Ceder
Squirtle galoppeerde door het veld met Ceder en Alaska op zijn rug. De drie slierten aan Ceders haarspeld wapperden achter haar aan. Ceder lachte toen ze Vermillion City dichterbij zag komen. Een tocht die anders uren had geduurd was met behulp van Squirtle in een halfuurtje afgelegd. "Stop maar," zei ze tegen de Tauros. Squirtle stopte onmiddellijk, waardoor Ceder bijna van zijn rug duikelde. Ze glimlachte en aaide hem tussen zijn dikke manen. Ze voelde haar neus nauwelijks meer van de kou en ze was blij dat ze een muts op had die haar oren bedekte. Ze wreef in haar handen, die ondanks haar handschoenen nog steeds koud waren, en keek even jaloers naar Alaska en Squirtle, die nergens last van leken te hebben. Daarna richtte ze haar blik op de grote havenstad. Vermillion City en Fuschia City waren ongeveer even groot, dus Ceder was wel steden van dit formaat gewend. Voor die trainertjes uit dorpjes als Pallet Town en Lavender Town moest het een veel grotere verandering zijn.
Ceder wilde niet meteen de stad in. Ze wilde liever eerst nog wat trainen buiten de stad. Ze keek naar Alaska en Squirtle en zag dat zij alvast begonnen waren. Squirtle keek naar een struikje alsof hij hem wilde vermoorden en Alaska zat met haar ogen dicht op de grond, met haar gedachten waarschijnlijk bij hagel en storm.
"Alaska, vandaag even geen hagelbuien," kondigde Ceder aan. Alaska opende haar ogen. "Ik wilde vandaag maar eens Water Gun gaan proberen. Je bent intussen al wel bijna level dertien, dus dat moet lukken," ging Ceder verder. Ze keek even rond en wees toen naar een andere struik. "Daar kun je op richten." Alaska knikte en ging voor de struik staan.

Alaska
Alaska staarde geconcentreerd naar de struik. Ze verzamelde water in haar mond, zoals ze ook deed wanneer ze Bubble uitvoerde, maar nu met mer water en minder lucht. Ze vuurde het water af. Het water vloog in de vorm van kleine bubbeltjes haar mond uit. Hm, toch nog te veel lucht. Ze probeerde het nog een keer, met hetzelfde resultaat. Ze wierp een zijdelingse blik op Squirtle en knipperde even met haar ogen. Zijn Scary Face was er de afgelopen dagen flink op vooruit gegaan. Niet af laten leiden, zei ze tegen zichzelf en ze richtte zich weer op haar doelwit. Ze verzamelde opnieuw water in haar mond en blies het uit. Dit keer werd het wel een waterstraal, voor zover je het miezerige straaltje een waterstraal kon noemen. Ze probeerde het nog eens, en nog eens, en nog eens. De straal werd steeds een beetje groter, maar hij miste nog altijd de echte kracht die achter een Water Gun zat. Hoe kon ze die krijgen?

Ceder
Ceder keek naar haar twee pokémon, terwijl ze haar pokéballs oppoetste. Ze moest maar eens combinaties gaan verzinnen. Ze keek naar Squirtle. Scary Face was wel een aanval die ze kon gebruiken in een contest. Rage zou ook wel indruk maken en Tail Whip kon voor een kleine toevoeging zorgen. Het probleem was dat hij niets kon maken. Hij kon geen vuur, water of ijs creëren. Hij kende Horn Attack, maar aan die aanval had ze niets, als er niet iets was waar hij Horn Attack op kon uitvoeren. Gewoon in de lucht prikken zag er een beetje vreemd uit.
Ceder wist uit haar hoofd welke aanvallen haar Tauros uit zichzelf kon leren en op welk level hij die kon leren. Er zat echter geen enkele aanval bij waarbij iets gemaakt werd. Ze moest dus maar een kijkje gaan nemen in de lijst met TM's die een Tauros kon leren. Ze haalde haar pokédex tevoorschijn en scrollde door de lijst. Toxic, Hidden Power, Sunny Day, Ice Beam, Surf... Surf? Een Tauros kan Surf leren? Gaaf, maar niet wat ik nu zoek. Hm... Ze keek nog even verder, tot haar blik bleef hangen op Rock Tomb. Dat kon wel wat zijn. Ze pakte haar pokégear. Ze wist niet hoe moeilijk die aanval was om te leren, maar daar was een makkelijke oplossing voor: internet. Op bulbapedia stond alles wat ze moest weten. Ze glimlachte toen ze zag dat veel steenpokémon Rock Tomb al op level vijftien leerden. Dat moest haar Tauros ook kunnen. Ze besloot hem nu nog even te laten werken aan zijn Scary Face, dan zou ze morgen deze aanval voorstellen.

Squirtle
Een beweging in zijn ooghoek trok Squirtle's aandacht. De Tauros liet de struik voor wat hij was en keek naar de vrouw en haar Jolteon. De vrouw had zwarte haren, en hoewel de afstand nog vrij groot was, zag hij ook al dat haar ogen een roodachtige kleur hadden en niet al te vriendelijk keken. De elektrische pokémon naast haar zag er krachtig uit. Squirtle vernauwde zijn ogen. Iets aan hen zinde hem niet. Ze waren niet te vertrouwen, dat wist hij zeker. Alaska zag het tweetal ook en staakte haar gewaterpistool. Squirtle wierp een korte blik op Ceder, maar die zat met haar rug naar de vrouw toe, haar aandacht gericht op haar pokégear.
Opeens liet de Jolteon een donderstraal los. De elektriciteit maakte een knisperend geluid terwijl het door de afstand razensnel overbrugde. Squirtle sprong onmiddellijk tussen Ceder en de bliksem in.

Ceder
Ceder sprong in één beweging op en draaide zich om. "Squirtle!" riep ze geschrokken. De grote Tauros leek op het eerste gezicht niet veel te mankeren, maar dat zei niet alles. Squirtle liet meestal vrij weinig merken. Ceder keek over langs de Tauros naar de Jolteon die de aanval had afgevuurd en de vrouw die daarnaast stond. Waarschijnlijk was de donderstraal een eigen leven gaan leiden en was hij per ongeluk hun kant op geschoten. Ceder merkte dat haar handen een beetje trilden van schrik, en legde een hand op Suirtle's manen. "Gaat het?" vroeg ze. "Tau," bromde Squirtle. Ceder keek naar de vrouw, verwachtend dat die op zijn minst haar verontschuldigingen aan zou bieden, al had ze ergens in haar hoofd het idee dat het misschien geen ongelukje was geweest.

Ceder
"Ohh, sorry het spijt me! Ik had je hélémaal niet gezien", zei de vrouw. Het was natuurlijk overduidelijk dat daar geen woord van gemeend was. Nog geen letter, zelfs, waarschijnlijk. Ze keek naar de vrouw en haar Jolteon en probeerde te bedenken wat ze zou doen als die pokémon nog een keer aan zou vallen. Squirtle liet dan wel niets merken, Ceder wist dat die donderstraal hem behoorlijk wat schade gedaan moest hebben. Was het Thundershock of Thunder geweest, wat de Jolteon had afgevuurd? Het maakte natuurlijk nogal een verschil. Thundershock was een level vijftien aanval, terwijl Thunder pas op een heel hoog level geleerd kon worden. Ze wist niet goed wat ze nu moest doen. "Waarom deed je dat?" vroeg ze. Zou Squirtle sterk genoeg zijn om haar snel weg te dragen als die vrouw iets zou proberen?
Dit was niet precies wat ze zich bij haar reis had voorgesteld. Mooie plaatsen zien, leuke mensen ontmoeten, dat was een beetje haar beeld geweest. Ja, en veel, heel veel trainen, natuurlijk. Ze had zichzelf nooit voorgehouden dat het een luilekkerlandreisje zou zijn. Maar dat ze mensen als dit tegen zou komen, had ze niet echt verwacht. Die donder had haar wel kunnen vermoorden! Mensen waren een stuk minder bestand tegen elektriciteit dan pokémon.

Alaska
Alaska keek met vernauwde ogen naar de Jolteon. Wat voor valse pokémon was dat? Zou ze hem aanvallen? Hij hen aangevallen, ze had het recht om terug te vechten. Maar of het verstandig was... Hij leek behoorlijk sterk, en hij had ook nog eens een voordelig type. Niet dat Alaska bang was, hoor. Nee, bang zijn was niet haar stijl. Maar ze besefte wel dat ze weinig nut zou hebben als ze na één aanval al uitgeschakeld zou zijn. Misschien was het in deze situatie verstandiger een gevecht te vermijden...

Ceder
Het antwoord van de vrouw kwam al in diezelfde poeslieve stem als haar eerdere woorden, iets waardoor die woorden niet zo betrouwbaar klonken. Ze keek even naar Squirtle, die zijn blik op de vrouw en haar Jolteon gefixeerd hield. Hij was niet blij. Ceder keek ook weer naar het vreemde tweetal. Tja, wat nu? Wat kon ze verder nog zeggen? Ze had niet bepaald zin in een pokémongevecht met zo iemand, dus dat wilde ze niet uitlokken. Wat zou er gebeuren als ze gewoon wegliep?
Die Jolteon kon heel lief kijken, dat moest Ceder hem wel nageven. Ze glimlachte even toen hij een onschuldig gezicht opzette, ook al wist ze dat hij helemaal niet zo onschuldig was.

Alaska
De Jolteon keek haar aan en Alaska vond zijn blik niet echt vriendelijk. "En kleine Squirtle, waar zit jij dan nu aan te denken? Om mij te verslaan in een gevecht?" Alaska snoof. "Waar heb ik een gevecht voor nodig? Ik weet zo ook al wel dat ik beter ben dan jij", zei ze. Geen slimme opmerking, daar was ze zich zelf ook wel van bewust, maar ze was niet van plan om aardig te gaan doen naar dat elektrische stekelvarken. Hij was misschien sterk en vast ook wel sterker dan zij, maar in haar ogen was hij waardeloos, al was het maar als persoon. Sterk zijn was ook niet alles.

Aisha
Er kwam geen woord uit het meisje, wat zou ze nu denken? Aisha keek haar met een doordringende blik aan in de hoop om haar gedachten te kunnen door spitten, de Squirtle die gefixeerd Aisha's en Jolteon's kant op keek wat zou hij van deze situatie denken? Aisha keek weer naar het meisje en zij zette ene klein glimlachje op, waarom zou ze dat nou doen, maar al snel werd dat duidelijk: het was Jolteon die haar lieve gezichtje opzette. "waarom zeg je nu niks meer? Ben je opeens je tong verloren?" vroeg Aisha aan het meisje, het klonk ietsje neutraler maar nog steeds verdacht 'zoet'.

Jolteon
Het antwoord op haar vraag aan de Squirtle was een gesnoof en "Waar heb ik een gevecht voor nodig? Ik weet zo ook al wel dat ik beter ben dan jij" de gele Pokemon haalde een wenkbrauw op, zo die durfde wel, "Oh, en hoe weet jij dat dan? Zullen we het zien met een gevecht dan?" de vonken begonnen te spatten van haar lichaam, en ze stuurde een kleine donderstraal richting de Squirtle, al liet Jolteon die vlak voor de blauwe Pokemon landden. De gele Pokemon keek haar baasje aan met haar lieve blik, zou Aisha haar laten vechten met die schildpad? Vast wel, dat liet ze wel vaker toe.

Aisha
De zwart harige bekeek de twee Pokemon aan, het leek dat de twee in een gesprek waren. Jolteon die naar voren was gelopen leek haarzelf op te laden met elektriciteit, waarschijnlijk om de Squirtle aan te gaan vallen, er verscheen een donderstraal die vlak bij de blauwe Pokemon landde. Daarna keek Jolteon haar aan met een blik of ze verder mocht gaan met haar 'spel'. Aisha schudde haar hoofd "nog niet Jolteon, eerst kijken wat hun te zeggen hebben" de gele Pokemon keek even verdrietig en daarna weer neutraal.

Ooc. Late, sorry :c

Ceder
"Waarom zeg je nu niks meer? Ben je opeens je tong verloren?" vroeg de trainster van de Jolteon. Ceder keek haar even aan en gaf geen antwoord. Haar eerste schrik was inmiddels wel een beetje verdwenen en ze begon haar zelfvertrouwen een beetje terug te krijgen. Die vrouw was nogal raar, maar ze zou niet écht iets doen, toch? Dat kon hier sowieso niet. Het was op klaarlichte dag, er waren nog meer mensen in de buurt van de stad. Als die vrouw iets uit mocht halen, dan kon Ceder gewoon heel hard gaan gillen en dan werd dat wel door iemand gehoord. Dat moest die vrouw ook weten. En daarom zou ze haar Jolteon niet aan laten vallen, daar was Ceder van overtuigd.
"Nog niet Jolteon, eerst kijken wat hun te zeggen hebben", hoorde ze de vrouw tegen haar pokémon zeggen. Wat zij te zeggen hebben, dacht ze, maar ze zei het niet hardop. "Hoe heten jullie?" vroeg ze. Ze vroeg zich eigenlijk vooral af hoe de Jolteon zou heten. Aan de hand van de naam van een pokémon kon je veel te weten komen over een trainer. Wat voor namen zou deze vrouw verzinnen?

Alaska
"Oh, en hoe weet jij dat dan? Zullen we het zien met een gevecht dan?" De Jolteon schoot wat vonken af, maar die waren enkel bedoeld als dreigement, niet als echte waarschuwing. Alaska was niet onder de indruk. Misschien zou ze het moeten zijn, misschien was het een stuk beter als ze dat wel was, maar ze was het niet. Er verscheen alleen maar een spottend lachje op haar gezicht toen de Jolteon smekend naar zijn trainster keek. "Nog niet Jolteon, eerst kijken wat hun te zeggen hebben" "Wat zij te zeggen hebben", verbeterde Alaska haar met een spottende grijns op haar gezicht, waarme ze onbewust Ceders gedachten uitsprak. Squirtle keek even naar haar met zijn ondoorgrondelijke blik. Vond hij haar uitspraak leuk of vervelend? Het was onmogelijk te zeggen bij die Tauros.