Naam Arisu Yoshino
Leeftijd 17 Jaar
Geslacht Vrouw
Geaardheid Hetero
Herkomst Saffron City
Titel Trainer
Status Levend
Geboortedatum 17 Juni
Family Daisuke {Vader}
             Chitose {Moeder}
             Aki       {Broer}



Koppig Soms lijkt dit meisje echt op een puber. Ze heeft een bloedhekel aan om naar iemand te luisteren. Het zou iemand veel moeite kosten om het voor elkaar te krijgen dat ze naar die persoon luistert.

Eigenwijs Al op een jonge leeftijd was deze eigenschap al op te merken. Ze deed alles wat in haar ogen goed leek te zijn. Iedereen was in haar ogen verkeerd. In discussies heeft ze duidelijk zo iets van: je kan het met me eens zijn of het verkeerd hebben.

Agressief Van woede aanvallen heeft ze niet vaak last maar als je een pokémon iets aandoet laat ze die persoon wel merken wat ze van zijn acties vind. Losse handjes komt dan ook vaak voor. Al zal ze nooit in een persoonlijken ruzies haar pokémon inzetten, ze doet de persoon liever zelf pijn.

Naïef Vertel je haar iets, ze zal je geloven. Het komt maar zelden voor dat ze iemand niet gelooft. Door dat ze al snel iemand vertrouwd verwacht ze daarom ook niet dat er tegen haar gelogen word.  

Zorgzaam Door dat ze in haar verleden vaak trainers tegen kwam die niet goed voor hun pokémon zorgden, is ze zorgzaam geworden tegen over pokémon. Wat mensen. Wat mensen betreft kan haar geen barst schelen of ze nou gewond zijn of half dood liggen te gaan.

Rustig Arisu zal je niet vaak tot nooit betrappen op schreeuwen of vrolijk rond zien huppelen. Ze houd zich meestal liever op de achtergrond. Wanneer ze rustig is vind ze het ook makkelijker om naar te denken. Ze hoeft maar een iets te druk zijn en het lijkt wel alsof haar hersenen het begeven.

Like's Pokémon || Rust || Slapen || Cake || Water || Gras velden
Dislike's Onweer || Lawaai || Moerassen || Verwende mensen || Trainers die niet goed voor hun pokémon zorgen



Haar Ze heeft groen haar dat net over haar schouders rijkt. Haar groene lokken zijn normaal gesproken stijl maar wanneer het regent zal het zich opkrullen.

Ogen Groen

Lichaamsbouw Arisu is een meisje van 1.67 meter lang en heeft een normale figuur voor iemand van haar leeftijd. Ze zit op gezond gewicht en haar vrouwelijke rondingen zijn al redelijk zichtbaar.

Kleren Meestal zal je haar zien lopen in een zomer jurkje in vrolijken kleren. Ze heeft een voorkeur op lichte kleuren.



Laat me je een verhaal vertellen, een verhaal over een meisje met een simpele wens. Eens wens om voor altijd bij de persoon te blijven van wie ze hield.
Zeventien jaar gelenden werd het meisje geboren in een stad genaamt Saffron City. Ze werd geboren in een standaart gezin van met een vader, moeder en een ouderen broer. Het lieve kleine meisje, altijd zo braaf. Deed niets wat niet mocht en deed wat er werd gevraagd. Maar het meisje hoorde een stem, een stem dat riep. De stem was van een jongen, hij zat in het gras en keek haar aan. Vriendelijke meisje, waarom was je naar hem toe gegaan? Hij was een vreemdeling die je zomaar aansprak. Hij leek wel vijftien jaar oud en jij was pas twaalf. Merkte je dan niet dat hij iets om zich heen had, een donker aura?
Het meisje dat nooit een vlieg kwaad zou doen, liep naar hem toe en stelde haar zelf voor. Ook hij noemde zijn naam, Kyo. Hij praatte met haar, de hele dag door. Maar de avond viel en hij hield het voor gezien. Tussen de donkeren bomen was hij verdwenen. Het aardige meisje rende snel naar huis. Voor het eerst in haar leven had ze een regel verbroken, voor het donker thuis zijn.
Ze zon leek veel meer tijd nodig te hebben om op te komen, het lieve meisje ging die dag weer naar het veldje. Hij zat daar weer met zijn pokémon naast zijn zijde. De pokémon herkende het slimme meisje, Scyther. De jongen was net zo aardig als hij de vorige dag was. Het naïef meisje beschouwde hem als een van haar vrienden.
De gevaarlijk jongen, Kyo, gaf haar een pokémon. De pokémon die hij bij zich had. Scyther, was haar eerste pokémon. Hij wou hem niet meer hebben en gaf hem dus maar aan haar.
Dat was de laatste dag van dat jaar dat ze de jongen met het zwarte haren zag. Hij moest weer verder op pad maar zou terug keren. Volgend jaar, begin lente, hij zou haar weer ontmoete in het veldje in het bos. Verlieft klein meisje, knikte blij en wachtte geduldig af tot die tijd.
Hij kwam zo als hij had belooft. Hij vertelde haar verhalen over wat hij zag en had beleeft. Elk woordje dat hij sprak, hoorde ze aan met gemak. Haar eerste liefde, slim en volmaakt. Kwam naar twee jaren niet meer opdagen. Verdrietig meisje, huil maar niet. Hij heeft vast een reden. Maak een einde aan de pijn waaronder je nu lijd. Blijf niet zitten en wachten tot hij komt.
Het meisje droogde haar tranen en maakte haar voeten los van de grond. Hij was ergens in deze regio, zo dicht bij maar ook ver weg.
Dappere meisje, niet zo klein meer, al zeventien jaar oud. Haar zoek toch is nog niet voltooid.
Onderweg waren veel trainers die ze zag. Slecht verzorgde pokémon kon het meisje niet aan zien. Woedend was ze op die trainers geworden. Klappen deelde ze uit, bloed zat soms op haar vuist. Niks maakte het haar nog uit.
Lief meisje, wat is er met je gebeurt? Waar is je lieve kant gebleven? Oh, klein meisje, wie ben jij?
Routes 24 was haar laatste bestemming voor dat het meisje terug zou keren naar haar geboorte plaats. Die route, vol met pokémon, ruste een Abra in een verlate hutje. Hij sliep toen ze aan kwam en opende zijn ogen niet toen de deur dicht viel. Hij bleef stilletjes liggen. Het meisje vond de pokémon wel leuk en probeerde hem te vangen. Slappende Abra, alerter dan ze dacht, teleporteerde zich weg.
Boos liep het meisje weer weg. Naar even gelopen te hebben lag hij daar weer. Slapend tussen de struiken, opgerold in een bolletje. Dit was weer haar kans om hem te vangen, deze keer moest ze hem niet onderschatten. Scyther rende er op af en deed wing attact. De niet gevangen pokémon bleef deze keer op zijn plek en was al vrij uit geput. Hij was niet zo sterk dat kon ze al merken. Hij was moe en niets vergelijken met zijn tegen stander.
Alle hoop zat nu in haar enigen rode balletje dat hem binnen hield. Hij  wiebelde even op en neer en stopte dan weer. Abra was succes vol gevangen.
Lief, meisje, sterker dan voorheen. Gewelddadiger dan eerst. Zette haar pad voort.
Lente brak aan en het veldje zag her nog altijd even mooi uit. Alleen was er een lelijk plek. Op de plek waar Kyo hoorde ze zitten blaasde nu alleen de wind. Waar is hij nu? Waarom moest je perse weg? ... Zal ze hem ooit weer zien?


{Abra}{man }{Level 12}

Teleport
Toxic
Role Play
Ice Punch


{Scyther}{man }{level 30}

Wing Attack
Quick Attack
Slash
Focus Energy