Well, hello.

Onderwerp: Well, hello. zo nov 30, 2014 10:57 am

Aiden keek zichzelf aan met zijn gifgroene ogen. Zijn hand ging ondertussen naar een pot gel. Hij fatsoeneerde zijn warrige haar een beetje, maar het ging juist meer door de war zitten en met een zucht gaf Aiden zijn pogingen op. Hij kon zijn haar dan ook nooit fatsoeneren, tenzij hij ze achteruit zou doen. Hij wilde echter niet op een of andere player lijken en liet zijn haar daarom ook maar zoals het was. Hij had zijn gebruikelijke kleding aan: een spijkerbroek, een witte bloes en een gilet. Hij stroopte zijn mouwen op tot aan zijn ellebogen en besloot dat het wel goed was om mee voor de dag te komen. Hij keek opzij naar Scyther, welke hem rustig aankeek. Aiden trok een gezicht toen hij een vieze geur rook en ging naar zijn woonkamer, waar hij vervolgens een dikke rook trof. Aan de stank te ruiken was het weer eens Weezing en terwijl Scyther de rook wegwerkte, keek Aiden verbouwereerd naar de Pokémon die zich in zijn woonkamer bevonden. Het was namelijk niet Weezing, maar Koffing die de gassen had gelost. Aiden grinnikte even naar de Pokémon. De stank begon gelukkig al af te nemen en ondanks dat het herfst was, zette Aiden de raam al open. 'Ik weet dat je graag wilt vechten, maar er zijn gewoon nog geen uitdagers,' sprak hij zijn Koffing toe, waarna hij de Poké Ball van de Pokémon pakte en hem terug in zijn Poké Ball deed. Hij zuchtte even. Hij had de laatste week genoeg uitdagers gehad, maar geen enkele had echt zijn aandacht getrokken. Oh well. Hij vroeg zich af wat hij op deze zonnige dag kon gaan doen en besloot om even door Fuchsia te wandelen. En zo vertrok hij dus niet veel later met zijn Scyther aan zijn zijde. De Pokémon leek op zijn gemak te zijn, wat voor Aiden een teken was dat er zich geen gevaar in hun omgeving bevond. Sinds hij de leider van de gym was, wilde hij zijn stadje zo goed mogelijk beschermen. Na even te hebben gewandeld, gleed zijn blik opzij naar de manege. Hij moest plotseling denken aan Lillian en herinnerde zich dat hij haar had gezegd dat hij nog eens langs zou komen als hij vlakbij was. Waarom zou hij nu dan niet even langsgaan? Hij maakte dus een scherpe bocht naar rechts en volgde het pad naar de manege.

De geur van voedsel drong scherp in zijn neus, maar zijn aandacht werd eerder getrokken door de enorme paarden die in de stallen stonden. Aiden wist dat Lillian haar stal goed deed onderhouden en dat zag je wel aan de Pokémon. 'Hé meissie,' sprak hij, waarna hij naar voren ging en de Rapidash aaide die daar stond. Het leek net alsof de Rapidash aanvoelde dat Aiden geen gevaar voor haar vormde, want ze boog haar kop naar voren en liet haar kop langs zijn hand strijken. Aiden keek wel uit dat hij de vlammen niet zou raken. Hij wist niet of het waar was, maar hij had gehoord dat die vlammen alleen pijn deden als de Rapidash zich bedreigd zou voelen. Hij kon aan de Rapidash zien dat ze vrij sterk was; Geen wonder, want Ponyta's evolueerden pas op een laat level. De Rapidash hinnikte kort toen Aiden zijn hand van haar wang liet glijden, maar de Pokémon schonk geen aandacht meer aan hem toen Aiden aanstalten deed om weg te gaan. Hij grinnikte even en keek op toen hij geluid hoorde. 'Lillian?' vroeg hij. 'Ben je daar?' Zijn Scyther keek ondertussen alert zijnd naar de vuur-Pokémon,er op voorbereid zijnd dat eentje hun misschien zou kunnen aanvallen en hij dan geroosterd zou kunnen zijn.

Topic tag is verwijderd in navolging van dit topic.

Onderwerp: Re: Well, hello. do nov 03, 2016 10:08 pm

Lillian veegde het zweet van haar voorhoofd en plantte toen haar handen in haar zij terwijl ze tevreden de stal rond keek. Zo, die was ook weer schoon. De Ponyta die in de stal stond keek haar tevreden aan en even aaide ze de Pokémon over zijn neus, waarop deze zijn ogen sloot en een tevreden geluid maakte. Een glimlach gleed over haar lippen, waarop Lillian de stal verliet om de volgende schoon te gaan maken. Hoewel ze personeel in dienst had om de stallen en de rest van de manege schoon en netjes te houden, vond ze het soms ook gewoon leuk om het zelf te doen. Het was immers haar manege en het voelde soms een beetje raar om al het onderhoud dan door anderen te laten doen. Dan voelde ze zichzelf een beetje lui en gingen haar handen jeuken. Dan moest gewoon even iets zelf doen. Dus gaf ze eens in de zoveel tijd een aantal van haar stalhulpen een dag vrij zodat ze zelf was klusjes in en om de manege kon doen. Dan ebde haar jeukende gevoel weer weg en was ze geestelijk weer rustig en ontspannen.

Vroeger had ze nooit last gehad van dat soort momenten. Toen was ze altijd bezig geweest, altijd in beweging. Eerst bij Brendan op de fokkerij en later als trainer. Ergens miste ze het rondreizen met haar Pokémon wel. Het gevoel van vrijheid, avontuur en samen zijn met je Pokémon. Het was iets wat Lillian al heel lang niet meer had gedaan en ergens vermoedde ze dat ze daarom soms ook last had van jeukende handen. Dan wilde ze wat doen, wilde ze erop uit trekken en avonturen beleven. Ze wist niet in hoeverre haar Pokémon dat ook misten. Jolt, Vera en Twister misschien, maar Fay was op de manege geboren en had nog nooit iets anders dan het gebouw en diens naaste omgeving gezien. En dan was er nog het ei dat ze een tijdje terug had gewonnen. Het was nog altijd niet uitgebroed en ergens vermoedde de vrouw ook dat het kwam doordat ze altijd op de manege was en zich nooit echt met dat ei bezig hield. Ja Vera hield het ei wel warm tussen het stro van Twister haar stal, maar een Pokémonei had altijd meer nodig dan dat.

Een lichte drang verspreide zich weer langzaam door de vrouw heen. De drang om op reis te gaan, om avonturen te beleven en badges te winnen. Helaas had ze in Kanto iedere badge al gewonnen, hoewel ze natuurlijk gewoon voor de lol alle Gymleiders nog een keer uit kon dagen. Voor Fay zou het goed zijn om die ervaring op te doen en ze hoopte dat haar ei dan ook snel uit zou komen. Het plan om te vertrekken begon steeds meer en meer vorm te krijgen in haar hoofd en ergens wilde de vrouw nu ook gewoon echt gaan vertrekken. Voor ze dat echter kon doen moest ze natuurlijk wel van alles regelen op de manege. ‘Lillian?’ Verbaasd keek de vrouw op. Riep nou iemand haar naam? ‘Ben je daar?’ De vrouw keek op uit haar gedachten en zag toen pas dat er iemand verderop bij de stallen stond. ‘Ja?’ reageerde ze, terwijl ze de hooivork die ze vast had weg zette. Ze liep naar de persoon toe en zag al gauw dat het het Aiden was. Een glimlach gleed over haar lippen. ‘Hey Aiden, wat leuk om je te zien!’ reageerde ze enthousiast. ‘Kan ik iets voor je doen of kom je gewoon even op bezoek?’

OOC: Post 19# 18.019 / 50.000