Actie: Gratis proefles!

Onderwerp: Actie: Gratis proefles! zo nov 17, 2013 2:00 pm

Vol verwachting stond Lillian in de deuropening van de schuur. Achter haar stonden haar Ponyta en Rapidash te trappelen in de stal. Iedereen wachtte op de, hopelijk grote, toestroom van Trainers en Coördinatoren. Gisteren had Lillian op Mimic een bericht geplaats dat morgen, oftewel vandaag, de eerste tien ruiters die zich voor half tien bij haar op de manege kwamen melden, mee mochten doen aan een gratis proefles. Met deze actie hoopte ze wat meer Trainers en Coördinatoren van verder weg naar de manege te lokken, want op dit moment bestonden haar klanten nog altijd alleen uit de mensen uit Fuchsia zelf. Niet dat ze het vervelend vond, maar als ze echt wat wilde gaan verdienen, was ze meer klanten nodig. Vandaar dus de actie die ze op Mimic had aangekondigd.

Lillian staarde voor zich uit. Ze had tot nu toe nog geen reacties op Mimic ontvangen van “Ja leuk! Ik kom eraan!” of iets in die trant, dus ze wist absoluut niet wat ze moest verwachten. Wanneer er niemand kwam, zou ze in ieder geval zwaar teleurgesteld zijn, maar dat zou ook betekenen dat ze terug naar de tekentafel moest. In haar hoofd speelde al het idee voor het organiseren van een soort Ponyta-race, waarbij mensen met één van haar Ponyta (of Rapidash) mee kon doen aan een race. Ze gingen nu echter richting de winter, dus dat idee zou sowieso moeten wachten tot de lente. Plotseling verscheen er iemand in de verte, of verbeelde ze zich dat enkel? Lillian ging op haar tenen staan en keek reikhalzend over het erf heen. Was dat.. een persoon? Ja! Het was iemand! ‘Hallo!’ riep Lillian over het halve erf heen naar de naderende persoon. ‘Welkom! Je bent de eerste!’ Ze hoopte maar dat het een rondreizende trainer was en niet gewoon iemand uit Fuchsia zelf die hier al zo vaak was geweest dat niks die persoon meer zou verrassen. Lillian bleef vol verwachting naar de naderende persoon staren. Wie was het?

OOC: Goed! Naar aanleiding van mijn post bij Mimic dus de actie :3 De eerste 10 mensen (Trainer of Coördinator) mogen hier posten en krijgen dus een gratis proefles! Verdwaalde Gymleiders/leidsters mogen natuurlijk ook komen spieken ^^

Onderwerp: Re: Actie: Gratis proefles! di nov 19, 2013 4:12 pm

ARYA ~ Natuurlijk was het niet Arya, maar haar zus die het bericht op Mimic had gezien. Felys had Arya toen gebeld op haar pokégear en Arya had toen weer haar vader gebeld om te vragen of hij haar kon brengen. Die vond het prima, dus nu zat ze in de auto en staarde ze uit het raampje. Toen ze er bijna waren, begon Arya zich opeens af te vragen of ze niet eerst op Mimic had moeten zeggen dat ze zou gaan. En of het wel echt vandaag was. Haar zus had gezegd dat het vandaag was en ze had het zelf ook nog een keer gecheckt, maar het onrustige gevoel bleef. Haar vader zette haar af en reed zelf weer weg, want hij moest 'nog wat dingen regelen'. Wat voor dingen wist Arya niet, maar ze vroeg er ook niet naar.
En toen stond ze daar. Ze liep het erf op en zag een blonde vrouw staan. Was dat Lillian Yamaha? Arya bleef een beetje aarzelend staan. Was ze wel echt op het juiste moment op de juiste plek? Straks had haar vader haar bij de verkeerde manege afgezet! Onzin, zei ze tegen zichzelf, hij weet heus wel waar hij moest zijn. Waren er überhaupt meerdere maneges in de buurt Fuchsia City? ‘Hallo!’ riep de vrouw. ‘Welkom! Je bent de eerste!’ Dit nam Arya's twijfels voor het grootste deel weg en ze liep het erf over naar de vrouw, van wie ze aannam dat het Lillian Yamaha was. "Hallo," zei ze voorzichtig. Het was echt gratis, toch? Dat had ze toch niet verkeerd begrepen? Ze keek rond. Er was inderdaad nog niemand. Ze hoopte maar dat ze niet de enige zou zijn die kwam.

Onderwerp: Re: Actie: Gratis proefles! di nov 19, 2013 5:51 pm

Gapend staarde Sishuri uit het raam van de bus, die langzaam door het prachtige landschap van Kanto reed. Gisteren had ze op Mimic gelezen dat er een gratis actie was georganiseerd op een van de maneges. Freeze had vrolijk naast haar plaats genomen, ze had hem alleen laten zitten omdat hij had geweigerd terug te keren in zijn Pokeball en omdat de buschaffeur haar niet met een dodelijke blik had aangekeken toen hij plaats had genomen, wat er veel geluk betrof, omdat hij er niet zo vrolijk uit zag. Omdat Sishuri nog even een pauze wilde nemen van trainen en gevecht, had ze ervoor gekozen om langs te gaan bij Lillian Yamaha, de eigenares van de manege. Eigenlijk was ze best wel zenuwachtig, ze had nog nooit op een Ponyta gereden. Ze slikte even en drukte haar wang tegen het raam van de bus. Ze was vroeg vertrokken, omdat ze helemaal vanuit Lavender Town moest komen. Ugh, de gedachten aan de Rock Tunnel deden nog steeds rillingen over haar rug lopen.

Ze werd wakker geschud door de wat brommende stem van de buschauffeur die haar vanuit een achteruitkijkspiegel streng aankeek. Wat?! Ze schoot overeind en keek uit het raam. Daar was het! Met een onschuldige glimlach hees ze zichzelf uit haar zitplaats en stapte de bus uit, Freeze maakte een heldhaftige sprong van het trapje. Voordat ze ook maar kon checken of ze alles uit de bus had meegenomen, was deze al verdwenen. Gelukkig had ze gewoon alles bij zich. Sishuri rolde wat met haar ogen. Geduld is blijkbaar niet in iedereen te vinden. Freeze rende vrolijk voor haar uit en zij liet hem dit ook doen. Hij was niet zo'n type die zomaar iets stuk zou maken. Glimlachend volgde ze het pad en trok de rits van haar vest nog wat hoger. Het was herfst en voor haar was het verschrikkelijk koud. Toen ze het enthousiaste geluid van Freeze hoorde, wist ze dat hij er al was.

Ze was niet de eerste die voor de les was gekomen. Grijnzend stapte ze naar voren toen ze Arya had herkend. "Hey!" Glimlachte ze en zag dat Freeze, bijna over zijn ogen poten vallend, Arya een vrolijke begroeting gaf. Toen de Squirtle een volwassene zag, deed hij een paar pasjes achteruit en leunde tegen zijn Trainer's benen. "Hallo." Glimlachte ze naar de vrouw, ze was waarschijnlijk Lillian. Voor de zekerheid liet ze Freeze terugkeren in zijn Pokeball, voordat pokemon overstuur zouden raken van een watersoort of gewoon van een vreemde pokemon.

Onderwerp: Re: Actie: Gratis proefles! zo dec 01, 2013 1:36 pm

Mokkend zat Jasmine op de achterbank van haar vaders auto. Was ze net zo lekker bezig geweest met haar uiterst succesvolle Pokémonmissie, was haar vader weer op komen dagen. Eerst had ze gehoopt dat hij ein-de-lijk aan kwam zetten met een Tauros, maar niets bleek minder waar. Hij wilde haar op Ponyta-les hebben. Ponyta-les! Ten eerste voelde Jasmine zich écht te oud voor lessen, ten tweede voelde Jasmine zich écht te goed om door haar vader te laten bepalen wat ze wel en niet moest doen en ten derde had ze écht geen flauw idee wat een Ponyta was. En dan helemaal in Fuchsia City! Alsof ze nu niet ergens op het Indigo Plateau rond hoorde te lopen. Zo zat Jasmine dus mokkend achter in de auto, onderuitgezakt, met haar armen over elkaar geslagen en een gezicht waarvoor zelfs Rhyhorns op de vlucht zouden slaan.

‘We zijn er lieverd,’ zei haar vader toen de auto stopte. Jasmine reageerde niet, maar bleef naar de achterkant van de stoel voor haar staren. ‘Lieverd...’ begon haar vader opnieuw. Jasmine reageerde niet. ‘Stap je uit, meisje?’ Jasmine reageerde niet. Haar vader zuchtte en stapte de auto uit. Jasmine hoorde hoe hij iemand groette en hoorde toen hoe de deur naast haar openging. Haar gezicht werd nog chagrijniger, maar sloeg abrupt om in verbazing toen er aan haar werd getrokken en ze pardoes de auto uit werd gesleurd. ‘Kom op, Jasmine, dit wordt leuk!’ zei haar vader. Hij klonk nog enthousiaster dan Ali Baba die eten voorgeschoteld kreeg. Jasmine werd over de grond gesleurd en in een snelle blik zag ze dat ze naar een blonde vrouw toegesleurd werd.

‘Lamelos!’ gilde Jasmine. Ze sloeg naar haar vaders handen, maar die liet haar pas los toen ze al bij de stinkende stallen van de Ponyta waren. ‘Gatver, het stinkt hier nog erger dan thuis,’ merkte Jasmine op, terwijl ze overeind krabbelde en tot de conclusie kwam dat haar vader haar bijna in de uitwerpselen van een Ponyta had gegooid. Of, nouja, ze hóópte maar dat het de uitwerpselen van een Ponyta waren en niet de uitwerpselen van... Juk. Wantrouwend keek ze naar de blonde vrouw. Die zag eruit alsof ze zelf door de stront had lopen rollen en dat wilde Jasmine ook opmerken, toen ze merkte dat haar vader al tegen de vrouw aan het praten was.

‘Goedemiddag, mijn naam is Hideki Inoue en dit is mijn dochter Jasmine Inoue,’ begon Jasmines vader.
‘Maak daar maar ex-dochter van,’ merkte Jasmine op. ‘Je bent toch van plan me in deze stinkende puinhoop te dumpen.’
Hideki lachte zenuwachtig. Jasmine zag dat hij zweetdruppeltjes op zijn hoofd had staan. Echt, die man moest eens leren zich wat minder warm te kleden op dagen als deze. ‘Ze maakt natuurlijk maar een grapje,’ zei Hideki. ‘Mijn lieve Jasmine wil graag meedoen aan de proeflessen en wil echt dolgraag eens op een Ponyta rijden.’
‘Sure, ik weet niet eens wat dat zijn,’ mopperde Jasmine. Ze wierp een vuile blik op de twee andere meisjes die er stonden en toen viel haar blik op iets vurigs in de stallen. ‘Holy... Krabby...’ Haar mond zakte open, haar hart ging sneller slaan en haar ogen werden groot. Toen zette ze het op een gillen en begon ze in paniek rondjes om haar vader en de blonde vrouw heen te rennen: ‘BRÁÁÁND! BRÁÁÁND! DIE BEESTEN STAAN IN BRAND!!!’

Onderwerp: Re: Actie: Gratis proefles! zo dec 01, 2013 11:45 pm

Lillian moest toegeven dat ze opgelucht was te zien dat de persoon die ze had gegroet inderdaad een onbekende, nieuwe persoon was. Het was een jong meisje van ergens rond de dertien/veertien (Lillian was altijd al slecht geweest met het schatten van leeftijden, zeker bij de jeugd van tegenwoordig), welke er wat onzeker uit zag. Er kwam een voorzichtige begroeting uit, waarop Lillian breed glimlachte. ‘Hallo jongedame, en welkom op mijn manege!’ verwelkomde ze de brunette, terwijl er ook alweer een tweede jongedame tevoorschijn kwam, ditmaal in het gezelschap van een Squirtle. Het tweede meisje leek het eerste meisje te kennen, want ze groette haar vrolijk en ook de Squirtle zei uitbundig gedag. Ook dit meisje verwelkomde Lillian met een uitbundig gebaar. Er waren al twee Trainers (of waren dit Coördinatoren?) op haar actie afgekomen, en dat was meer dan ze had verwacht. Nog maar acht plaatsen over, zouden er nog meer mensen komen?

O, meer mensen kwamen er, en niet zomaar mensen. Lillian keek ietwat verrast naar de auto die het erf op kwam rijden. Haar verbazing werd groter toen er eerst even niks gebeurde, waarna er vervolgens een man uitstapte en een meisje uit de auto sleurde. De man was overduidelijk enthousiast, maar het meisje was dit duidelijk niet. Ze gilde dat de man haar los moest laten en werd helemaal tot aan het groepje meegesleurd. Lillian keek er vol verwondering na, maar moest toch lachen toen de man haar begroette en zichzelf en zijn dochter voorstelde. De laatstgenoemde verklaarde meteen zijn ex-dochter te zijn, wat Lillian even aan het lachen maakte. ‘Nou welkom beiden, welkom op mijn manege. Rijden op een Ponyta is inderdaad heel erg leuk en-.’ Nog voor ze haar zin af kon maken was het kind opeens in paniek. Ze begon als een malloot om Lillian en haar vader heen te rennen, brullend dat “die beesten in brand stonden”.

Lillian keek vol verbazing toe, schoot in de lach en wende zich tot de vader van Jasmine. ‘Ze heeft nog nooit een Ponyta of Rapidash gezien dus?’ Ze probeerde het rennende meisje te stoppen (Jolt begon vervaarlijk te grommen, omdat het meisje hem irriteerde), terwijl ze zei: ‘Geen zorgen Jasmine, ze staan niet in brand. Dat zijn hun manen en staart, die zijn gemaakt van vuur. Ponyta en Rapidash zijn namelijk Vuurpokémon.’ Hopelijk zou het meisje straks wat meer kalmeren, want in deze toestand was paardrijden onverantwoord. Ze keek even naar de twee andere aanwezige dames, welke niet in paniek leken over de “in brand staande” Pokémon, waarna ze naar de vader keek. ‘Ik neem aan dat u blijft kijken om te zien hoe uw dochter het doet?’ Eigenlijk wilde ze gewoon dat de man bleef, zodat er iemand was om deze meid in bedwang te houden, want ze wist niet zeker of zij daar wel de “skills” voor had.

OOC: Omg Jasmine XDDD

Onderwerp: Re: Actie: Gratis proefles! ma dec 02, 2013 8:03 pm

Het duurde niet lang voor de volgende arriveerde. Er verscheen een glimlach op Arya's gezicht toen ze Sishuri herkende. "Hey!" begroette het meisje met de roze haren haar. "Hallo," antwoordde Arya glimlachend. Ze was blij dat er een bekende was die ook de proefles ging volgen. Nu had ze in ieder geval één persoon tegen wie ze durfde te praten. Ze besloot nu al dat ze de hele tijd bij Sishuri zou blijven.
Arya keek naar de oprit toen ze een auto aan hoorde komen. Uit het voertuig stapte eerst alleen een man. Ging hij die proefles volgen? Arya had geen volwassenen verwacht, eigenlijk, al wist ze neit precies waarom niet. Al gauw bleek echter dat hij hier niet was om zelf op een Ponyta of Rapidash te rijden, maar dat hij slechts een ander hierheen bracht. En die ander leek dat niet zo op prijs te stellen. Het meisje krijste dat de man - haar vader? - haar los moest laten en toen ze het kleine groepje bereikten, merkte ze op dat het hier behoorlijk stonk. De man stelde zichzelf en zijn dochter, Jasmine, voor, al werd hij voortdurend onderbroken. Arya had moeite om haar lachen in te houden toen Hideki zei dat zijn 'lieve Jasmine' erg graag wilde rijden en haar mond viel bijna open van ongeloof toen die lieve Jasmine bromde dat ze niet eens wist wat dat waren. Wie wist er nou niet wat een Ponyta was? Dat was één van de bekendste pokémon van Kanto! Ieder klein meisje wilde een Ponyta of een Eevee. Zij niet?
‘BRÁÁÁND! BRÁÁÁND! DIE BEESTEN STAAN IN BRAND!!!’ begon Jasmine zo plotseling te krijzen dat Arya even in elkaar kromp van schrik. Daarna probeerde ze haar lach te verbergen achter haar hand. Dat meisje, dat toch zeker wel ouder was dan Arya, dacht serieus dat de pokémon in brand stonden?! Waar had ze al die tijd geleefd? In één of andere pokémonloos land? Had ze haar hele leven binnen gezeten? Hoe kon ze niet weten dat er gewoon pokémon bestonden die deels gemaakt waren van vuur? Dat soort dingen waren normaal in dit land!

Onderwerp: Re: Actie: Gratis proefles! di dec 03, 2013 7:35 pm

Haar glimlach werd breder toen Arya haar terugbegroette en keek vervolgens afwachtend naar de volwassene. Ze waren niet de enige die waren komen opdagen voor de proefles. Al snel verscheen er een auto op het terrein en stapte er een volwassen man uit, Sishuri keek nieuwsgierig toe, toen er een ander meisje van ongeveer dertien jaar uit de auto werd getrokken. Getrokken? Dat betekende vast niet veel goeds. De Trainer fronste licht, maar hield haar kaken op elkaar gedrukt. De man stilde zichzelf voor als Hideki Inoue en zijn dochter droeg de naam Jasmine. Het meisje leek zelf niet echt blij te zijn met haar komst hier.

‘BRÁÁÁND! BRÁÁÁND! DIE BEESTEN STAAN IN BRAND!!!’ Hoorde ze het meisje genaamd Jasmine plots roepen en Sishuri begon meteen wat te grinniken. Ze had nog nooit iemand in Kanto, die van pokemon wist, zo in paniek zien raken over Ponyta's en Rapidash. Lillian kalmeerde Jasmine al snel, al zou het Sishuri verbazen als deze meteen tot rust zou komen. Snel klemde ze haar kaken weer op elkaar, zodat haar gelach zou stoppen.

Onderwerp: Re: Actie: Gratis proefles! di feb 04, 2014 2:33 pm

Niemand leek zich echt druk te maken over brandende Pokémon. Onverantwoord. De blonde vrouw beweerde zelfs dat die beesten “helemaal niet in brand stonden”, maar dat het hun manen en staarten waren. ‘Lekker is dat,’ mopperde Jasmine, tot stilstand gekomen. Ze negeerde de bovenmaatse gele egel die naar haar stond te grommen en deed alsof ze luisterde naar wat de Blonde te vertellen had. ‘Ik neem aan dat u blijft kijken om te zien hoe uw dochter het doet?’ vroeg de vrouw aan Jasmines papa. Die knikte. ‘Ja, ik ben heel benieuwd hoe ze het gaat doen. Ik weet zeker dat ze hier talent voor heeft!’ Wat hij daar eigenlijk nog achteraan had willen zeggen, maar uiteindelijk alleen in gedachten toevoegde, was: Ze moet toch érgens goed in zijn.

Jasmine lachte weinig geamuseerd. ‘Dûhu! Natuurlijk heb ik hier talent voor,’ zei ze. Ze keek even spottend naar de twee andere meisjes die er stonden. Tsja, die zagen er wel uit alsof ze nog een hoop te leren hadden. Toen gleden haar ogen weer terug naar de brandende Pokémon en ze werd benauwd. Was het de bedoeling dat ze daar bovenop moest gaan zitten? ‘Zeg, pap,’ begon ze. Ze probeerde kalm en humoristisch te klinken, maar haar stem klonk afgeknepen als... nouja, als een afgeknepen stem. ‘Als je van me af wilt, mag je me ook wel ergens in een luxe hotel dumpen hoor. Ik voel er eigenlijk weinig voor om geroosterd te worden.’ Ze keek naar haar vader en voegde nog even snel toe: ‘Niet dat ik bang ben hoor. Nee, ik niet! Ha! Ha! Ha... Tsja...’

Profiel Pokégear