Een Pokémon RPG forum dat zich volledig richt op Kanto en de eerste generatie Pokémon.
IndexZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

Deel
 

 Oh brother.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Chiaki Tsuda
Chiaki Tsuda


Profiel Vrouw Aantal berichten : 194
Poképoints : 175
Reputatie : 40
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 18
Pokémon:
Oh brother. Vide
BerichtOnderwerp: Oh brother. Oh brother. Emptyza okt 08, 2011 11:22 pm

''Great job, Alano!'' De Charmander grijnsde breed. Dat was zijn zoveelste slachtoffer voor zijn training. Zoals gewoonlijk checkte Chiaki eerst of de andere pokémon niks had en liet hem dan gaan. Vervolgens checkte ze Alano. ''Char!'' riep deze vrolijk, wat aangaf dat hij geen pijn voelde. ''Je hebt wel wat rust verdiend,'' mompelde Chiaki droog en haalde zijn pokéball tevoorschijn. Alano kleurde rood op voordat hij in de ball werd gezogen. ''Ah~,'' zuchtte Chiaki opgelucht. Ze hadden de hele dag getraind, en ook zij kon nu wel wat rust gebruiken. Ze mocht dan wel 24 uur per dag iets willen doen, maar ook rusten en slapen stonden op het schema. Het meisje porde een hand in haar zij en keek om zich heen. Er leek niet veel meer te doen hier. Misschien moest ze maar het PokéCenter opzoeken en een overnachting daar regelen. Haar Charmander kon de zorg ook goed gebruiken. Ze knikte zonder het echt door te hebben en begon een richting uit te lopen, niet wetend of het wel de goede weg was.

''Verveeld,'' mompelde Chiaki tegen haarzelf, met een geïrriteerde uitdrukking op haar gezicht. Ze kon het Pokécenter nergens vinden en Alano zat in zijn pokéball. De trainers die hier nog rondliepen leken geen aandacht voor haar te hebben, iets waar ze zich nog meer aan ergerde. Wat was er eigenlijk allemaal te doen in Viridian City? Chiaki greep vlug naar haar tas en haalde er een klein boekje uit, wat ze door begon te bladeren. ''Ah, Viridian,'' mompelde ze weer tegen zichzelf, terwijl ze aandachtig begon te lezen wat er hier allemaal te vinden was. ''De achtste gym, een contesthal en.. De Pidgey Postoffice?'' Chiaki hief verbaasd een wenkbrauw op. Normaal gesproken zou de contesthal haar meer hebben aangesproken, maar ditmaal viel haar onverdeelde aandacht op de Postoffice. Er werkten blijkbaar meer dan honderd Pidgey, Pidgeotto en Pidgeot in dat kantoor, alleen al om een simpel briefje af te leveren. Natuurlijk was dat wel handig als je familie had die ver weg woonde.. Chiaki zuchtte. Juist, familie. Haar ouders hoefden echt niet te verwachtten dat ze ook nog iets van haar te horen kregen. Haar broer had dat ook niet gedaan. Niet dat ze op haar broer wilde lijken, maar...

Opnieuw zuchtte ze. Wie hield ze hier nou voor de gek? Ze was waarschijnlijk van huis weggelopen om trainster te worden dankzij haar oudere broer. Misschien was ze zelfs trainster geworden om hem te vinden, maar wist ze niet zeker waar ze moest beginnen met zoeken. Ze zocht de dichtsbijzijnde stoeprand op en plofte erop neer. De blikken die op haar werden gegooid negeerde ze. Het enige dat nog telde was haar eigen gedachte. Tenminste, totdat ze een glimp opving van iets dat haar bekend voorkwam. Ze keek op, maar het was alweer verdwenen. Had ze het misschien verkeerd opgemerkt? Verveeld ging ze weer in haar vorige houding zitten, starend naar de menigte die langsliep.

+3
Terug naar boven Ga naar beneden
Mamoru Tsuda
Mamoru Tsuda
Volwassene

Profiel Man Leeftijd : 28
Aantal berichten : 42
Poképoints : 41
Reputatie : 5
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 22 jaar
Pokémon:
Oh brother. Vide
BerichtOnderwerp: Re: Oh brother. Oh brother. Emptyma okt 10, 2011 10:23 pm

Er stond een opvallend grote kuil rond de Gym van Viridian City. Met grote hoeveelheden vloog er zand uit een kuil dat daarna op een nog grotere hoop belandde. Ook klonk er een geluid alsof er in de grond geboord werd. Plotseling stopte het geluid, waarna Mamoru, Cuerno en Excavacíon uit de kuil kwamen. De man veegde het zweet van zijn voorhoofd. Het was al vrij warm, maar een paar meter onder de grond was het echt bloedheet. Mamoru pakte twee grote bakken met water voor zijn Pokémon, die zodra hij ze op de grond zette er gulzig van begonnen te drinken. De Gymleider glimlachte. Ze hadden het wel verdient. Daarna pakte hij een flesje bier en ging in een plastic tuinstoel zitten. Ook hij had wel even rust verdient. Het graven van die kuil was hard werk, toch moest het gedaan worden.

Nadat hij Mitsu had afgezet in Cerulean was hij weer afgereist naar Viridian. Eenmaal terug in de Gym kwam hij tot de conclusie dat het gebouw te klein was voor zijn nieuwe aanwinst, Serpiente de Onix. Hij had het dak van het gebouw kunnen verhogen, maar aangezien hij het strijdveld in de kelder van de Gym had gebouwt leek het hem logischer om de vloer te verlagen. Ook konden al zijn Pokémon, afgezien van Espectro, goed graven. Dus hij had meteen extra hulp. Mamoru nam een slok van zijn bier en keek naar de mensen die op straat liepen. Het was een redelijk drukke dag vandaag in Viridian City. Heel anders dan in zijn geboorteplaats, Lavender Town. Het enige drukke aan Lavender Town waren hijzelf en zijn zusje geweest. "Hoe zou het eigenlijk met hen gaan?" vroeg Mamoru zich af. Waarschijnlijk waren zijn ouders nog steeds in Lavender. Waarschijnlijk bewaakte zijn vader nog steeds de Pokémon Tower, niks bijzonders dus. Chiaki, zijn zusje, was een heel ander verhaal. Een paar maanden geleden kreeg Mamoru een brief vanuit Lavender Town. Hier in had zijn zusje geschreven dat ze ook op Pokémonreis ging om Coördinator te worden. Hoewel hij het jammer vond dat Chiaki zijn Gym nooit zou uitdagen, was hij toch erg blij voor haar. Daarbij was de kans groot dat hij haar snel weer zou zien. Bijna alle beginnende en gevorderde trainers komen in Viridian City terecht.

Plotseling zag Mamoru iets zitten achter de menigte voorbij komende mensen. Heel even maar, een paar seconden later was het weg. De Gymleider zette zijn flesje weg en wreef in zijn ogen. Zag hij dat nou goed? Of kwam het door het bier en zijn hersenspinsels. Want hij zou bijna zweren dat hij Chiaki zag zitten. Mamoru stond op uit de stoel om nog eens goed te kijken. Er zat inderdaad een meisje op de stoeprand aan de overkant van de weg. Ze had bruin haar met gele linten erin gevlochten. Helaas zat ze een beetje voorover gebogen waardoor hij haar gezicht niet goed kon zien. Zou het echt Chiaki zijn? Of verbeelde hij zich het alleen maar?


Stiekem vind ik een grote kuil rond een gym best knap XD +2!
Terug naar boven Ga naar beneden
Chiaki Tsuda
Chiaki Tsuda


Profiel Vrouw Aantal berichten : 194
Poképoints : 175
Reputatie : 40
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 18
Pokémon:
Oh brother. Vide
BerichtOnderwerp: Re: Oh brother. Oh brother. Emptydo okt 13, 2011 5:49 pm

Chiaki keek verbaasd op toen ze de persoon weer zag. Daarnet was het gewoon een flits, maar dit keer was het langer dan een paar tellen. Ze kwam meteen recht, haar blik strak op de persoon gericht die daar in een stoel zat toe te kijken. Even leek het of zijn blik ook op de hare was gericht, voordat ook hij opstond. Ze fronste licht, beseffend dat de man haar aanstaarde. Als hij haar zo belangrijk vond, waarom kwam hij dan niet naar haar toe? Voor ze het door had liep ze zelf al op hem af. Halverwege stopte ze, aangezien ze nu beter naar zijn gezicht kon kijken dan. Meer herkenning was er in te zien dan op een afstandje. Een nog grotere frons verscheen op haar gezicht. Nee, dat kon niet. Het kon niet de persoon zijn die ze dacht te zien, of wel? Chiaki's frons verdween en een brede glimlach nam zijn plaats in. Zonder verder ook nog maar te twijfelen over het feit of het wel dezelfde persoon was, sprintte ze zo snel als ze kon op de man af, zette zich af en vloog hem om de nek. ''Mamoru nii-san!''

Na een paar tellen liet ze haar broer los, zodat hij weer adem kon halen, maar de enorme glimlach verdween niet van haar gezicht. ''Ik heb je zo gemist! Hoe gaat het met je? Welke pokémon heb je aan je team toegevoegd? Mag ik ze zien?!'' ratelde ze aan een stuk door. Ze had zich nog nooit zo opgewekt gevoeld als nu! Om eerlijk te zijn had ze nooit gedacht dat ze haar broer zo gemakkelijk terug kon vinden, maar des te beter. Op dat moment kreeg ze een ingeving. Alano! Hij moest ook deel uitmaken van deze reünie! Hij kende Mamoru dan niet, maar ze waren beide belangrijk voor haar, dus dit was de perfecte gelegenheid voor die twee om kennis te maken. Chiaki haalde vlug de pokéball van de Charmander tevoorschijn, die binnen een paar tellen voor haar op de grond stond. Hij keek haar vragend aan toen hij Mamoru had opgemerkt. ''Alano, dit is mijn broer Mamoru,'' legde ze aan hem uit. Alano keek nog even naar de man en knikte toen. ''Char!'' riep hij vrolijk naar de broer van zijn trainster.

+2
Terug naar boven Ga naar beneden
Mamoru Tsuda
Mamoru Tsuda
Volwassene

Profiel Man Leeftijd : 28
Aantal berichten : 42
Poképoints : 41
Reputatie : 5
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 22 jaar
Pokémon:
Oh brother. Vide
BerichtOnderwerp: Re: Oh brother. Oh brother. Emptyma okt 17, 2011 5:27 pm

Het meisje keek op en leek Mamoru even recht aan te staren. Daarna stond ze op en kwam op hem afgelopen. Haverwege stopte ze even en keek hem nog eens aan. Nu wist Mamoru het ook zeker. Het was inderdaad Chiaki. Voordat hij het wist kwam zijn zusje op hem afgerend en vloog hem om de nek. "Mamoru nii-san!" Riep ze uit. Mamoru's kreupele been wankelde even onder het gewicht van het meisje, maar hij stond al snel weer stevig. De man glimlachte en sloeg zijn armen om het meisje heen. Na een paar tellen lieten ze elkaar weer los en kon Mamoru weer normaal adem halen. Chiaki glimlachte vrolijk naar hem. Hij wilde nog iets zeggen, maar zijn zusje begon meteen met vragen stellen ''Ik heb je zo gemist! Hoe gaat het met je? Welke pokémon heb je aan je team toegevoegd? Mag ik ze zien?!'' Daarna stopte ze even voor een adempauze waarin ze blijkbaar bedacht dat ze haar Pokémon ook moest laten zien, want ze haalde een Pokéball tevoorschijn waaruit een vrolijke Charmander verscheen. "Alano, dit is mijn broer Mamoru." Zei Chiaki tegen haar Pokémon. De Charmander knikte en riep vrolijk "Char!" Mamoru knikte vriendelijk terug.

Mamoru was blij verrast zijn zusje te zien. Hij had niet verwacht haar zo snel tegen te komen, maar als je erover nadacht was het eigenlijk niet zo vreemd. Viridian City was een stad die door veel verschillende mensen bezocht werd. Dus Chiaki zou vroeger of later toch wel opgedoken zijn. Hij had haar alleen niet zo snel al verwacht. Niet dat het iets uitmaakte. Mamoru was gewoon erg blij om haar weer te zien. Hij was erg benieuwd hoe het haar was vergaan nadat hij was vertrokken, maar eerst moest hij haar vragen maar eens beantwoorden. "Ik heb jouw ook erg gemist." Zei Mamoru terwijl de blijheid van hem afstraalde. "Het gaat heel goed met me. Sinds ik ben weggegaan heb ik heel Kanto rondgereisd, maar uiteindelijk kwam ik in Viridian terecht. Ik hoorde geruchten over een solicitatie om Gymleider te worden van de achtste Gym. Dat heb ik gedaan en nu ben al een paar jaar officieel Gymleider van Viridian City." Legde hij uit aan Chiaki. Mamoru hoopte dat zijn zusje trots op hem zou zijn. Er waren immers niet veel kinderen die konden zeggen dat hun broer Gymleider was. "Wil je mijn Pokémon zien? Dat kan." Zei hij en pakte twee Pokéballs die hij voor zijn zusje op de grond liet vallen. Een paar tellen later stonden er een Marowak en Gengar voor haar. "Ik neem aan dat je Cráneo en Espectro nog wel kent." zei hij glimlachend. De Pokémon herkende haar in ieder geval nog wel want ze stormde op haar af om haar te omhelzen. In de tussentijd pakte hij nog een Pokéball en riep zijn andere Pokémon. "Dit zijn Excavacíon en Cuerno." Zei Mamoru terwijl de Dugtrio voor Chiaki's uit de grond omhoog kwam en de Rhydon ook voor haar kwam staan. "En natuurlijk mijn laatste aanwinst: Serpiente!" Zei hij en gooide de Pokéball waaruit de enorme slang verscheen.

"Dat is het wel zo'n beetje." Zei Mamoru en eindigde daarmee zijn presentatie. "Maar, hoe gaat het eigenlijk met jouw? Hoelang ben je eigenlijk al op reis? Is Alano tot nu toe de enige Pokémon die je hebt gevangen? Wat is er allemaal gebeurt thuis nadat ik wegging en hoe gaat het met Mam en Pap?" Toen stopte Mamoru beseffend dat hij net zo ratelde als zijn zusje. Het zat blijkbaar in de familie. Mamoru strompelde naar een stapel met tuinstoelen, pakte er een op en zette deze tegenover zijn eigen neer. Daarna ging hij weer op zijn stoel zitten, pakte zijn flesje bier en nam er een slok van. "Ga maar zitten." Zei hij tegen Chiaki. Dan kon ze hem alles rustig vertellen.


+3!
Terug naar boven Ga naar beneden
Chiaki Tsuda
Chiaki Tsuda


Profiel Vrouw Aantal berichten : 194
Poképoints : 175
Reputatie : 40
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 18
Pokémon:
Oh brother. Vide
BerichtOnderwerp: Re: Oh brother. Oh brother. Emptywo okt 26, 2011 4:26 pm

"Ik heb jouw ook erg gemist," sprak Mamoru, net zo vrolijk als haar. Hij begon daarna zijn verhaal te vertellen over wat hij had beleefd na zijn vertrek. Toen hij haar vertelde dat hij de gymleider van de achtste gym was, begonnen haar ogen al te glinsteren. ''Ben je gymleider?! Wauw, hoe heb je dat geflikt?!'' bracht ze bijna meteen uit. ''Mijn broer de gymleider!'' riep ze toen wat harder, waarna ze begon te lachen. Ondertussen haalde Mamoru zijn pokémon tevoorschijn. "Ik neem aan dat je Cráneo en Espectro nog wel kent." Chiaki keek met een brede glimlach naar de Marowak en Gengar, die op haar af kwamen gelopen en haar flink omhelsde. ''Aah, wat zijn jullie gegroeid, zeg! Ik herken jullie bijna niet meer!'' sprak ze vol van geluk, terwijl ze de pokémon terug omhelsde. "Dit zijn Excavacíon en Cuerno." Ze keek op van haar twee oude vrienden en zag een Dugtrio en Rhydon voor haar staan. Niet veel later gooide Mamoru zijn laatste pokéball de lucht in en er verscheen een Onix bij het groepje. Chiaki bekeek de pokémon vol bewondering. Het was wel duidelijk dat haar broer de laatste jaren veel getraind had. Zij wilde net zo sterk als hem worden!

Mamoru begon nu zelf een aantal vragen te stellen, op dezelfde manier zoals zij dat had gedaan. Ze grinnikte even toen hij plots besefte dat hij net zo bezig was als haar. Hij 'liep' naar een stapel tuinstoelen en zette er eentje voor haar neer. Op dat moment viel het haar op dat hij mank liep. Ze hief verbaasd een wenkbrauw op, deed haar mond open, maar besefte dat het nu niet zo'n goed moment was om erover te vragen. In plaats daarvan, liep ze nu naar de stoel en ging erin zitten, terwijl ze even terugdacht aan de vragen die Mamoru had gesteld. ''Met mij gaat het prima! Ik ben nog niet zo heel lang onderweg, maar Alano en ik zijn nu al goede vrienden geworden,'' begon ze, terwijl haar blik even naar de Charmander gleed, die naast haar op de grond ging zitten. ''Alano is voorlopig mijn enige pokémon. Ik wilde eerst een goede band met hem creeëren, voordat ik een ander lid aan het team zou toevoegen. We hebben tot nu toe eigenlijk alleen maar getraind..'' ging ze verder, terwijl ze een onschuldig gezicht trok bij de laatste zin. De laatste vraag van Mamoru was ze even vergeten, dus duurde het even voordat ze hem weer herinnerde en antwoord gaf. Ze wilde echter geen antwoord geven, want het was niet bepaald een geweldig onderwerp. Haar glimlach verdween van haar gezicht en maakte plaats voor een minder vrolijke blik.

''Nadat jij wegging wilde pap dat ik jouw plaats in zou nemen, maar dat wilde ik niet. Ik werd nauwlettend in de gaten gehouden, omdat ze niet wilde dat ik net als jij weg zou lopen. Een pokémon voor mezelf mocht ik niet. Ik mocht nieteens meer in de buurt van Pokémon Tower komen..'' begon ze haar uitleg, en nam even pauze. Ze haalde diep adem en ging weer verder. ''Naarmate ik ouder werd, hoe meer ruzie ik kreeg met pap. Mam bemoeide zich er totaal niet mee en liet het gewoon gebeuren. Uiteindelijk kreeg ik er genoeg van en begon iets te verzinnen om weg te komen. Zo ben ik hier terecht gekomen,'' legde ze verder uit. ''Hoe het met hen gaat weet ik niet, en dat interesseert me ook niet,'' beantwoordde ze zijn laatste vraag, voordat ze even stil was.

Uiteindelijk besloot ze toch maar te vragen aan Mamoru hoe het zat met zijn been. Het knaagde nu al een tijdje aan haar, maar doordat ze haar verleden had verteld, had ze niet echt een goed moment tussendoor gevonden. ''Je loopt mank. Hoe komt dat?'' Vragend keek ze haar broer aan, terwijl Alano nieuwsgierig naar de andere pokémon was gelopen en probeerde een gesprek met ze aan te gaan, op zijn eigen, vrolijke manier.

+4
Terug naar boven Ga naar beneden
Mamoru Tsuda
Mamoru Tsuda
Volwassene

Profiel Man Leeftijd : 28
Aantal berichten : 42
Poképoints : 41
Reputatie : 5
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Man
Leeftijd: 22 jaar
Pokémon:
Oh brother. Vide
BerichtOnderwerp: Re: Oh brother. Oh brother. Emptywo okt 26, 2011 8:58 pm

Mamoru knikte begrijpend bij de antwoorden die Chiaki had gegeven nadat ze in de plastic tuinstoel was gaan zitten. Alles was positief op een punt na. De vraag over de situatie thuis. Misschien had hij dat niet moeten vragen, maar hij was er niet van uitgegaan dat Chiaki ook al ruzie met hun vader had gekregen. Zijn vader was altijd al streng geweest, maar wat hij Chiaki had aangedaan was gewoon wreed. Even wilde Mamoru in woede uitbarsten, maar hij beheerste zich. Als je er overnadacht was het allemaal zijn schuld. Als hij gewoon was gebleven zou zijn vader Chiaki niet zo hard aangepakt hebben. Mamoru sloot zijn ogen en nam een flinke slok van zijn bier. "Je loopt mank. Hoe komt dat?" Vroeg zijn zusje waardoor hij uit zijn gedachten opschrok. "Dat is een lang verhaal." Zei hij en staarde naar zijn rechterbeen. "Maar het ziet er niet naar uit dat je haast hebt, dus ik kan het je wel vertellen." Mamoru zette zijn bier weg en ging rechtop zitten.

"Het was zo'n vier jaar geleden, maar ik weet het nog als de dag van gisteren. Ik bevond me in de wildernis ten noorden van Fuchsia City. Dat gebied is benoemd tot Pokémon reservaat en er zijn daar veel zeldzame Pokémon te vangen. Ik trok daar rond omdat ik had gehoord dat de zeer krachtige Grond Pokémon Rhyhorn in dat gebied ronddwaalde." vertelde hij terwijl hij Cuerno streng aankeek. "Drie dagen lang vond ik geen enkel spoor van de Pokémon, zelfs geen pootafdruk, maar de dag daarna vond ik een hele kudde! Ik liet Cráneo de kudde uit elkaar drijven zodat ik er één uit kon pikken. Alle Rhyhorn vluchtten, op eentje na. Deze was razend en zette de aanval in. Ik probeerde hem te laten stoppen door Cráneo en Excavacíon, maar ik kon niet voorkomen dat de Pokémon mij ramde." Mamoru bleef even stil maar ging snel weer verder. "Ik greep de Rhyhorn stevig vast. De Pokémon sprong en schopte in het rond, maar raakte uiteindelijk uitgeput. Zodra hij door zijn poten zakte gebruikte ik mijn Pokéball. Na mijn succesvolle vangst probeerde ik weer op te staan, maar merkte dat ik dat niet meer kon. De Rhyhorn had mijn rechterbeen zodanig beschadigd dat ik er niet meer op kon staan. In de jaren daarop is het wel weer beter geworden, maar het is nooit volledig genezen. Nu weet je ook meteen hoe ik aan Cuerno ben gekomen." Zei Mamoru en eindigde zijn verhaal wijzend naar de Rhydon.

Mamoru keek nog eens goed naar zijn Pokémon. Alano was bij hen gaan staan en probeerde kennis te maken. De Charmander leek een gesprek te voeren met Excavacíon, Espectro, Cráneo en Serpiente. Alleen Cuerno stond er niet bij maar lag een paar meter verderop een dutje te doen. Als je nu naar de Rhydon keek zou je niet zeggen dat hij zijn trainer zwaar had verwond. Mamoru pakte zijn flesje bier weer van de grond en dronk hem leeg. Daarna richtte hij zich weer op Chiaki. "Maar het wordt dan wel eens tijd dat je je eerste Pokémon gaat vangen. Ik kan met je meegaan naar Viridian Forrest. Er zijn toch niet zo veel uitdagers de laatste tijd." Legde hij aan haar uit. "Wat vind je er van?"


+2!
Terug naar boven Ga naar beneden
Chiaki Tsuda
Chiaki Tsuda


Profiel Vrouw Aantal berichten : 194
Poképoints : 175
Reputatie : 40
Pokégear
PokéGear
Geslacht: Vrouw
Leeftijd: 18
Pokémon:
Oh brother. Vide
BerichtOnderwerp: Re: Oh brother. Oh brother. Emptywo okt 26, 2011 9:56 pm

Chiaki ging rechtop in haar stoel zitten toen Mamoru zover was het te vertellen. Aandachtig luisterde ze naar de uitleg over zijn avontuur in één of ander reservaat, ten noorden van Fuchsia City. "Nu weet je ook meteen hoe ik aan Cuerno ben gekomen," indigde hij zijn verhaal, terwijl hij naar de Rhydon verderop wees. Chiaki volgde zijn vinger naar de pokémon. Hij lag niet bij de andere pokémon. Hij was zelfs een dutje aan het doen, afgezonderd van de rest. Ze zuchtte even, en richtte haar blik op de vrolijke Charmander die een gesprek voerde met de rest van Mamoru's pokémon. Gelukkig was Alano niet zo als Cuerno. Natuurlijk bestond er een kans dat zijn karakter veranderde na het evolueren, maar of hij zou gaan tegenstribbelen betwijfelde ze. Daar was hij veel te vrolijk en flexibel voor.

"Maar het wordt dan wel eens tijd dat je je eerste Pokémon gaat vangen. Ik kan met je meegaan naar Viridian Forrest. Er zijn toch niet zo veel uitdagers de laatste tijd. Wat vind je er van?" De stem van haar broer liet haar opschrikken uit haar gedachte. Het duurde even voor ze door kreeg waar hij het over had. Op dat moment begon haar gezicht weer te stralen. ''Wil je dat echt?! Natuurlijk lijkt me dat wat!'' reageerde ze meteen, op haar gebruikelijke vrolijkheid. ''Hé, Alano!'' De Charmander keek vragend om toen hij zijn naam hoorde. ''Onze volgende bestemming wordt Viridian Forest, waar we ons eerstvolgende teamgenootje gaan vangen!'' riep Chiaki bruisend van de energie naar hem. Ook Alano voelde zich enthousiast worden, en stond binnen een paar tellen vlak naast haar, wachtend op hun vertrek. Zijn trainster liep intussen al een richting uit, ook al wist ze niet precies welke ze op moest. Toen ze zich plots herinnerde dat ze de weg rondom deze stad niet kende, liep ze terug naar Mamoru. ''Waar ligt het Viridian Forest ook alweer?'' vroeg ze op een onschuldige toon, terwijl ze haar broer vragend aankeek.

+2
Terug naar boven Ga naar beneden

Gesponsorde inhoud


Profiel
Pokégear
Oh brother. Vide
BerichtOnderwerp: Re: Oh brother. Oh brother. Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Oh brother.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kanto Experience :: OOC Board :: Archief :: Archief 2011-