Sylvia keek fronsend toe hoe haar broer door de schuifdeur naar buiten verdween en keek toen naar Dodger om een diepe zucht te slaken. Jongens. Eigenlijk broers. Wat had je daar nou eigenlijk aan? Ze vond het eigenlijk ook wel weer fijn dat hij bij haar was. Sylvia keek vervolgens naar de brunette waar het meisje bij was achter gelaten en probeerde haar blik te vangen. Mark had ergens wel gelijk dat Sylvia Shiyo nog niet kende want veel tijd had de blondine nog gehad om écht kennis met haar te maken en ze vond het simpelweg gewoon hartstikke onbeleefd om meteen al vragen te stellen aan iemand die ze net kende. Hoewel dat bij Chiaki wel anders was geweest.. oh nee.. nee! nee! Ze wilde niet weer herinnert worden aan het feit dat ze de brunette erg mistte. Vandaag werd het geen trein aan emoties enkel vrolijkheid. Sylvia wierp een blik op het papiertje dat Mark aan haar had gegeven en keek naar het lijstje dat er hoorde op te staan maar er stond iets heel anders;


De blondine grinnikte om de woorden dat op het briefje stonden en schoof het papiertje toen naar Shiyo toe. Eigenlijk had het meisje niet anders verwacht van haar broer dat hij het op deze manier zou doen, maar ach. Zeven uur dus terug in het Pokémon Center, huh? Het voelde eigenlijk best wel vreemd om met iemand die ze eigenlijk totaal niet kende hoewel dat eerst met Chiaki ook zo was. Chiaki was anders.. Chiaki was… Oh nee, niet weer! Sylvia schudde met haar hoofd terwijl ze met een rood hoofd naar Dodger keek. De Growlithe had een grijns op zijn snoet staan, blijkbaar wist de puppy al meer dan genoeg. Sylvia richtte haar grote groene ogen toen terug op Shiyo waarna het meisje even naar het geld staarde dat ze in haar hand had.  “Wat wil je gaan doen?” vroeg ze toen maar om de stilte te verbreken. Zelf wist de blondine ook niet precies wat ze wilde gaan en misschien had Shiyo wel een idee.

---
En Shiyo.

“We gaan shoppen!” was het antwoord van Shiyo en Sylvia kreeg hierdoor een glimlach rond haar lippen. Dat was plotselinge enthousiasme.. hoewel de grijns van de brunette best aanstekelijk was en erbij de blondine ook een grijnsje om haar mondhoeken verscheen.  “Niet voor ons,” voegde de brunette eraan toe. Sylvia keek haar even verward aan maar haar vragende blik verdween toen Shiyo haar woorden vervolgde.“We gaan shoppen voor Chiaki! Je zei dat ze binnenkort jarig was, toch? Laten we een cadeau voor haar zoeken,”  voegde het meisje er aan toe. Sylvia keek even naar het geld dat ze in haar handen hield de blondine. Hier probeerde Sylvia haar blos te verbergen waar kwam dit opeens vandaan? Had ze het dan werkelijk zo vaak over Chiaki gehad? Shoppen voor een verjaardagscadeau was wel oké, toch? Mark had immers gezegd dat het geld voor haar en Shiyo was bestemd. Sylvia grijnsde eventje en vond dat ze daar een opmerking over moest maken. "..Dan vind ik ook dat we ons zelf kunnen trakteren als we daar klaar mee zijn,” grijnsde de blondine terug naar Shiyo en pakte vervolgens haar portemonnee erbij en haalde daar haar laatste briefgeld uit, die ze op het stapeltje legde. Dodger sprong tegen haar op waarna de Growlithe zijn trainer nijdig aankeek zodra hij met zijn voorpoten tegen de rand van het tafelblad stond. “..Goed als jij je gedraagt krijg je ook wat,” voegde het meisje er aan toe. Tevreden sloot Dodger zijn ogen waarna Sylvia haar Pokémon half optilde en tegen zich aandrukte. “Mark, zou om zeven uur terug zijn hier in het Pokémon Center,” sprak Sylvia toen tegen Shiyo waarna ze de Growlithe weer op vier poten liet zakken. Ze keek even naar de brunette met haar groene ogen en wachtte totdat ze konden gaan.

Sylvia grijnsde lichtjes toen Shiyo enthousiast knikte en vervolgens voorstelde om een ijsje te gaan eten. Hoewel de twaalfjarige blondine daar geen nee tegen zei.. doelde ze toch op iets anders.. de laatste tijd had ze niet zoveel trek meer in eten. Het was dat het moest en dat Mark haar anders zou dwingen om iets te eten maar anders at ze niet. Waar het aan lag mocht Joost weten maar zijzelf kon het op het moment niet plaatsen.. gewoon helemaal niet. Misschien dat een bak chocola zou helpen want daar had ze totaal geen moeite mee.. het was tenminste iets. “Dat is een deal,” grijnsde Sylvia uiteindelijk naar de brunette waarna ze even door Dodger werd afgeleid die zijn neus tegen haar been aanduwde. Terwijl Shiyo haar Sandshrew tevoorschijn haalde en uitlegde wat er ging gebeuren, gleden de groene ogen van de blondine naar de Pokéball van Felix. Sylvia had de Bulbasaur niet meer uit zijn Pokéball gehaald sinds dat ze afscheid hadden genomen van Chiaki.. Nee! Sylvia! Niet aandenken. Het kwam er in ieder geval op neer dat de Bulbasaur nog niet echt had leren kennen en sinds dát alleen maar in zijn Pokéball had gezeten. Sylvia haalde daarom ook niet veel later de Pokéball van Felix van haar riem pakte en deze op gooide. Nieuwsgierig keek Dodger toe hoe de witte straal vlak naast hem uiteen brak en een lichtgroene Bulbasaur naast de Growlithe kwam te staan.

Felix keek even met een verdwaasde blik naar zijn trainster  die zich even bukte en een verontschuldigende blik in haar ogen had staan met haar hand aaide ze over diens kopje.  Eigenlijk nog voordat ze iets tegen de Bulbasaur kon zeggen of eigenlijk meer haar excuses wilde aanbieden, weerklonk de stem van  Shiyo. “Zullen we dan maar?” sprak de brunette waarop Sylvia overeind kwam en het meisje aankeek. “Dan zijn we mooi op tijd weer terug,” voegde ze er nog aan toe. De blondine kreeg een brede grijns om haar lippen toen Shiyo die woorden had gesproken en vervolgens al op de uitgang afliep. “Ja, ik kom,”reageerde Sylvia waarna ze naar Dodger en Felix wenkte die haar op de voet volgde. Snel liep het meisje achter Shiyo aan waar ze eigenlijk zonder bij na te denken, Shiyo’s hand beetpakte en haar vingers om haar hand heen sloot. Op de een of andere manier voelde ze zich op deze manier veilig. Ze mocht dan over vier maanden dertien worden maar nog steeds was dat een gewoonte waar ze moeilijk vanaf kon komen.. Mark scheen dat ook niet echt erg te vinden om met haar aan de hand te lopen nu ze ouder waren. Hopelijk vond de brunette dit ook niet erg. Sylvia wierp even een blik op de pols van Shiyo aan wat ze om haar pols had hangen.

Even grijnsde de blondine toen ze opmerkte dat de brunette het vriendschapsbandje om had dat ze aan haar broer had gegeven toen Cerulean City. Het was eigenlijk meer een grapje geweest om Mark een beetje te plagen.. maar Sylvia had niet verwacht dat de jongen ook echt daadwerkelijk haar woorden serieus had genomen. Zonder nadenken -alweer- probeerde Sylvia de blik van Shiyo te vangen door omhoog te kijken. “..Heeft Mark die bij je omgedaan?” vroeg ze toen zo nonchalant mogelijk. Eigenlijk was ze best nieuwsgierig naar het antwoord van Shiyo en kon ze op deze manier een beetje haar aandacht kon vestigen op de brunette.

Het eerste wat Shiyo uitbracht was een verwarde, huh, waardoor de kleine blondine een scheve grijns op haar gezicht kreeg. De blos op haar wangen ontging Sylvia ook niet en kreeg nu sterk de indruk dat ze een gevoelige snaar had geraakt.. Of de brunette schaamde zich ervoor. De bevestigende ja zei al genoeg. Mark had haar woorden serieus genomen.. wat een sukkel. Sylvia grinnikte zachtjes waarbij ze haar vrije hand voor haar mond hield om haar te lach te verbergen. Dus ze had het toch goed gezien dat er tussen die twee… iets speelde of verbeeldde ze zich dat nou? “Kijk!” weerklonk de stem van Shiyo weer en de blondine volgde met haar groene ogen de wijzende vinger van de brunette die naar een etalage van een cadeau winkel wees. “Daar vinden we misschien al iets!” voegde de brunette eraan toe en voelde dat ze mee werd getrokken door de brunette. Sylvia’s grijns werd breder voor ze haar mond open terwijl ze haar mouw opstroopte en haar eigen armbandje tevoorschijn kwam, het was hetzelfde materiaal dus eigenlijk hoefde ze zich niet te schamen. De blondine knikte op de woorden van Shiyo.“Je hoeft je niet te schamen hoor.. ik heb er ook eentje,” grijnsde Sylvia waarbij Dodger geïrriteerd begon te zuchten. “Laten we kijken of we ook iets voor hem kunnen vinden,” voegde ze er nog aan toe. Eigenlijk wilde de blondine ook gewoon iets voor haar broer kopen om hem te bedanken voor de Bulbasaur maar het zou misschien net iets anders zijn als Shiyo het hem zou geven. De helft van het geld dat Mark aan haar had gegeven duwde ze in de hand van Shiyo. “Als jij nou voor Mark gaat kijken, dan kijk ik of ik iets voor Chiaki kan vinden.” Sylvia liet de hand van Shiyo los en ging het winkeltje als eerste binnen om vervolgens naar de accessoire afdeling te lopen. Meestal was daar wel iets te vinden voor de brunette.