OOC: Ja, ik spam dit Pokémoncenter onder, I know xD

IC:
Warme zonnestralen verlichten haar gezicht en verwarmen de vacht waarin ze leunde. Arash slaakte een voldane zucht. Karin was echter nog altijd niet zo vrolijk. Op het moment leunde ze tegen de flank van haar Arcanine, die gelukkig nu grotendeels hersteld was. Hier en daar miste de Pokémon nog wat plukjes haar waar wonden dicht gegroeid, maar nog niet verdwenen waren. Om zijn rechter voorpoot zat een verband. Toch leek de grote hond er weinig last van te hebben. Het teisterde Karin des te meer. Ze was volledig ingemaakt door die.. die.. man. Ze had Arash in gevaar gebracht. Ze was roekeloos geweest, wat geresulteerd had in een zwaar gewonde Arash en een gestolen Akiko.

Karin zuchtte. Haar blik gleed naar rechts, waar Ithai een stukje verderop uitgestrekt op zijn buik lag te zonnen. Het meisje keek naar links, waar Sora tegen het achterbeen van Arash leunde. Spring lag naast haar, Sora's andere Pokémon lagen verspreid over het grasveld. Het leek allemaal zo vredig.. Toch had Karin het gevoel alsof er wat ontbrak, namelijk in de vorm van een Magnemite en een Pikachu. Sora kwam overeind. "Ik ga binnen wat drinken halen. Wil jij ook wat?" Karin knikte, waarop haar groenharige vriendin om de hoek van het gebouw verdween. Karin sloot haar ogen en dommelde een beetje weg.

Plotseling bewoog haar kussen en gleed ze half op de grond. Karin opende haar ogen en kwam overeind. "Arash? Wat is er jochie?" De Arcanine lag nog steeds, maar had zijn kop alert geheven. Hij leek echter niet boos of bang. Hij leek.. verwachtingsvol. Karin volgde zijn blik, tot ze een glinstering achter een boom vandaan zag komen. Het was grijs, het zweefde en.. Het was een Magnemite! "A- Akiko?" vroeg Karin onzeker en stomverbaasd. De Pokémon zweefde naar haar toe, een stuk minder energiek dan normaal, en keek haar indringend aan met zijn ene oog. "A-chi-ko," 'sprak' het metalen beest. Karins lach brak door. "Akiko, je bent het echt!" Ze maakte een halve snoekduik en greep de kleine, ronde Pokémon vast. Ze negeerde dat hij hard was, ze negeerde dat zijn schroef ongemakkelijk in haar wang drukte. Ze negeerde alles. Karin was dolblij.

Sora kwam de hoek omlopen met twee glazen ranja in haar handen. "Karin? Wat is er aan de -". Het meisje liet de glazen vallen. Haar blik was stijf op een boom aan de rand van het terrein gericht. Of eigenlijk, wat er zich naast de boom bevond. Een verzwakte Pikachu kwam aan strompelen. Sora begon te rennen, liet zich op haar knieën vallen en nam de Pokémon in haar armen. "Sun! Sun, sun, sun. Je bent terug!" huilde het meisje. Karin liet haar Magnemite weer los en veegde haar eigen zilte vocht uit haar ogen. Ze waren terug!

OOC: Godmode toestemming onder voorbehoud. Li, je zegt het maar als je het er niet mee eens bent