|
| Auteur | Bericht |
---|
Destiny Kashimuro
Profiel Leeftijd : 33 Aantal berichten : 189 Poképoints : 100 Reputatie : 21 PokégearPokéGearGeslacht: VrouwLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Well hello there. wo jul 10, 2013 9:42 am | |
| Saffron City. In tegenstelling tot vele steden in Kanto een echte stad. Veel grijs, weinig groen en genoeg dieven in donkere steegjes om te zeggen dat de stad wellicht tegen een stijging van criminaliteit aankeek. Destiny was er trots op, want het was deels haar werk. Niet van haar persoonlijk, maar van de Grunts die ze naar Saffron had gestuurd. Ja, ze deden het goed. Pokémon stelen van zwakke, niets vermoedende trainers, mensen beroven van hun geld en waardigheid. Ja, het ging de goede kant op met Team Rocket, maar nog altijd wilde Destiny meer. Team Rocket moest beter worden, groter, gevreesder! Hoe ze dat wilde gaan bereiken was echter nog niet helemaal duidelijk, maar gelukkig was Night er ook nog. De man, haar baas, had altijd wel een plan klaarliggen en het zou dan ook slechts een kwestie van tijd zijn of Kanto was in hun macht. Destiny kon niet wachten! Ze stond bijna letterlijk te popelen om de macht hier in dit zielige land over te nemen en de regels aan te passen zodat ze haar Draakpokémon uit Hoenn hierheen kon halen. Dan zou ze zeker weten niet meer te stoppen zijn! HA! Dan zou ze zelfs nog sterker zijn dan Night! Misschien, misschien. Voor nu was de man sterker dan haar en ze had respect voor hem (en misschien zelfs wel meer, maar dat zou ze nooit toegeven).
Het was rond het middaguur toen Destiny door de straten van Saffron City liep. Ze was hier naartoe gekomen om een aantal van haar Grunts op te zoeken en toch ook een beetje om de mensen in de buurt te scannen. Het was belangrijk om een oogje in het zeil te houden op de mensen waar je de macht over wilde grijpen. Één verkeerde inschatting, één vergeten detail, en alles kon mislopen. Dat risico konden ze niet lopen. 'Nou Dratini, het ziet er naar uit dat er niet veel is veranderd hier,' reageerde de vrouw tegen haar Dratini, welke om haar nek gekruld lag. 'Tini,' reageerde de kleine, blauwe Pokémon en ze keek om haar heen. Nee, niet veel veranderd. Hier en daar misschien een nieuwe winkel, maar de mensen waren nog altijd hetzelfde. Mooi. Plots bleef de vrouw staan, starend naar rechts. Ze was aanbeland aan het einde van een winkel, aan het einde van een pand, en het volgende pand stond pas enkele meters verderop. Tussen de twee panden was een steeg te zien, donker, duister. Destiny haar ogen speurden door de steeg en vonden toen schuin boven haar hoofd een bordje met daarop de tekst "Metal Alley".
Aha, dus dit was de beroemde steeg van Saffron. ze had hem eindelijk gevonden. Met een brede grijns van oor tot oor stapte Destiny de steeg binnen. Ze had vele geruchten gehoord over deze steeg, over de Pokémon die er leefden en het tuig dat er altijd rond hing. Nu, echter, was de steeg leeg. Geen mens of Pokémon te zien. De vrouw was ietwat teleurgesteld, maar het ontbreken van levende wezens in de steeg, veranderde niks aan het aura van Metal Alley. Het had nog altijd iets onguurs over zich, iets wat ervoor zorgde dat Destiny zich toch wel op haar gemak voelde hier. 'Hallo?' reageerde Destiny met strenge stem toen ze even verderop een geluid hoorde. 'Is hier iemand?' Als er al iemand hier was, dan hoopte ze voor diegene dat het een Grunt was die wat goeds te melden had, anders was diegene binnen nu en een paar seconden zijn Pokémon en/of geld kwijt.
OOC: Nate (Alexis) eerst laten posten aub :3 |
| | | Nate Johnson
Profiel Leeftijd : 28 Aantal berichten : 98 Poképoints : 10 Reputatie : 11 PokégearPokéGearGeslacht: ManLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. do jul 11, 2013 9:26 pm | |
| Twijfelend keek Nate naar zijn Pokémon, naar Pidgeot en Growlithe. De Pokémon leken veel last te hebben van de hitte. Raichu daarentegen gedroeg zich alsof ze dagelijks 35 graden meemaakte. Stoer stond ze daar, met haar armen over elkaar en haar staart langs zich heen geslagen. De staart, waarvan de punt eindigde in de vorm van een bliksemschicht, was elektrisch geladen. Nate kon zien dat ze het binnen zitten zat was, dat ze op avontuur wilde en anderen wilde uitdagen, zoals ze wel vaker deed. Haar ruwe verleden had nogal een ruwe kant bij haar losgemaakt. Nooit was Raichu vriendelijk voor andere Pokémon. Altijd moest ze de agressieveling uithangen, moest ze laten zien dat zij zoveel beter was dan hun. Eigenlijk had ze dat kantje een beetje van Nate. Nates vriendelijkheid en socialiteit had ook het graadje nul behaald, zeker na de ervaring met de vrouw in het Rainbow Park van Celadon City. Ja, die had hem niet vriendelijk gevonden. Wel, Nate was ook niet overdonderd van haar, dus dat kwam goed uit. 'Kom mee,' zei Nate, met een hoofdknik naar Raichu. Raichu knikte. Nate keek twijfelend naar de andere Pokémon. 'Gaan jullie maar buiten wat in de tuin rusten,' zei hij zacht, waarna hij de deur die naar de tuin leidde opendeed en zijn Pokémon daar vrij liet. Growlithe en Pidgeot waren wel eens vaker alleen thuisgebleven, dus dat vertrouwde hij wel. Hij besloot om de deur gewoon open te houden. Mocht er een inbreker komen, zouden de twee Pokémon die toch wel aanpakken. Dat had hij ze wel tijdig aangeleerd. Hij liep samen met Raichu naar buiten en voelde hoe de hete zon op hem brandde. Raichu leek er geen last van te hebben. De Pokémon liep vastberaden vooruit, alsof ze aan wilde tonen dat zij diegene was die hier de leider was. Dit nam Nate algauw van haar over. Hij liet aan zijn houding zien dat er niet met hem te spotten viel. Hij had zijn handen nonchalant in zijn broekzakken gestoken en zijn lokken had hij met een simpele hoofdknik opzij geslagen, zodat ze niet voor zijn ogen vielen. Zijn lichtgrijze ogen keken kalm rond zich heen. Hij genoot van het gevoel, het gevoel dat hij de macht had, dat hij de sterkste was. En Raichu vond dat ook wel leuk. Hij wist zijn doel al. Hij zou de steegjes van Celadon City eens een bezoekje brengen.
Nate had, dankzij zijn eerdere bezoekje aan Saffron City toen hij jong was, al een beetje de steegjes kunnen ontdekken van Saffron City. Maar er was één steegje waar hij veel over gehoord had en die hij dan ook graag wilde bezoeken: Metal Alley. Het leek hem echt wel cool om daarnaartoe te gaan. Kon hij eens zien of er domme mensen waren daar die toevallig in gevaar waren. Zo kon hij laten zien dat hij diegene was met de sterkste Pokémon en de juiste attitude. Zelfs al zou het een vrouw in nood zijn, hij zou nog helpen. Hij hield eigenlijk niet zo van vrouwen, vond dat er meer negatieve aspecten aan ze waren dan positieve, maar ach.. Hij moest toch iemand laten zien wie de leider was? Oké, misschien was hij arrogant en asociaal te noemen, maar dat kon hem niks schelen. Hij was dan ook niet de persoon met wie je gezellig op thee-klets kon gaan. Hij schudde zijn hoofd, probeerde de gedachten weg te schudden en merkte op dat hij Metal Alley naderde. Hij zag dat de elektrische golven van Raichu steeds erger werden en vroeg zich af waar de Pokémon op gericht was. Het antwoord volgde al snel toen hij een stem hoorde. Hij keek opzij naar Raichu, die zich vijandig op haar vier poten liet vallen, haar staart in de lucht stak en met een rauwe 'Raichu!' van zich liet horen. Nate maande, in tegenstelling tot wat veel andere trainers zouden doen, zijn Pokémon niet tot kalmte. Hij was ook curieus wie zich naast hem ook in de Metal Alley waagde en wilde dat diegene spijt kreeg van zijn of haar beslissing en weg zou lopen, mede bij het zien van de kwade Raichu. Nate liep een stukje vooruit. Hij kon vaag een persoon zien. Naarmate hij dichterbij kwam, zag hij dat het een vrouw was, misschien net iets jonger dan hem. Toen Raichu de Dratini in haar nek opmerkte, vuurde hij een Thunderschock af tot vlak voor de vrouw, niet eens raak. Nate besefte dat het meer was om haar af te schrikken dan iets anders. Hij keek haar aan. 'Wel wel,' zei hij zacht. 'Een jong vrouwtje dat verdwaald is.' Zijn gezicht vertrok geen spier toen hij dat zei, er kon geen glimlachje vanaf. Waarom zou hij? Hij had meer verwacht een bange jongen tegen te komen dan echt een vrouw. Dit was geen plek voor vrouwen. Die waren hier veel te kwetsbaar. En dan gingen ze zich aanstellen. En Nate had echt geen zin in een sentimentele vrouw. En aan zijn Raichu te zien, had die daar al helemaal geen zin in. 'Is je vraag beantwoord of hier iemand is?' vroeg Nate sarcastisch. 'Wat doet een jong vrouwtje zoals jij hier zo alleen in dit steegje?' vroeg hij kil. Hij leunde tegen één van de containers die daar stonden aan en liet kalm zijn blik ongegeneerd over haar glijden. Het was niet dat hij haar echt interesseerde, maar hij observeerde de persoon voor hem gewoon. Hij richtte zijn kille blik op haar gezicht en wachtte af op een antwoord. OOC: Nates karakterkaart is nog lief omschreven.. Hij is echt een zak XD Hele mooie post, Nate! Maar let er wel even op dat je in Saffron City bent en niet in Celadon City, zoals je in je post schrijft
Laatst aangepast door Nate Johnson op ma jul 15, 2013 1:12 pm; in totaal 1 keer bewerkt |
| | | Destiny Kashimuro
Profiel Leeftijd : 33 Aantal berichten : 189 Poképoints : 100 Reputatie : 21 PokégearPokéGearGeslacht: VrouwLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. vr jul 12, 2013 12:12 pm | |
| Destiny kreeg al gauw antwoord op haar vraag; er was inderdaad iemand in de steeg, maar het antwoord dat ze eerst kreeg was van een Pokémon, een Raichu welteverstaan. Destiny draaide zich naar de Pokémon in de verte om en zag ook een gedaante naderen. Een valse grijns gleed over haar lippen bij het zien van dit schouwspel, het was wel duidelijk voor haar dat het hier niet ging om een bang iemand. De Thnundershock die er op haar werd afgevuurd kwam echter onverwacht en deed woede bij haar oplaaien. Wat was dit voor iets? Daagde hij haar nu uit? Nog voor ze echter kon reageren, was de gedaante dichtbij genoeg gekomen zodat ze hem kon zien, en horen. Hij sprak snerend, zwaar neerbuigend tegen haar, alsof ze een demsil in destress was. Destiny gromde, als ze een Vuurpokémon was geweest had ze nu grote vlammen uitgespuwd van woede. Wat was dit voor minachting? Disrespectvol, dat was deze jongen, dit onderkruipsel! Hij was duidelijk geen lid van Team Rocket, want anders had hij haar wel herkend en zij hem. Hoewel ze het liefst naar hem toen zou rennen en zijn hoofd eraf zou rukken, hield ze zichzelf in bedwang. Mensen als hij waren er juist op uit om dat soort reacties uit te lokken. Ze wist dat, want zij was net zo. Zwakte, dat was het, wanneer mensen zich lieten leiden door hun woede en zich zo gemakkelijk op de kast lieten jagen. Zij was niet zwak, integendeel. Ze was een (oud) lid van de Elite Four van Hoenn, Commander van Team Rocket. Ze had jaren geleden al bewezen dat ze niet zwak was en dat zou ze ook nu doen tegenover deze omhooggevallen knul. Ze zou hem eens wat manieren bijbrengen.
Destiny keek de jongen uitdagend aan en sprak toen met een dreigende toon tot hem. 'Wie zegt dat ik verdwaald ben? Jongetje?' Dat laatste voegde ze er denigrerend aan toe. Als hij haar als "vrouwtje" aan ging spreken kon hij het terug krijgen. Dratini keek uitdagend en boos naar de Raichu die even daarvoor hen had geprobeerd te raken met een aanval. Ze deed echter niks, want ze wist dat, als het op een gevecht uit zou draaien. Dragonair toch degene was die mocht vechten. Zijzelf was nog niet sterk genoeg om een gevecht tegen deze flinke Raichu te winnen. Alhoewel, misschien ook wel. Die Elektrische muis mocht dan wel zo stoer doen, dat was vaak de buitenkant. Misschien was hij, of zij, vanbinnen wel heel klein en zielig. Destiny deed ondertussen een bedreigende stap dichter naar de jongeman toe. 'Daarbij, volgens mij gaat het jou helemaal niks aan wat ik in deze steeg doe. of wel?' Ze keek hem doordringend aan. Hij was zeker geen lid van Team Rocket, dan had ze hem zeker wel herkend. Ze had nu dus twee opties; 1) hem verslaan en die Raichu stelen, die er redelijk sterk uit zag of 2) hem vragen of hij lid wilde worden van Team Rocket. Als hij ervoor koos lid te worden, moest hij echter wel wat manieren krijgen en leren wat respect betekende, want anders zou Destiny hem zeker (letterlijk) een kopje kleiner maken.
OOC: Omg Nate is echt het type mens dat ik het liefste neerschiet zodra ik ze tegenkom XD |
| | | Nate Johnson
Profiel Leeftijd : 28 Aantal berichten : 98 Poképoints : 10 Reputatie : 11 PokégearPokéGearGeslacht: ManLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. za jul 13, 2013 1:01 pm | |
| Lichtelijk geamuseerd rees Nate zijn wenkbrauwen. Het was bijna leuk om te zien hoe een jonge vrouw haar geduld al verloor bij zijn woorden. Toegegeven, hij was vreselijk goed in het irriteren van mensen, maar het was altijd leuk om te zien om ze uit hun evenwicht te brengen, hun te verwarren. Hij zag er nou ook niet bepaald lief en sociaal uit, eerder een beetje zorgeloos, kalm en emotieloos. Het maakte hem niet uit of hij eerder vijanden dan vrienden maakte. Toch werd hij ergens wel geïntrigeerd door de vrouw. Ze zag er niet uit als het alledaagse meisje. Ze zag er vrouwelijk uit, maar niet té vrouwelijk. Ze zag er niet zo snoezig uit als die ene in het Rainbow Park van Celadon City. Haar reactie liet hem echter wel amuseren. Ook de Raichu zag er lichtelijk geamuseerd uit omdat de Dratini uitdagend naar hem keek. Dat was precies de reactie die ze had willen uitlokken. Ze kon wel op tegen zo'n kleine, zwakke Pokémon. Nate voelde ergens ook een soort dreiging van de vrouw. Het was niet iemand die je in een steegje gelijk deze moest tegenkomen, zo'n vrouw zeg maar. Het was eentje die wist wat ze deed, misschien was dat wat Nate integreerde, dat ze gewoon niet een simpel meisje was die hij hier zomaar even tegenkwam. 'Misschien niet,' zei hij lichtelijk geamuseerd op de vraag of het hem wat aanging wat zij hier deed. 'Maar misschien was ik gewoon lichtelijk nieuwsgierig,' zei hij gespeeld vrolijk, waarna hij deze houding algauw verving door zijn armen over elkaar heen te slaan en zijn mond naar één streep te vertrekken. Kalm liep hij dichterbij, zich niet laten intimiderend door de vrouw en de Dratini. Hij moest bijna proesten van het lachen bij het idee dat zo'n klein ding hem zou kunnen intimideren, zelfs zijn Growlithe zou dat ding nog een kopje kleiner kunnen maken.
Expres om de Dratini nog wat meer te irriteren, liet Raichu vonken van haar wangen schieten. Deze dwarrelden naar beneden en spatten kapot op de grond. Ze herhaalde deze handeling nog een keer en keek daarna naar de trainster. Ze was niet bang voor de trainster, in tegendeel. 'Ik ben eigenlijk nog lichtelijk verbaasd dat ik hier iemand tegenkom die zoveel..' Hij dacht na over zijn woorden, maar besloot niks van zijn geïntegreerde gevoelens aan haar toe te geven. '.. pit heeft. Dat had ik niet verwacht, vooral niet door die Dratini om je nek.' Hij kon het niet laten om zijn stem op het laatste wat meer minachtend te laten klinken. Komaan, de Pokémon zag er gewoon klein en zwak uit, hij kon er niks aan doen. Hij bleef op een klein afstandje voor haar staan en liet zijn lichtgrijze ogen over haar gezicht glijden. Ze was niet lelijk in elk geval, ook dat moest hij toegeven. Hij gaf het echter alleen in gedachten toe, want complimenten maken ging hem te ver, zeker als het om het vrouwelijk geslacht ging. Die kregen van hem niet vaak of nooit complimenten te horen, was hij bang. Hij was niet het lieftallige type dat later een vriendin zou krijgen en goed voor haar zou kunnen zorgen, vroeg of laat zou ze zich toch beseffen dat hij niet barmhartig was en waarschijnlijk bij hem weggaan. Tja, hij kon er ook niks aan doen dat zijn karakter zo was, hij had er niet voor gekozen, evenals voor zijn barslechte opvoeding. Maar goed, hij ging niet sentimenteel doen, hij ging fun hebben. En als het aan hem lag, begon dat al goed door deze vrouw zich flink aan hem te laten irriteren. Hij geloofde er niet in dat er voor hem vriendschap zou zijn, zou kunnen ontstaan. Hij geloofde sowieso al niet in al die sentimentaliteit waar sommige mensen zich veel te snel door lieten integreren. Hij richtte zijn blik op de vrouw, wachtte af wat ze zou zeggen. OOC: Zo lang je mij niet wilt neerschieten als je me ziet is het goed OOC + Edit: Ik heb de vorige opmerking bij mijn post gezien - ja, dat merk ik nu pas XD - en heb mijn post aangepast! |
| | | Destiny Kashimuro
Profiel Leeftijd : 33 Aantal berichten : 189 Poképoints : 100 Reputatie : 21 PokégearPokéGearGeslacht: VrouwLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. vr aug 09, 2013 1:32 pm | |
| Destiny moest toegeven dat de jongeman tegenover haar erg op haar zenuwen werkte, maar er ontwikkelde zich ook ergens een idee in haar hoofd. Een idee dat haar zowel tegen de borst stuitte, als positief stemde. Deze jongen zou perfect zijn voor in Team Rocket. Hij had dezelfde air over zich als zij en leek er van te genieten mensen te irriteren en uit te dagen. Hij zou perfect zijn, dat wist ze zeker, maar ze wist niet of ze hem uit zou kunnen staan als hij lid werd van haar team. Aan de andere kant, hij zou een Grunt zijn, en zij een Commander, wat betekende dat hij zou moeten gehoorzamen aan haar, en dat idee deed haar even genoeglijk grijnzen. Ja, dat zag ze wel zitten, dan kon ze deze kwal meteen de grond in drukken, maar nu nog niet. Eerst moest ze het nog aan het voorstellen, ook al was ze er nog niet helemaal uit of ze het nou wel of niet moest doen. Twijfels over en weer van binnen, maar emotieloos van buiten. Ondertussen ging de jongen verder, verklarend dat hij niet had verwacht hier iemand tegen te komen met zoveel pit. Dit vatte Destiny toch wel op als een compliment, ware het niet dat er nog een opmerking achteraan kwam over haar Dratini. Ze snoof even en Dratini keek de jongen beledigd aan. Het was wel duidelijk dat de jongen haar Dratini zwaar onderschatte en de ware kracht van Draakpokémon dus ook nog niet kende. Ach. dat gaf niet. Op een dag zou ze het hem laten voelen, maar nu niet. Nog niet.
'Never judge a book on its cover,' sprak Destiny naar de jongen, doelend op zijn opmerking over Dratini en het feit dat hij niet had verwacht dat ze zoveel pit had. Ha, hij moest eens weten hoeveel pit ze had. 'Ik moet zeggen dat ik ook niet had verwacht dat ik iemand tegen zou komen met genoeg lef om een Commander van Team Rocket uit te dagen.' Ze keek de jongen doordringend aan. 'Je zou het goed doen binnen onze organisatie.' Het kwam niet vaak voor dat Destiny mensen aanbood lid te worden van Team Rocket. Meestal kwamen de mensen zichzelf aanmelden, of werden ze door scouts aangeleverd, maar nu was het eens de beurt aan Destiny om iemand bij het team te betrekken. Deze jongen had talent, dat wist ze, maar ze ging het niet toegeven, nog niet. Op dit moment was een streling van zijn ego wel het laatste wat die jongen nodig was, aangezien zijn ego nu al groot genoeg was. |
| | | Nate Johnson
Profiel Leeftijd : 28 Aantal berichten : 98 Poképoints : 10 Reputatie : 11 PokégearPokéGearGeslacht: ManLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. zo aug 11, 2013 2:49 pm | |
| Nate haalde zijn wenkbrauw op bij de vrouw haar opmerking. Hij keek even naar de Dratini. Was het nu de bedoeling dat hij zich moest verontschuldigen en zijn opmerking terug moest trekken? Want dat was hij echt niet van plan. Als die Dratini echt zo goed was als de vrouw het liet blijken, wilde hij dat met zijn eigen ogen zien. Dan zou hij zijn goedkeuring of zijn afkeuring wel laten blijken en konden ze weer verder praten, maar zo zou hij echt niet gaan toegeven dat ze gelijk had. Nate was gewoon niet iemand van de complimenterende opmerkingen. Bij hem moesten zowel Pokémon als mensen hun waarde bewijzen. Als ze dat niet deden, waren ze zwak in zijn ogen. En als ze het tegen hem opnamen, konden ze maar beter verdomd goed zijn. Het was niet dat hij gehoorzaam moest zijn naar hun toe, nee, zij moesten gehoorzaam zijn naar hem toe. En op dat punt had hij vooral over zijn eigen Pokémon, zoals zijn Growlithe. Deze durfde wel eens niet te luisteren en dan werd deze gestraft. Niet op een ziekelijke manier, maar gewoon op de manier zoals een normale trainer dit doet. Bovendien werd de ziekelijke straf wel uitgevoerd door Raichu, maar daar had Nate verder niks over te zeggen, want de Pokémon kon soms wel eens uitdagend doen tegenover Raichu waardoor Nate de reactie van de Raichu dan ook wel begreep. Hij draaide zijn hoofd naar de vrouw toen deze over Team Rocket begon. Hij haalde zijn wenkbrauw op en liet zijn blik ongegeneerd van top tot teen over haar heen glijden. Was zij de Commander van de organisatie Team Rocket? Die organisatie die Pokémon stal? Met hun belachelijke Pokémon die bovendien ook nog allemaal op elkaar leken en die vaak op het nieuws waren tot de dag van vandaag?
Nate sloeg zijn armen over elkaar heen toen de vrouw uitgepraat leek te zijn en keek haar arrogant aan. ‘Ik zou het zelfs beter doen dan al die anderen van jouw Grunts,’ sprak hij hooghartig. ‘Ik denk dat er ook wel eens wat variatie in jullie Pokémon mag komen dan alleen Raticates en Golbats,’ zei hij, waaruit bleek dat hij wel eens een ervaring met Team Rocket had gehad. Natuurlijk, sommigen van hun acties bleven gewoon niet onopgemerkt, Nate had alleen nooit de drang gevoeld om de mensen die bedreigd werden ook echt te beschermen. Hij liep dan niet uit angst weg, maar eerder omdat hij zijn tijd niet wilde verspillen. Hij keek de vrouw aan en grijnsde vals. ‘Bedoel je nu dat je me binnen je organisatie wilt hebben? Is dit werkelijk een uitnodiging?’ Oké, toegegeven, ze had al een beetje meer respect ontvangen van hem toen ze hem vertelde dat ze de Commander van Team Rocket was, maar hij wilde zijn eigen karakter natuurlijk niet verdoezelen daarvoor. Ze had nog zoveel te bewijzen aan hem. Aan de andere kant, als dit een uitnodiging was voor het binnentreden van haar organisatie, waarom niet? Nate zou die sukkels makkelijk een paar lesjes bij kunnen leren, niet dan? Bovendien zou een man met een Raichu, een Growlithe en een Pidgeot eens heel wat variatie opbrengen dan die saaie Grunts met hun Sandshrews, Raticates en Golbats. Hij sloeg zijn armen demonstratief over elkaar heen en keek haar kalm aan. ‘Als het een uitnodiging is,’ begon hij, ‘wil ik wel mijn eigen Pokémon houden en geen flut-Pokémon krijgen zoals al die andere Grunts. Ik heb al eens een ervaring met Team Rocket gehad en die Pokémon die zij hadden waren echt waardeloos, ik snap niet waarom je dat toestaat binnen je eigen organisatie.’ Hij probeerde de minachting in zijn stem een beetje tegen te houden, maar kon het niet helpen dat zijn toon toch nog wat afkeurend klonk.
OOC: Heb je nu al spijt van je beslissing? xD |
| | | Destiny Kashimuro
Profiel Leeftijd : 33 Aantal berichten : 189 Poképoints : 100 Reputatie : 21 PokégearPokéGearGeslacht: VrouwLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. zo aug 11, 2013 4:01 pm | |
| Rustig wachtte Destiny de reactie van de jongen af. Zou hij toehappen? Of was zijn ego zo groot, dat hij zich te goed voelde voor Team Rocket? Als dat het geval was, dan mocht hij op zijn tellen gaan letten, want wie niet met Team Rocket was, was tegen en, en was dus een vijand. Daarbij, als hij zou weigeren, kon Destiny hem niet zomaar laten gaan. het was cruciaal dat zo min mogelijk mensen de identiteit wisten van de Commanders en andere leden van de organisatie. Deze jongen zou, bij weigering van haar aanbod, uit de weg geruimd moeten worden en zelfs Destiny kon zien dat dit verspilling van talent zou zijn. Uiteraard moest de jongen eerst een denigrerende opmerking maken over haar Grunts. Destiny reageerde er niet op, maar zette zichzelf erboven. Er waren inderdaad Grunts waarvan de vrouw zich afvroeg wat die in hemelsnaam binnen de organisatie deden, maar die zaten dan gelukkig niet in haar Unit. De opmerking die erna kwam, deed haar echter haar wenkbrauw optrekken. Alleen maar Golbat en Radicate? Waar had hij het over? Voor zover Destiny wist waren er binnen haar Unit enkel Grunts met hun eigen Pokémon, maar geen Golbats en Radicates. Dat waren trouwens heel suffe Pokémon, zeker voor Team Rocket.
De jongen had uit haar woorden blijkbaar wel opgepikt dat ze hem uitnodigde om bij Team Rocket te komen. Mooizo, zo snugger was hij dus nog wel. Ze glimlachte even vals. 'Dit is inderdaad een uitnodiging ja,' bevestigde ze. 'Je zult uiteraard wel eerst moeten bewijzen dat je het aan kan en dat je sterk genoeg bent voor onze organisatie,' voegde ze er nog even aan toe en haar valse lach werd iets breder. Ze ging echter al gauw terug naar haar neutrale gezicht, emotieloos, al genoot ze nog altijd van binnen. De check om te zien of iemand wel sterk genoeg was en wel paste bij Team Rocket stelde eigenlijk maar bar weinig voor, en het was eigenlijk ook alleen maar iets wat Destiny deed binnen haar Unit. Ze wilde alleen de sterkste leden onder haar hoede, en niet minder. De jongen verklaarde spontaan dat, áls hij bij Team Rocket zou gaan, hij wel zijn eigen Pokémon wilde houden en geen flut-Pokémon wilde krijgen zoals de andere Grunts. Destiny trok wederom haar wenkbrauw op. Serieus, met welke leden was hij in aanraking gekomen? 'Ik zit me echt af te vragen wie je tegen bent gekomen, want de leden in mijn Unit, bezitten alleen maar hun eigen, sterke Pokémon. Ik denk dat je één van de andere Units van Team Rocket tegen bent gekomen, want wij werken niet met Radicate en Golbat.' Serieus, als deze jongen leden was tegen gekomen met alleen die Pokémon, dan moest ze eens een hartig woordje wisselen met Night over de andere Units, want dit kon natuurlijk niet. 'Het is dus logisch dat je jouw eigen Pokémon mag houden, mits deze echt zo sterk zijn als je zelf nu beweerd.' Ze keek hem even aan, waarbij haar blik ook over de Raichu gleed. 'So, wanna join?' vroeg ze de jongen uitdagend.
OOC: Uhm Freedje?XD De leden van TR hebben niet alleen maar Radicate, Golbat en Sandshrew? XD Dat is misschien zo in de spellen, maar hier hebben de Grunts allemaal zelf gekozen Pokémon (dit staat ook duidelijk in hun KK's enzo) Ik heb er echter maar van gemaakt dat TR verschillende Units heeft en dat jij gewoon één van hen tegen bent gekomen. |
| | | Nate Johnson
Profiel Leeftijd : 28 Aantal berichten : 98 Poképoints : 10 Reputatie : 11 PokégearPokéGearGeslacht: ManLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. do aug 15, 2013 2:05 pm | |
| Nate trok zijn wenkbrauw op. De vrouw beweerde dat de Grunts binnen haar eigen Unit hun eigen Pokémon mochten behouden. Dus er waren verschillende Units? Hij schudde zijn hoofd. Hij snapte het niet, dat hele gedoe met Team Rocket, maar het zal wel. Hij had in elk geval verteld wat hij gezien had. Het deed hem ergens wel goed om te weten dat deze vrouw duidelijk boven die andere, zwakkere Pokémon stond. Dat was voor hem een extra reden om over haar voorstel na te denken. Een valse grijns verscheen toen bleek dat hij zich tegenover haar moest bewijzen. De Raichu keek haar haast nijdig aan. Hoeveel bewijs moest ze nog hebben? Moesten zijn Pokémon bordjes op stokjes in de lucht houden en vervolgens hun eigen naam zeggen? Hij probeerde dit belachelijke idee zoveel mogelijk uit zijn hoofd te houden, mede dankzij het feit dat de vrouw gewoon niet iemand leek die zulke opdrachten zou bedenken. Nee, dat was gewoon weer een sarcastische opmerking van zichzelf die hij niet te letterlijk moest nemen. Maar nee, serieus, wat moest hij nu doen? Enthousiast op en neer springen, schreeuwend dat hij deze positie heus wel aankon? Wat verwachtte ze eigenlijk van hem? Het was niet dat het hem nerveus maakte, het onwetende, maar ergens voelde hij wel adrenaline door zich heengaan. Ook al was hij over elk klein ding best emotieloos, hij wist dat Team Rocket een organisatie was waar niet mee te spotten viel en dat ze best rebels konden zijn. Dat was dan ook een factor dat hem eigenlijk best wel aantrok om op het aanbod in te gaan. En het feit dat hij zijn eigen Pokémon mocht houden en dat er geen Pokémon aan hem toegewezen werden, maakte het nog meer aantrekkelijk om op het aanbod in te gaan. Bovendien zouden er ook sterke Grunts zijn, Grunts die het echt wààrd waren om zijn aandacht te hebben, om zelfs maar tegen hem te mogen praten. Ja, dat idee beviel hem wel. En als hij zwakkere Grunts dan hem zou tegenkomen, zou hij deze kunnen afblaffen. Ja, hij zag het al helemaal voor zich hoe hij een Grunt werd, eentje waar iedereen ontzag voor had. Zijn ambitieuze ‘ik’ kwam gewoon dankzij het aanbod weer omhoog, zijn karaktertrekje dat naar macht streefde. Niet alleen over zijn eigen Pokémon, maar ook over andere mensen. En daarbij zou hij ook leuke opdrachten kunnen krijgen. Tja, waarom er niet op ingaan dan?
Hij keek op van de vraag. Hij grinnikte en haalde zijn Poké Balls tevoorschijn. ‘Growlithe, Pidgeot, nu,’ zei hij achteloos, waarna hij de Poké Balls liet vallen. Wit licht straalde van de Poké Balls en vervolgens verschenen er twee Pokémon. ‘Ze zien er misschien nog niet zo badass als Raichu uit, maar dat kan hun best aangeleerd worden. Vooral Growlithe moet op dat vlak nog veel leren. Ik zat er dus aan te denken om hem over een poosje te evolueren, een boost voor zijn zelfvertrouwen is wel nodig.’ Kil keek Nate neer op de vrolijk rondrennende hond-Pokémon. Hij schudde zijn hoofd en keek naar Pidgeot. Deze kwam majestueus over, maar Nate wist hoeveel vriendelijkheid er in de Pokémon verschool. De Pokémon liet zich echter niet imponeren door Raichu, die hem nijdig aankeek. Hij sloeg zijn vleugels uit waardoor hij groots overkwam en Nate draaide zijn hoofd grijnzend naar de vrouw. ‘Ik wil wel joinen, ja,’ zei hij, met een valse grijns. ‘Denk je dat mijn Pokémon zo goed genoeg zijn?’ Hij maakte een gespeelde bange uitdrukking, waarna hij zijn blik weer vertrok naar kil en emotieloos. Pidgeot trok achter hem zijn vleugels weer in. Raichu sprong wat meer naar voren en keek naar boven, zodat hij de vrouw recht kon aankijken. Hij grijnsde en liet opnieuw wat vonken van zijn wangen afschieten. Nate moest moeite doen om niet te grinniken. Wat voor situatie er ook aan de gang was, Raichu zou altijd proberen om indruk te maken. Hij merkte op dat zijn Pokémon de vrouw wel leek te mogen en was daar lichtelijk verbaasd over, omdat Raichu bijna niemand anders mocht dan zijn teamgenoten en Nate zelf. Ook al vertoonde Growlithe meestal onuitstaanbaar gedrag tegenover Raichu, toch apprecieerde de Pokémon het om de hond-Pokémon in zijn team te hebben. Deze laatste was echter tussen Nates benen in gaan staan en keek, met zijn tong uit zijn bek, vrolijk naar de vrouw. Nate snoof. De Pokémon moest op het badass-vlak nog zoveel training hebben, maar wat nog niet was kon nog komen, niet waar?
OOC: Oei oei oei, shame on me.. Nou ja, bedankt voor het zo te verbeteren (a) |
| | | Destiny Kashimuro
Profiel Leeftijd : 33 Aantal berichten : 189 Poképoints : 100 Reputatie : 21 PokégearPokéGearGeslacht: VrouwLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. za aug 24, 2013 6:28 pm | |
| Het was voor Destiny wel duidelijk wat voor type deze Nate was. Hij was het type dat stoer deed en graag wilde laten zien hoe sterk hij wel niet was. Zichzelf bewijzen was iets hij ook nu deed, want hij haalde zijn andere Pokémon tevoorschijn. Er verschenen nu een Pidgeot en een Growlith in het steegje; de eerste genoemde zag er wel sterk uit, maar de tweede deed Destiny versteld staan. Met opgetrokken wenkbrauw keek ze naar de Growlith, welke veel te vrolijk en enthousiast deed als je hem vergeleek met zijn trainer en de Raichu. De jongen benoemde dat de twee pokémon er niet zo bad ass uit zagen als zijn Raichu, maar dat dit nog geleerd kon worden, zeker met zijn Growlith. Destiny knikte, haar ogen op de kleine Hondpokémon gericht. 'Ja, die heeft nog veel te leren ja,' sprak ze, 'Evolutie zou hem inderdaad wat meer waard maken.' Ze keek weer naar de jongen, die verklaarde dat hij wel bij Team Rocket wilde. 'Denk je dat mijn Pokémon zo goed genoeg zijn?' vroeg hij aan haar, met een gespeelde bange toon in zijn stem. Er verscheen een klein glimlachje op de lippen van Destiny. 'Indruk maken terwijl je stilstaat is maar het halve werk. Je mag laten zien wat ze waard zijn in een gevecht wanneer we op het hoofdkwartier zijn.' Iemand imponeren terwijl je voor ze stond was nooit moeilijk. Het was slechts een kwestie van de juiste lichaamshouding, de juiste opmerkingen en net dat beetje extra zelfvertrouwen. Er waren echter maar weinig mensen op de wereld die in een gevecht ook echt waar konden maken wat ze dachten te laten zien op het eerste gezicht.
Destiny keek even naar beneden toen de Raichu van Nate voor haar kwam staan en vonken van haar wangen liet springen. Ja, deze Raichu had duidelijk meer in zijn mars dan alleen maar imponeren uit stand. Ze zou er naar uitkijken om hem in actie te zien in een gevecht. 'Goed, als je besluit vast staat, dan stel ik voor dat je op je Pidgeot stapt en me volgt naar het hoofdkwartier.' Ze haalde een Pokéball van de riem van haar rokje en liet haar Dragonair verschijnen. De Draakpokémon torende boven iedereen uit en leek even zijn omgeving in zich op te nemen. Destiny stapte op en zei tegen de Pokémon: 'Naar het hoofdkwartier.' De Pokémon knikte en zette af, waarna hij de lucht in schoot. Het steegje lieten ze al gauw achter zich en de Draakpokémon zette koers naar Vermillion City, waar zich het hoofdkwartier bevond.
OOC: Het lijkt me wel leuk als we, na jouw post, dit topic sluiten en dan een nieuwe openen in het hoofdkwartier, dan kun je daar met Nate worden ingewijd =p |
| | | Nate Johnson
Profiel Leeftijd : 28 Aantal berichten : 98 Poképoints : 10 Reputatie : 11 PokégearPokéGearGeslacht: ManLeeftijd: 24 jaarPokémon: | Onderwerp: Re: Well hello there. ma aug 26, 2013 4:04 pm | |
| Nate kreeg een geamuseerde, haast opgewonden glimlach rond zijn lippen. Dit was echter de eerste keer dat hij echt liet tonen dat hij blij was met een opdracht die hij kreeg. Hij moest zijn Pokémon dus laten vechten in dat hoofdkwartier? Zou het tegen haar zijn of tegen een van haar Grunts? Nate snoof. Zij had zijn respect wel verdiend, met haar rang en haar houding, maar de andere Grunts moesten laten zien wat ze waard waren. Daarom zou het in het begin - vooral voor de Grunts - vervelend zijn om samen te werken. Nate was namelijk niet iemand die zijn opmerkingen echt inhield tegenover iemand anders. En hij was al zeker niet bang om iemand pijn te doen. Nee, helemaal niet. Hij zou tot het uiterste gaan als hij moest. Liefde en te veel zwakzinnige aandacht was niet aan hem besteed, gaf hem maar het harde leven en dan was hij tevreden. Hij keek naar de vrouw. 'Ik zal je niet teleurstellen,' zei hij, haast uitdagend, op haar woorden, waarna hij naar haar grijnsde. Hij dacht aan zijn Growlithe. Als hij deze zou evolueren in een Arcanine, zou hij niet meer te stoppen zijn. Hij vroeg zich echter wel af of hij daarnaast nog een andere Pokémon wilde hebben. Hij vond het eigenlijk wel goed zo. Tenzij als hij echt nog een Pokémon zou vinden die het goed zou doen in zijn bad-ass-team, zou hij het wel overwegen. Hij keek naar de vrouw. Hij knikte als kort antwoord. Hij ging geen goedkeuring geven qua gebruik van woorden, dat was alleen verspilling van tijd. Bovendien, hij voelde er niet veel voor om zijn antwoord in te trekken. Hij wilde wel eens zien of deze organisatie echt wel zo veel in zijn mars had als beweerd werd volgens de vrouw.
De machtige Pokémon liet Nate even naar boven kijken. Hij besefte meteen dat de vrouw iemand was waar je niet mee mocht sollen. Hij voelde zijn hart van opwinding in zijn keel sneller kloppen toen hij naar de machtige Dragonair keek. Raichu liet zich echter niet onder de indruk brengen en sloeg haar armen over elkaar heen. Zou deze Dragonair hun tegenstander worden? Dan mocht Raichu hopen dat ze een goed gevecht leverde, hoewel Nate daar niet echt aan twijfelde. Het was immers zijn eigen Pokémon, die was altijd goed. Hij keerde Growlithe terug in zijn Poké Ball, wenkte Pidgeot en knikte naar Raichu dat deze toestemming had om op de Pidgeot als eerste te springen. Hij zag de vrouw verdwijnen en hoorde nog vaag wat ze riep. Hij keek naar Pidgeot en sprong achter de Raichu. Deze had zijn korte beentjes en armpjes rond de majestueuze Pidgeot geklemd en keek stuurs naar voren, naar de langzaam uit het oog verdwijnende Dragonair. Nate besefte dat de Pokémon hem nu al als een bedreiging zag en grijnsde. Dit kon nog eens iets moois opleveren. 'Pidgeot, volg de richting waar die Dragonair net verdween!' zei hij tegen zijn Pokémon. Pidgeot klapte even met zijn vleugels op en neer, waarna hij er flink de vaart inzette. Nate zette zijn handen aan weerszijden van de flank van Pidgeot om zichzelf een houvast te geven en keek ondertussen naar de kleine stipjes onder zich. Hij grijnsde. Ze hadden vast geen idee wat voor gevaar hun te wachten stond. Mensen terroriseren, dit leek hem echt heel erg leuk. Maar hij moest wachten op wat hij zou moeten verwachten eenmaal aangekomen bij het hoofdkwartier. Hij zou opdrachten krijgen. En om eerlijk te zijn, zag hij daar echt wel naar uit. Hij grijnsde en sloot zijn ogen onbezorgd, terwijl hij zich naar het hoofdkwartier liet voeren op de rug van zijn Pidgeot. OOC: Dat is goed. Wacht even, ik stuur je een PM |
| | | Gesponsorde inhoud
Profiel Pokégear | Onderwerp: Re: Well hello there. | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
|
Kanto News 2015 nieuws;;
De zomer is gearriveerd! De nieuwe zomerskin is geïnstalleerd. Er zijn nu drie NPC Gymleiders. De Ground, Grass en Poison Gyms kunnen vanaf nu via de NPC manier worden uitgedaagd.
|
Weerbericht De zon heeft besloten zijn gezicht weer eens te laten zien, wat resulteert in een hittegolf! Deze periodes van extreme hitte wisselen zich af met regen en onweer.
|
Credits ©Kanto Experience, since 2011 Deze site is gecreëerd door de Admin Brendon Mayon. Ook de skin is door de Admin gemaakt. Niets van deze site mag gekopieerd worden zonder toestemming van de Admin. Verschillende codes zijn afkomstig van de forummotion ondersteuningssite. Pokémon is het eigendom van Nintendo, bedacht door Satoshi Tajiri. Wij claimen hier niks van als ons eigen idee, maar zijn vrij om onze eigen interpretatie te geven aan het fenomeen Pokémon. De pijltjes in de boardbeschrijvingen zijn eigendom van Maaike van Pokémon Journey. De code voor de sheets zijn gemaakt door Cricket van Kickstart. De afbeelding van de header/achtergrond is gemaakt door mijzelf met twee stock images. De afbeelding van de footer is gemaakt door Clinkorz op DeviantArt en is hier in originele staat te vinden. Het plaatje van Kanto News is gemaakt door Rikkoshaye op DeviantArt en is hier in originele staat te vinden. Het plaatje van Summer is gemaakt door Tanaw op DeviantArt en is hier in originele staat te vinden. Het plaatje van Credits is gemaakt door TsaoShin op DeviantArt en is hier in originele staat te vinden. Het plaatje van Usefull is gemaakt door sunshineikimaru op DeviantArt en is hier in originele staat te vinden. De afbeelding op de Pokémon pagina in het Handbook is gemaakt door Rinslettuce op DeviantArt en is hier in originele staat te vinden. Dit forum wordt gehost door actieforum.com Deze skin is getest op Google Chrome en Firefox.
|
Of the Season
|
Vind ons op: |
|