer haar ogen en rechte ze haar rug. Ze kon nog rusten, straks. Maar nu moest ze alles geven! Brock keek lachend naar haar en zei; “Goede keuze van je om Pidgeotto en Oddish in te zetten, Charmanders zijn namelijk zwakker in zo'n gymgevecht. Ik dacht even dat ik tegen dat klein ding moest vechten,” en hij knikte naar Ignis. Iria volgde zijn blik en lachte terug. “Ik ben klaar voor ronde 2,” kondigde ze aan. Brock knikte en pakte zijn pokébal. “Goed gedaan Onix, rust maar uit,” zei hij blij en hij stak de bal terug van waar hij vandaan kwam, een andere bal kwam er terug uit. “Geodude, ik kies jouw!” zei hij op een hoge toon. In een flits stond er een steen met armen voor Iria, hij grijnsde en leek klaar te zijn voor het gevecht. Bezorgd keek Iria naar Bloom, zou zij nog een paar aanvallen kunnen opvangen? Of zou ze toch maar Sky bovenhalen? “Bloom, denk je dat je hem nog aan kan?” De Oddish leek beledigt te zijn met die vraag en ze trok onwillekeurig haar neus op. Daarna draaide ze haar om en begon ze die oude 'OOOOOOOOOO' kreet weer uit te roepen. “Ja, dat bedoel ik!” gilde Iria mee. Het gevecht begon toen de man, die daar stond als scheidsrechter, het teken gaf.
“Geodude, Tackle!” begon Brock. De steen schoof naar voren. “Ontwijk en doe Attract!” vervolgde Iria. Bloom sprong netjes op en ontweek de aanval goed en simpel. Tijdens de sprong deed ze Attract, de hartjes ploften in het gezicht van de tegenstander, maar die deed niks en greep Bloom bij haar pootjes en hamerde haar de grond in. “Gooi haar tegen de grond en doe Tackle,” zei Brock onwillekeurig. De Geodude boorde Bloom de grond en sprong op, ze tackelde de Oddish nog dieper de grond in. Iria keek even verdwaasd naar het veld. Was die Geodude... Een meisje? Opeens vloog Bloom langs haar en werd ze wakker uit haar dagdroom. Stof hing rond de Oddish, maar Iria zag dat ze nog kon vechten. “Bloom, Absorb!” zei ze. Bloom schoot een pijltje af en raakte Geodude net nog in het voorhoofd. Boos begon de Pokémon op de grond te slaan. “Magnitude!” zei Brock en toen sloeg de steen nog harder op de grond. “Sleep Powder en Razor Leaf,” probeerde Iria zo kalm mogelijk. Bloom wankelde en viel om, de grond schudde als een klein roeibootje midden op zee tijdens een wilde storm. Toen de storm over was, kwam ze wankelend overeind. Polen vlogen door de lucht. Jes! Het was gelukt. Bloom zag er uitgeteld uit, maar Iria wou dat ze deze combinatie -die haar net te binnen schoot- uitvoerde. De Oddish verzamelde al haar kracht en vervolgde met Razor Leaf. Blaadjes vlogen door de wolk polen en knalden zo tegen de Geodude, ze viel zo in slaap. Meteen gritste Iria haar pokébal van haar riem en liet ze de Oddish terugkeren. “Goed gedaan, Bloom,” zei ze zachtjes tegen de bal, nu was het alles of niks. Ze klikte snel de bal van haar Oddish vast aan de riem en ze pakte die van Sky. “Sky, laten we dit eindigen!” zei ze op een dappere toon. In een flits stond de Pidgeotto voor haar, klaar om zich een laatste keer in deze strijd te mengen.
“Sky, Gust!” begon Iria. De vogel spreidde zijn vleugels en begon verwilderd te slaan. Net zoals Iria had gedacht, werden de overgebleven pollen in de tornado gezogen. Ook onze jongedame werd niet gespaard en opeens vlogen blauwe pollen, een Geodude en een paar ander steentjes door de lucht. “Quick Attack,” zei Iria geconcentreerd. De Pidgeotto staakte zijn Gust en schoot naar Geodude. De steen werd naar de grond gekatapulteerd en maakte daar een lelijke val. Gelukkig waren de pollen onder Sky gebleven, anders zatten ze nu met een probleem en zou de uitslag bekend zijn. De nog steeds slapende Geodude bleef liggen en Iria keek gespannen voor haar uit. De pollen daalden en toen ze laag genoeg waren, werd Geodude wakker. Brock reageerde meteen en beval zijn Pokémon om Dig te doen. Ach nee! De Pokémon dook weg onder de grond en ontweek de aanval van Sky en Bloom. Iria slikte onzeker en speurde het veld af. Uit het niks flitste opeens een Geodude uit de grond. Sky kon nog reageren en deed, zonder dat Iria iets zei, Quick Attack. De twee botste tegen elkaar aan en gaven elkaar een harde kopstoot. Beide werden weg gestoten, Sky kon zich nog tegenhouden, maar de steen knalde de grond in. Stof steeg op. “Rock Throw,” vervolgde Brock en daar vlogen een paar stenen uit de mist, ze waren kleiner dan de stenen die Onix had gegooid, maar ze kwamen sneller op Sky af. Uit het niks leek Sky weer te handelen, door de stenen te gaan ontwijken. “Doe Gust,” zei Iria. Sky opende zijn vleugels en een veel krachtigere aanval dan Gust werd uitgevoerd. Geodude werd zo weg geslingerd, net zoals haar aanval. Wat verderop knalde ze tegen de muur. Iria fronste en pakte haar pokédex. Op het schermpje keek ze naar de aanvallen van Sky en tot haar verbazing was de naam; ' Twister ' bovenaan verschenen. Iria hapte naar adem. Het was een draaksoort aanval en was vreselijk krachtig. Ze liet haar hand zakken en ze zag hoe Geodude even versteend was van angst. Dit was haar kans! “Sky, Tackle,” “Jij ook,” vervolgde Brock. Geodude schudde haar kop en sprong naar Sky toe, de beide Pokémon knalden tegen elkaar op in het midden van de lucht, ze vielen allebei neer en vuiligheid steeg op. Was dit genoeg om te winnen?
Het stof daalde neer. Hoewel Sky er wat verfomfaait uitzag, was het de Geodude die niet meer overeind kon komen. Gelfeliciteerd, je hebt de Boulder Badge gewonnen!
Terwijl er nog wat stof neerdwarrelde, zag Iria langzaam de Pokémon. Het was Sky, die er niet al te best uitzag, en een uitgeschakelde Geodude. Iria haar ogen werden groot. was het haar gelukt? Het was haar gelukt! Blij keek ze naar Sky, die trots zijn houding herstelde. Iria keek lachend naar Ignis, die nu als een hypere op en eer sprong. "Sky! Het is je gelukt maatje!" lachtte Iria naar haar Pidgeotto. Sky grijnsde naar Ignis en draaide zich daarna naar Brock om om hem een trïomfantelijke grijns toe te werpen. De gymleader kreeg een kleinne glimlach rond zijn lippen. Iria kon het niet zien, want ze was al naar Sky toegerend. Ze pakte de vogel vast en ze knuffelde hem stevig. Hij vond het niet erg fijn, omdat hij erge pijn had, maar hij hield vol. Iria lostte hem snel toen ze zag dat hij leed en ze ging op haar knieën zitten. "Wij twee, wij zullen het nog ver maken," knipoogde ze naar hem. Ignis was in de tussentijd bij het groepje komen staan en Iria kreeg een vurige blik op zich gericht. Ze toverde een verbitterde glimlach naar Ignis, die haar ogen afwende. Iria legde haar hand op Ignis haar kopje en ze wreef er zachtjes over. "Jij ook," zei ze. Ignis haar ogen keken langzaam op en een glinstering van blijdschap was te zien en de Charmander sprong in haar armen. Ze werden uit hun 'viering' gehaald door een kuch van Brock. Iria keek op en ze zag dat de gymleader iets in zijn handen had. Iria keek van Sky naar het ding en ze stond langzaam op. "Gefeliciteerd met je Boulder Badge, Iria," |
Een Pokémon RPG forum dat zich volledig richt op Kanto en de eerste generatie Pokémon. 
Profiel
Pokégear
(Natuurlijk als jullie dat willen doen, je hoeft geen speciale moeite te doen)-
