Het was een paar dagen na Kenji's glorieuze dag in de Pokémon Tower van Lavender Town. Zijn pokémon aantal was in één dag gegroeid van drie naar vijf en dat had de nodige invloed op zijn ego gehad. Uiteraard had Kenji al een aardig ego, maar dat was, voor zover dat kon, nog even wat verder gegroeid. Inmiddels was de jongen aangekomen in de volgende stad; Celadon City. Hier viel voor hem niet veel te halen, al had hij er wel even over nagedacht om de gym hier uit te dagen. Hij had echter besloten dat het beter zou zijn om het niveau van zijn team langzaam op te bouwen en niet meteen voor het hoogste te gaan. Een val naar beneden was dan gewoon onvermijdelijk en daar had hij geen zin in. Dat was trouwens ook niet goed voor zijn ego en dat van zijn pokémon. Om het niveau van zijn team omhoog te krijgen op het juiste niveau van zijn volgende uitdaging, was het belangrijk dat hij zou trainen, vooral met zijn twee nieuwe aanwinsten. Hij vond echter dat hij de afgelopen tijd wel genoeg had geoefend tegen bomen en tegen zijn eigen pokémon. Het was tijd om weer eens tegen een andere trainer te vechten. Daar leerde je trouwens ook meer van. Dit alles was voor Kenji de reden geweest om naar Rainbow Park te gaan. Hij hoopte dat hier wat trainers waren die een gevecht met hem aan wilden gaan en zo niet, dan ging hij gewoon op zoek in het pokémoncentre.

Vol goede moed en met Céline aan zijn zijde marcheerde Kenji door het park. Er waren veel mensen op de been, ook met pokémon, maar niemand leek echt zin te hebben in een gevecht. Al gauw was de jongen aangekomen bij het midden van het park, waar een fontein stond met twee Dewgong. Kenji keek er walgend naar en keerde het toen de rug toe. De fontein deed hem te veel denken aan de dewgong van zijn moeder. Goed, tijd om een tegenstander te zoeken. Kenji klom op de rand van de fontein, keek even om zich heen en riep toen; 'Wie van jullie wil er een gevecht met mij?' Hij wachtte rustig af, hopelijk zou er iemand reageren.