Een Pokémon RPG forum dat zich volledig richt op Kanto en de eerste generatie Pokémon.
IndexZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

Deel
 

 One Day

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Kean Hayashi
Kean Hayashi
Gymleider

Profiel Vrouw Leeftijd : 30
Aantal berichten : 567
Poképoints : 170
Reputatie : 51
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 24
Pokémon:
One Day Vide
http://goldenlionofra.deviantart.com/
BerichtOnderwerp: One Day One Day Emptyza maa 07, 2015 10:15 am

Het begon al een beetje te schemeren toen Kean in zijn auto (nou ja, de auto van hem en zijn broer) over de weg tussen Lavender Town en Saffron City reed. Het was een verrassend lente-achtige dag geweest, maar nu, met het vallen van de avond, begon het toch wat frisser te worden en wat harder te waaien. De lucht was vooralsnog echter onbewolkt.

Hij had met Valentijnsdag per se niet uit eten willen gaan met Alexis, omdat hij er een hekel aan had met andere kleffe stelletjes in een restaurant te zitten, maar op een andere dag met zijn liefde uit eten gaan was voor hem nooit een probleem. Daarom had hij haar voorgesteld vandaag te gaan eten in een restaurant naar keuze in Saffron City. Hij kon zelf niet kiezen uit het ruime aanbod, dus was het het makkelijkst om haar te laten kiezen.

Nu was hij onderweg om haar op te pikken bij haar thuis. Hij was gentleman genoeg om haar niet in haar eentje te voet naar Saffron te laten komen. Half zes zou hij voor haar deur staan, had hij gezegd – hij vroeg zich af of ze al zat te wachten of dat ze bezig was met het kiezen van haar kleding. Met de “enorme” verkeersdrukte van en naar Lavender hoefde ze er in ieder geval niet op te rekenen dat hij opgehouden zou worden door een file.

Om stipt half zes had hij zijn auto voor de deur van Alexis’ huis geparkeerd en stond hij voor haar deur. Hij haalde, heel ijdel, nog even snel een hand door zijn haar en drukte toen op de deurbel.

Trrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrring

Dit zou ongetwijfeld een mooie avond worden. Nu ja, mits ze niet de hele avond bezig zouden zijn met beslissen welk restaurant het zou gaan worden.


OOC: Goodness.. ik moet weer even inkomen  O_o
Alexis eerst laten posten ^^
Terug naar boven Ga naar beneden
Alexis Vegas
Alexis Vegas


Profiel Vrouw Leeftijd : 27
Aantal berichten : 519
Poképoints : 122
Reputatie : 37
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 23 jaar
Pokémon:
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyzo maa 08, 2015 8:36 pm

Een kritische blik werd geworpen in de spiegel terwijl ze twee jurkjes voor zich hield. De ene was zwart, de andere was blauw. De zwarte jurk was vrij mooi, maar de blauwe was eigenlijk helemaal wat ze zocht. De jurk had geen bandjes waardoor haar blote schouders er mooi in uitkwamen. Het kwam tot net boven haar knie, dus was het vrij netjes. Ze had er een bijpassend lint bij die ze achteraan haar rug in een strik kon doen. Het was een – hoe noemden ze dat? – strapless jurk. Of zoiets. De keuze was snel gemaakt toen Thunder bemoedigend knikte. Hij lag op haar bed en was een beetje met een vreemde blik aan het kijken naar haar jurkjes die op haar bed lagen. Het waren er minstens vijf. Alexis blies haar adem uit. Zelfs nu ze al een hele tijd bij elkaar waren werd ze nog altijd nerveus als ze met hem iets leuks ging doen. Ze wilde mooi voor hem zijn en werd eerlijk gezegd lichtelijk onzeker van die vervelende krengen die tegenwoordig allemaal rond paradeerden in Saffron City in hun minirokjes en diep uitgesneden topjes. Met een föhn en een borstel zorgde ze ervoor dat er een mooie slag in haar haren kwam en dat het van voor ook allemaal goed lag. Op haar ogen deed ze een zilveren glitter oogschaduw, wat eyeliner en wat mascara. En om het af te maken wat oogpotlood onderaan haar oog. Het moest ook niet te overdreven zijn, maar ze mocht zich voor één keer toch wel eens mooi maken? Normaal gezien deed ze enkel wat mascara op, maar dit was anders. Snel rende ze naar de andere kant van de kamer en haalde haar blauwe hakken tevoorschijn. Ze wierp een kritische blik in de spiegel en draaide zich daarna nog eens rond. ‘Wat vind jij?’ vroeg ze aan Thunder. ‘Jolt!’ zei de Jolteon enthousiast. Alexis knikte tevreden. Ze keek bedenkelijk naar haar Poké Ball’s die op het bed lagen. Zippo, Star, Honey en Ylvis. Ze wist niet zeker wie ze zou moeten meenemen. Ze ging enkel Thunder meenemen, maar dan wel in zijn Poké Ball. Ze was bij Kean, maar het zou typisch zijn als er weer wat zou gebeuren net als ze het leuk zouden hebben. Ze keek bedenkelijk naar Thunder. Deze schudde zijn hoofd. ‘Weet je het zeker?’ vroeg Alexis. Thunder knikte. Schijnbaar wilde hij Alexis tijd gunnen met Kean alleen en vond hij dat ze geen Pokémon mee hoefde te nemen. Alexis haalde haar schouders op. Dan niet.

De bel ging en nerveus wierp Alexis een blik over haar schouder. Ze griste haar handtasje en keek Thunder aan. ‘Houd hun in de gaten!’ riep ze, waarna ze zich snel omdraaide. De tocht naar beneden was nog niet zo simpel. Omdat ze nu eenmaal Alexis heette en iets bij haar gewoon nooit normaal kon verlopen, vloog ze de trap af en struikelde daarbij heel onnozel bij de laatste trede. Gelukkig bevond zich tegenover haar trap een deur waar ze tegen kon vallen. Dat deed ze dan ook heel charmant, maar het was wel genoeg om haar overeind te houden. Ze deed haar haren goed, haalde diep adem en opende daarna de deur. Een glimlach kwam om haar lippen en ze voelde haar hart in haar keel kloppen toen ze naar hem keek. Jeetje, ze kon soms niet geloven dat hij echt… van haar was. Wat klonk dat weer dominant, zeg. ‘Hoi,’ sprak ze, waarna ze een kus op zijn lippen drukte. Ze controleerde snel of ze nog alles had en deed toen de deur achter zich dicht. ‘Sleutel!’ bracht ze uit, waarna ze in haar handtas keek. ‘Oef,’ zei ze opgelucht. Samen liepen ze naar de auto. Het tochtje naar Saffron City duurde niet heel erg lang en Alexis voelde zich steeds meer ontspannen worden terwijl ze naar Saffron City reden. Eenmaal aangekomen in Saffron City keek Alexis bedenkelijk rond. Ook weer een leuk ideetje van Kean. Zij moest kiezen. In plaats van dat hij koos, moest zij het doen. En dan hadden ze ook nog een ruime keuze aan een restaurant. Och, maar voor de rest hield ze wel van hem, hoor. Ze hield nog net haar lach in om haar eigen gedachten en wees toen naar een restaurant verderop. ‘Daar?’ vroeg ze vervolgens, waarna ze haar blauwe ogen op hem richtte. Een tikkeltje verliefd keek ze hem aan en pakte daarna zachtjes zijn hand vast. Ze was blij dat ze na al die drama nog eens wat leuk gingen doen, zeg. Daar was ze echt wel aan toe om eerlijk te zijn. En ze vermoedde dat dat bij hem hetzelfde geval was. Rustig wachtte ze op zijn antwoord.


OOC:
Jurk van Alexis (om je een beeld te geven, want ik ben toch zo goed in uitleggen -.-):
+ toestemming godmode van Anja! :3
Terug naar boven Ga naar beneden
Kean Hayashi
Kean Hayashi
Gymleider

Profiel Vrouw Leeftijd : 30
Aantal berichten : 567
Poképoints : 170
Reputatie : 51
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 24
Pokémon:
One Day Vide
http://goldenlionofra.deviantart.com/
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptydo maa 12, 2015 8:39 pm

Het duurde niet lang voordat de deur werd geopend. Toch wist Kean niet zeker of hij zich gekwetst moest voelen omdat Alexis niet meteen dezelfde seconde de deur al opengooide, alsof ze al ongeduldig had zitten wachten.
Ze stond in de deuropening, met een glimlach op haar lippen. Ze droeg een blauw jurkje dat perfect aansloot bij de kleur van haar haren en het was aan haar te zien dat ze haar best had gedaan op haar uiterlijk. Voor Kean maakte het niet zoveel uit. Al zou ze in een joggingbroek of een vuilniszakkenjurk met hem uit eten gaan, hij zag toch alleen maar die lieve glimlach en die stralende blauwe ogen.

‘Hoi,’ zei ze, waarna ze hem kuste. Kean kon een korte lach niet onderdrukken toen ze dacht dat ze haar sleutel was vergeten. Hij sloeg haar arm om haar heen en samen liepen ze naar de auto toe. Nog geen tien minuten van praten over dit en dat en andere onnozelheden later waren ze in de grootste stad van Kanto. Zijn stad. Saffron.

‘En, welk restaurant gaat het worden?’ vroeg Kean aan Alexis, toen ze in de gezelligste straat van de stad waren beland. Overal gingen brandde licht, maar het ene restaurant was drukker dan het andere. Het was niet zo makkelijk om hier een keuze te maken. Hier was een Grieks restaurant, daar een eetgelegenheid die gespecialiseerd was in Noodles. Dan was er nog de Chinees, de Vietnamees, het pannenkoekenrestaurant, en dan nog een Indisch restaurant, Frans eten, nationaal eten, vis...

‘Daar?’ stelde Alexis voor, terwijl ze naar een restaurant verderop wees. Het zag er inderdaad gezellig uit. Italiaans, concludeerde Kean en hij moest terugdenken aan die keer dat hij en Kane bij Alexis hadden gegeten. Dat was ook Italiaans geweest, spaghetti welteverstaan. Onwillekeurig moest hij glimlachen bij de herinnering aan wat zich daarvóór had afgespeeld: het grote sneeuwballengevecht. Toen hadden ze nog niet officieel iets gehad, hij en Alexis. Wat kon het leven soms toch raar lopen.

Hand in hand liepen ze naar het restaurant toe. ‘Je zult wel weer het duurste restaurant hebben uitgekozen,’ zei Kean plagerig tegen Alexis. ‘Dat ik een gymleider ben betekend niet dat ik miljonair ben hoor!’ Hij keek haar grijnzend aan. Over zijn inkomen had hij niets te klagen, dus Alexis hoefde zich geen zorgen te maken dat ze het goedkoopste van de kaart moest kiezen. Maar dat betekende niet dat hij haar niet iets anders wijs mocht maken, natuurlijk!

Toen ze eenmaal bij het restaurant, dat Farfallibera heette, waren aangekomen, liet Kean Alexis’ hand los. Met een (enigszins spottende) buiging opende hij de deur voor haar, waarna hij haar naar binnen volgde. Het was een sfeervolle ruimte, gezellig druk. Kean had al wat lege tafeltjes gespot toen er iemand naar hen toe kwam lopen. ‘Heeft u plek voor twee personen?’ vroeg hij. Er werd bevestigend geantwoord en de ober leidde hen naar een klein tafeltje waar ze plaats konden nemen.


OOC: Godmode toestemming van Alexis
Terug naar boven Ga naar beneden
Alexis Vegas
Alexis Vegas


Profiel Vrouw Leeftijd : 27
Aantal berichten : 519
Poképoints : 122
Reputatie : 37
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 23 jaar
Pokémon:
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyvr maa 13, 2015 9:26 pm

Een lach verspreidde zich om haar lippen toen ze naar het restaurant keek die ze had uitgekozen. Zo te zien was het een Italiaans restaurant. Uiteraard had ze dat meteen gezien toen ze ernaar gewezen had. Niet dus. Voor hetzelfde geld had ze naar een Chinees restaurant gewezen. Ze moest al kokhalzen bij het idee om Chinees te gaan eten. Ze vond het eten niet lekker. En niet gewoon niet lekker, maar echt niét lekker. Ze wist zeker dat als ze dat zouden gaan eten vanavond, hij haar ziek kon afvoeren in zijn wagen en dat was niet de bedoeling. Maar nee, een Italiaans restaurant was bovendien ook nog eens heel romantisch. ‘We delen de kosten wel, schat,’ sprak ze lachend, waarna ze haar tong naar hem uitstak. Zo’n romantisch diner in een restaurant was ook de perfecte gelegenheid om te vertellen wat ze allemaal had gedaan. Ze had immers een nieuwe Pokémon gevangen en had hem dat nog niet verteld. Dat kwam ook omdat ze redelijk schrik had voor zijn reactie. Ze had de Pokémon namelijk gevangen nadat de man die haar had aangevallen in dat steegje een paar maanden geleden haar vrijgelaten had. Ze wist niet hoe Kean zou reageren en wilde de avond niet verpesten, dus misschien zou ze dat wel ergens verder op de avond zeggen. Of misschien helemaal niet. Dan zou het moment wel een andere keer komen. Ooit. Ze grijnsde toen hij een buiging maakte. Er kwamen kuiltjes in haar wangen en haar ogen begonnen te twinkelen, maar ze besloot om het spelletje mee te spelen door als een bekakte dame haar jurk op te tillen en kort door haar knieën te buigen. Vervolgens liep ze hooghartig het restaurant binnen. Ze besloot echter weer normaal te doen toen ze de ober in het vizier kregen en besloot om Kean het werk te laten doen. Wat was ze toch weer gemeen. Ondertussen keek ze gauw even rond in het restaurant. Nu ze in een Italiaans restaurant waren beland, was de kans groot dat er mannen zouden werken met Itiliaanse roots. En die waren niet lelijk. Ze glimlachte om haar eigen gedachten. Nah, die mannen vond ze niet interessant genoeg. Kean was véél leuker. Ze nam handig plaats op de stoel aan het tafeltje waar ze naartoe gewezen werden en liet haar armen op het tafeltje steunen. Rondom waren er geluiden te horen van de andere stelletjes of gezinnen die hier zaten te eten. Het was een gezellige boel!

Het duurde niet lang voordat ze kwamen vragen wat ze te drinken lustten. Net zoals Kean deed Alexis haar bestelling door te zeggen dat ze wel een wijntje lustte. Het was nu niet dat ze flink ging zuipen, maar een wijntje kon toch geen kwaad? Ze hield bovendien niet super veel van alcohol, maar één ging er nog wel in. Het leukste aan samen zijn met Kean was dat er nooit geen gênante stiltes vielen. Ze vulden de stilte wel op door elkaar aan te kijken of door gewoon aan een paar dingen te denken die hun bezighielden. Alexis zocht echter wel naar een onderwerp waarover ze konden praten, anders zaten ze hier ook maar de hele tijd zo stil. ‘Ik denk dat ik binnenkort de tweede gym op de lijst ga uitdagen. De water-gym,’ sprak ze met een geheimzinnige glimlach tegen hem, waarna haar blauwe ogen weer begonnen te fonkelen. Nu ze Thunder weer terug bij zich had, zou het een stuk beter gaan. Ze kon eventueel ook Star gebruiken of Honey, maar dat zou ze dan wel uitzoeken. Misschien was Ylvis ook een optie. Haar blik gleed weer naar Kean. ‘Maar ik houd me aan mijn belofte, hoor. Jij mag me komen supporteren,’ ze glimlachte kort naar hem waardoor die kuiltjes weer in haar wangen tevoorschijn kwamen en kort legde ze haar hand op de zijne, waarna ze deze rustig streelde. Ze glimlachte vriendelijk naar de ober toen deze hun drinken gaf. ‘Ik heb wel nog geen idee wie ik als eerste ga gebruiken. Ik houd Thunder sowieso als laatste, maar wie ik als eerste ga gebruiken…’ Ze liet een korte stilte vallen. Kean dacht natuurlijk dat zij nog steeds vier Pokémon had, hoewel het er inmiddels al vijf waren geworden. Honey was echter op hetzelfde niveau als Star en Zippo. Ylvis was nog onder dat niveau en Thunder was van het hoogste niveau. Ach ja, ze zou wel zien hoe ze die keuze zou maken. Ze liet Kean’s hand enkel even los om te drinken, maar daarna gleed haar hand weer naar de zijne. Ze was echt zo blij met hem.

OOC: Godmode toestemming van Anja! + Ik heb ook maar gewoon even gedaan alsof hij zijn hand op tafel had liggen waardoor zij die romantisch kan strelen. Wat liefffff. En hoe kwam je eigenlijk op die naam van dat restaurant? XD
Terug naar boven Ga naar beneden
Kean Hayashi
Kean Hayashi
Gymleider

Profiel Vrouw Leeftijd : 30
Aantal berichten : 567
Poképoints : 170
Reputatie : 51
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 24
Pokémon:
One Day Vide
http://goldenlionofra.deviantart.com/
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyvr maa 20, 2015 2:59 pm

Het enige wat hun tafeltje miste voor een echt clichébeeld van een stelletje dat uit eten ging, was een brandende kaars in het midden van de tafel. Het was niet Kean’s gewoonte om romantisch te doen en hij had een hekel aan klefheid, maar voor Alexis wilde hij toch altijd wel een uitzondering maken. Hij gunde haar gewoon een perfecte avond.

Hij wilde net zijn mond open doen om over het een of het ander te beginnen te praten, toen de ober aan hun tafel kwam staan en hen beleefd vroeg of ze iets te drinken wilden bestellen. ‘Een biertje graag,’ zei hij – en hij was opgelucht toen de ober hem niet om zijn ID vroeg. Het was altijd belachelijk dat hij met zijn 26* jaar nog wel eens zijn ID moest laten zien. En dat alleen maar omdat hij er nog uit zag alsof hij 24 was – een leeftijd waarop men officieel nog om zijn ID moest vragen bij het bestellen van alcohol.

De ober had gelijk ook voor zowel Alexis als Kean een menukaart meegebracht. Terwijl Kean deze opende, zei Alexis dat ze binnenkort de tweede gym uit wilde gaan dagen. ‘De watergym.’ Ze glimlachte mysterieus. ‘Maar ik houd me aan mijn belofte hoor. Jij mag me komen supporteren.’
‘Dat is mooi,’ zei hij met een grijns. ‘Maar je had me toch niet tegen kunnen houden om te komen kijken.’ Ze was nog eens extra knap wanneer ze glilmachte. Als die kuiltjes in haar wangen verschenen en haar ogen schitterden. Ze had haar hand op de zijne gelegd, waardoor hij zijn hand haast niet meer durfde te bewegen, alsof dat de magie van het moment zou verstoren. Alexis vertelde hem dat ze Thunder als haar geheime wapen zou achterhouden en dat ze nog niet wist wie ze verder ging gebruiken.

‘Met Thunder zou je de hele gym van Cynthia kunnen elektrocuteren,’ merkte Kean op. ‘Dan heb je helemaal geen andere pokémon uit je team nodig.’ De menukaart lag vergeten voor hem. Alexis liet zijn hand een kort moment los om een slok van haar drinken te nemen en Kean deed automatisch hetzelfde. Zijn vingers verstrengelden zich in die van haar toen hun handen elkaar weer raakten. ‘Ben je van plan de oude volgorde aan te houden qua gymgevechten, of ga je je eigen route uitstippelen?’ Het was over het algemeen normaal dat trainers de steen-water-electrisch-gras-gif-psychic-vuur-rots-route aflegden, maar het was niet bindend. Ze kon besluiten een ander pad te nemen.

Het zacht rommelen van zijn maag bracht hem terug naar de menukaart. Hij lachte even kort. ‘Mijn maag vind dat het tijd is om eten te bestellen,’ zei hij verontschuldigend. Hij bleef natuurlijk mannelijk. Was er niet zo’n spreekwoord... de liefde van een man gaat door de maag? Het was in ieder geval een feit dat hij van lekker eten hield. Hij liet Alexis’ hand niet los, maar ging met zijn andere hand langs de menukaart. ‘Wil je een voorgerecht, of sla je dat liever over?’


*?? Ik heb geen idee wanneer ik zijn KK voor het laatst heb geupdate en hoe oud hij nu zou moeten zijn x’D

OOC: Euhm, de naam kwam van Butterfree. Butterfree = butterfly + free, Farfallibera=farfalla (vlinder in het Italiaans) + libera (vrij in het Italiaans) zo origineel XD
Terug naar boven Ga naar beneden
Alexis Vegas
Alexis Vegas


Profiel Vrouw Leeftijd : 27
Aantal berichten : 519
Poképoints : 122
Reputatie : 37
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 23 jaar
Pokémon:
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyvr maa 20, 2015 8:48 pm

Toen Kean opmerkte dat ze ook gewoon het bad van Cynthia’s gym kon elektrocuteren met Thunder en dat ze zo geen andere Pokémon meer nodig zou hebben, moest ze lachen. Ze zag het zichzelf al echt doen. En dan de eerste Pokémon van Cynthia verslaan en daarna direct de tweede. Ze nam aan dat het zo makkelijk helemaal niet zou zijn. Cynthia zou heus wel trucjes hebben om trainers die dachten dat ze dat zomaar konden doen te omzeilen. Ze was benieuwd of Kean’s opmerking zou helpen en zou het in elk geval proberen. Toen Kean haar het volgende vroeg fronste ze even haar wenkbrauwen. Ze had begrepen dat hij de oude volgorde bedoelde waarbij je van Pewter City naar Cerulean City ging en van Cerulean City naar Vermilion City en zo voort en zo voort. Het probleem was, als ze dat deed, dat ze erg snel bij Kean en Kane zou uitkomen. En ze moest eerlijk zeggen dat ze niet op het gevecht zat te wachten. Niet omdat ze het niet leuk vond om tegen hun te vechten, maar juist om wat ze moesten vechten. Kean zou zich nogal vervelend voelen als hij verslagen zou worden door haar, dat wist ze gewoon. En ze wist niet of dat wel goed zou zijn voor hun relatie, hoe belachelijk dat dan ook klonk. Ze zou het jammer vinden als ze hun relatie op de proef zouden stellen voor een badge. Dan zou ze net zo goed zeven badges kunnen halen en die laatste gewoon laten vallen. Het was nog altijd beter dan dat ze Kean een slecht gevoel zou geven. De vrouw keek hem onzeker aan. ‘Een ander pad sowieso,’ begon ze voorzichtig. ‘Maar ik heb nog geen idee welke. Ik moet nog een zesde teamgenoot vinden.’ Pas toen ze klaar was met spreken, besefte ze zich dat ze zich had versproken. ‘Vijfde,’ maakte ze er haastig van en ze moest lachen. Ze hoopte dat Kean gewoon zou denken dat het een foutje was en niet dat ze zich versproken had omdat ze zojuist de waarheid had verteld. Gelukkig werd het onderwerp op iets anders gebracht door Kean’s rommelende maag. ‘Ik denk dat ik geen voorgerecht ga nemen,’ zei ze grijnzend. Ze wist dat de Italiaanse keuken heel uitgebreid was en dat je met een hoofdgerecht waarschijnlijk al genoeg had. Haar ogen gleden over de verschillende mogelijkheden in de menukaart terwijl ze Kean’s hand zachtjes bleef strelen.

Een glimlachje kwam om haar lippen toen ze naar de menukaart keek. Spaghetti. Dat deed haar ontzettend denken aan die keer dat Kean en Kane bij haar thuis kwamen eten. Als ze het zich goed herinnerde, was dat na het sneeuwballengevecht. Ze wist echter niet of ze dat fatsoenlijk kon eten en met een rode mond voor Kean zitten was niet zo heel romantisch. Vooral niet als ze elkaar een kus wilden geven of zo. ‘Ik denk dat ik voor de tortellini ga,’ zei ze vervolgens glimlachend. Ze kende niet veel Italiaanse gerechten waarbij er geen tomatensaus aan te pas kwam, maar tortellini hoefde ze in elk geval niet zo op te slurpen. Ze konden bovendien met kaas, spinazie of gehakt gevuld zijn. Ze liet zich gewoon verrassen door de ober, want haar leek het allemaal wel lekker. Het duurde niet lang tot de ober kwam en Alexis en Kean deden beiden hun bestelling. Alexis hoopte maar dat ze netjes kon eten. Ze had haar haren over één schouder hangen, dus die mochten absoluut niet in haar bord gaan hangen. Jeetje, waar een meisje allemaal wel niet op moest letten, zeg! Alexis keek weer naar Kean en een lichte glimlach speelde om haar lippen waardoor haar kuiltjes weer dreigden tevoorschijn te komen. ‘Heb je soms zin om vanavond film te kijken bij me?’ vroeg ze. Ze wist niet of hij voor de rest nog plannen had met Kane. Misschien wilden ze lekker een avondje gaan gamen of zo. Het zou wel typisch iets voor hun zijn en dus zou ze ook niet verrast zijn als Kean dat dadelijk zou zeggen. Alexis voelde haar wangen rood worden bij het volgende dat ze wilde vragen. Ze wist dat ze al lang samen waren en het was wel vaker voorgekomen, maar toch was het nog altijd zo… gênant om zoiets te vragen. ‘Of misschien wil je wel tot morgen bij me blijven?’ Ze vroeg het zo luchtig mogelijk, maar haar glimlach verraadde haar emoties en vragend haalde ze haar wenkbrauwen naar hem op.



OOC: Ik vind het wel nice c: + godmode toestemming Anja!
Terug naar boven Ga naar beneden
Kean Hayashi
Kean Hayashi
Gymleider

Profiel Vrouw Leeftijd : 30
Aantal berichten : 567
Poképoints : 170
Reputatie : 51
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 24
Pokémon:
One Day Vide
http://goldenlionofra.deviantart.com/
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyzo maa 29, 2015 8:56 pm

‘Een ander pad sowieso,’ antwoordde Alexis nadat Kean had gevraagd in welke volgorde ze de gyms van Kanto zou uitdagen. Ze leek niet heel erg overtuigd van haar antwoord. Kean kon het haar niet kwalijk nemen. Nu het niet meer noodzakelijk was om één volgorde te houden, werd er van de trainers nog meer tactisch inzicht gevraagd. Want welke gym konden ze het beste als eerst uitdagen? Moesten ze geografisch een handige route afleggen, of hun keuze baseren op types? Wat dat laatste betreft vermoedde Kean dat hij en zijn broer nu vaker later aan de beurt zouden komen, omdat het Psychic-type voor veel trainers niet het meest makkelijke type was.
Alexis verklaarde dan ook dat ze nog geen idee had welke volgorde ze nam. ‘Ik moet nog een zesde teamgenoot vinden.’ Een korte stilte. ‘Vijfde.’

Kean ging haar Pokémon in gedachten na. Als ze zichzelf niet had verbeterd, had hij geen aandacht aan haar verspreking geschonken. Nu herhaalde hij echter in gedachten de Pokémon die Alexis bezat. Ze moest inderdaad nog maar eens een Pokémon vangen, al was haar team nu ook al groot genoeg om op de tweede gym af te stappen.

Maar goed, toen begon zijn maag dus te rommelen. Alexis besloot dat ze geen voorgerecht zou nemen en Kean besloot haar daarin te volgen. Hij kon een verschrikkelijke vreetzak zijn, maar dit was Alexis’ avond. Hij zou niet eerst een voorgerecht gaan zitten eten terwijl zij moest wachten op het hoofdgerecht. Bovendien... meestal had hij er na het toetje spijt van dat hij altijd per se de volledige drie (of meer) gangen moest benutten.

‘Ik denk dat ik voor de tortellini ga,’ zei Alexis, terwijl Kean nog naar de menukaart staarde. Het probleem met buitenlands eten was altijd dat de namen hem helemaal niets zeiden. Qua Italiaans eten kwam hij niet verder dan pizza en spaghetti. Oh, en lasagna! Maar wat was tortellini in godsnaam? En fettuccini? Manicotti? Hij was opeens heel erg geneigd om naar de pizza-kaart te vragen.
Nee. Dat ging hij niet doen. Hij zou gewoon iets kiezen. Iets wat hem nog wel enigszins bekend voorkwam... dus dat werd dan lasagna of spaghetti. Oh god, daar waren óók meerdere soorten van, met allemaal Italiaanse bijvoeglijk naamwoorden. Volgende keer moesten ze maar weer gewoon naar de Burger Seaking of de MacDonphan’s, daar wist hij tenminste wat hij voorgeschoteld zou krijgen.

Hij klapte de menukaart weer dicht en in een mum van tijd stond de ober weer bij hen. Alexis bestelde haar tortellini, waarna Kean aangaf dat hij graag lasagne met extra vlees wilde. De ober verdween weer en Alexis vroeg met een verlegen air: ‘Heb je soms zin om vanavond film te kijken bij me?’ Kean wilde al meteen toestemmen, maar Alexis was hem voor en stelde een tweede vraag: ‘Of misschien wil je wel tot morgen bij me blijven?’

‘Eh...’ Kean aarzelde even. Natuurlijk aarzelde hij even. Het was niet dat hij zonder Kane niet kon functioneren, maar het maakte het altijd wel een stuk lastiger om keuzes te maken. Had hij iets met Kane afgesproken over dit? Hij had gezegd dat het wel eens laat kon worden vanavond, maar hij had niet gezegd dat hij de hele nacht weg zou blijven. Maar Kane zou dat wel begrijpen toch? Het was niet alsof ze morgenochtend iets zouden doen waarvoor hij al ’s ochtends vroeg thuis zou moeten zijn, of zo... ‘Ja,’ zei hij daarom. ‘Lijkt me leuk!’ Hij dacht even na. ‘We zouden natuurlijk ook naar de bioscoop kunnen gaan. Ik weet alleen niet of er op het moment een leuke film draait?’ Hij keek haar vragend aan. Niet dat hij verwachtte dat ze uit haar hoofd zou weten welke films er momenteel draaiden, maar vragen kon vast geen kwaad.
Terug naar boven Ga naar beneden
Alexis Vegas
Alexis Vegas


Profiel Vrouw Leeftijd : 27
Aantal berichten : 519
Poképoints : 122
Reputatie : 37
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 23 jaar
Pokémon:
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyma maa 30, 2015 4:47 pm

Een licht glimlachje verspreidde zich om Alexis’ lippen toen ze eraan dacht hoe Kean’s gezicht er uit had gezien toen het menu tevoorschijn was gekomen. De gedachten aan zijn gezicht zorgden er nu in elk geval voor dat de zenuwen verminderd waren. Ze zag hem twijfelen en liet haar gedachten onmiddellijk weer gaan naar dat moment dat hij zijn menu kreeg. Ze had heus wel in de gaten gehad dat de namen hem niets zeiden, want dat had ze aan zijn gezichtsuitdrukking gezien. In tegenstelling tot zij was hij daar moeilijker in om zulke dingen te verbergen. Of misschien lette ze gewoon te goed op hem. Bovendien probeerde ze vroeger ook altijd van alles weg te stoppen en daarom was ze daar zo goed in geworden, maar toch waren er momenten dat Kean er recht doorheen zag en haar alsnog op de man afvroeg wat haar scheelde. En tegen Kean kon ze nooit liegen. Natuurlijk had ze ook momenten gehad dat ze het allemaal niet meer wist en dat ze hem zelf was gaan opzoeken. Een voorbeeld was daarvan toen Thunder gestolen was. Man, wat was ze toen in paniek geweest, zeg! Ze was meteen naar Kean gegaan om hem uit te leggen wat er was gebeurd. Ze was toen op dat moment wel erg blij dat ze hem had. Niet dat ze op andere momenten niet blij was dat ze hem had, maar… ach, je begreep het heus wel, toch? Een opgeluchte glimlach verscheen er om haar lippen toen Kean uiteindelijk een keuze had gemaakt en haar wenkbrauwen fronsten zich toen hij vroeg welke films er draaiden. Goh, dat wist ze zo uit haar hoofd niet allemaal. Het waren in elk geval wel makkelijke titels. Sommigen van hun dan toch. Het vooruitzicht dat ze met Kean een film ging kijken en dat hij daarna bij hem bleef gaf haar niet alleen een heerlijk gevoel, maar vooral ook een veilig gevoel. Sinds het voorval met de mannen die Thunder hadden gestolen moest ze eerlijk toegeven dat ze zich ’s avonds soms tot een bal oprolde in haar bed en bang naar de schaduwen van haar kamer staarde. Misschien moest ze Kean eens inlichten over haar angsten en haar nachtmerries. Misschien. Ooit. Maar goed, eerst zijn vraag beantwoorden. Ze draaide haar hoofd weer terug naar hem toe. Ze dacht weer terug aan de films die er draaiden en opeens doemden er een paar titels op in haar hoofd.

‘Wel, volgens mij draait Tauros Runner,’ zei ze bedenkelijk. ‘Dat gaat over een groep wilde Tauros die gevangen zijn in een doolhof en opgejaagd worden door wilde Arcanine.’ Ze moest zelf lachen toen ze het zei. ‘Heel interessant dus,’ liet ze er grijnzend op volgen. ‘Dan heb je ook nog Fifty Shades of Chansey. Ik heb geen idee waarover die gaat. The Seventh Eevee.’ Ze haalde haar schouders op. ‘Voor de rest weet ik er geen meer.’ Ze grinnikte even. De titels klonken in elk geval wel veelbelovend, vooral Fifty Shades of Chansey. Wat zou het zijn? Een horrorfilm? Een actiefilm? Hopelijk wel een film waarbij ze een excuus had om dicht tegen Kean aan te kruipen. Ze bloosde bij die gedachten en was blij toen de ober aan kwam zetten met hun gerechten. Nu zou ze echt heel netjes moeten eten, want anders hingen haar haren weer vol. Dat had ze wel vaker voor, maar deze keer wilde ze er echt goed uitzien voor Kean. ‘Als we het niks vinden kunnen we nog altijd thuis een film kijken,’ zei ze schouderophalend tegen Kean. Dat had ze nu eens niet moeten doen. Door het schouderophalen was het puntje van haar haren in het eten terechtgekomen. Alexis, die begon te proesten, veegde gauw haar haren schoon en deed net alsof ze moest hoesten.* Daarna prikte ze met haar vork in het eten en nam een hap. Hmm. Lekker! Ze hoopte dat Kean het ook lekker vond, maar daar zou ze snel genoeg achter komen. Ze liet haar blik door het restaurant glijden. En toch leek The Seventh Eevee haar meer een horrorfilm dan Fifty Shades of Chansey. Ze at nog een paar happen en nam vervolgens een slokje drinken. Ze dacht na over iets wat ze tegen hem kon zeggen. Ze was het niet gewend om zo verlegen te zijn in zijn buurt, maar ze vermoedde dat het kwam omdat dit echt de eerste romantische date was die ze sinds tijden hadden meegemaakt. En dan had je natuurlijk die vraag van daarnet die ook wel een beetje een rol speelde in haar verlegenheid. ‘Ik denk dat Ylvis binnenkort gaat evolueren,’ zei ze dus maar omdat dat echt zo was. Ze glimlachte en at rustig verder, daarbij oplettend of haar haren niet wéér in het eten kwamen te zitten.

OOC: *Alexis kan zich gewoon niet gedragen, waar ze ook is c:
Terug naar boven Ga naar beneden
Kean Hayashi
Kean Hayashi
Gymleider

Profiel Vrouw Leeftijd : 30
Aantal berichten : 567
Poképoints : 170
Reputatie : 51
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 24
Pokémon:
One Day Vide
http://goldenlionofra.deviantart.com/
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyzo apr 19, 2015 6:07 pm

Alexis had even tijd nodig om na te denken over zijn vraag welke films er draaiden, waarna ze drie titels noemde. Tauros Runner, Fifty Shades of Chansey en The Seventh Eevee. Kean had net een slok bier genomen toen ze die tweede titel noemde, en hij had moeite om het niet weer uit te proesten. Fifty Shades of Chansey... daar had hij geruchten over gehoord... De andere twee titels zeiden hem niets, maar hij wist dat Fifty Shades of Chansey ofwel een horror-zit zou worden, ofwel zo enorm onbedoeld lachwekkend dat alle andere aanwezigen in de bioscoop hem persoonlijk de zaal uit zouden schoppen omdat ze door zijn spottende gelach niet van de film konden genieten.

‘Ik weet niet of ik een stel rennende Tauros nou zo boeiend vind,’ zei Kean. ‘En Fifty Shades of Chansey is nogal een risico.’ Hij kon een lach niet onderdrukken toen hij terugdacht aan een paar opmerkingen die hij op internet had gelezen over de film. ‘Als The Seventh Eevee een beetje boeiend is, kunnen we die wel gaan kijken.’

Hij keek naar het bord dat hem voorgeschoteld werd. Damp kringelde omhoog. Het rook in ieder geval heerlijk, en zo zag het er ook uit. Netjes eten! waarschuwde hij zichzelf in gedachten, terwijl Alexis opmerkte dat ze ook nog altijd thuis een film konden kijken. Kean wilde daarmee instemmen, toen Alexis plotseling begon te proesten. In eerste instantie keek hij haar verbaasd aan, maar toen zag hij dat ze haar haren schoonveegde en begon hij zelf ook te lachen. Typisch Alexis. Het was niet zozeer leuk aan haar dat ze wat onhandig was, maar juist dat ze die onhandigheid net zo onhandig probeerde te verbergen.

‘Als je je niet netjes kunt gedragen, kunnen we in ieder geval maar beter niet naar de bioscoop gaan,’ zei hij plagend. ‘Straks laat je nog een bak popcorn door de zaal vliegen omdat je over een traptrede struikelt.’ Hij grijnsde naar haar, alvorens zich op zijn eten te storten. Nu ja, niet letterlijk “storten” natuurlijk, hij wist best hoe hij zich moest gedragen. Met mes en vork eten en zo. Het was weer eens wat anders dan erwtjes naar Kane schieten met zijn lepel. Niet dat hij dat deed natuurlijk! Hij zou niet durven! Daar was hij echt inmiddels te volwassen voor! Meestal. Soms. Af en toe.

‘Ik denk dat Ylvis binnenkort gaat evolueren,’ zei Alexis na een korte stilte.
‘Oh, echt waar?’ zei Kean meteen, enigszins verrast. Eigenlijk hoefde hij natuurlijk niet verrast te zijn. Hij wist best dat Alexis steeds meer een serieuze trainer werd. Niet serieus in de zin van het woord dat ze niet wist wat humor was, maar wel dat ze haar Pokémon naar een hoger level probeerde te tillen. ‘Dat is goed! Ik ben benieuwd wat een evoluatie voor zijn persoonlijkheid zal betekenen. Het zou geen kwaad kunnen als hij wat minder onberekenbaar wordt.’ Hij dacht terug aan toen Alexis helemaal van slag was geweest omdat haar Jolteon was gestolen en ze had opgebiecht dat ze Ylvis niet had durven inzetten omdat ze bang was dat hij er alleen maar een grap van zou maken. Ze moest op haar Pokémon kunnen vertrouwen.

Hij nam een hap van de lasagne die voor zijn neus stond en at dat genietend op. ‘Dit smaakt prima,’ zei hij toen hij het had doorgeslikt. ‘En hoe smaakt de...’ Shit, wat was de naam ook alweer? Hij keek naar de pasta die voor Alexis op het bord lag. Wat waren dat voor rolletjes? Het zag er in ieder geval wel lekker uit... Hij liet de zin maar gewoon voor wat het was en keek haar vragend aan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Alexis Vegas
Alexis Vegas


Profiel Vrouw Leeftijd : 27
Aantal berichten : 519
Poképoints : 122
Reputatie : 37
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 23 jaar
Pokémon:
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptywo apr 22, 2015 7:49 am

Alexis’ blik was geschoten naar Kean om zijn reactie te zien in verband met de films. Meestal zei zijn blik al wel genoeg over of hij de film wilde zien of niet en ze meende dat hij moest lachen toen ze de titel Fifty Shades of Chansey benoemde. Als ze er over na ging denken, klonk de titel ook wel best grappig en niet erg veelbelovend. Dan konden ze inderdaad, zoals Kean al aangaf, voor Seventh Eevee gaan. Maar als dat weer zo’n horrorfilm was, zou Alexis meer Keans schouder hebben gezien dan de film zelf. Nou ja, daar moest hij maar mee leven. Een klein glimlachje had zich om haar lippen gespeeld toen hij iets zei over zich gedragen en hij gaf er zelfs een voorbeeld van. Alexis wist zeker dat als er iets zou gebeuren, het dat wel zou zijn en was verbaasd over het feit dat Kean haar al zo goed kende en kon inschatten. Haar blauwe blik keek hem dan ook fel aan – ze keek net alsof natuurlijk – en daarna draaide ze haar hoofd nepbeledigd weg. ‘Jij hebt anders ook momenten dat je je niet kan gedragen, hoor,’ zei ze grijzend. Ze gaf expres geen voorbeeld omdat ze zich op dit moment gewoon geen moment kon bedenken. Tot nu toe hadden ze altijd van die enge, serieuze momenten gehad waarbij ze of bijna vermoord werden door een uit zijn krachten gegroeide psychopaat, of aangevallen werden door vreemde mensen of serieuze gesprekken over gevoelens hadden. Het was altijd wel iets geweest en dus was Alexis best wel blij dat ze nu eens een avondje hadden zonder iets te laten gebeuren. Ze gaf een kort knikje op zijn vraag in verband met de evolutie van Gastly en glimlachte. Ja, ze was best wel trots op hem. Op Gastly dan. Op Kean ook. Ze grinnikte even om haar gedachtegang. Kean zei vervolgens wat ze al hoopte dat zou gebeuren. Ze moest een Pokémon hebben waarop ze kon vertrouwen, zeker omdat ze er op moest kunnen vertrouwen dat ze hem zou kunnen gebruiken in een gevaarlijke situatie. Dat liet haar weer terug denken aan wat er gebeurd was in dat steegje en een lichte huivering trok door haar. Saffron City was echt een prachtige stad, maar je moest uitkijken waar je liep. En om geen uitbranders van Kean te krijgen zou ze de volgende keer maar gewoon een omweg nemen. ‘Precies,’ beaamde ze dus alles wat Kean zei en ze glimlachte naar hem terwijl ze hoopte dat haar ogen niet verraadden hoe bang ze op dit moment wel niet was.

Gelukkig zorgde haar geweldige vriendje op dat moment voor een ander onderwerp in het gesprek. ‘Jeetje,’ deed ze overdreven dramatisch. ‘En ik maar denken dat mijn intelligente vriendje alles weet.’ Ze gaf hem een knipoog om te laten weten dat ze het helemaal niet zo erg bedoelde, maar ze nam aan dat Kean dat zelf ook wel wist. Als ze dat vroeger tegen hem zou hebben gezegd zou ze niet weten hoe hij zou hebben gereageerd. Ver voordat ze een relatie kregen had ze hem namelijk ontmoet in de Pokémon Tower in Lavender Town en was ze er toen achter gekomen dat beide broertjes nogal trots waren op hun kennen en kunnen. Ze betwijfelde of die arrogantie ook maar iets minder was geworden, maar zij had er de laatste keren niet veel meer van gemerkt, op sommige kleine details na. ‘De tortellini,’ zei ze nog gauw tegen hem omdat ze in principe geen antwoord had gegeven op die vraag. ‘En die smaakt heerlijk.’ Ze glimlachte en nam daarna nog een hap, hierbij oplettend dat haar haren niet wéér in het eten terechtkwamen. Om zichzelf tijd te geven om op een onderwerp te komen, nam ze een slokje drinken. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat nieuwe gasten binnenkwamen en even draaide ze haar hoofd om te kijken wie het waren. Het was een net geklede man met aan zijn arm een net geklede vrouw. Rond hun leeftijd. Man leek een beetje op een… gladjakker. Niet interessant genoeg en dus keek ze weer naar Kean. ‘Oh, weet je!’ bracht ze enthousiast uit en ze legde haar vork neer. Ze keek – super onopvallend natuurlijk – om zich heen of niemand haar hoorde en keek daarna weer grijnzend naar Kean. ‘Laten we een vriendinnetje voor Kane zoeken. Laten we hem inschrijven op een datingsite!’ De reactie van Kane als ze dat deden bracht haar al aan het lachen en snel nam ze nog een hap zodat ze niet in lachen uit zou barsten. ‘Of jij kan je natuurlijk ook nog als een vrouw verkleden en hem beetnemen.’ Ze haalde haar schouders lachend op. Hé, als hij dit onderwerp niet leuk vond, moest hij zelf maar met iets komen! Onderwerpen verzinnen was veel te lastig voor haar. Plus ze had hier veel te veel plezier in. Haar enthousiasme zakte naar heel even alweer weg en kort keek ze hem verliefd aan. Had ze al opgemerkt dat ze heel snel afgeleid was door dingen?
Terug naar boven Ga naar beneden
Kean Hayashi
Kean Hayashi
Gymleider

Profiel Vrouw Leeftijd : 30
Aantal berichten : 567
Poképoints : 170
Reputatie : 51
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 24
Pokémon:
One Day Vide
http://goldenlionofra.deviantart.com/
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptywo mei 06, 2015 5:16 pm

Natuurlijk kon Alexis het niet laten om een opmerking te maken over het feit dat hij het gerecht dat voor haar neus stond niet kon benoemen. Hij keek haar zogenaam arrogant aan. In feite was Alexis, samen met Kane, de enige waarvan hij dit soort opmerkingen kon accepteren. Ieder ander zou op dit moment een venijnige reactie hebben gegeven. But then, niemand anders zou hij mee uit eten hebben genomen.
‘De tortellini,’ zei Alexis.
‘Wist ik wel,’ reageerde Kean luchtigjes.
‘En die smaakt heerlijk.’ Kean beantwoordde de glimlach van Alexis die daarop volgde met een al even welgemeende glimlach. Vooralsnog ging het etentje naar wens, vond hij zelf. Het was relaxed. Het eten smaakte goed. Alexis leek zich te vermaken. Kon hij zich nog meer wensen? Eerlijk gezegd was hij al lang blij dat hij dit keer niet de held hoefte te gaan uithangen tegenover Alexis. Het was goed om eens een keer een rustige date te hebben, in plaats van altijd maar bezig te zijn met vechten, rennen en oplossingen zoeken voor de problemen waarin Alexis was beland. Oh, hij wist best wel dat Alexis er niets aan kon doen dat ze problemen aantrok, maar het was wel opvallend dat zijn leven een stuk minder rustig was sinds hij haar had ontmoet.

‘Oh, weet je!’ zei zijn vriendin opeens enthousiast. Kean schrok op uit zijn gedachten. Hij had niet door gehad dat hij haar de hele tijd had zitten aanstaren terwijl hij terugdacht aan vorige dates. Hij keek haar met opgetrokken wenkbrauw aan toen ze om zich heen keek alsof ze bang was afgeluisterd te worden. Toegeven: het was wel een effectieve manier om zijn nieuwsgierigheid op te wekken.

‘Laten we een vriendinnetje voor Kane zoeken,’ zei ze toen. De glimlach op Kean’s gezicht stierf meteen weg en hij keek haar onzeker aan. Meende ze dat nou? Hij vond het een verschrikkelijk ongemakkelijk idee om een vriendin voor Kane te zoeken, en een nog veel vervelender idee dat zijn broer op dit moment alleen thuis zat. De zogenaamde gevoelige snaar, zullen we het maar noemen. Hij schraapte zijn keel en lachte toen – half geforceerd. ‘Als jij nou gewoon een leuke tweelingzus had gehad...’ Hij keek haar gespeeld beschuldigend aan. Alsof zij er iets aan kon doen dat ze het enige kind van haar ouders was. ‘Je hébt toch niet toevallig een verborgen zus, he?’
Hij besefte zich dat hij nog nooit iemand van haar familie had ontmoet. Hij wist dat haar ouders waren overleden, maar hij wist eigenlijk niet of ze nog misschien nog een opa of oma, of andere soorten familieleden had. Dus vroeg hij: ‘Hoe zit het eigenlijk met je andere familieleden? Heb je neven en nichten waar je contact mee hebt?’

OOC: Dat ging niet zo soepel als gehoopt ^^" Hoop dat je er iets mee kunt!
Terug naar boven Ga naar beneden
Alexis Vegas
Alexis Vegas


Profiel Vrouw Leeftijd : 27
Aantal berichten : 519
Poképoints : 122
Reputatie : 37
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 23 jaar
Pokémon:
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyza mei 09, 2015 9:37 pm

De reactie van Kean kwam onverwachts aan en Alexis’ glimlach stierf weg. Ze merkte dat hij het nieuwe onderwerp niet zo leuk vond als zij en dat hij er ook niet echt mee kon lachen. Hmm. Ze had verwacht dat hij het wel leuk zou vinden. Toen herinnerde ze zich weer dat Kean wel een vriendinnetje had en zijn tweelingbroer niet. En dan momenten zoals deze ervoor zorgden dat hij alleen thuis zat. Maar hadden ze geen vrienden waar hij naartoe kon gaan? Ze dacht aan de broers die zo arrogant als iets waren en probeerde een lachje te voorkomen. Het waren Kean en Kane, wat had ze dan verwacht? Natuurlijk hadden die geen vrienden. Of nou ja, wel vrienden, maar geen vrienden waar ze echt naartoe zouden gaan. Ze nam aan dat de tweeling hun tijd vooral aan elkaar besteedden. Ze speelden vooral vast voornamelijk spelletjes en probeerden om de gym zo goed mogelijk te runnen. En dat zou het vast wel zijn. En misschien voelde Kean zich schuldig omdat hij Kane op avonden zoals deze alleen moest laten. Alexis moest nu eerlijk toegeven dat de gedachte aan een eenzaam in zijn huis zittende Kane haar nu ook wel een beetje een verdrietig gevoel gaf, maar ze hoopte dat hij zich in elk geval kon vermaken in zijn eentje. Ze zouden toch vast wel spelletjes hebben die je als individu kon spelen? Ja, de jongens kennende hadden ze die vast wel, maar met tweeën was spelen natuurlijk veel leuker dan in je eentje. ‘Sorry,’ sprak ze kleintjes. ‘Ik had er niet bij nagedacht dat het zo gevoelig lag.’ Net zoals ze bij veel dingen niet nadacht, dacht ze boos zijnde op zichzelf. Ze legde haar vork neer en legde haar hand daarna voorzichtig op de zijne waarna ze met haar vingertoppen zachtjes over de bovenkant van zijn hand streek. ‘Hij zal zich vast wel vermaken,’ sprak ze bemoedigend, maar ze wist niet in hoeverre dat de waarheid was. Ze wist niet hoe erg de tweeling elkaar nodig had en hoe snel ze zich verveelden zonder elkaar. Ze moest eerlijk toegeven dat ze het zelf best wel prettig zou vinden als ze niet de hele dag met een tweelingzus opgescheept zou zitten en ze ieder hun eigen ding konden doen. Maar goed, dat lag voor iedereen anders en bovendien zou ze daar misschien wel een ander idee over krijgen mocht ze echt een tweelingzus hebben gehad.

Na even kort haar hoofd op zijn vraag te hebben geschud, luisterde ze aandachtig naar zijn tweede vraag. Een beetje grimmig dacht ze aan haar neef. Zijn naam was Duke en hij was echt een irritant joch. Ze moest denken aan die keer dat hij met een paar vriendjes haar achterna had gezeten in een steeg en haar toen aangevallen had met zijn toen o zo stoere Pokémon. Daar had ze een flinke schaafwond en een trauma voor het leven aan overgehouden. Haar vader was toen trouwens wel erg kwaad geworden en sindsdien hadden ze niks meer bij haar geflikt. ‘Een neef,’ klonk het dan ook een tikkeltje kortaf. Ze grijnsde even kort naar hem om het te laten blijken alsof ze net niet doorhad dat het kortaf had geklonken. Ze dacht na. Haar grootouders waren ook allang overleden en ze had een nicht, maar die woonde in een andere regio. Een echte diva was het. ‘Hij heet Duke en… hij is niet aardig. En dan heb ik nog een nicht. Qua karakter lijkt ze een beetje op jullie, maar ik denk dat je haar alsnog niet zou mogen.’ Ze begon te lachen. Nee, ze zag Angelina nog niet zo gauw in de buurt van Kean komen zonder dat de jongeman de hele tijd geïrriteerd snoof telkens als ze haar mond opende. Ze was mogelijk naar arroganter dan Kean en Kane samen, maar ze was ook vervelend. Ze roddelde achter iedereens rug om en kon echt gemeen uit de hoek komen. Gelukkig woonde ze ergens ver weg. ‘Maar voor de rest heb ik niet echt familieleden, nee. Mijn Pokémon zijn mijn familie. En jullie nu ook een beetje.’ Ze bloosde. Ze waren natuurlijk niet echt familie, maar hij zou wel snappen wat ze bedoelde. Ze waren een soort eh… vrienden-familie! Geen idee waar ze het over had. ‘En jij?’ vroeg ze vervolgens geïnteresseerd. ‘Stiekem nog andere knappe broers waar je me nooit iets over hebt verteld?’ Ze stak haar tong naar haar uit en merkte dat ze de sfeer wat probeerde te verlichten. Een nichtje die een diva was en een neef die haar een flinke schaafwond had bezorgd waren niet echt onderwerpen die de sfeer leuker maakten. Ze nam nog een hap van haar eten en wilde naar haar glas reiken, maar schoot iets te ver en het glas dreigde om te vallen. Met een geweldige reddingspoging wist ze alleen enkele druppels te verspillen. Er kwamen kuiltjes in haar wangen toen ze begon te proesten en met een korte ‘er-erhm’ wist ze zichzelf weer te herpakken. Wat was ze toch weer goed bezig, zeg!
Terug naar boven Ga naar beneden
Kean Hayashi
Kean Hayashi
Gymleider

Profiel Vrouw Leeftijd : 30
Aantal berichten : 567
Poképoints : 170
Reputatie : 51
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 24
Pokémon:
One Day Vide
http://goldenlionofra.deviantart.com/
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyzo mei 31, 2015 2:39 pm

Alexis antwoordde dat ze een neef had, maar zo te horen was ze daar niet al te blij mee. De grijns die volgde kon daar niets aan veranderen. Ach ja, je kon je familie nou eenmaal niet kiezen. Gelukkig kon je je familieleden over het algemeen wel ontlopen, met uitzondering misschien van een kerstdiner of zo. ‘En dan heb ik nog een nicht. Qua karakter lijkt ze een beetje op jullie, maar ik denk dat je haar alsnog niet zou mogen.’
Hij keek haar quasi-verontwaardigd aan. ‘Wat bedoel je daar mee?’ vroeg hij, maar hij kon een lach niet onderdrukken. Hij wist heel goed dat Kane en hij af en toe best enigszins arrogant uit de hoek konden komen. Nu werd hij toch wel nieuwsgierig naar die nicht van haar, al was het alleen maar omdat hij het stiekem best grappig vond om mensen die dat verdienden helemaal de grond in te boren met scherpe opmerkingen.

‘Maar voor de rest heb ik niet echt familieleden,’ zei Alexis tenslotte. ‘Mijn Pokémon zijn mijn familie. En jullie nu ook een beetje.’
Hij deed net alsof hij dat geen compliment vond. Alsof hij het heel logisch vond dat ze zich bij hem thuis voelde. Vanbinnen mocht zijn hart dan wel een sprongetje maken, maar vanbuiten liet hij niet meer zien dan een glimlach.

‘Ik heb een vader en een moeder,’ antwoordde Kean, nadat Alexis naar zijn familie had gevraagd (en haar glas wijn bijna om had gestoten). ‘Mijn vader is ... enigszins streng, maar daar moet je even doorheen kijken. Mijn moeder is overbezorgd en kan echt verschrikkelijk zijn.’ Hij zuchtte dramatisch. ‘Ze denkt dat Kane en ik nog altijd zes zijn, of zo.’ Hij had zijn moeder nog helemaal niets over Alexis verteld, uit angst dat ze haar meteen wilde ontmoeten. Dat zou nog eens gênant worden. Toen grijnsde hij. ‘Wat betreft knappe broers... je denkt toch niet dat je iemand kunt vinden die knapper is dan ik, hè? Want dan moet ik je echt teleurstellen: zo iemand bestaat niet.’

Hij had zijn bord inmiddels leeggegeten en nam nog een flinke slok bier. ‘Woont je familie eigenlijk hier, in Kanto?’ Hij lachte even om een gedachte in zijn hoofd en bekende toen: ‘Ik vergeet soms wel eens dat er ook nog andere regio’s zijn dan Kanto. Het lijkt alsof alleen Kanto er toe doet. Toch zou ik ook wel eens een andere regio willen bezoeken, om te zien welke Pokémon daar leven en zo. Ben jij wel eens in een andere regio geweest?’  


OOC: Fashionably late. En hell yeah, gespreksonderwerpen bedenken, dat is zo mijn ding [/not] xD Als je niks met mijn post kunt, mag je Kean wel godmoden of zo ^^"
Terug naar boven Ga naar beneden
Alexis Vegas
Alexis Vegas


Profiel Vrouw Leeftijd : 27
Aantal berichten : 519
Poképoints : 122
Reputatie : 37
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 23 jaar
Pokémon:
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyzo jun 07, 2015 9:18 am

Alexis had licht gegrijnsd toen Kean vroeg wat ze bedoelde toen ze zei dat haar nichtje best wel op hun leek qua karakter. Ze dacht niet dat ze daar echt een antwoord op wilde geven, want het leek erop dat hijzelf ook wel besefte dat ze momenten hadden dat ze arrogant uit de hoek konden komen. Vooral die eerste keer. Dat was gewoon verschrikkelijk geweest, hoewel ze er nu, als ze eraan terugdacht, wel mee kon lachen. Ze hadden elkaar ontmoet in de Pokémon Tower en zij hadden haar bespot, maar zij had haar best gedaan om op een gemene manier terug te reageren. Vervolgens hadden ze elkaar ontmoet toen zij werd aangevallen door een paar mannen en zij hadden haar toen gered. Dat was trouwens ook echt de eerste keer alleen geweest met Kean, want hij had haar naar het ziekenhuis gebracht. Vervolgens hadden ze elkaar nog een keer ontmoet tijdens het sneeuwballengevecht en had ze de mannen uitgenodigd om te komen eten bij haar. Ze waren erachter gekomen wat voor vreselijke trainer ze was en voelden kennelijk de drang om dat te veranderen, want ze nodigden haar uit op één van hun zware trainingen. En dat het zwaar was, had ze wel geweten. Ze hadden rondjes gerend en verschillende trainingen gedaan, maar Zippo was uiteindelijk wel geëvolueerd tijdens haar gevecht met de eerste gymleider en ze vermoedde dat dat kwam omdat ze die trainingen had gevolgd met hun. Maar goed, omdat ze dus lichtelijk getraumatiseerd was geweest door wat haar overkomen was met die mannen in dat steegje, had ze een paar weken na de trainingen in paniek rondgelopen in Saffron City en had Kean haar achtervolgd. Daarna hadden ze een afspraakje gemaakt en werd ze lastiggevallen door een man genaamd Nate. Toen dat over was, gaven Kean en zij hun gevoelens aan elkaar toe en zo zaten ze nu hier. Jeetje, ze hadden eigenlijk al best veel meegemaakt, zeg. Haar blauwe ogen schoten verschrikt weer naar Kean toen ze besefte dat hij over zijn familie bezig was en een beetje beschaamd knikte ze. ‘Vast niet,’ zei ze lachend op zijn woorden en ze gaf hem een zwoele knipoog. ‘Voor mij ben jij de enige knappe kerel,’ sprak ze vervolgens met een zwoele en vooral bekakte stem. Haar hoofd ging echter weer schuin toen ze zijn vraag hoorde en ze grinnikte toen ze eerlijk aan zichzelf moest toegeven dat ze ook echt een Kanto freak was.

Nog steeds een beetje beschaamd zijnde over het feit dat ze met haar gedachten ergens anders had gezeten en daardoor een deel van zijn verhaal had gemist, besloot ze om vanaf nu goed te luisteren en goed te antwoorden. ‘Mijn vervelende neefje woont gelukkig ver weg in Sinnoh,’ zei ze en ze grijnsde. ‘En mijn even vervelende nichtje woont in Johto.’ Dat was helaas iets minder ver weg, maar het was niet dat ze elkaar dikwijls zagen of zo. Als ze elkaar zagen, werd het weer een wedstrijdje met elkaar om ter hardste treiteren. ‘Ik ben wel eens in Johto geweest.’ En nu begon ze te grinniken en te blozen. ‘Maar ik kreeg heimwee naar Kanto. Ik begon dus heel hard te huilen en ze lieten me teruggaan.’ Ze bloosde en lachte. ‘Volgens mij was ik toen veertien of zo. De moeder van mijn nichtje dacht dat ik geweldig zou vinden om een week bij hun door te brengen en mijn vader dacht dat het wel voor afleiding zou zorgen. Voor afleiding zorgde het zeker, want ik heb mijn nichtjes haar toen in de fik gestoken omdat ze irritant deed.’ Ze probeerde een lachbui te onderdrukken, kuchte en deed haar haren arrogant over haar schouder. ‘En jij dan?’ Ze grijnsde naar hem. Ze merkte dat haar bord bijna leeg was en haar buik vol. Ze wist niet of Kean nog wat wilde, maar misschien konden ze dadelijk de rekening gaan vragen en lekker naar huis gaan. Niets beter dan iets gemakkelijks aan doen en dan lekker lui op de bank te gaan zitten. En met Kean erbij werd het allemaal nog een stuk beter. Misschien moest ze hem vanavond ook maar iets vertellen over die Butterfree en waar ze die vandaan haalde. Misschien. Ze legde haar hand zachtjes op die van Kean en streelde er rustig over. ‘Ik zit echt bomvol,’ fluisterde ze zachtjes omdat ze niet wilde dat de rest haar hoorde. Het was dan ook niet echt beleefd om dat in een restaurant te zitten. ‘Zullen we de rekening al vragen of heb je nog ergens zin in of zo?’ Ze glimlachte naar hem, wachtend op zijn antwoord.

OOC: Zoals je ziet kon ik genoeg met je post Razz
Terug naar boven Ga naar beneden
Kean Hayashi
Kean Hayashi
Gymleider

Profiel Vrouw Leeftijd : 30
Aantal berichten : 567
Poképoints : 170
Reputatie : 51
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 24
Pokémon:
One Day Vide
http://goldenlionofra.deviantart.com/
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyma aug 10, 2015 5:19 pm

Kean luisterde geïnteresseerd hoe Alexis vertelde dat ze wel eens in Johto was geweest, maar heimwee had gehad naar Kanto. Hij lachte om hoe ze alles vertelde, alle leuke details van vroeger. Ze was schattig als ze bloosde.
Hierna vertelde hij dat hij zelf nog nooit naar een andere regio was geweest. ‘Ik heb het natuurlijk ook druk met de gym. Er wordt wel van me verwacht dat ik daar regelmatig ben. Het is ook niet zo dat Kane in zijn eentje voor een paar dagen de gym kan leiden, want ik zou niet zonder hem naar het buitenland gaan.’ Hij haalde verontschuldigend zijn schouders op. ‘Daarvoor is hij gewoon teveel een deel van mijn leven.’

Ze praatten nog wat verder, totdat Alexis aangaf dat ze bomvol zat. Kean had zijn bord ook leeggegeten, dus hij vond het inderdaad ook wel tijd om de rekening te vragen. Een opmerking over afwassen en niet kunnen betalen liet hij maar achterwege – dat was te voorspelbaar.
Hij gebaarde niet al te subtiel naar een ober en vroeg om de rekening. Gelukkig hoefde hij als gymleider niet zuinig te leven, zijn loon was goed genoeg. ‘Straks lusten we helemaal geen popcorn meer bij de film,’ zei hij met een grijns. Toen werd er een bordje met de rekening en pepermuntjes voor hem neergezet.

Nog geen vijf minuten later had hij betaald en liepen ze terug naar zijn auto. Hij had maar twee biertjes op, dus hij vond dat het nog wel verantwoord was om te rijden. ‘Dus we gaan naar jouw huis?’ vroeg Kean, om bevestiging te krijgen dat ze bij Alexis’ thuis een film zouden gaan kijken, of spelletjes zouden gaan doen, of waar ze dan ook zin in hadden. ‘Ben je berekend op een logé, of moeten we eerst nog naar de supermarkt?’
Terug naar boven Ga naar beneden
Alexis Vegas
Alexis Vegas


Profiel Vrouw Leeftijd : 27
Aantal berichten : 519
Poképoints : 122
Reputatie : 37
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 23 jaar
Pokémon:
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Emptyza okt 10, 2015 4:02 pm

Alexis was op sommige vlakken niet de charmantste en dat toonde zich ook regelmatig aan. Het was dat Kean en zij elkaar al langer kenden, anders zou ze echt niet tegen hem hebben gezegd dat ze bomvol zat. Toch kon ze aan zijn blik zien dat hij er hetzelfde over moest denken. Dat uitte zich toen hij een ober bij hun haalde en om de rekening vroeg. Ze vond het fijn dat ze hier met hun tweeën waren en dat ze de avond samen konden doorbrengen, hoewel ze zich ook lichtelijk schuldig voelde over het feit dat Kane nu alleen moest eten. Het was niet dat ze de twee per se uit elkaar wilde halen, het was eerder dat ze een leuk avondje met Kean ook wel eens aangenaam vond. Dat was een stuk beter dan al die drama waar ze constant doorheen moesten met hun tweeën. Toch hield ze zichzelf voor dat ze ooit ook eens een keertje iets met hun drieën konden gaan doen. Als Kane dat wilde natuurlijk, want ze kon zich voorstellen dat bij een koppel zitten nu niet echt het leukste was wat je kon doen. Uiteraard zou Alexis hun lieve woordjes en hun aanrakingen wel voor hun eigen houden als Kane erbij was. Dat fatsoen had ze wel. Ze knipoogde lachend naar Kean toen ze zijn opmerking hoorde. In de tussentijd was het al aardig fris geworden buiten en Alexis sloeg haar armen over elkaar heen terwijl ze naar Kean’s auto wandelden. De frisse wind sloeg tegen haar aan, maar het was nu ook weer niet zo erg dat ze een dikke jas aan moest doen of zo. Met die jurk was het natuurlijk een stuk kouder. Ze hoopte dat Kean het kippenvel dat zich over haar benen had verspreid niet zou zien, anders zou hij zich misschien druk gaan maken en dat wilde ze niet.

Alexis gaf een snel knikje op Kean’s vraag en fronste even bij zijn tweede vraag. Ze dacht diep na over wat ze nog thuis had liggen. Ze had gisteren al brood gehaald en aangezien ze niet veel at – men kon het zelfs weinig noemen – had ze daar nog wel genoeg van over. Het was nog vers, dus daar hoefden ze niet voor naar de supermarkt. Ze had ook nog beleg liggen en als Kean eventueel wilde blijven eten ’s avonds, had ze nog wel rijst met kip en een lekker sausje liggen. Ze dacht zelfs dat ze genoeg had dat Kane ook kon komen eten als hij wilde. En dus knikte ze naar Kean. ‘Ja, ik denk het wel,’ glimlachte ze naar hem. Vervolgens stapte ze in de auto. Ze sloeg haar armen over elkaar heen en dacht ondertussen na over wat voor film ze konden kijken. Het idee dat ze eindelijk eens een avond hadden waarbij drama geen rol speelde, maakte haar erg rustig. ‘Aangezien dat jij echt een vreetzak bent,’ zei ze en ze stak haar hoofd arrogant in de lucht alsof ze zelf geen vreetzak was, ‘heb ik kaaschips, popcorn en nootjes voor ons liggen. Wat wil je nog meer?’ Ze grijnsde toen ze eigenlijk al een soort van had verraden dat zij ook een vreetzak was omdat ze ‘ons’ had gezegd. ’s Morgens eten en ’s avonds eten ging dan soms een beetje lastig, maar snoepen kon ze wel! En ze probeerde zichzelf aan een strak trainingsschema van drie dagen in de week te houden met haar Pokémon, maar ook dat wilde wel eens mislukken. ‘En jij mag de film kiezen,’ zei ze lachend tegen hem.
Terug naar boven Ga naar beneden

Gesponsorde inhoud


Profiel
Pokégear
One Day Vide
BerichtOnderwerp: Re: One Day One Day Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

One Day

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kanto Experience :: Central Kanto :: Lavender Town-