SISHURI
Besluiten nemen was niet echt iets voor haar. Steeds weer had ze overwogen of ze wel moest gaan. Was ze er wel klaar voor? Konden haar pokemon deze lange reis wel aan? Mt Moon was een aardig grote berg, en wie weet wat voor een gevaren ze daar kon tegenkomen? Freeze, Crumble en Honey waren nog niet geëvolueerd, maar Sishuri wist dat evoluties niet altijd de sterkste pokemon waren. De Rattata had een Geodude weten te verslaan, misschien met geluk misschien ook niet, en dat kon je niet van elk normaal soort zeggen. Dus misschien moest ze gewoon alles op het spel zetten en gewoon verdergaan. Ze moest ooit haar tweede Gym uitdagen, anders kwam ze nooit verder. Het enige wat ze wist van haar volgende stap, was dat de stad Cerulean City heette en de volgende Gym gespecialiseerd was in water types. Freeze, als Squirtle, zou dan eigenlijk meteen afvallen, maar wie weet kwam hij ooit nog van pas. Hij kende ook gewoon normaal type aanvallen. Al vaak had ze wat tactieken overdacht, terwijl ze nog niet eens in de buurt was van de tweede Gym. Mt Moon kon ze eigenlijk wel zien als een soort uitdaging. Eenmaal er doorheen en dan wist je gelijk of je het wel waardig was. "Goed, de volgende dag proberen we het." Zei Sishuri en Freeze keek haar meteen met een grote glimlach aan.

De volgende dag was ze vroeg opgestaan, Freeze sliep nog diep, dus die had ze in haar Pokeball gedaan om rust te geven. In plaats van de Squirtle had ze Honey haar kans gegeven. De Pidgey had zich trots op haar schouder genesteld en keek strak voor zich uit. Eigenlijk moest ze Crumble nog belonen voor zijn geweldige actie in het grote gevecht, maar het moest echt iets groots zijn. Freeze mocht mee naar het Museum, dus Crumble moest even wachten totdat ze iets leuks voor hem had gevonden. Al snel naderden de twee de berg, die al snel boven hen uit torende. Het meisje slikte en liet een hand door haar haar gaan. "Alles of niets.." Mompelde ze tegen zichzelf en ging door de gapende ingang. Het eerste stuk werd nog verlicht door het daglicht buiten, maar de duisternis nam geleidelijk toe. Langzaamaan begon Sishuri in paniek te raken, maar Honey pushte haar verder door haar kopje af en toe op haar schouder te leggen. Maar toen Sishuri plots het geluid van vleugels hoorde, bleef ze stokstijf staan. "Wat was dat?" Haar stem klonk vreemd hoog, maar ze had geen tijd om daarover na te denken. Het gefladder kwam dichterbij en Honey verliet haar schouder. "Honey!" Riep Sishuri en begon naar het licht te rennen, haar Pidgey volgde haar gelukkig wel, maar de andere pokemon ook. Toen de Trainer het daglicht ontmoette zag ze een vreemde vleermuis pokemon met haar Pidgey vechten. Ze haalde snel haar PokeDex erbij, het bleek een Zubat te zijn. Een pokemon die wel vaker in grotten voorkwam. Maar deze was niet erg rustig, hij was juist kwaad omdat de twee zijn rust hadden verstoord. Verlamd van angst bleef Sishuri daar staan, geen idee meer hebbende wat ze nu moest doen. Help?

SISHURI
"Zeg meisje, als ik jou was zou ik iets doen." De stem deed haar opschrikken, en direct keek Sishuri op. Gewoon alsof er niets aan de hand was, zat daar een andere Trainer [in ieder geval iemand die pokemon had], op haar gemak met een flesje water in haar hand. Maar Sishuri was niet in staat om haar te bekritiseren, aangezien Honey zich nu in de problemen bevond. Een soort schreeuw om hulp kwam uit de mond van haar Pidgey, die nu op de grond was geland en zo snel mogelijk de meerdere aanvallen van de Zubat probeerde te ontwijken. Maar de Zubat had zeker geen zin om te stoppen, dus dreef hij Honey gemakkelijk in een hoekje. Straks raakte Honey nog vergiftigd en dan moest ze dat hele eind terug lopen. Het meisje met de roze haren nam een grote hap lucht en blies deze rustig door haar neus uit. Nee. Ze had niet voor niets die Gymbadge gehaald, dus was een Zubat zeker geen probleem voor haar. "Als jij je pokémon niet gaat helpen kan het nog wel eens verkeerd aflopen." Nogmaals klonk de stem van het vreemde meisje dat het schouwspel blijkbaar wel leuk vond. Ondertussen maakte de Zubat zich klaar om een Poison Sting te doen, maar was Sishuri zeker niet van plan om Honey zoveel schade op te laten lopen. "Honey, sla die Zubat van je af door Wing Attack te gebruiken!" De Pidgey keek verrast op toen haar Trainer toch nog iets zei.

HONEY
Het duurde even, maar toch besloot Sishuri haar te helpen. Ze knikte op het bevel en maakte zich toen klaar voor haar sterkste vlieg type aanval. Pas toen de Zubat dichtbij genoeg was, sprong ze op en raakte ze de vleermuis pokemon op zijn rechtervleugel. De Zubat zakte in zijn vlucht en zijn Poison Sting kon onmogelijk zijn doel raken. Snel vloog Honey op, alhoewel haar opgelopen schade het toch wel moeilijk maakte om een vaart te maken. De Zubat kwam al snel uit zijn verwarring, want zijn tegenstander had tot nu toe nog helemaal niets gedaan. Maar voordat ze een nieuw bevel kreeg, zag ze haar kans al schoon. Honey sloeg haar vleugels dichter tegen haar lijf en maakte een kleine duikvlucht, die een mooi boogje maakte toen ze haar vleugels langzaamaan opende. De grond had ze bijna geraakt en voor de sierlijkheid liet ze haar klauw over de aarde gaan. De Zubat zag haar in het ene moment gewoon voor hem vliegen, maar toen was ze opeens weg. De wilde pokemon raakte wat in paniek en Honey viel hem aan met een stevige Peck. De Zubat werd in zijn maag geraakt en kreeg vervolgens nog een stevige klap met de vleugels van de Pidgey. Een hulpkreet klonk uit de mond van de pokemon, maar Honey kapte deze af door meerdere malen Fury Attack te gebruiken. Het enige probleem was dat de twee nu wel naar beneden vielen, omdat geen van beiden nog bezig was met vliegen. De Zubat lag onderop, met het gewicht van Honey op hem gedrukt. Vlak voordat de twee op het punt stonden om de grond te raken, deelde Honey nog een stevige Wing Attack uit en vloog ze nog net op tijd op om te ontsnappen aan de klap die ze zou krijgen door op de grond te vallen. Een kleine zandwolk trok op toen de Zubat met een klap op de grond viel, maar Honey zat toen de Zubat verslagen opkrabbelde alweer rustig op de schouder van de Trainer. Met een trotse houding keek ze de pokemon na toen die terug vloog naar de grot.

SISHURI
Het was vreemd om Honey zo uit zichzelf te zien vechten, maar ook weer mooi. Ze was zelfstandig, ja, dat had ze vanaf het begin al geweten, maar dat ze zo snel haar tactieken kon aanpassen, dat was weer nieuw voor haar. Maar nu was het tijd om dat andere meisje eens wat op haar plaats te zetten. Hoezo beter? Sishuri draaide zich om en keek de andere Trainer met een wat neutrale blik aan. "Nou, nu heb je het gezien, toch?" Zei ze en deed een paar passen dichterbij en keek het andere meisje met een versmalde blik aan. Toch stak ze zoals gewoonlijk haar hand netjes uit, wat ze altijd deed bij een nieuwe voorstelling. "Maar goed, ik ben Sishuri, en wie mag jij dan wel zijn?"