DEVON
Hij had vanuit Fuchia een boot genomen naar de bekende Seafoam eilanden. De koude winter wind had hem misselijk gemaakt en halverwege kwam hij tot de ontdekking dat hij last had van zeeziekte. Callum was de enige pokemon die hij had meegenomen, omdat hij de Slowpoke nog even wilde trainen voor een groot Contest waar hij zich voor had opgegeven. Een Winter Wonderland contest. De Slowpoke had niet al te enthousiast gereageerd op het nieuws dat hij mocht meedoen, maar toch had de Trainer gezien dat Callum wat nerveus begon te worden.

Devon kreeg te horen dat de boot over drie uur weer zo terugkeren om de passagiers weer op te halen. Zoveel mensen waren niet meegekomen, want het was bitterkoud hier, laat staan in die ijzige grotten. Devon zag dat de andere meegekomen mensen vooral toeristen waren die natuurlijk de Seafoam eiland van hun lijstje afgekruist wilden hebben. "Kom Callum!" De Slowpoke sprong van het afstapje af en met een vrolijke 'toet' voer de boot weer weg. Nu moesten ze gaan trainen. Devon knielde voor zijn roze pokemon, die hem nieuwsgierig aankeek. Gisteren nog had hij een TM gekocht, Ice Beam, omdat zijn pokemon geen ijs aanvallen tot zijn beschikking had. Moeizaam haalde hij het ding uit elkaar, maar toen hij het ding toch goed uit elkaar had gehaald, zag hij Callum nerveus met zijn pootjes schuifelen. "Het is zo over," Grijnsde de jongen en plaatste de TM rond zijn kop. Zelf schrok hij er van toen de ogen van de pokemon vaagjes werden en het duurde even voordat de oude Callum terug was. Stilletjes haalde hij de TM van zijn kop en wat geïrriteerd schudde Callum met zijn kop. Ja, het was natuurlijk geen pretje voor hem geweest.

CALLUM
Hij voelde zich een beetje vreemd, maar niet slecht slecht vreemd, gewoon anders. Misschien wel sterker! Devon stond weer op en samen traden ze binnen tot de koude grotten. Callum had geen last van de kou, door zijn roze vetlaag, alleen de gladde vloer was zo vervelend voor hem. "Goed Callum, je hebt nu de aanval Ice Beam geleerd, probeer hem eens uit op.." Ice Beam? Hij had er wel eens van gehoord, maar het nooit 'live' in actie gezien. "..die steen!" De Slowpoke volgde de uitgestoken vinger en zag een nog aardig onaangetaste steen [dus niet al te veel ijs erop]. Moedig stapte Callum op de steen af en toen hij drie à vier meter ervan was verwijderd, opende hij zijn mond. Uhm.. ja? Gewoon als een Water Gun? Al snel klikten de puzzelstukjes in elkaar en kwam er een wat zwakke straal van ijs uit zijn mond. De steen kreeg een kleine ijspegel als versiering, maar meer was het niet. De Slowpoke drukte beschaamd zijn oren tegen zijn nek en luisterde niet naar wat Devon te zeggen had. Hij moest dit kunnen! Nogmaals gebruikte hij een Ice Beam, dit keer was hij wat sterker, maar de steen kreeg geen bevroren laag, nee, maar een net wat grotere ijspegel. Boos stampte hij met zijn pootjes op de grond. Nee! Hij was toch sterker dan dat? Nogmaals, nogmaals, nogmaals. Uitgeput viel hij op zijn zij en tot zijn teleurstelling zag hij nog geen extreem sterke straal uit zijn mond komen.

Devon bracht hem naar buiten, maar Callum waagde het niet om hem aan te kijken. Hij zou nu vast denken dat hij zwak was, niet goed genoeg. Tot zijn verbazing kreeg hij een geruststellende hand op zijn rug. Voorzichtig keek Callum op en keek recht in de ogen van zijn Trainer, maar hij kon het niet aan en liet zijn kopje al snel weer hangen. "Hey, het geeft toch niet?" De woorden gaven hem een klein beetje moed. "Ik denk dat zelfs een Dragonite die Ice Beam niet in één seconde goed heeft." Echt waar? Met grote ogen keek Callum op en Devon knikte grijnzend. "Een nieuwe poging doen?" De Slowpoke gaf een klein knikje en de twee verdwenen weer in de grot. Callum ging wat dichterbij de steen staan en concentreerde zich alleen op de Ice Beam en de steen. Hij nam een grote hap lucht en.. de Slowpoke werd naar achteren geschoven door de plotselinge kracht die uit zijn mond kwamen. De Slowpoke maakte een achterwaartse koprol en gleed met zijn rug over de grond. Een enthousiaste kreet kwam uit Devon's mond en toen Callum opkeek zag hij dat de steen volledig in ijs was gewikkeld. Het was hem gelukt!