Naam: Eren Cinistar
Bijnaam: -
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: 26 jaar
Verjaardag: 18 Mei
Haarkleur: Blond
Oogkleur: Bruin

Familie:

• Vader || Eric Cinistar
  
• Moeder || Vivian Cinistar
  
• Broer || Boy Cinistar
  
• Neefje || Kenji Claves
  

Woonplaats: Cinnabar Island
Trainer/Coördinator/Gymleider/Grunt/Volwassene: Grunt
Pokémon:

• Kasai || Flareon ♂: Kasai is een zeer stille, maar loyale pokémon. Zijn aanwezigheid is vaak al genoeg voor Eren, maar soms wilt de Flareon dat hij meer kan geven dan hij doet. De pokémon probeert er altijd voor zijn trainer te zijn, zelfs al wilt dat niet altijd even goed lukken. Daar geeft hij zichzelf de schuld van, omdat hij vindt dat hij nooit goed genoeg zijn best doet. In tegenstelling tot Eren hecht hij erg veel waarde aan training, gezien het feit dat hij zich alleen nuttig voelt als hij een gevecht kan winnen. Net als zijn trainer is hij zeer kalm, geeft hij veel om zijn dierbaren en moet je het wel enorm bont maken om hem tegen je opgezet te krijgen.  
  

Karakter: Eren is een persoon die zich vaak terugtrekt en liever eerst toekijkt hoe iets gebeurd. Pas nadat hij dingen geobserveerd heeft, zal hij in actie komen. Waar men zich vaak aan irriteert bij hem is het feit dat hij vrijwel amper interesse in iets toont. Het enige wat hij doet is toekijken of in z’n eigen wereldje bezig zijn, maar op die manier kom je wel te weten of hij je waardig acht of niet. Wanneer hij aandacht aan je besteed, betekent het dat hij interesse in je heeft en als je eenmaal zijn interesse hebt, zal dat niet meer verdwijnen. Overigens is Eren extreem koppig als het erop aankomt. Van opgeven heeft hij nog nooit gehoord, maar dat betekent niet zozeer dat hij van pokémongevechten houdt. Slechts als hij een doel voor ogen heeft, zal hij zijn koppige aard tonen. Als hij ergens heengaat zonder er voorbedachte raden bij te hebben, dan zet hij zijn koptelefoon op en sluit zich af van de rest van de wereld. Niet omdat hij er niks mee te maken wilt hebben, maar op deze manier kan hij zijn hoofd eens goed leegmaken. Muziek is iets wat hem altijd kalmeert als hij teveel stress heeft opgelopen, die hij meestal dan ook binnenhoudt, maar op een bepaald punt kan exploderen wanneer je hem woedend maakt. Dit gebeurt niet al te vaak, aangezien je het wel enorm moet verknallen om hem kwaad te maken.  
Likes:

• Kasai
  
• Muziek
  
• Natuur
  

Dislikes:

• Blaaskaken
  
• Zijn broer
  
• Steden
  

Themesong: Death Valley – Fall Out Boy

Geschiedenis:
Eren kwam als tweede kind binnen het Cinistar gezin ter wereld. Hoewel hij zijn ouders altijd moest delen met zijn drie jaar oudere broer, kon hij niet echt zeggen dat hij wat te kort kwam. Eren kon het echter nooit goed met Boy vinden, waardoor de twee constant ruzie hadden. Meestal was het Boy’s schuld, die simpelweg zijn kleine broertje uit z’n tent probeerde te lokken, maar af en toe was het Eren die gewoon plotseling een uitbarsting had. Dit kwam voornamelijk omdat hij zijn frustraties tegenover zijn broer opkropte en op een bepaald punt zat de maat gewoon vol. Dan moest het er uit. Naarmate de jaren verstreken, hoe meer Eren met deze frustraties om kon gaan. Hij leerde verschillende manieren om zijn gevoelens te uiten of om gewoon zijn hoofd leeg te maken door middel van het luisteren naar muziek. Dit had altijd een kalmerend effect bij hem, maar zelfs al besteedde hij dag en nacht aan het luisteren erna, kon hij niet echt zeggen dat hij een instrument wilde leren spelen. Hij was al content met het feit dat het een plek in zijn leven had. Ondanks dat Eren zich meer volwassen gedroeg, was een ruzie zo nu en dan niet uit te sluiten. Daarom was de jongen ook opgelucht toen zijn oudere broer het huis verliet om op reis te gaan, waarbij hij niet eens afscheid had genomen van de drie jaar oudere knul.

In tegenstelling tot Boy was Eren nooit echt geïnteresseerd in pokémongevechten of wedstrijden. Hij besteedde zijn tijd veel liever aan de dingen waar hij veel waarde aan hechte, zoals muziek luisteren en door natuurgebieden wandelen. Na het vertrek van Boy was alles ook veel rustiger in huis en kon hij zichzelf beter horen denken. Hierdoor groeide Eren op als een stille, maar serieuze jongen, die enkel ervan droomde om allerlei natuurparken te kunnen bezoeken en pokémon van een afstand te kunnen bekijken. Hij voelde er niks voor om ze te vangen en ze dan te laten vechten. Als hij al een pokémon in bezit wilde hebben, dan ging het hem om hun gezelschap en niet hun kracht. Zo gezegd, zo gedaan. Eren verliet na zijn veertiende het huis veel vaker en bezocht de vele gebieden van de Kanto regio, erop lettend dat hij de steden vermeed. Drukte was nooit zijn ding geweest en dat zou het ook nooit worden. Doordat hij dit vrij vaak deed, leerde hij vrij veel over de pokémon in deze regio. Helaas voor hem kwam aan al die informatie ook een eind, aangezien Kanto wel groot, maar niet zo groot was. Daarom besloot Eren ook om de andere regio’s te bezoek en te bestuderen, want hij wilde meer leren. Niet omdat hij dan slimmer was, maar omdat het in zijn voordeel kon werken. Het interesseerde hem en daarom wilde hij erover leren. Met veel gezeur bij zijn ouders mocht hij dan eindelijk ook op reis.

Na zijn vertrek werd hij 15 jaar en heeft toen negen jaar over zijn reizen gedaan. Hij is niet in alle regio’s geweest, maar heeft wel veel geleerd. Niet alleen over de regio’s en de pokémon zelf, maar ook dingen die hij liever niet wilde weten. Dingen waar een persoon nachtmerries van zou krijgen en dingen die hem altijd zullen achtervolgen, waar hij ook heen gaat. Dit resulteerde erin dat Eren zich nog meer terugtrok in zijn schulp en liever geen contact maakte met de mensen of pokémon. Hij leerde voor zichzelf te denken en zichzelf te beschermen. Toen hij terugkeerde naar Kanto werd dan ook tegen hem gezegd dat hij flink veranderd was. Overigens kreeg hij toen ook te horen dat hij oom was geworden, maar dat het niet bekend was wie zijn neefje nou eigenlijk was. Hij besefte zich al snel waarom niet en kreeg nog meer afkeer tegen zijn broer, die niets meer dan een laffe idioot was in zijn ogen. Eren besloot niet lang daarna op z’n eigen te gaan wonen op Cinnabar Island, waar hij een betaalbaar huis vond dat niet al te dicht bij de stad lag. Dit had zo zijn nadelen, maar hij zag er meer voordelen in. Ondanks dat hij van z’n rust hield, moest Eren toch toegeven dat hij zich eenzaam voelde in z’n lege huis. Telkens als hij zich zo voelde, maakte hij een korte wandeling door het gebied  heen om zijn zorgen te vergeten. Dit ging allemaal zonder echte gebeurtenissen, totdat hij op een dag een gewonde Eevee gewond en verlaten tegenkwam. Omdat hij, ondanks alles, toch nog een hart bezat, naam hij de pokémon mee naar zijn huis en verzorgde hem, zichzelf belovend dat hij het wezen weer vrijliet zodra het was opgeknapt. De Eevee genas, maar de dag dat Eren hem vrijliet, kwam echter niet.

Toen Eren zijn gebruikelijke boodschappenronde door de stad maakte, belandde hij uiteindelijk in een winkel die evolutiestenen verkocht. De Eevee bleek dolgraag te willen evolueren en het enige wat Eren kon doen was hem helpen met zijn missie. Hij kocht een set evolutiestenen, bestaande uit water, vuur en donder en liep toen de winkel weer uit, klaar om terug naar huis te gaan en de Eevee te laten evolueren. Voor hij dat echter ging doen, bracht hij ook nog een bezoek aan de pokémart en kocht zijn eerste pokéball, waarna hij de Eevee de keuze voorlegde om bij hem te blijven of te vertrekken. Uiteraard wilde de pokémon liever bij hem blijven en liet zichzelf toen in de pokéball verdwijnen. Later koos de Eevee er voor om in een Flareon te evolueren en kreeg hij uiteindelijk de naam ‘Kasai’ van Eren. Het was duidelijk dat de Flareon ernaar streefde om sterker te worden, maar Eren zag het niet zitten om elke dag te trainen. Dat was nooit zijn doel geweest. Hij hielp Kasai wel met zijn doel, maar dat ging niet van harte.

Het was nog maar kortgeleden toen Eren in aanraking kwam met Team Rocket. Hij analyseerde ze en probeerde ze in te schatten, waarna hij lang heeft geaarzeld om de groep te joinen. Hij heeft zich uiteindelijk bij ze gevoegd om Kasai een plezier te doen en om een poging te wagen op het teamverband. Dat gaat hem echter niet zo goed af.

En verder:

• Eren kan absoluut niet tegen drukte. Hij wordt dan misselijk, krijgt buikpijn of hoofdpijn en heeft dan moeite met rond bewegen. Hoe drukker het is, hoe erger het wordt.
  
• Eren is niet zo’n grote vechter en zal dan ook alleen maar vechten als het nodig is. Hij is wel slim en weet veel over de pokémon van Kanto, Kanto zelf en de verschillende karakters van mensen. Hij analyseert de situatie eerst en vormt dan pas een plan. Dit maakt hem tactisch.
  
• De rede dat Eren eigenlijk niet van vechten houdt, is simpelweg dat hij lui is. Hij wilt zijn energie daar niet insteken. Zeker niet in training. Voor Kasai maakt hij echter een uitzondering.
  
• Eren praat liever niet over zijn verleden.
  
• Ondanks dat hij wist over het bestaan van een mogelijk neefje is hij niet op zoek gegaan naar de jongen. Dit vanwege zijn ‘daar wil ik mijn energie niet aan verspillen’ manier van denken. Hij gelooft er wel in dat hij zijn neefje op een dag tegen het lijf zal lopen.
  
• Eren is iemand die naar je luistert als je het nodig hebt. Hij heeft zelf veel meegemaakt, dus hij weet hoe het voelt om iemand te willen die er voor je is.
  
• Hij zegt wat hij denkt, waardoor hij soms nogal bot overkomt.