ARYA ~ Arya verliet Viridian Forest. Ze kon niet zeggen dat ze dat erg vond. Ze had voor de komende tijd wel weer genoeg gehad van de agressieve Beedrill die daar in grote getale rondvlogen. Ona had haar nieuw ontdekte plaatsje op Arya's muts weer opgezocht, terwijl Gwen aan de ene kant naast haar liep in Oz zich aan haar andere zijde voortbewoog. Ze zagen de stad al liggen. Het was nu niet ver meer naar Viridian City. Even later liepen ze tussen de huizen. Arya en Gwen over de stoep, Ona op Arya's hoofd en Oz in de berm. Viridian City was een fijne stad. Er was meer dan in een dorp, maar het was ook niet zo'n enorm drukke metropool als Saffron City. Eigenlijk was Viridian City de ideale stad, al kon het nooit tippen aan Lavender Town, al was het maar omdat het dorpje tussen de heuvels háár dorpje was. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens, nietwaar?
Arya keek naar Gwen. Het was nog steeds moeilijk te geloven dat de Charmeleon dezelfde persoon was als de Charmander. Was het wel dezelfde persoon? Het die Charmander die deze Charmeleon geworden was, maar waren ze echt dezelfde persoon? Was Gwen Gwen nog wel? Tot nu toe leek het er niet op dat er iets aan Gwen veranderd was. Nou ja, het uiterlijk natuurlijk, maar wat betreft het karakter niet. Tot nu toe. Wat nou als ze opeens heel anders geworden was? Wilde ze dat wel? Ze wilde gewoon de oude Gwen houden, maar misschien was die nu wel voor eeuwig verdwenen...
OZ ~ Oz vond het nog steeds enorm zonde dat hij Gwens evolutie niet had gezien. Zo vaak kreeg je de kans niet om iemand te zien evolueren. De enige evoluties die hij ooit had gezien waren die van Kakuna. Hij rilde bij de gedachte. Een Beedrill zien ontstaan was op zichzelf niet erg, maar een Beedrill zien ontstaan die je vervolgens aanvalt is wat anders. Hij dacht aan de aanval van de Beedrill bij het meertje, waar het meisje Iria was aangevallen en zijn meesteres haar te hulp was geschoten. Hij huiverde. Het was maar goed dat Arya al eerder Antidote had ingeslagen, anders zat hij nu bewusteloos in zijn pokéball tot ze bij een Pokémon Center aankwamen.
Hij keek naar Arya. Er zat een verbandje om haar linkerarm. De snee was niet diep, maar wel lang, dus pleisters waren niet echt geschikt. Hoewel zijn eigen wonden erger waren, waren die makkelijker te behandelen. Helaas werkten die wondermiddeltjes niet op mensen.
GWEN ~ Gwen voelde zich nog niet volledig thuis in haar nieuwe lichaam. Ze was plotseling een halve meter hoger dan eerst en het was nog een beetje vreemd om alles vanaf deze hoogte te zien zonder dat ze ergens op stond. Ze scheelde nu maar zo'n dertig à veertig centimeter met Arya in plaats van tachtig. Haar snuit voelde vreemd lang. Bovendien had ze er opeens overal hoeken bij gekregen die eerst rond waren geweest. Één ding, dat ze zowel vreemd als geweldig vond, was haar hoorn. Ze had opeens een hoorn. Geen idee waar het ding vandaan gekomen was, want eerst had er nog niet eens een klein bobbeltje op haar achterhoofd gezeten, maar goed, dat was eigenlijk zo met heel haar lichaam. In ieder geval zat er nu een heuse hoorn. Haar nagels waren met haar handen mee gegroeid. Ze vroeg zich af of ze nu beter zou zijn in Scratch, ze had het nog niet uit kunnen proberen.
ARYA ~ Viridian City, de stad van de Grond Gym, de stad van de contests, de stad van... de Pidgey. Er vloog één vlak langs haar met een brief in zijn klauwtjes. Arya bedacht zich dat ze nog helemaal niet naar haar vader had geschreven dat ze een badge had. Nou, ze was nu op de ideale plek om dat te doen: voor de ingang van Pidgey Postoffice.
'Wachten jullie maar even buiten,' zei ze tegen haar pokémon. Ze stapte naar binnen en meteen hoorde ze overal om zich heen geluiden: gekrabbel, getjilp, gefladder en alle andere geluiden die Pidgey konden voortbrengen. Er stonden een paar stoelen en een tafeltje zodat je hier je brief kon schrijven. Ze ging zitten en bedacht zich dat ze geen postkaarten had. Nu ja, een bladzijde uit haar schetsboek zou ook wel voldoen. Ze pakte het blok uit haar tas. Het was een klein schetsblokje, met A5-papier in plaats van A4, zodat het handiger was om mee te nemen. Ze bladerde tot ze bij een lege bladzij kwam en scheurde die eruit. Het blok stopte ze terug in haar tas, waarna ze haar etui pakte en haar brief schreef.
Lieve papa, Ik is al een tijdje geleden dat ik heb geschreven. Er was sinds ik Oz had gevangen niet zo veel bijzonders gebeurd. Nu echter wel. Ik heb namelijk de Pewter Gym verslagen! Ik ben echt blij met mijn Boulder Badge. Gwen en Ona deden het heel goed. En het gymgevecht is niet het enige wat er gebeurt is. Toen ik in Viridian Forest was werden Iria en ik (had ik al over Iria verteld? Ze is ook een trainer. Ik was haar al eerder een keer tegengekomen.) aangevallen door Beedrill. Na het gevecht is Gwen geëvolueerd. Ze is nu een Charmeleon. Het is best vreemd, eigenlijk... Ik schrijf nu vanuit Viridian City, maar waarschijnlijk dacht je dat al door de Pidgey. Ik ga nog niet rechtstreeks naar de watergym. Ik wil eerst nog wat meer trainen. Maar goed, hoe gaat het thuis? Heeft Felys nog lintjes gewonnen? En heeft Ato de vuurgym al verslagen? En hoe gaat het met Mart? Als ik bij Lavender Town in de buurt ben kom ik langs, maar ik bel of schrijf nog wel als het zover is.
Groetjes, Arya
Onderaan de brief tekende ze de Boulder Badge. Ze pakte ook haar schetsboekje en bladerde erdoor. Eerder die dag had ze Gwen nog nagetekend. Ze scheurde de bladzijde eruit. Daarna liep ze naar de balie. Een vrouw keek haar vriendelijk aan. 'Kan ik u ergens mee helpen?' vroeg ze. 'Eh, ja, hebben jullie ook enveloppen?' vroeg Arya. 'Maar natuurlijk.' De vrouw haalde een envelop tevoorschijn. Waarschijnlijk stond er een heel bakje met enveloppen voor haar, maar Arya kon het niet zien door de rand van de balie. Arya pakte de envelop aan en stopte de brief en de tekening erin. Daarna schreef ze het adres erop. Ze woonde in één van de vele straten die naar het plein van de Pokémon Tower leidde. 'Kunnen jullie deze brief versturen?' vroeg ze. 'Natuurlijk,' zei de vrouw. Arya vroeg zich af hoe vaak op een dag ze 'natuurlijk' zei. Waarschijnlijk best vaak. De vrouw pakte haar brief aan. Ze liep naar één van de hokken en deed het deurtje open. Ze bond de brief aan het pootje van de Pidgey zodat hij hem niet kwijt zou raken en fluisterde in zijn oor waar hij naartoe moest. De Pidgey knikte en vloog naar buiten. Arya keek hem na.
ONA ~ Oz wachtte geduldig. Zo stil als hij in de grond stond leek hij net een paaltje in plaats van een levend wezen. Hij knipperde zelfs nauwelijks met zijn ogen. Ona sprong voor zijn neus heen en weer, maar hij besteedde er geen aandacht aan. Ze sprong op zijn hoofd en bleef daar zitten. Het was niet bepaald de meest comfortabele zitplaats die ze kon bedenken, maar het was altijd beter dan de grond. Al gauw werd ze het stil zitten zat en begon ze heen en weer te wiebelen. Ze sprong op en boog naar voren om Oz' gezicht te kunnen zien en vroeg zich af of hij intussen al met zijn ogen geknipperd had. Wanneer zou hij eens bewegen? Misschien als ze hem kietelde. Ze kietelde hem, maar Oz reageerde niet. Misschien is dit wel echt een paaltje, dacht ze. Nu wilde ze hem aan het bewegen krijgen ook. Ze maakte een sprongetje. Ze deed een dansje. Ze hield haar tentakels voor zijn ogen. Onverstoorbare Oz couldn't care less. Ze plofte weer neer en tikte afwezig met een tentakel tegen zijn hoofd. Hij knipperde langzaam met zijn ogen. Pff, dit is saai, dacht ze. Ze keek naar Gwen. De Charmeleon stond verveeld tegen het gebouw aangeleund. Ze had haar armen over elkaar geslagen en kauwde op een grasspriet, terwijl ze langzaam om zich heen keek. Ona sprong van Oz af en leunde tegen hem aan. Met ze plukte een grassprietje verderop met een tentakel (handig, die dingen, ze hoefde nooit ergens heen te lopen) en stopte hem in haar mond. Vervolgens sloeg ze twee tentakels over elkaar in een imitatie van Gwens houding. De Charmeleon keek even naar haar en glimlachte scheef.
Ona rilde. Het was koud. Enigszins jaloers keek ze naar de vlam op Gwens staart. Waarom had zij nou niet zo'n ding? Het leek haar wel handig. Ze keek naar de deur. Wanneer was Arya nou klaar? Hoe lang kon het duren om een briefje te versturen? Ze hoorde voetstappen en keek op. Er kwam iemand aanlopen. Ook Gwen had de nieuwkomer gezien en ging rechtop staan. Ona spuwde haar inmiddels stukgekauwde grasspriet uit. Een ander persoon was altijd interessant. Blijkbaar had Oz de ondeugende twinkeling in haar ogen al gezien. 'Je laat die persoon met rust, Ona,' zei hij kalm. Oh ja? En jij gaat me tegenhouden zeker? Op datzelfde moment ging de deur van Pidgey Postoffice open en kwam Arya naar buiten. 'Hè hè,' mompelde Ona. Ze keek naar de andere persoon.
|