Paying a little visit

Gefascineerd door de grote gebouwen en de drukke straten liep Bellatrix langzaam door samen met Balloo . Voor het eerst was ze dan alleen in een grote stad. Nu was ze letterlijk gezien niet echt alleen, maar met Balloo. Maar elk kind zal begrijpen dat in een grote stad zonder je ouders voor de eerste keer wel een beetje spannend en eenzaam aanvoelt. Ze zou hier in eerste instantie naar de winkel gaan om wat extra voer te kopen voor Balloo, daarna zou ze de nacht doorbrengen in het pokecenter als dat mogelijk was. Ze hoopte van wel natuurlijk, want waar moest ze anders de nacht eens fatsoenlijk doorbrengen? Dat was dan de enorme vraag van de dag. Maar ja het was nog niet eens zeker dat ze daar niet de nacht kon doorbrengen dus waar was ze nu zo'n groot probleem van aan het maken? Bellatrix keek hoe mensen druk door de winkels dingen van de rekken griste en uit de kasten trokken. Maar wat wil je hebben, het is uitverkoop en dit is een stad met veel mensen. Dat soort dingen zijn nu eenmaal niet te voorkomen. Dat is gewoon het mooie van het volk van tegenwoordig! Rustig en samen met Balloo liep Bellatrix door, langs alle winkels met msensen die zo agressief leken te zijn alsof ze een stelletje Primeape waren. Bellatrix liep regelrecht naar de winkel en pakte een kleine verpakking met standaard pokemonvoer voor Balloo. De man die achter de kassa stond was niet normaal chagrijnig en onbeleefd tegen zijn klanten. Bellatrix deed er alles aan om niks tegen hem te zeggen over zijn houding en probeerde haar adem in te houden zodat ze niks zou zeggen. Eenmaal toen ze weer buiten op straat stond met het voer in haar handen liet ze met een zucht haar adem weer uit haar mond ontsnappen. Samen met Balloo ging ze wat te eten halen en liepen ze de richting van het pokecenter uit. Tijdens haar wandeling liep ze langs een klein grasveld waar een gevecht gaande was. Twee jongens hadden elkaar uitgedaagd voor een wedstrijd. Beide jongens hadden een Pidgey. Maar je zag duidelijk dat de Pidgey van de jongen aan de linkerkant van het veld nog in zijn schattigste periode zat. Ook wel ongetraind. De Pidgey van de andere jongen was duidelijk getraind. Het zou niet meer lang duren voordat die zou evolueren. De sterke Pidgey vloog met een enorme snelheid omhoog alsof hij in gedachten al wist wat zijn trainer van hem wilde. De jongen met de "schattige" Pidgey riep naar de zijne dat hij tackle moest doen. De kleine Pidgey vloog met veel inspanning en moeite omhoog richting de Pidgey. De grote Pidgey was met veel pret aan het wachten tot zijn tegenstander eindelijk bij hem was aangekomen. Net toen de kleine Pidgey zijn aanval wilde doen vloog de grote weer weg naar een andere plek. "Vlieg hem achterna, Gentle!" riep de jongen naar zijn Pdigey die al bijna uitgeput leek te zijn van het vliegen. Dit was oneerlijk, dacht Bellatrix bij zichzelf. Dit is een oneerlijk gevecht, die jongen maakt geen schijn van kans, dat was al te zien aan hun pokemon alleen al. "Go Garrett! Go Garrett!" riepen de jongens die waarschijnlijk diende als een aanbid-groepje of zoiets naar de jongen met de sterke Pidgey. Wat was dit triest. Toen de kleine Pidgey weer eindelijk bij zijn tegenstander was aangekomen vloog deze weer van hem weg. De jongen die Garrett scheen te heten begon te gapen en grapte dat hij zich begon te vervelen. "Roan maak het af!" riep Garrett naar zijn Pidgey. Roan begon hard te bewegen met zijn vleugels richting de arme kleine Pidgey totdat deze niet meer vooruit kon komen. De kleine Pidgey viel naar beneden en bleef daar stil en uitgeput liggen. Roan liet de wind even voor wat het was en vloog met veel vaart op de kleine Pidgey af. Roan was amper te zien en raakte de kleine Pidgey met veel kracht. De trainer van Roan lachte triomfantelijk en gemeen terwijl de trainer van de kleine Pidgey snel op hem afrende. Hij nam deze in zijn armen en rende met tranen van schaamte en verdriet in zijn ogen weg van het veldje. De Pidgey kwam naast zijn trainer staan. Ze leken precies hetzelfde, verwaand, arrogant, gemeen en genieters van leedvermaak. De conclusie die Bellatrix trok was dat zij leedvermaak hadden uitgevonden en verbeterd. Net toen Bellatrix schudde met haar hoofd en zich wilde omdraaien was het iets of iemand die haar stopte: "Hee jij daar!" riep de stem van Garrett. Bellatrix draaide zich om en keek naar hem. "Ja, jij daar, met dat blauwe haar van je." Bellatrix liep samen met Balloo op hem af. Ze trok een neutraal en hard gezicht, om te laten zien dat ze nergens en voor niemand bang was. "Ja?" zei ze koeltjes. "Ik wil met jou vechten, nu. Ik daag je hierbij uit."
"Wie zegt dat ik daar wel zin in heb?" vroeg Bellatrix met een neutrale stem. "Ik, en als ik iets wil dan krijg ik dat ook. Dus gaan nu maar aan de andere kant van het veld staan. We gebruiken allebei maar een pokemon." Bellatrix zuchtte geïrriteerd en liep naar de andere kant van het veld. Oke het was wel goed voor Balloo om nu te gaan vechten, hoe wilde ze anders ooit een CHarizard krijgen? Maar waarom moest die gozer nu zo pompeus zijn... "Ik begin!" riep Garrett naar Bellatrix en seinde naar zijn Pidgey dat die het veld op moest. "Ga maar, we zullen van ze winnen," fluisterde Bellatrix Balloo toe. Hij liep vol vertrouwen het veld op. De Pidgey was iets groter als Balloo maar dat leek hem niets te doen, dat stelde Bellatrix gerust. Ze zag wel een kleine kans voor Balloo dat hij hem zou kunnen verslaan. "Pidgey begin!" De Pidgey vloog omhoog en deed Gust. Balloo begon een beetje in paniek te raken, vanwege dat Bellatrix nog niets tegen hem had gezegd. Hij kreeg kleine zweetdruppels op zijn voorhoofd. Gelukkig had Bellatrix een plan in gedachten. Balloo lig! Balloo ging liggen. De windvlaag deed hem niks, omdat hij zichzelf zo goed kon beschermen. "Roan maak het af!" Nu was het tijd voor Quick Attack, dit had Bellatrix al aan zien komen en wist ook precies wat ze moest doen. Naarmate Roan steeds dichterbij kwam had ze nog steeds niks gezegd. Maar net op het laatste moment riep ze het: "Balloo, Ember!" De kleine vlammen kwamen precies in de ogen van Roan. De Pidgey raakte uit evenwicht en kwam terecht op de grond. "Balloo doe Scratch!" De kleine pootjes lieten een aantal krassen achter op het gezicht van Roan. Voordat Garrett ook maar iets kon doen was Bellatrix hem al weer voor. "Balloo nog een keer Ember!" Dit keer kwamen de kleine vlammetjes dus de veren van Roan wat een klein brandje veroorzaakte op de Pidgey. Helemaal in paniek rende Garrett naar zijn Pidgey om het vuur te doven. "Balloo, maak het af met nog een scratch!" "Mens! Waar ben je mee bezig! Als ik het gevecht in loop is het ook daarmee meteen afgelopen!" "Balloo stop en kom terug," riep Bellatrix Balloo toe. "Dat betekent dus dat ik heb gewonnen." "Nee, want dit was niet eerlijk. Die aanval had mijn Pidgey het leven kunnen nemen, dus daarmee heb ik gewonnen." "Joh, wat jij wilt." Bellatrix liep weg met Balloo. Ze besloot dat ze nog harder moest trainen, wilde ze beter worden.

Bellatrix:
Ze keek Kasumi aan en zag een lichte blos trekken naar haar wangen. Had ze iets verkeerds gezegd? Nee, toch? "Ik, uh, ben niet echt op reis, zeg maar," zei Kasumi. Voor even begreep Bellatrix haar niet. Waarom zou ze niet op reis zijn? Hoe kon ze anders alle Gymleaders verslaan? "Naja, ik ga wel elke dag ergens anders heen, soms een paar dagen, maar ik ga nog wel naar huis, zeg maar." Nu begreep Bellatrix er al helemaal niks meer van. Dat is toch onwijs onhandig! Hoe wil je binnen een dag van een Gym in Zuid Kanto weer teruggaan naar hier, dat kost je toch op zijn minst een maand? Waarschijnlijk langer zelfs. Nee, dat is niet handig, dan kan je beter gewoon op reis gaan en na alle Gyms te hebben verslagen terug naar huis gaan. "Ik ben namelijk een Coördinator," zei Kasumi snel. Dat verklaarde de hele boel. "Oo, ja nu begrijp ik het!" zei Bellatrix,"dat verklaard wel een hele hoop."Bellatrix glimlachte.

Balloo:
Hai. Dat was niet zo'n strakke actie van je, daarnet," zei de Squirtle die Shui heette. Balloo voelde een schaamte omhoog komen in zijn kleine buikje. Wat had hij anders moeten doen, de opdrachten van Bellatrix negeren. Dat zou ook niet echt kunnen. Toch? "Wat had ik anders moeten doen? Ik kan toch niet bij mijn eerste pokemongevecht met Bellatrix haar opdrachten negeren? Ik weet dat het fout was om die andere trainer aan te vallen, ik ken de regel, maar luisteren naar je trainer betekent ook iets, denk ik..." Balloo probeerde zo min mogelijk scherpe randjes toe te voegen aan zijn zinnen, anders zou dit uitlopen op een gesprek waar hij uiteindelijk geen goede vrienden zou maken met Shui. Hij had al gelijk op het eerste gezicht gezien dat Shui veel ervaring had met Pokemon en sterker was als hij. Dit was een pokemon waar je geen ruzie mee wilde en dat was ook vooral niet het plan van Balloo.

Bellatrix:
"Wat voor training is vereist voor je pokemon voor wedstrijden als ik vragen mag? Want ik heb daar nog geen ervaring mee gehad." Dat was inderdaad zo, ze had het wel gezien op tv, maar wat nu echt de bedoeling was, daar had ze zich nooit echt in verdiept. Het enige waar Bellatrix altijd naar keek, als ze een wedstrijd keek waren de prachtige uitvoeringen van de pokemon. Hoe ze een bepaalde twist gaven aan hun aanvallen zodat ze mooi werden uitgevoerd. Hoe ze op een grandioze manier uit hun pokéball kwamen. Dat was wat haar het meest verbaasde. Maar ze nu nooit echt geweten hoeveel training dat wel niet moest kosten voordat een pokemon dat kon doen.

Bellatrix:
Kasumi dacht even na voordat ze antwoord gaf en Bellatrix wachtte het af. "O, uhm. Naja, je concentreert je meer op de uitvoering van de aanvallen, in plaats van de kracht ervan. Ook bedenk je combinaties van aanvallen," zei Kasumi toen. Het kwam er uit als een vloeiende zin, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Bellatrix vermoedde dat ook, dat het zo aanvoelde voor Kasumi. Het meisje keek van het lege veldje weer terug enzei vervolgens: "Ik, uh, wilde net wat gaan trainen met Miyu. Je mag wel kijken, als je wil tenminste." Dat leek Bellatrix geweldig! Misschien dat zij dan ook wel ooit een keer zoiets kon doen, maar dan gewoon voor de lol. Om nieuwe ervaringen op te doen. "Dat lijkt mij heel leuk!" riep Bellatrix uit met een brede glimlach op haar gezicht. Terwijl ze samen naar het veldje liepen en Bellatrix ging zitten vroeg ze zich af of Kasumi al veel lintjes had gewonnen. Zou ze een top-coördinator zijn? Ze voelde een nieuwsgierige bui al opkomen vanuit de verte en was bereid om al haar vragen te stellen aan Kasumi nadat ze wat dingen had voorgedaan met Miyu.

Balloo:
De Charmander slikte een brok in zijn keel weg nadat hij dat had gezegd. Wat zou er gebeuren? Zou Shui boos worden? Had hij zonet een probleem veroorzaakt? O nee, dit was slecht. Dit was niet goed, integendeel... Balloo wat heb je gedaan?! zei de angsthaas binnenin hem. Dit had je een hele andere kant op moeten sturen, je had het beter kunnen accepteren en niks zeggen! Nee, beloofde de dappere kant van Balloo hem, dit is goed, je moet voor jezelf opkomen. Het komt allemaal goed. En dat kwam het ook want Shui gaf hem gelijk: "Dat is zo, maar juist omdat ze zo nieuw is, moet je haar een beetje in de goede richting sturen. Pokémon zijn niet de enigen die getraind moeten worden, weetje." Balloo keek op naar de Squirtle met grote ogen en luisterde aandachtig naar zijn woorden. Ze drongen langzaam tot hem door. Hij keek op naar Bellatrix, die stond te praten met Kasumi. Hij had gelijk, hij moest Bellatrix ook wat dingen leren en op weg helpen. Daar zou zijn dappere kant bij helpen! "Hoe doe je dat dan bij jouw trainer?" vroeg Balloo.