Kasumi trilde van top tot teen. Waarom deed ze dit? Hoe had haar tante haar in godsnaam over kunnen halen? Het meisje slikte krampachtig en trok nerveus aan het donkerblauwe badpak dat ze aan had. Het was prachtig, met steentje en glitters, maar toch voel ze zich totaal niet op haar gemak. Haar lange haren zaten samengevlochten en ze rolde Shui's kleine Pokéball tussen haar vingers heen en weer. Haar donkere ogen volgden haar tante, die net had gesproken en terug kwam lopen. "Oké dame en heer, daar gaan we dan."Kasumi begon spontaan nog harder te trillen. Toch zette ze zich in beweging. Ze knikte nog even kort naar Mark en liep toen naar haar duikplank. Ze had Mark in de Gym leren kennen, hij had ook een Squirtle en werd ook getraind door Cynthia. Het had haar tante wel leuk geleken om haar leerlingen een plek in de show te geven. Kasumi was er heel wat minder blij mee geweest. Ze had liever dat haar Pokémon in de spotlight stonden, in plaats van zijzelf.

Eindelijk was ze boven. Met knikkende knieën schuifelde ze naar de rand van de plank en liet naar Shui tevoorschijn komen. De Squirtle Keek naar haar op en knipoogde zelfverzekerd. De Squirtle was dol op performen. Kasumi haalde diep adem en richtte haar blik op Mark. Tegelijk rezen ze hun armen, bogen door hun knieën en doken naar beneden. Ook hun Squirtles deden met hun mee, dus doken ze met z'n vieren tegelijk in het grote bad. Kasumi doorbrak het wateroppervlak en was even gedesoriënteerd. Gelukkig herinnerde ze zich meteen wat ze moesten doen toen ze Shui's hoofd onder haar voeten voelde. De Squirtle duwde haar weer met een flinke vaart omhoog en lanceerde haar het water uit, op hetzelfde moment als Flynn Mark het water uit lanceerden! Kasumi hield haar benen stijf bij elkaar en spreidde haar armen. Zo viel ze ook terug in het water, met haar voeten eerst.

Toen Kasumi en Mark onder water verdwenen, schoten Flynn en Shui uit het water. Beiden hadden ze al hun ledematen en hun hoofd terug getrokken en sponnen ze rond. Uit alle gaten van hun schilden kwamen bubbels en al gauw was vrijwel het hele vertrek ermee gevuld. In die tijd hadden Kasumi en Mark de tijd om de zeesterren die klaar lagen in het bad te pakken. Kasumi greep ze van de steen waar ze altijd lagen en zwom weer naar boven. Doordat ze het veel geoefend hadden wist het meisje dat ze voldoende lucht had en raakte ze niet in paniek. Kasumi kwam weer boven en zag tot haar grote genoegen dat de lucht gevuld was met bellen. Shui verscheen naast haar in het water, waardoor ze wist dat Flynn ook weer bij Mark was. Kasumi begon de zeesterren, wat eigenlijk met poeder gevulde pakketjes in de vorm van zeesterren waren, in de lucht te gooien. Shui reageerde door alle pakketjes kapot te schieten met zijn Watergun. Mark en Flynn deden hetzelfde, waardoor de bubbels deel kapot gingen en de lucht gevuld was met glitters, waterdruppels en bubbels. Kasumi glimlachte breed, pakte Shui's schild en samen zwommen ze naar de rand van het zwembad. Nu was het de beurt aan haar tante.

OOC: Godmode Mark en Flynn met toestemming.

Vandaag was een dag dat Chiaki wilde relaxen. Een dag waarop ze geen gezeur aan haar hoofd wilde hebben en even zonder haar pokémon rond wilde lopen. Na haar blunder met Cedro’s training, ook al was het niet zozeer haar schuld geweest, had ze nog een aantal pogingen gedaan om hem aan het werk te zetten, maar met weinig succes. Alano kon hem ook niet aansporen en van Sarita hoefde ze ook weinig te verwachten. De Pidgey had ze nog niet eens kennis laten maken met hun nieuwe teamgenoot, ook al was het dankzij haar dat ze de Seel had kunnen vangen. De brunette was niet bang of iets dergelijks, maar ze had er absoluut geen zin in om uitgelachen te worden door de zelfgeclaimde koningin van hun team. Alsof één al niet genoeg was om tegen te spartelen als er weer eens een training was. Waarom trof zij zulke types altijd? Ze mocht van geluk spreken dat Alano wel aan te sporen was, maar ook hij wist haar nog wel eens te irriteren. Af en toe was hij te enthousiast en hij sprong van hot naar her. Concentratie was ver te zoeken, dus, ondanks zijn enthousiasme en het feit dat hij wel mee wilde werken, ging het bij hem ook niet zo soepel. Daarom besloot Chiaki eens een kleine pauze alleen voor zichzelf in te lassen en haar pokémon maar in hun pokéball te houden. Tenminste, totdat ze Cerulean City bereikte en hoorde wat er gaande was.

Veel mensen waren op weg naar de watergym en hoewel ze zich niet zozeer interesseerde in de Gym Challenge, was ze wel nieuwsgierig naar wat er aan de hand was. De brunette versnelde haar pas, maar kwam tot een halt toen ze langs een billboard liep waar veel pamfletten op te vinden waren. Haar ogen gleden over alle posters heen en bleven toen hangen op ‘Whirling Waterpool Day’. De datum die erbij stond was de datum van vandaag. Zonder pardon scheurde ze het papier van het bord af en begon het aandachtig te lezen. Voor zover ze het begreep, was deze dag speciaal voor waterpokémon weggelegd. Het werd geopend met een watershow, die zelfs gegeven werd door de gymleader van deze stad, en vervolgens kon je de hele dag met je waterpokémon op het terrein rondlopen. In eerste instantie interesseerde Chiaki dit maar weinig, totdat haar oog viel op de wedstrijden die werden gehouden. Je mocht op Cynthia Claves haar Lapras varen en ringen steken en er was ook nog een speciaal evenement waarbij je met waterpokémon tegen elkaar vocht. Er waren zelfs prijzen te winnen. De brunette peinsde er niet langer over en besloot toen om er meteen heen te gaan, hoewel ze werd gestopt met de gedachte dat ze een waterpokémon nodig had voor de gevechten. Ze beet even op haar onderlip en realiseerde zich toen dat ze wel degelijk een waterpokémon in bezit had. Misschien was Cedro niet de allerbeste keuze, maar was het wel een stap richting het vormen van een band met haar pokémon. Zonder er nog langer over na te denken, begaf ze zich naar de Cerulean Gym, beseffend dat dit waarschijnlijk één van de weinige keren zou zijn dat ze zich daar zou bevinden.

Nadat ze het terrein was opgelopen, liet ze de Seel uit zijn pokéball verschijnen, merkend dat meerdere trainers hun waterpokémon bij zich hadden lopen. Dit ging eigenlijk tegen haar eigen regels van de dag in, maar ze besloot vandaag een band op te bouwen met Cedro. Morgen was ook nog een dag, niet waar? De pokémon keek haar met een slaperige blik in zijn ogen aan en even voelde ze dat gevoel van de training weer in zich opborrelen, maar ze kon zich er nog net van weerhouden om zijn nek om te draaien. Vandaag mocht dat niet. Vandaag was een dag voor hun tweetjes. “Listen up, Cedro,” begon ze luid, waarmee ze met succes zijn aandacht wist te trekken. “Ik weet dat we niet goed zijn begonnen, dus laten we vandaag als een frisse start aanschouwen, oké? Er is een speciaal evenement aan de gang voor trainers met hun waterpokémon en het leek me leuk om eraan mee te doen. Wat jij?” De Seel dacht na, hoewel het er idioot uitzag zo met zijn tong naar buiten en zijn ogen half dicht, en stemde uiteindelijk in. Opgelucht zuchtte ze, gaf hem een aai over zijn hoofd en wenkte toen naar haar pokémon terwijl ze zich richting de ingang van de Gym begaf.

Met veel pijn en moeite wisten Chiaki en Cedro zich door de menigte te wringen om een goede zitplaats te krijgen. De watershow moest nog van start gaan en die wilde ze maar al te graag zien. Misschien gaf haar dit wel ideeën om in haar eerstvolgende Contest te gebruiken, maar het ging haar eigenlijk meer om het genieten van de mooie voorstelling. Cynthia kwam al snel ten tonelen en stelde zich voor, waarna ze een korte uitleg over de Whirling Waterpool Day gaf. Chiaki wist al zeker dat ze aan beide evenementen deel wilde nemen, want het klonk allemaal interessant genoeg. Vooral de één op één gevechten klonken haar als muziek in de oren. Het was eigenlijk maar goed dat ze Cedro had gevangen. Nu maar hopen dat ze fatsoenlijk met hem kon vechten, maar dat betwijfelde ze eigenlijk. De vrouw was uiteindelijk klaar met haar speech en sprong toen weer naar de kant, waar ze zich bij twee jongere trainers leek te voegen. Chiaki’s bruine ogen volgden de vrouw en gleden toen over de twee anderen heen. De eerste was een jongen die haar vaag bekend voorkwam. Had hij niet meegedaan aan die ene Contest toen? Hij lag er na de eerste ronde helaas al uit. Ze wist zijn naam niet meer, maar dat was nu ook niet van belang. Haar blik gleed door naar het meisje die naast hem stond en toen ze beter keek, herkende ze het meisje meteen. “Kasumi!” bracht ze ietwat verbaasd en hard uit, waardoor ze de aandacht trok van een aantal mensen die in haar buurt zaten. De vragende blikken negeerde ze. Ze had alleen nog oog voor het blauwharige meisje. Wat deed Kasumi hier? Hielp ze mee aan de show? Dat werd Chiaki al snel genoeg duidelijk toen ze het meisje naar één van de duikplanken zag lopen. Geïnteresseerd ging ze wat naar voren zitten. Ze was nu nog meer benieuwd naar de watershow. Het ging al snel genoeg van start en de brunette kon alleen maar verwonderd ernaar kijken. De jongen en Kasumi moesten hier flink voor geoefend hebben, want het zag er best moeilijk uit. Misschien moest ze na afloop maar naar Kasumi gaan om een praatje met haar te maken? Het was al vrij lang geleden sinds ze met de blauwharige had gepraat. Veel te lang, eigenlijk. Ze waren niet eens naar elkaar toegegaan tijdens de Contest. De performance van Kasumi en de jongen werd afgesloten met het zicht van uiteengespatte en hele bubbels. Chiaki wilde al klappen, maar blijkbaar was de show nog niet afgelopen. Cynthia was namelijk nog niet geweest.