Karakter Kaart

Naam: Denys Coeur
Leeftijd: 19 Jaar
Geslacht: Man
Woonplaats Fuchsia City
Uiterlijk: Denys heeft zwart licht golvend haar dat tot zijn oren reikt en waarvan zijn pony vaak een gordijn voor zijn ogen vormt. Hij heeft verder groene ogen en een vrij redelijke lengte van een jongeman van zijn leeftijd, namelijk 1.79 meter. De lengte heeft hij vooral te danken aan zijn vrij lange benen. De jongen draagt verder vaak een grijze vest met een simpele zwarte spijkerbroek en een paar sportschoenen die zwarte veters heeft, witte strepen en felle rode zolen. Dit draagt hij over het algemeen in het voorjaar gezien het dan warmer is. Echter, in het najaar heeft hij een warme zwarte jas aan met een simpele donkerblauwe spijkerbroek die waarvan de pijpen iets omhoog gevouwen zijn - deze zijn namelijk net iets te lang- met sportschoenen die meerdere grijstinten heeft. Onder speciale gelegenheden - denk hierbij aan bijeenkomsten met TR - heeft hij een strak pak aan die zwart van kleur is en tot zijn dijen reikt. Het zit ook onder de gouden knopen en hier en daar een gouden streep. Hierbij draagt hij een passende gladgestreken zwarte broek en typische mannenschoenen met een stevige hak.
Karakter: Denys is niet de meest sociale van de klas, hij houdt zijn mond vaak gesloten en trekt deze enkel open wanneer er echt een antwoord van hem verwacht wordt. Hij geeft dan zijn oprechte antwoord erop en deze bevat zelden uit een kortbondig 'ja' of 'nee'. Zelfs áls hij niet direct op iets reageert, vindt hij wel dat hij toch zijn hele mening kan laten blijken indien een ander dat van hem verwacht. Het komt wel nog voor dat hij weleens zo reageert, maar dan moet hij haast hebben of met zijn gedachten zwaar afwezig moeten zijn. De jongen is verder vrij intelligent en denkt goed na, voordat hij iets zegt.
Buiten het feit dat hij stil van aard is, heeft Denys een vriendelijk karakter tegenover diegene die hij respecteert. Anderen ziet hij echter niet als een 'vriend', maar echt eerder als 'partner'. Dit komt, omdat hij nooit wist hoe je een sociale band met mensen moest opbouwen in zijn verleden en dit probleem werd enkel erger. Het begrip 'vriend' is hem bijna helemaal ontgaan. 'Bijna'. Zijn eigen Ivysaur ziet hij meer dan dat en vindt hij de enige die hij als 'vriend' kan zien. Maar goed, hoe is Denys bij vreemden? Die negeert hij indien het mogelijk is, omdat hij geen band met onnodige personen wilt opbouwen. Indien een vreemde toch echt sociale contact wilt maken, kan Denys aardig kortaf doen tegen diegene met de ervaring dat ze hoogstens hem uitscholden. Het had allemaal toch dezelfde resultaat, ze lieten hem verder met rust.
Een laatste eigenschap van Denys is vrij verrassend: zorgzaam. Met zijn botte reacties op vreemden en gebrek aan vrienden, kan hij echter wel oprecht bezorgdheid om een ander zijn. Deze 'ander' is echter meestal geen mens, maar een Pokémon. Hoe wild of zwak ze ook zijn, Denys staat ze vaak genoeg bij en probeert altijd zijn beste been voor te zetten voor de verzorging van Pokémon. Het is vrij vreemd dat hij dan in Team Ayumu zit, een criminele groep die Pokémon 'gebruikt', maar Denys heeft hier zijn eigen visie op. Zijn blik erop is dat Team Ayumu Pokémon juist redt van trainers die nu de capaciteiten hebben om zelfs maar over een Pokémon te bezitten. Ieder 10-jarige kind kan gewoon een starter halen, zelfs een gestoord en onhandig kind. Dat deert hem absoluut niet, zeker niet wanneer iemand zijn Pokémon achterlaat of ruilt met die van een ander, het breekt de Pokémon gevoelens in de meeste zaken.
Familie:
Christina Coeur(Moeder, 54 Jaar, R.I.P.)
Jean Coeur(Vader, 52 Jaar, R.I.P.)
Trainer/Coördinator/Gymleider/Grunt: Grunt
Pokémon:

Naam: Verte
Type: Grass/Poison
Nature: Timid
Moveset:

• Tackle
  
• Growl
  
• Leech Seed
  
• Vine Whip
  
• Poison Powder
  
• Sleep Powder
  
• Take Down
  
• Razor Leaf
  
• Sweet Scent
  

Geschiedenis:
Het was het begin van de lente en de boomtakken voor het raam van het ziekenhuis bevatten al enkele jonge groene bladeren die glansden in het zachte zonlicht. Een kind werd in de ziekenhuiskamer geboren en blerde luid, terwijl de arts opgelucht een zucht liet horen en het zweet van zijn voorhoofd wegveegde. De rust was wederkeerd en de zusters feliciteerde de nieuwe moeder met de zwartharige jongen die huilend in haar armen lag, beschermd met een zacht wit dekentje. De moeder glimlachte zacht naar iedereen en ontving de felicitaties met een bredere. De vader was niet de meest mannelijke figuur en had zijn waardigheid verloren en wist pas na het hele gebeuren die ochtend naar zijn pasgeboren zoon te kijken wanneer die geboren was. Voorzichtig voegde hij zich bij zijn echtgenoot, waarna ze zachtjes tegelijk hun zoon zijn naam gaven: Denys. De weken die na de geboorte volgden waren vredig en het gezin was dolgelukkig met hun rol als ouders en hun zoon. De jongen huilde veel, maar was vrij rustig in vergelijking met andere baby's.
De baby ontwikkelde zich zonder problemen en behield zijn rustige aard in het proces. De ouders genoten van hun zoons onhandige capriolen, totdat het tijd werd om hem naar school te sturen. De ouders wilden hun zachtaardige, kalme zoon nog even laten wachten met contact met Pokémon, puur uit bescherming. Bij de peuterspeelzaal kwam echter elke vrijdagmiddag een vrouw met een Jigglypuff, Oddish en een Cubone. Iedereen speelde met ze en ook Denys genoot van volle deugen van de Pokémon. Het duurde niet lang tot de ouders hiervan hadden gehoord, maar hun reactie was niet furieus, omdat hun zoon goed met ze kon omgaan. Toen al maakte ze beslissingen wat ze op latere leeftijd met hun zoon gingen doen qua Pokémon, hem een trainer laten worden?

De jaren gingen voorbij tot de basisschool waar Denys heftig gepest werd. De jongen werd geen kans gegund toen de pestkoppen zich duidelijk hadden gevormd en hem pestte wegens zijn haar, stille gedrag dat ze als zwak zagen en daarop inspeelden. Middag na middag werd hij geschopt, geslagen en elke keer nam hij het zonder woorden op, denkend dat het vrij normaal was. Zijn ouders merkten het en probeerde iets voor hun zon te regelen, het gepest nam af door de ouders van de pestkoppen te raadplegen, maar de intensiteit van het gepest nam toe. Op den duur verloor Denys het contact met andere mensen buiten zijn ouders en leraren en ontsnapte vaker naar zijn kleuter speelzaal om met de Pokémon te spelen. Het was prima voor een korte tijd, maar zijn ouders wilden dit stopzetten, omdat ze bezorgd waren dat hun zoon op den duur zichzelf meer met een Pokémon zou vergelijken. Zijn ouders probeerden vrienden voor de jongen te krijgen, maar de kinderen speelden vrij gedwongen met hem en dat ontmoedigde Denys enorm. Toen kwam de dag.
Er was een buis kapot geknapt en er kwam een boel koolstofmonoxide vrij die iedereen in het huis vergiftigde, maar toen de hulpdiensten waren gearriveerd was er maar één overlevende, Denys. De jongen werd naar het ziekenhuis gebracht en behandelt. Hij genas op den duur en de figuren die er rondliepen waren vriendelijk, maar de jongen kon zijn tranen niet binnenhouden betreft het verlies van zijn enige vrienden, zijn zorgzame ouders die alles voor hem hadden gedaan. De jongen werd na zijn herstelling in een weeshuis geplaatst waar hij weer pestkoppen leerde kennen, maar ditmaal was hij voor zichzelf opgekomen en had de ander een bloedneus geslagen bij de regelrechte eerste belediging. Wat zijn ouders voor hem hadden gedaan, moest hij nu zelf doen. Hij werd gerespecteerd, puur uit angst, maar ook zijn levensverhaal. Verder zat hij nog op dezelfde basisschool waar het gepest stopte nadat zowel het verhaal van zijn ouders was langsgegaan, maar ook de bloedneus incident. Hetzelfde verhaal volgde op de middelbare school. Denys leerde braaf alles aan en wendde zich af van de rest. Waarom zou hij nog 'vrienden' maken? Zijn enige vrienden waren de Pokémon bij de peuterspeelzaal en die van het weeshuis die uit starters bestonden, een Bulbasaur, een Charmander en een Squirtle. Iedereen mocht de Pokémon in het weeshuis en iedereen was hier zielsgelukkig mee.
De jaren verstreken en Denys bereikte de respectabele leeftijd van 18 jaar. Hij moest het weeshuis alweer binnenkort verlaten om zelf zijn eigen leven te kunnen voorzien. De dagen tikte voorbij en de weesjes kwamen en gingen, maar de pestkoppen bleven evenals de starters. Binnen een korte tijd na het bloedneus incident had hij altijd zijn troost in de meest kalme en zorgzame van de drie starters gevonden, de Bulbasaur. Sindsdien waren ze onafscheidelijk. De jongen begon zelfs pokémongevechten te voeren met de andere en won acht van de tien keer. De dagen tikten verder voorbij en Denys spotte vaker een van de pestkoppen, namelijk Jason het openbaar vervoer nemen richting Vermillion City. Hij raakte aardig nieuwsgierig, gezien de andere pestkoppen zelden met hem meegingen en hoogstens wat rotzooi in de stad zelf uithaalde. De jongen had de Bulbasaur meegenomen ter bescherming met de leugen tegen de personeel van het weeshuis dat hij een blokje om ging. Ze lieten hem zijn gang gaan, hij was immers al eigenlijk volwassen. De jongen nam meerdere vervoersmiddelen, maar wist Vermillion City te bereiken en na uren ijverig een glimp van de pestkop op te vangen, vond hij die voor een afzichtelijk kantoorgebouw. Werkte Jason daar? Hij volgde de jongen en kwam toen het gebouw in, direct begroet door twee figuren, waarvan één Jason was en Denys met een verbaasde blik had aangekeken. Denys vroeg direct wat hij hier deed, waarop de pestkop ineens deed alsof ze jaren vrienden waren en hem complimenten gaf over de intelligentie van de jongen en zijn band met de Pokémon. De ander nam Denys op en liep naar een ander persoon toe die spoedig weer uit het zicht was. Jason en de ander wenkte plotseling hem naar een veld toe dat achter het gebouw zat. Denys had nog geen flauw idee wat er aan de hand was en het volgende moment hield hij op dat veld een Pokémon gevecht met een andere Grunt die een Meowth in had gezet. De jongen hield van een pokémon gevecht en ging op in het gevecht, zich nauwelijks afvragend wat er gaande was. Uiteindelijk werd het met weinig verschil een overwinning voor de jongeman, maar met een simpele Scratch van de Meowth kon het gevecht gemakkelijk zijn beëindigd. Een vrouwelijk figuur keek van een bepaalde afstand toe met naast haar het persoon die de ander van eerder iets toegesproken had(Sorry, als het verwarrend klinkt). De dame mompelde iets en stapt op Denys af en gaf hem een complimentje, waarna ze eindelijk vertelde dat ze een geheime organisatie waren, TA, en wat hun visie's waren, maar voordat ze uitgepraat was had Denys al een vraag. Meerdere zelfs. Mocht hij de Bulbasaur behouden en mocht hij in de toekomst Pokémon van ongeschikte trainer's aftroggelen om ze te beschermen. Beiden mochten, dat laatste was zelfs iets wat de Commander aanmoedigde. Zo kwam hij in de TA, samen met Jason, maar daar spreekt hij weinig mee. Het lukte hem om de boel geheim te houden voor het weeshuis en uiteindelijk verliet hij het gebouw voorspoedig om zich volledig op de TA te richten met zijn pas geëvolueerde Ivysaur aan zijn zijde. Ze zouden geen enkele trainer meer toelaten een Pokémon te krijgen, wanneer ze niet geschikt waren. Stelen. Dat was het woord ervoor in de TA.
Like's:

• Boeken
  
• Pokémon Gevechten
  
• Rust
  
• Natuur
  

Dislike's:

• Bemoeiallen
  
• Pokémon mishandelaars
  
• Pestkoppen
  
• Vuur
  

En verder..:(Toestemming van Lianne om Destiny in het verhaal te verwerken)