Naam: Mark Evans.
Leeftijd: 13.
Geslacht: Jongen.
Woonplaats:Vermillion City.
Trainer /Coördinator/ Gymleider/Grunt: Coördinator.
Familie:
moeder || Naomi Evans (30)
zusje || Sylvia Evans (12)
----------
oom || Satoshi Kanbara [38] –Deceased-
tante || Luna Kanbara- Carter (36) –Deceased-
neef || Taichi Kanbara (15)
neefje || Akito Kanbara [7]
nichtje || Rica Kanbara [7]
----------
vader || Lucas Carter (32)
opa || Ruben Carter (62)
oma || Amy Carter- Andersen [52]
----
Uiterlijk:
Mark heeft kort bruin haar, wat een beetje aan de lange kant is , waardoor zijn pony wat schuin over zijn voorhoofd loopt en vlak tussen zijn ogen hangt. Mark heeft verder grote donkerblauwe ogen, die vrijwel meteen bij hem opvallen. Mark heeft een vrij normale lengte, maar is niet zo heel erg groot, hij heeft een wel wat atletische bouw wat komt door het vele voetballen. Verder draagt hij in het algemeen kleding die er sportief uitziet; wat bestaat uit een groen\rood vest en een jogging broek met witte sportschoenen eronder of een spijkerbroek met een blauw shirt en vest met capuchon. Voor Wedstrijden heeft hij niet echt speciale kleding die hij aantrekt, enkel een stropdas met Pikachu-print.
Karakter:
Mark is een vrolijke, zorgzame, onzekere en vastbesloten jongen, die in eerste instantie alles beantwoord met een grijns. Hij is niet iemand die snel opgeeft omdat hij koppig doorzet totdat hem iets lukt, dat heeft hij al op jonge leeftijd moeten leren. Ondanks dat Mark altijd een glimlach rond zijn lippen heeft staan, heeft hij ook een minder vrolijke kant, die hij het liefst verbergt voor vreemde. Oftewel; Mark lacht zijn zorgen weg om niemand ongerust te willen maken, maar wat er voor zorgt dat het tegenovergestelde gebeurt. Meestal verraden zijn ogen wat hij opdat moment voelt dus vermijd hij het liefst oogcontact. Ondanks dat is Mark een jongen waarop je kunt vertrouwen als je hem eenmaal leert kennen, hij zal niet snel oordelen over mensen, mits je een van zijn vrienden of Pokémon beledigd.
Likes:
-Zijn Pokémon
-Voetbal.
- Sylvia, zijn zusje.
-Zijn vrienden.

Dislikes:
-Pokémon die worden mishandeld.
-Zijn moeder en stiefvader.
-Zich down voelen.
-Niet kunnen voetballen.


Pokémon:

Toby || Pikachu ( ♂)
Toby is een vrolijke, energieke, optimistische Pikachu, die niet terugdeinst om zijn eigen trainer te beschermen. Hij en Mark hebben een hele sterke band, waardoor hij altijd de eerste is die het opmerkt als Mark iets dwars zit. Toby ziet de jongen niet als zijn trainer, maar als een soort jonger broertje die hij nooit heeft gehad. Buiten zijn vrolijke karakter, is Toby een Pokémon, waar je alles mee kunt bespreken het maakt hem niet uit wie je bent, hij helpt je graag met problemen. Dit heeft er voor gezorgd dat hij een soort vertrouwenspersoon is binnen Marks team. Vooral voor Zoey, Marks Vulpix, is dit van toepassing.
Toby's Moves: Thunderbolt || Iron Tail || Quick Attack || Electro Ball.


Flynn || Wartortle (♂)
Flynn is een chagrijnige Wartortle, die liever lui is dan moe. Hij en Mark hebben niet de beste Pokémon en trainer band die er bestaat, de rede waarom is nog steeds een raadsel. Flynn had als Squirtle al een pesthekel aan de jongen, al heeft hij de laatste tijd wel wat meer sympathie voor de jongen gekregen. Dit laat Flynn zien doormiddel  van zijn Water Gun af te vuren recht in het gezicht van Mark of om hem een stomp in zijn maag te verkopen. Ondanks alles geeft Flynn wel om Mark en is hij niet te beroerd om de jongen te helpen, als hij het nodig heeft.
Flynn's Moves: Water Gun || Icy Wind || Focus Punch || Bubblebeam || Water Pulse.


Zoey || Vulpix (♀)
Zoey is een wat schuchtere Vulpix, die een ontzettend zachtaardig karakter heeft. Zoey geeft veel om Mark en is het liefst vierentwintig uur per dag bij hem. Dit komt omdat de jongen haar heeft opgevangen toen ze het moeilijk had en hij dag en nacht voor haar klaar stond. Deze Vulpix heeft het niet bepaald makkelijk gehad voor Mark, waardoor ze moeite heeft om vreemde mensen te vertrouwen, uitzondering van haar eigen trainer en nog iemand. Door de ontmoeting met Shiyo heeft dit haar een boost gegeven, om andere mensen te vertrouwen. Nu echter, wilt ze Mark laten zien dat ook zij sterk kan zijn.
Zoey's moves: Flamethrower || Energy Ball || Return || Faint Attack || Swift.


Sam || Eevee (♀)
Sam is een Eevee met een onstuimig karakter. Zo kan ze de ene keer vrolijk, kalm en vriendelijk zijn, maar het kan ook zo zijn dat de Eevee het liefst je hoofd van je lijf wilt scheuren. Dit komt omdat Sam wat in zichzelf gekeerd is en niet gauw hulp accepteert van anderen, zelfs niet van haar eigen teamgenoten. Als je haar toch helpt, dan zal ze dat laten blijken door je af te blaffen, meestal is Flynn hiervan het slachtoffer, en weet ze zich niet hoe ze zich moet gedragen. De enige die haar kan en mag helpen zijn Zoey en Toby, de rede hiervoor ligt nogal gevoelig voor haar, omdat deze Pikachu haar allereerste vriend is en Zoey haar accepteert zoals ze is.
Sam's Moves: Headbutt || Tackle || Shadow Ball || Dig || Swift.


Levi || Butterfree (♀)
Levi is een vrij jonge maar erg kleine Butterfree, dat een zachtaardig karakter heeft en het liefst bij Mark op zijn schouder zit net als Toby. De Butterfree is door haar jonge leeftijd naïef en snapt het begrip van aanvallen gebruiken nog niet zo goed, dit gaat dan ook geregeld fout, wat ervoor zorgt dat ze dan alles door elkaar haalt. Zo heeft Levi weleens de fout gemaakt om in plaats van Confusion Poison Powder te gebruiken, gelukkig voor de Butterfree is haar trainer erg geduldig en geeft haar de tijd om alles te kunnen begrijpen.
Levi's Moves: Confusion || Poison Powder || Stun Spore || Sleep Powder || Gust || Tackle.

Geschiedenis:

Dertien jaar terug, op een zonnige winterdag in Vermillion City, werd er een klein jongetje geboren met kort, bruin haar en grote, donkerblauwe ogen. Het ventje lag in de armen van zijn jonge tienermoeder, Naomi(15), die dolblij was met het kleine jongetje. Ze gaf hem de naam Mark Evans. Algauw bleek het kleine jongetje te lachen naar zijn moeder en ontstond er een sterke band tussen moeder en zoon, maar Mark bleef niet klein, hij groeide op. Twee jaar na zijn geboorte, raakte zijn moeder opnieuw zwanger. Mark was blij om het feit dat hij een ‘grote’ broer van een jonger broertje of zusje zou worden. Het duurde negen maanden voor het kindje werd geboren, waarbij de tweejarige jongen regelmatig vroeg wanneer zijn broertje of zusje zou komen, steeds gaf Naomi hetzelfde antwoord om het jochie tevreden te houden. Na negen maanden werd het kindje geboren, wat een meisje bleek te zijn, die de naam Sylvia Evans kreeg. Vanaf dag één konden Mark en Sylvia het al goed vinden met elkaar, en er ontstond zo een sterke tussen broer en zus. Ongeveer twee jaar nadat zijn zusje was geboren, verliet zijn vader het huis voor onbekende reden, maar ook zijn zoontje en dochtertje. Tot grote verdriet en ergernis van zijn negentienjarige moeder, die de kinderen wat op de achtergrond hield. Dit was het moment dat Mark bijsprong in de verzorging van zijn  zusje, Sylvia kreeg dit niet mee omdat ze toen amper twee was. De vierjarige Mark zorgde er voor dat zijn kleine zusje zich veilig voelde, waar ze ook waren, Mark was altijd de eerste die haar stil kreeg als Sylvia huilde. Tot grote vreugde van zijn moeder die haar zoon dankbaar was, vanaf dat moment zette Naomi zich over haar gebroken hart heen, ging weer werken, en stuurde Mark naar de kleuterschool. Uiteindelijk groeide dit uit tot een hecht gezin, zonder vader of gezeur van de vele hulpinstanties.

Twee jaar later toen Mark een jaar of zes was, ging hij op voetbal samen met zijn beste vriend; Erik. Het jochie had voor het vertrek van zijn vader, op zijn vierde verjaardag een leren zwart-witte voetbal gegeven. Zo voelde het voor hem alsof hij verbonden was met zijn vader, wanneer hij tegen deze voetbal trapte. De jongen bleek een aardig talent te hebben als voetballer, vooral omdat Mark nooit echt wilde winnen en meer plezier wilde maken, was hij vaak buiten te vinden met zijn beste vriend. Hierdoor kwam hij in een aanraking met zijn allereerste Pokémon; een Pikachu. Toen Mark en Erik hem vonden, lag het gele wezentje zwaar toegetakeld en uitgeput tegen de muur in de buurt van de Gym. De zesjarige had zoveel medelijden met de Pokémon dat hij de Pikachu oppakte en naar huis wilde brengen, niet zonder zich over te geven natuurlijk. De Pikachu verzette zich, maar hield er al gauw mee op toen hij merkte dat de jongen geen kwaad in de zin had,  en hem wilde helpen. Mark en Erik gingen vrijwel direct naar huis om Mark’s moeder om hulp te vragen, die de twee jongens geruststelde dat het niets ernstigs was, toen ze eenmaal thuis aan waren gekomen. Naomi werkte toentertijd bij het Pokémon Center, dus wist ze ongeveer wat ze moest doen, het wezentje had rust nodig. Meer niet. Mark zei tegen zijn moeder dat hij het wezentje zo goed mogelijk zou verzorgen tot hij vrijgelaten kon worden, die dag kwam ook, maar de Pikachu dacht er net iets heel anders over. Er was een soort klik ontstaan, waardoor Mark het niet over zijn hart kon verkrijgen om het wezentje vrij te laten, want het wezentje volgde hem terug naar huis. Zijn moeder zag dit en stemde in om het wezentje te houden, tot grote vreugde van Mark.

Vrijwel meteen begon Mark door deze Pikachu, zich in Pokémon te verdiepen. Zo leerde hij over Trainers en Coördinators en dat ze Pokémon vingen in Pokéballen, waarmee ze rond reisde door verschillende regio’s. Dit sprak Mark aan en vroeg aan zijn moeder of hij op reis mocht, maar zijn moeder gaf geen toestemming, vooral omdat hij toen nog te jong was, ze beloofde echter wel zodra hij oud genoeg was dat hij kon gaan. Mark was opgelucht dat ze zijn droom niet aan diggelen liet vallen, want diep van binnen, wist  hij wel dat hij nog te jong was, en dat hij nog drie jaar moest wachten, voordat hij echt op reis kon, maar dan…? Zou zijn moeder dat wel aankunnen met alleen Sylvia en zou ze Mark überhaupt wel kunnen laten gaan? Mark besloot er niet teveel aan te denken en liet dat onderwerp voorlopig even rusten. In plaats daarvan begon hij te trainen met zijn Pikachu, dit tot grote verbijstering van het wezentje. Zo sleet hij hele dagen met Erik en Sylvia door de straten van Vermillion City heen. Op den duur begon het jochie zich ook af te vragen waarom hij alleen een moeder had, terwijl alle andere kinderen ook een vader bleken te hebben, op Erik na dan. Veel ouders en kinderen op school vonden het maar vreemd dat Mark en Sylvia alleen werden opgevoed, door hun jonge moeder, hij werd niet gepest, in tegenstelling tot zijn kleine zusje. Dit bracht natuurlijk woede teweeg bij de zevenjarige Mark en vroeg niet veel later aan zijn moeder hoe het nou zat; ‘waarom hebben wij geen vader’. Zijn moeder had dit echter niet verwacht, maar toen Mark uitlegde dat Sylvia regelmatig gepest werd, verzon ze een verhaal dat hun vader  een ‘auto-ongeluk’ had gehad en dus niet meer ‘leefde’. Iets knapte in de zevenjarige knul en begon als eerste reactie te huilen, de tweede was echter vragen, op een grove manier, waarom zijn moeder dit niet eerder had vertelt. Hierop werd Naomi kwaad op de jongen waarbij ze snauwde dat hij niet zo een brutale mond moest hebben, Mark die zowel kwaad als verdrietig was, werd boos en ze raakten in een discussie, wat er uiteindelijk toe leidde dat Mark kwaad naar zijn kamer ging, waar Pikachu lag te slapen. Sinds deze kleine ruzie is de sfeer tussen Mark en zijn moeder grimmiger geworden. Sylvia kreeg hier echter niks van mee maar merkte wel dat het gespannen was tussen moeder en zoon.

De elfde verjaardag van Mark kwam steeds dichterbij en het verlangen om op reis te gaan welde in hem op. Hij vertrok voor lange tijden met Pikachu, Sylvia en Erik, soms wel van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat, naar een verborgen plek in Vermillion City. Waarbij je een steegje door moest, en de zonsondergang goed kon bekijken, daar kon je ook een deel van Kanto goed zien en een deel van de Seafoam Islands. Dit leidde er ook toe dat Mark en Pikachu een belofte deden aan elkaar, om samen op reis te gaan zodra hij elf werd. En als Mark al thuis was, was hij in zijn kamer te vinden waar hij zijn muren beplakte met foto’s van Mitsu Hotaka, de lokale gymleidster. Ja, hij was een grote fan van haar. Zij was zijn grote voorbeeld.. wat er toe leidde om een Pikachu te trainen. Het kon hem weinig schelen wat mensen ervan zeiden dat hij Mitsu als voorbeeld had gekozen, het was zijn keuze.. De dag van zijn elfde verjaardag brak aan en zijn moeder kwam naar hem toe met de mededeling dat hij op reis mocht, maar niet met Pikachu. Mark leek door de grond te zakken van teleurstelling met de gedachte dat zijn tweede, allerbeste vriend hier moest blijven, bij Silvia en zijn moeder. Mark stemde met tegenzin in en pakte de Pokéball aan van zijn moeder. Hij gooide de Pokéball tegen de grond en een witte straal produceerde een silhouet van een Pokémon met een rond hoofd en een ovaal lichaam. Toen de kleuren zichtbaar waren, bleek het een Squirtle te zijn. Het wezentje bleek niet echt blij te zijn met zijn nieuwe trainer, maar Mark mocht het wezentje wel en gaf hem de naam 'Flynn'. Mark draaide zich om en keek zijn zusje en moeder aan. ”Ik ga me spullen maar pakken.”

En verder:

-Mark is een grote fan van Mitsu Hotaka en had eerst een ‘crush’ op haar, maar nu ziet hij haar meer als een soort rivaal en voorbeeld.

- Dat komt omdat hij stiekem verliefd is op Shiyo, maar zelf is hij zich er nog niet bewust van. Hij zal er ook vrij fel op reageren als je erover begint.

- Tot nu toe heeft Mark nog geen enkele lintjes weten te winnen, dat maakt hem verder niet uit want winnen is niet zo heel erg belangrijk in zijn ogen.

-In het begin zal Mark wat snugger, kinderachtig en klungelig overkomen maar in werkelijkheid heeft hij een vrij grote kennis van Pokémon, al moet hij zelf nog veel leren.

-Sinds zijn vierde levensjaar zorgt hij al voor zijn twee jaar jongere zusje; Sylvia. Ze hebben hierdoor een vrij sterke band die niet te breken is, al hebben ze als broer en zus soms nog weleens meningsverschillen of plagen elkaar.

-Ondanks dat Mark zijn vader maar kort heeft gekend, weet hij nog precies hoe zijn vader eruit heeft gezien voor hij vertrok. De jongen weet ook dat hij zijn voetbal van hem heeft gekregen, maar van het moment dat zijn vader wegging is een soort waas voor hem geworden.

-Mark heeft een kleine handicap aan zijn linkerbeen die hij heeft overgehouden aan blessures aan zijn enkel; dit houd in dát hij het niet lang volhoud om te rennen of te voetballen. Dit tot grote verdriet van de jongen.

- Ook na alle ruzies die hij met zijn moeder heeft gehad en leugens die zijn moeder heeft vertelt, houd hij nog steeds heel veel van haar; hij wilt dan ook dat het goed komt tussen zijn pa en ma.

Hij is aangepast.



Dat van die aanvallen was inderdaad een domme fout van me.. ik had iets anders ingedachte waardoor ik hem eerder wilde geven aan Mark maar toen besloot ik origineel te doen en hem op zijn elfde te geven en vergat ik ze weg te halen XD