Dauwdruppels kleefden aan het gras en de bladeren van de bomen. In de verte was het geluid te horen van een Dodrio, kraaiend tegen de opkomende zon, welke met zijn zonnestralen de dauwdruppels liet glinsteren. Overal was het nog rustig, noch mens, noch Pokémon waagde zich al uit zijn bed of hol. Alhoewel, er was toch enkele levendigheid in de buurt. Op een manege, niet ver buiten Fuchsia, in één van de stallen, stond een prachtig wonder te geschieden. 'Goede Twister, houd nog even vol, je doet het super.' Berustende woorden, zachtjes gefluisterd, het hoofd van een Rapidash op schoot bij een jonge vrouw, haar handen kalmerend op haar Pokémons wang en hals. De Rapidash ademde zwaar en snel, haar flanken druk op en neer deinend terwijl ze op haar zij lag, haar dikke buik duidelijk uit stekend boven de rest. 'Kom op Twister, je bent er bijna,' sprak een man bemoedigend vanaf de achterzijde van de Rapidash. 'Nog een paar keer persen en het veulen is eruit.' Lillian aaide ietwat bezorgd over de wang en hals van haar Rapidash. Hoewel zij en Bryan op de fokkerij van Brendon al meerdere malen hadden geholpen bij de bevalling van Rapidash, was het dit keer toch wel extra spannend, omdat het nu om haar eigen Rapidash haar bevalling ging. Tot nu toe was alles goed gegaan, de dracht en de voorbereidingen voor de bevalling, maar er waren altijd wel dingen die mis konden gaan. Heel even had het er ook op geleken dat Lillian de bevalling zou missen, maar dankzij een oplettende Jolt, waren zij en Bryan er toch bij.

Lillian staarde liefdevol naar Twister, die erbij lag alsof ze wilde dat alles zo snel mogelijk achter de rug was. De arme Rapidash, het was haar eerste veulen, en het was ook nog eens niet de bedoeling geweest. Ze had gewoon even één keertje niet goed opgelet en Pablo had zijn kans gegrepen. Lillian had hiervan geleerd, al moest ze toegeven dat ze het helemaal niet erg vond dat er een nieuwe Pokémon voor haar op komst was. Het was al heel lang geleden sinds ze een kleine Ponyta had gehad om te knuffelen en trainen. Wat voor karakter zou het veulentje hebben? Zou het net zo'n watje worden als de moeder? Of toch dapperder? En zou het een hengst zijn? Of een merrie? Zoveel vragen, zoveel spanning! 'Het veulen is er!' Bryan haalde haar uit haar gedachten. Hè? Was het veulentje er nu al? Had ze het nou gewoon gemist! 'Wat goed!' reageerde Lillian en ze klopte Twister belonend op haar hals. 'Goed gedaan meisje. topper!'

Voorzichtig kwam ze overeind en ook Twister ging wat rechterop liggen. Voorzichtig liep Lillian naar de achterkant van haar Rapidash, waar Bryan bezig was met het droogmaken van het veulen met stro. 'Naaaaawh!' was het eerste wat er uit haar mond kwam. Het veulentje was zo klein! En zo ontzettend schattig! 'Het is een meisje,' verklaarde Bryan, nadat hij even onder de staart had gespiekt. Lillian glimlachte. Dat betekende dus een derde dame in haar team, gezellig! 'Ze is echt prachtig,' glimlachte Lillian terwijl ze haar hand naar de Ponyta uit stak en deze aan haar hand liet ruiken. Twister maakte inmiddels aanstalten om op te staan en Lilian en Bryan gingen een stukje achteruit. Zodra de Rapidash stond, draaide deze zich om naar haar veulen om deze te inspecteren en schoon te likken. Lillian keek gelukzalig toe hoe moeder en dochter met elkaar kennis maakten. Het duurde ook niet lang of de jonge Ponyta deed al pogingen om op te staan, wat nog vrij vlot gebeurde ook. 'Heb je al nagedacht over een naam?' vroeg Bryan met een glimlach bij het zien van Lillians gelukzalige gezicht. 'Fay,' reageerde Lillian met zachte stem. 'Fay, van Fairy of Faith.' Bryan knikte. 'Een mooie naam voor een veulentje dat is geboren bij het ochtendgloren.' Lillian knikte. Ja, een prachtige naam, voor een prachtig veulen. Haar nieuwe aanwinst.

OOC: Yush! Pokémongeboorte! <3

Suki logeerde nog bij Lillian’s manage om beter te leren te vechten met haar Vulpix. Ze had al van te voren mee gekregen dat het paard van Lillian op bevallen stond. Suki was enorm blij dat ze een geboorte van een pokemon mee kon maken, ook al was het  vroeg in de ochtend. Dat maakt nu niet uit aan gezien ze vroeg wakker was en besloot om een wandelingetje ging maken. Ze had natuurlijk nooit verwacht dat ze dit zou tegen komen tijdens haar wandeling en mee kon kijken. Ze zag dat de Rapidas op haar zij  lag nog al  zwaar ademde en snel. Suki hoorde een man zegen “Kom op Twister, je bent er bijna.”Suki keek naar de plek waar de pasgeboren pokemon uit zou moeten komen, maar zag nog niks. Ze keek even naar Lillian en zag dat ze bezorgd over de wang en hals van haar Rapidash aaide.  

Suki keek weer terug naar het kont van de Rapidash en zag al snel een hoofd er uit komen een voor dat ze het wist zag ze een helen Ponyta uit de Rapidash komen onder het bloed en slijm. Ze was even onder in druk wauw! Ik heb gewoon een pokémon geboren zien worden dacht ze. Ze was blij dat ze deze evaring mee mocht maken in ieder geval mocht zien, want zo vaak maak je nog niet mee als je aan het reizen bent dat je een pokémon geboren zien worden. Of het nou uit een ei is of uit de pokémon zelf. Suki zou ook nog graag een pokémon zien evolueren, maar dat komt allemaal nog wel. Ze was tensloten, maar een pas begonen trainster.

Ze zag dat de Rapidash weer langzaam over eind kwam en dat Lillian naar de Ponyta liep. Ze hoorde de man zegen dat de Ponyta een meisje was. Suki zag hoe de Rapidash haar veulen schoonlikte. Ze keek even naar Lillian toe en liep haar richting op om haar te feliciteren met haar nieuwe pokémon.
Suki stak haar hand uit en zei “Gefeliciteert en bedankt dat ik dit van een afstandje mocht zien.”

Lillian keek glimlachend op toen Suki naar haar toe kwam. Het meisje was door Lillian wakker gemaakt om de geboorte van Fay mee te kunnen maken. De vrouw was namelijk van mening dat dit voor Suki een unieke ervaring was. Het gebeurde niet vaak dat je de kans kreeg een Pokémongeboorte mee te maken, en zeker niet van zo dichtbij. 'Gefeliciteerd en bedankt dat ik dit van een afstandje mocht zien,' sprak het meisje terwijl ze haar hand naar Lillian uit stak. De vrouw glimlachte, schudde de hand van Lillian en zei; 'Graag gedaan Suki, ik hoop dat je er net zo van hebt genoten als ik.' Ze glimlachte en gebaarde toen naar het veulen, dat inmiddels al stond en aan het drinken was bij Twister. 'Wil je haar misschien aaien?' Vervolgens wierp ze even een blik op Bryan. 'We moeten straks maar even een Pidgey aan Brendon sturen, om te zeggen dat alles goed is gegaan en dat hij van harte welkom is om op kraamvisite te komen.' De jongeman knikte en keek toen weer naar het veulen. 'Volgens mij gaat alles wel goed,' reageerde hij en ook Lillian knikte. 'Ja, maar ik denk dat Brendon wel gewoon even wil komen kijken, aangezien Twister van zijn fokkerij afkomstig is.' Ze glimlachte en stak haar hand uit naar het nieuwsgierige veulentje dat klaar was met drinken en nu op zijn wankele benen de stal ging verkennen. Ze was even vergeten hoe ongelofelijk schattig pasgeboren veulentjes ook alweer waren.