Rrrub. Dat was het geluid wat haar tas maakte op het moment dat Leah het dicht deed. Paar dagen lang was Leah van alles bij elkaar aan het zoeken voor haar grote reis en vandaag was het eindelijk zo ver. Of nou ja, nog niet helemaal. Leah en haar moeder gingen vandaag naar Pallet Town toe. Naar Professor Oak, want dat was de enige plek in héél Kanto waar je een starter Pokémon kon halen. Leah had natuurlijk al lang bedacht welke Pokémon ze ging halen. Een Charmander. Leah hield van vuur. Het was sterk, handig en het had vaak een vurig karakter. Dat was precies wat Leah zocht, natuurlijk moest het nog wel lief zijn, want stel je voor dat het niet zo was. Wat moest je nou in hemelsnaam met een boze of vervelende Pokémon en dat nog wel als starter, wat gewoon je eerste maatje moet zijn. Nee Leah wou gewoon een absolute super vrolijke Charmander, wat haar beste vriend zou worden voor het leven.

'Leah...' Schreeuwde haar moeder beneden aan de trap. 'We moeten zo gaan, anders kom je straks nog te laat' Opgewonden deed Leah haar tas op haar rug en rende van de trap af. Zo viel ze bijna nog over een Snorlax knuffel die een van haar zusjes op de trap hadden laten slingeren. 'Ik ben zo ver' zei Leah toen ze beneden was gekomen en in de opening naar de keuken stond. Haar moeder draaide zich om en liep naar Leah toe. 'Oh Leah je wordt al zo'n grote meid' zei Elain terwijl er paar tranen in haar ogen schoten. 'Eh ja mam. Zullen we gaan?' Voor Leah voelde deze situatie erg ongemakkelijk aan. Ze hield er totaal niet van als bij haar moeder haar moedergevoelens weer naar boven kwam.

Nadat ze haar tas in de auto had gedaan was het nu echt tijd voor afscheid. Leahs zusjes en haar vader stonden al buiten om afscheid te nemen. Haar zusjes waren grapjes aan het maken van hoe fijn het was dat grote zus nu eindelijk weg ging, maar Leah wist wel beter. Ze vonden het wel erg. 'Nou Leah. Heel veel plezier op je reis en kies een leuke starter. Doe je Professor Oak de groeten van me en kom, als het lukt, gauw thuis eens langs' Ze gaf vader een grote knuffel en zelfs voor hem was het zwaar om afscheid te moeten van zijn oudste dochter. 'Ja pap. Gaat helemaal goed komen.' Nadat er afscheid genomen was liep Leah naar de auto toe. Haar moeder zat al in de auto en zodra Leah in de auto zat reden ze weg. 'Let goed op jezelf' hoorde Leah haar vader nog roepen.

Een uur lang reden ze over Southern Plains. Een grote, glooiende vlakte die tussen Pallet Town en Viridian City lag. Leah staarde alleen maar uit het autoraampje en hoorde amper wat haar moeder allemaal zei, maar wat wou je ook, er was zoveel te zien buiten. Zo zag ze groepen Pideys die in bomen naar elkaar zaten te fluiten. Paar Spearow en een Fearow die over hun auto vlogen. Leah vond het allemaal prachtig.

Nadat ze de Southern Plains verlaten hadden, konden ze in de verte Pallet Town zien liggen.
Pallet Town was een klein dorpje en het was ook niet moeilijk om het lab van Professor Oak te vinden. Het stond tenslotte op een heuvel en was dus duidelijk zichtbaar. Elain parkeerde de auto bij het hek onder aan de witte trap die naar het lab van Professor Oak leidde. Leah was zo nerveus en enthousiast dat ze de auto deur opengooiende, waarna ze zo snel mogelijk naar de voordeur rende. Ze had nog maar net aangebeld of de deur zwaaide al open. 'Goede morgen. Jij komt vast je starter Pokémon halen?' zei een uiterste vriendelijke oude man. Dat moest vast Professor Oak zijn, dacht Leah. 'Ja meneer' zei Leah verlegen terwijl ze naar de grond keek om haar rode gezicht te verbergen. 'Kom verder kom verder, de Pokémon zitten al met smart op je te wachten' De verlegenheid van Leah verdween als sneeuw voor de zon. Ze had nu wel iets anders aan haar hoofd om verlegen te zijn. Ze zou haar starter gaan ontmoeten. 'En heb je al een idee welke het gaat worden Leah?'
'Ja een Charmander' zei Leah vol van zekerheid. 'Dat is een leuke keus, maar laten we eerst maar even naar ze allemaal kijken voordat je een definitieve beslissing maakt' Ondertussen waren ze in het lap aangekomen en Leah zag een rond platform. Op dat platform lagen ze. De drie pokéballen met daarin de starters. Professor Oak pakte een van de pokeballen en liet de Pokémon eruit komen. 'Dit is Bulbasaur. Een gras Pokémon. Leah keek ernaar. De Pokémon keek haar lief aan en draaide met haar kop terwijl ze 'Bulba' zei. 'Aaw wat ben jij schattig' zei Leah blij terwijl ze de Pokémon over haar hoofd aaide. 'De volgende Pokémon die ik je laat zien is Charmander.' Professor Oak gooide de pokébal en Charmander kwam eruit. 'Charmander is een vuur Pokémon' vertelde Professor Oak. Leah liet Bulbasaur voor wat die was en liep naar Charmander toe en ging hem bekijken. De Charmander was rustig zijn omgeving aan het bekijken en had geen enkele oog voor Leah. 'Eh ja, deze Charmander is een beetje een onafhankelijk typ, maar voor de rest is hij wel heel lief als hij je een beetje kent. De laatste Pokémon die ik je wil laten zien is deze' Professor Oak pakte de laatste pokébal en liet de Pokémon eruit komen. 'Deze hier is een Squirtle. Squirtle is een water Pokémon' Squirtle was een vrolijke Pokémon hij rende heen en weer en begon leuk te spelen met Charmander, maar Charmander moest niks van hem hebben en dus ging Squirtle naar Bulbasaur toe. Squirtle begon aan het oor van Bulbasaur te trekken, waarna Bulbasaur daar weer op ging reageren. Met zijn roede pakte hij Squirtle op en zette hem een klein stukje verder op. Zodra Squirtle weer op de grond was gezet begon hij weer naar Bulbasaur toe te lopen om aan zijn oor te trekken. Opeens begon Charmander te ontwaken. Schijnbaar vond hij het niet goed dat Squirtle zo bezig was en gaf Squirtle een kopstoot. Als snel waren alle drie de Pokémon achter elkaar aan het rennen en spelen. 'Ja het zijn nogal een apart stel' zei Professor Oak lachend. 'Heb je al een keuze kunnen maken?' Leah schudde haar hoofd en ging op de grond zitten. Eigenlijk waren ze allemaal zo leuk, maar op de een of andere manier, ze had altijd een Charmander gewild, was deze Charmander toch niet de gene die ze wou. Ze had gewoon geen klik met hem. Opeens kwam Bulbasaur weer naar haar toelopen. De Pokémon begon aan haar tas te ruiken die Leah naast haar had gezet. 'Oh je ruikt zeker de Pokékoekjes' Leah pakte de koekjes uit haar tas en als de Bulbasaur hartjes in haar ogen had kunnen hebben, dan had ze die nu gehad. Zo gaf Leah de Bulbasaur een koekje die zij met haar roede aan pakte in haar mond stopt. 'Bulba' riep de Pokémon. Leah bedacht dat dat bedankt of lekker moest betekenen. Ze verstond natuurlijk geen Pokémon. 'Het wordt deze' riep ze opeens. 'Dat is dan besloten' Professor Oak deed de andere twee Pokémon weer terug in hun pokébal en liep weg. Even later kwam hij terug met in zijn ene hand vijf pokéballs en in zijn andere hand een of ander apparaat. 'Kijk eens aan. Hier vijf lege pokeballs zodat je nieuwe Pokémon kan vangen en dit hier is een pokédex. Een handig apparaat waar alles in staat wat je moet weten over Pokémon en de Pokémon zelf. Leah liet de Bulbasaur van haar schoot gaan en stond op. 'Dank u meneer' zei Leah nadat ze de pokéballs en de pokédex in ontvangst had genomen. 'En denk eraan dat je maar zes Pokémon bij je mag dragen. Oh en deze pokébal is van Bulbasaur. Je mag haar zelf in de pokébal terug doen. Leah klikte gauw de vijf lege pokéballs aan haar riem en deed haar pokédex in haar tas. Daarna pakte ze de pokébal aan en riep: 'Bulbasaur keer terug' Een rode laserstraal kwam uit de pokébal en slokte Bulbasaur op in de pokébal.

Nadat professor Oak de laatste dingen verteld had was het tijd om te gaan. Niet snel daarna stond Leah weer buiten met haar nieuwe Pokémon. Dol gelukkig rende Leah de trap af terug naar de auto waar Elain op haar stond te wachten. 'Hoe is het gegaan?' vroeg Elain zodra haar Leah bij haar aangekomen was. Leah kon niet op de woorden komen die haar blijdschap omschreef. Haar moeder glimlachte, waarschijnlijk wist ze wel hoe Leah zich voelde. Tenslotte was ze zelf ook ooit aan zo'n reis begonnen. 'Rij je nog mee terug naar Viridian City?' 'Nee, ik wil mijn reis vanaf hier en nu beginnen' Beantwoorde Leah op haar moeders vraag. 'Nou oké. Dan nemen wij nu ook afscheid. Veel plezier dochter van me en mogen je vele mooie dingen te wachten te staan.' Elain pakte haar dochter vast, gaf haar een dikke kus op haar wang en knuffelde haar nog stevig. 'Let goed op jezelf'
'Ja mam, gaat helemaal goed komen' Elain draaide zich om en stapte in de auto. Ze keek nog een keer Leah kant op voordat ze weg reed. Toen de auto uit het zich was slaakte Leah even een diepe zucht. Ze hees haar rugzak nog iets verder omhoog en zei tegen zichzelf. Pokémon wereld, here i come.