Ceder
Ceder stapte af van Squirtle en deed zijn zadel af. Het was een simpel, lichtgewicht zadel, waardoor ze het makkelijk mee kon nemen, al was het niet het meest comfortabele zadel ooit. Zij, Squirtle en Alaske stonden nu in een zee van gras, waar in de zomer duizenden rode bloemen bloeiden. Het was koud, maar zonnig en Ceder had ongelofelijk veel zin in deze dag. Jarenlang hadden zij en haar pokémon maar een beetje halfslachtig geoefend op wat nieuwe aanvallen, maar nu ging het echte werk beginnen. Ze had de twee al lang in haar team, maar hun levels waren nog niet bijzonder hoog, gezien hun weinige training. Squirtle was nu rond de level elf, twaalf, terwijl Alaska nog op level negen zat.
"Squirtle, Alaska, vandaag gaan we flink aan de slag. Squirtle, jij gaat oefenen op je Scary Face. Die kan je al best aardig, maar echt heel angstaanjagend is hij nog niet te noemen. Alaska, voor jou heb ik iets anders bedacht," begon Ceder. Squirte begon meteen boos te kijken en Ceder dacht heel even dat ze iets verkeerd had gedaan, tot ze zich bedacht dat ze hem zojuist de opdracht had gegeven eng te kijken. Alaska keek haar intussen afwachtend aan. De Squirtle stond al klaar om in actie te komen. "Ik zat te denken," zei Ceder. "en ik heb het idee dat ijs-aanvallen wel iets voor jou zouden zijn." Alaska's grijns bevestigde haar vermoeden. "Nu zijn er voor jouw soort drie mogelijke ijs-aanvallen: Hail, Blizzard en Ice Beam. Die zijn officieel met een TM te leren, maar dan is er natuurlijk geen kunst aan. Nu heb ik even opgezocht op welk level de meeste andere pokémon deze aanvallen kunnen leren en ik heb ontdekt dat Hail het makkelijkst schijnt te zijn. Dat leren de meeste pokémon op iets van leven dertig of veertig." Alaska was nog geen level tien, dus dat ging nog lastig worden. Ceder was er echter van overtuigd dat het na een tijdje wel zou lukken. Gewoon goed oefenen, even doorzetten en dan had ze die aanval binnen de kortste keren onder de knie.

Alaska
Alaska's grijns werd breder. Zij zag zo'n ijs-aanval wel zitten. Dat ze zo'n twintig levels onder het gebruikelijke level waarop je de aanval kon leren zat, deerde haar niet zo. Dat kwam wel goed. Ze wilde net beginnen, toen ze zich één vrij belangrijk punt bedacht: hoe maakte je eigenlijk een hagelstorm? Was het de bedoeling dat die storm uit haar mond kwam? Moest ze hard blazen? Ze keek Ceder even aan. Die keek terug, ze leek wat verbaasd dat Alaska nog niet was begonnen, maar leek toen hetzelfde te beseffen. Het paarsharige meisje klikte wat dingetjes aan op haar pokégear. Waarschijnlijk zocht ze iets op op internet. "Hm..." mompelde ze. Daarna keek ze Alaska weer aan met een vrolijke glimlach. "Nou, die andere pokémon doen niet echt iets bijzonders als ze Hail doen. Nou ja, Mamoswine brult, maar de anderen bewegen er eigenlijk niet echt bij, dus ik denk dat je je gewoon heel hard moet concentreren en dat er dan wel iets gebeurt." Alaska keek haar trainster even aan. Meende ze dat nou? Nou ja, ze zou het idee maar niet meteen verwerpen en eerst kijken of er iets gebeurde. Ze wierp even een blik op Squirtle, die met een niet erg enge blik naar een graspol stond te staren, en sloot haar ogen. Ze begon heel hard aan een storm te denken, een enorme storm met ijskoude winden en keiharde hagelkorrels, die op haar hoofd zouden slaan en van haar schild af zouden ketsen. Die zo hard zouden vallen dat ze putten zouden slaan in de grond, en zo groot zouden zijn dat iedere tegenstander die geraakt werd nog dagenlang hoofdpijn zou hebben.
Een harde wind kwam opzetten. Kwam dat door haar of was het gewoon toeval? Ze concentreerde zich nog harder. Ze was al blij dat het winter was en geen zomer. Met een warm zomerzonnetje op haar rug had ze zich al helemaal niet op een hagelbui kunnen concentreren. Val, hagel, val! Verwoest dit mooie veldje, verpletter iedere vijand! Ze kon het helemaal voor zich zien, de razende storm.
Ze opende haar ogen. Het gras wuifde zachtjes in de bries. De lucht was blauw. Squirtle stond een eindje verderop met een niet erg enge blik naar een graspol te staren. Alaska zuchtte. Hoe ging ze ooit uit het niets, met niet meer dan een gedachte, een hagelbui oproepen?