Ceder
Trots speldde Ceder het lintje op haar mouw, bij haar schouder. Ze zou het vanavond wel in het doosje doen waar ze al haar lintjes in zou verzamelen, maar ze vond dat ze wel eventjes mocht pronken. Alaska stond breed te grijnzen, die was het daar overduidelijk mee eens. Nu heb ik mezelf 'iets op de mouw gespeld', dacht ze en ze grinnikte even om het flauwe grapje. Ze verwachtte niet dat iemand die ze tegenkwam de grap ervan zou inzien, maar mocht er iemand zijn die bij de aanblik van Ceder zou beginnen te lachen en zou zeggen: 'haha, iemand heeft jouw blijkbaar iets op de mouw gespeld!', dan zou Ceder ook lachen en het zou het begin zijn van een prachtige vriendschap.
"Goed, dat was dan dat en dat was prachtig," zei Ceder, "maar wij coördinatoren mogen niet stilzitten. Als we deze overwinning willen herhalen, zullen we nu verder moeten gaan met trainen. Maar eerst iets eten."
Ze keek naar Squirtle en Alaska en toen begon er opeens een alarmbelletje te rinkelen. Ze vergat iets. Of nee, iemand. Om precies te zijn: haar derde pokémon. Oeps. Ze pakte de pokéball van de Zubat die ze kortgeleden gevangen had en liet haar verschijnen. "Voor we gaan eten moet er nog iets belangrijks gebeuren: je moet een naam krijgen", zei ze tegen de vleermuispokémon. Die zei niets, maar zag er verwachtingsvol uit. Ceder dacht na. Hoe moest ze de pokémon noemen? Ze had al wel nagedacht, maar ze was nog niet zeker. Ze grijnsde. Oh, wat vond ze dit leuk, namen verzinnen. Ze zou wel honderd pokémon willen vangen, al was het maar om hen allemaal een naam te kunnen geven. Ze keek naar de Zubat. En opeens moest ze denken aan de verjaardagskalender die op haar kamer in het huis in Fuchsia City hing. Iedere maand had een prachtige tekening van een pokémon. Januari was een Tauros en februari... een Zubat. Ceder moest nu aan die maand van de kalender denken en aan die mooie tekening van een Zubat. Dat was ook een vrouwelijke Zubat geweest, net als die die ze in Mount Moon had gevangen en die nu voor haar fladderde. "Februari..." zei ze. Ze proefde de naam en keek naar de Zubat om te zien of de naam en het beeld van de pokémon mooi bij elkaar pasten. "Februari", zei ze toen met een knikje. "Vind je dat een mooie naam?" "Zu", piepte de Zubat opgewekt. Ceder glimlachte breed. "Goed dan. Squirtle, Alaska, Februari, laten we een fijn plekje zoeken om te eten."

Februari
Februari fladderde achter de andere leden van het groepje aan. Het voelde als een droom. Haar hele leven had ze in Mount Moon gewoond. Soms waren Zubat en Golbat uit haar groep plots verdwenen, meegegaan met trainers en coördinatoren. En nu gebeurde dat met haar ook! Ceder leek erg vriendelijk. Met de twee andere pokémon had ze nog niet veel contact gehad. Februari, ze vond het mooi klinken en ze was blij met de naam. "Alaska?" vroeg ze aan de waterpokémon, die er iets minder intimiderend uitzag dan die grote pokémon, die Squirtle heette, maar van wie ze wist dat hij geen Squirtle was, want dat was Alaska al, maar van wie ze niet wist wat voor pokémon hij dan eigenlijk wel was. "Hm?" bromde Alaska. "Nog gefeliciteerd met je overwinning bij de... contest", zei Februari. De Squirtle snoof. "Jij weet niet eens wat een contest is, ik hoef jouw felicitaties niet." Februari zweeg. Ze begreep niet precies wat ze verkeerd had gedaan.

Ze waren op een vreemde plaats, vol vreemde, door mensen gebouwde woonplaatsen, die gemaakt leken te zijn van rots, maar veel rechter waren, onnatuurlijk. Februari begreep de omgeving niet en daarom besteedde ze er maar niet te veel aandacht aan en ze probeerde ook de straatgeluiden buiten te sluiten. Ze bleef dicht achter haar nieuwe teamgenoten vliegen en hield haar oren naar voren gericht, zodat haar sonar haar alleen liet 'zien' wat er voor haar was.

Ceder
Ze hielden stil in een parkje. Het was prima weer, zonnig, niet al te koud en geen regen. Ceder, Squirtle en Alaska gingen in het gras zitten - dat gelukkig droog was - en Februari ging aan een tak van een struik hangen. Ceder haalde het eten uit haar grote rugzak. Ze legde wat simpel pokémonvoer en gedroogde Oran Berries op drie plastic bordjes en zette die voor haar pokémon neer. Voor zichzelf had ze een voorverpakte sandwich van de supermarkt. Ei en tomaat. "Eet smakelijk!" zei ze vrolijk en ze glimlachte terwijl ze naar Februari keek. Het zou vast leuk worden met deze nieuwe teamgenoot erbij.