Met een redelijk vermoeide zucht krabbelde Sishuri achter Desert aan. De Sandshrew had blijkbaar iets gevonden wat hij haar maar al te graag had willen laten zien. Cerulean City had ze al aardig ver achter zich gelaten en het landschap begon wat meer te golven. Het meisje was er niet echt op gebouwd om zo ver te lopen en vooral, te klimmen. Licht hijgend stond ze bovenaan een aardig grote heuvel en richtte haar blik op haar pokemon. Desert was bijna geheel opgeslokt door een struik en met een kleine frons op haar gezicht keek Sishuri naar de handelingen van de Sandshrew. Net toen ze wilde gaan vragen waar hij mee bezig was, trok de pokemon zich terug uit de begroeiing, twee Oran Berries in zijn handjes. Een glimlach verscheen op haar gezicht toen Desert haar er eentje aanbood. Grijnzend schudde ze haar hoofd. "Geniet jij er maar van," Even hield de Sandshrew zijn kopje scheef, alsof hij het niet begreep, maar haalde toen zijn schouders op. Snel begon hij van een van de Oran Berries te eten, terwijl hij genietend zijn ogen dicht kneep.

Dit keer was het Sishuri's beurt om het pad uit te stippelen, natuurlijk koos zij een wat vlakker gebied. Als Desert haar even niet kon bijhouden, huppelde hij naar een hoger gedeelte en rolde hij daar vanaf. Beleefde hij meteen ook lol aan deze tocht. Haar andere pokemon hadden rust gekregen, alleen Honey had ze meegenomen voor als ze de weg kwijt zou raken. Freeze en Crumble hadden hun rust gekregen in het pokecenter. Hoewel ze nu koos voor vlakker gebied, was het alsnog erg vermoeiend. De zon scheen fel en haar energiepeil daalde aardig snel. Desert keek haar aan toen Sishuri hem niet meer wist bij te houden. Het meisje zakte neer op de grond en de Sandshrew trippelde op haar af. Met een por maakte hij haar duidelijk dat dit geen goede plek was om uit te rusten. De pokemon wees op een aardig grote boom wiens schaduw je zeker zou beschermen tegen de zon. "Goed, goed." Zuchtte ze glimlachend en stond weer op. Toen ze echter bij de boom was aangekomen, was ze niet de enige die hiervan een rustplaats had gemaakt. Desert had dit blijkbaar ook gemerkt en omdat zich oprollen nu geen zin meer had, groef hij voor zichzelf een klein gat, in de hoop dat hij niet benaderd zou worden. Sishuri wierp even een blik op haar pokemon, maar deze bleef koppig gedeeltelijk ondergronds. Met een zucht draaide ze zich weer om en keek jongen, die zeker ouder was dan zij, vriendelijk aan. "Hey, is het erg als ik hier ook wat kom uitrusten?" Glimlachte ze naar hem en wierp nogmaals een achterwaartse blik naar Desert, die af en toe zijn kopje uit het gat stak om te kijken wat er aan de hand was.

Pas toen ze dichterbij was gekomen merkte ze dat hij iemand uit zijn verhaal had gehaald. Oh nee.. Waarom keek ze niet eerst voordat ze haar mond opentrok? Tja, Desert zou nooit met dit te maken krijgen, dus misschien moest ze wel wat leren van zijn aanpak. Maar toch, door vermoeidheid kon ze af en toe niet meer helder nadenken. “Het is een vrij land,” Uit de toon kon ze niet echt veel opmerken, maar het was in ieder geval geen keiharde 'nee'. “Ik kan deze plek niet claimen. Dus kom maar uitrusten.” Er werd wat plaats voor haar gemaakt en Sishuri nam dankbaar plaats. Met een glimlach keek ze de jongeman aan, die een pokemon aan zijn schouder had hangen. Apart. Maar ja, zij had er eentje die nu half onder de grond lag. Er werd een hand naar haar uitgestoken die ze beleefd schudde. “Leonard Sablier is de naam, aangenaam kennis te maken, al mag je wat mij betreft gewoon Leo zeggen.” Sishuri knikte. "En deze maat op mijn schouder," Er werd op de Abra gewezen. "...Is Foxtrot." De blik van Foxtrot werd op haar gevestigd, maar gleed toen af naar Desert, die als gewoonlijk geen krimp gaf. “Kom je toevallig uit de richting van Cerulean?” Sishuri keek Leo weer aan. "Aangenaam, Leo, ik ben Sishuri Kaimia en degene die het gat daar heeft gegraven, dat is Desert." Glimlachte ze en wierp hoopvol een blik op het gat. Nog net ving ze het goudgekleurde kopje op van de Sandshrew, die meteen weer wegdook toen de Abra wat dichterbij kwam. "En ja, we zijn net van Cerulean afgekomen." Ze draaide haar hoofd weer om naar Leo en voelde langzaamaan weer de energie terug sijpelen in haar lichaam. Even niet in de zon zitten deed haar wel goed.

“Aangenaam kennis te maken Sishuri,” Ze merkte op dat hij een blik wierp op haar Sandshrew die waarschijnlijk zich nog veilig opgeborgen had in zijn zelf gegraven gat. Gelukkig was hij dan niet zo’n pokemon die een herrie ging maken of zich vijandig zou oprichten tegenover Leo. . “Oké, mooi om te horen, dan weet jij vast wel hoe ver ik nog moet lopen,” Sishuri liet haar hoofd even wat scheef hangen, dus hij moest nog naar Cerulean. Oh, dan zou nog zeker last krijgen van de hitte als hij daar snel wilde komen. Ze opende haar mond om te antwoorden, maar toen klonk er al een waarschuwing vanuit Leo’s mond. “Pas d’r op, eh Fox?” Sishuri draaide zich om, nieuwsgierig naar wat er gebeurd was. De Abra was wat dichterbij gekomen, maar het zag er niet echt dreigend uit. Misschien was hij gewoon nieuwsgierig naar de pokemon die zich verborgen hield. “Is je Sandshrew toevallig een beetje verlegen ofzo?” Ze knikte een beetje, nadat ze zich weer had omgedraaid toen Leo was begonnen met spreken. "Fox is echt een kleine ondeugd, ik ken niemand die nieuwsgieriger is." Sishuri glimlachte wat en begon weer te spreken. “Het is nog wel even lopen, naar Cerulean bedoel ik. Maar ik zou wachten tot het wat minder warm is, dan gaat het wat makkelijker.” Was haar antwoord op de vraag die haar als eerste werd gesteld. “En ja, Desert is erg verlegen tegenover vreemdelingen, dus het ligt niet aan jou of Fox.” Glimlachte ze een beetje nerveus. Hopelijk zou Desert straks een beetje kalmeren en dan kon Leo zien wat voor een lieve pokemon het eigenlijk was.