Arya kon nauwelijks geloven dat ze het eerste gevecht had gewonnen. Ze was erg blij, maar toen ze zag wie haar volgende tegenstander zou zijn, zakte de moed haar in de schoenen. Één van de Hayashi's. Welke van de twee het was, wist ze niet. Ze had eigenlijk niet zo op de andere gevechten gelet. Maar goed, feit was, ze stond nu tegenover een gymleader, en nog wel die van de zesde gym! Nu waren de pokémon, haar Seel en zijn Goldeen, in principe natuurlijk even sterk, maar het hing toch vooral af van de persoon die erachter stond.
Met trillende handen ging ze klaar staan. Ze liet de Seel verschijnen en keek wat nerveus naar de Goldeen van Kean - ze had immiddels even op het wedstrijdbord opgezocht wie het was. Haar tegenstander begon. Hij liet zijn Goldeen Supersonic doen. Arya dacht zo snel na als ze kon. Ontwijken? Haar Seel was nou niet bepaald de snelste pokémon ooit. Zeker niet op het land, en op dit moment lag hij nog op het platform. Dezelfde techniek als de vorige keer dan maar: "Seel, Encore!" riep Arya. Met een klapje met een flippers voerde haar Seel de aanval uit. Een witte lichtbol vloog in de richting van de Goldeen van Kean. Intussen hadden de ringvormige luchtgolven van Supersonic de Seel bereikt en hij keek wat verward om zich heen. Daarna begon hij een beetje onhandig rond te hobbelen op het platform.

Arya merkte pas dat ze haar adem ingehouden had toen de witte bol de Goldeen raakte en ze opgelucht zuchtte. Phew, die ramp was ook weer afgewend. Terwijl ze naar de Seel keek, gaf Kean de Goldeen een paar keer de opdracht om Supersonic te doen. 'Hoe sneller je aanvalt, hoe eerder die irritante Encore is uitgewerkt,' zei hij. Ah, dat had ze dan ook weer geleerd. Ze had de aanval Encore snel even opgezocht in haar pokédex en wist dus wat hij deed, maar daar hield haar kennis ook wel op. Ze had eigenlijk gedacht dat Encore gewoon voor een bepaalde tijd werkte, maar blijkbaar ging hij dus over een bepaald aantal keer aanvallen. Ze staarde naar de Seel, alsof ze de verwarring daarmee weg kon kijken. Het spreekt voor zich dat dat niet werkte. De Seel hobbelde rond, tot hij vervaarlijk dicht bij de rand van het platform kwam. Hij schudde zijn kop en knipperde een paar keer met zijn ogen. Daarna begon hij zich weer om te draaien, maar deed dit zo onhandig dat hij over het randje van het platform kukelde. Met een lichte plons viel hij in het water. Arya keek geschrokken naar de pokémon. Kon hij wel zwemmen terwijl hij zo in de war was? De Seel stak zijn kop boven water uit en keek om zich heen. Hij leek opeens een stuk helderder. Blijkbaar had het koude water hem uit zijn verwarring geschud. Tijdens zijn verwarring had Arya de tijd gehad zijn rijtje aanvallen nog eens langs te gaan in haar hoofd, dus ze had al een opdracht klaar. "Seel, Ice Shard!" riep ze. De Seel hield even nadenkend zijn kopje scheef. Daarna richtte hij zijn blik op de Goldeen en vuurde een ijsblok op haar af.

De Goldeen kreeg de opdracht Peck te doen, maar in plaats daarvan deed de vis opnieuw Supersonic. De aanval miste de Seel, want ze moest snel het ijsblok ontwijken. Helaas lukte dat. De ijsschots belandde met een harde plons in het water, een eind achter het doelwit. Die Goldeen was snel...
Kean gaf een volgende opdracht, Horn Attack. Hij was nog nauwelijks uitgepraat toen de pokémon naar voren schoot. "Ontwijk!" riep Arya nog, maar ze reageerde te laat. Haar Seel werd geraakt door de scherpe hoorn van de Goldeen. Arya kromp een beetje in elkaar toen haar pokémon naar achteren geworpen werd. Dat zag er pijnlijk uit... De Seel herstelde zich echter snel en wierp even een afwachtende blik op Arya. Goed, wat was nu het slimste om te doen? Die Goldeen was snel, dus daar zou ze ze iets aan moeten veranderen. Over één van Seels aanvallen stond in haar pokédex dat hij de tegenstander zou vertragen. "Seel, Icy Wind," droeg Arya de zeehond-pokémon op. Deze opende zijn mond en blies een ijskoude wind in de richting van de Goldeen.

Kean liet zijn Goldeen Aqua Ring gebruiken als schild tegen de wind. Slim, dacht Arya, maar ja, haar tegenstander was dan ook een gymleider. Waarschijnlijk kende hij al die aanvallen gewoon uit zijn hoofd en wist hij precies hoe hij ze moest gebruiken, terwijl zij ze net uit haar hoofd had geleerd. Voor haar was het meer uitproberen.
Peck was de volgende opdracht die de Goldeen kreeg. De pokémon was nog steeds snel, maar wel wat vertraagd door Icy Wind. Dat gaf Arya in ieder geval de tijd een volgende stap te bedenken. "Seel, doe nog een keer Icy Wind!" droeg ze de Seel op. De Goldeen kwam recht op hem af, dus mikken was niet moeilijk. Hij opende zijn mond en begon opnieuw een ijzige wind in haar richting te blazen.

Kean zei zijn Goldeen dat ze weg moest duiken, maar deze leek andere plannen te hebben. Ietwat verbaasd keek Arya toe hoe de vis zich probeerde een weg te banen door de wind heen. Ze veranderde zelfs van aanval! Arya was eigenlijk vooral verbaasd vanwege het feit dat de pokémon niet luisterde naar een gymleider. Eigenlijk had ze gedacht dat gymleiders iets... uitstraalden, of zoiets, en dat hun pokémon altijd wel naar hen luisterden. Blijkbaar had ze het mis gehad. Of misschien wist de Goldeen wel gewoon niet dat Kean een gymleider was. De Goldeen zwom dus koppig door, tegen de wind in. Een ijslaagje vormde zich op haar schubben, maar ze weigerde te stoppen. Ze was zo vol vuur dat de wind haar nauwelijks kon vertragen, maar ze ging nu niet meer in een rechte lijn op de Seel af. Ze leek niet meer precies te weten waar haar vijand zich bevond, maar liet zich hier nog steeds niet door tegenhouden. Op volle snelheid botste ze uiteindelijk niet tegen de Seel, maar tegen de rand van het bad. Het was een behoorlijke klap en Arya kromp onwillekeurig een beetje in elkaar. De Goldeen viel in het water. De Seel kreeg na een paar seconden ook in de gaten dat zijn tegenstander buiten beeld was en hij stopte met zijn aanval.
Al gauw kwam de Goldeen bovendrijven. Kean was op zijn zachtst gezegd niet erg blij. Arya wist niet zeker of ze al kon juichen. Het gevecht was zo kort geweest dat het vreemd was dat het nu al voorbij was. En dan ook nog eens met haar als winnares. Was de Goldeen echt verslagen? Straks had ze nog één of ander trucje over en zat ze zometeen weer in het gevecht. Arya keek een beetje aarzelend naar de scheidsrechter en weer naar de Goldeen. Die bewoog geen vin en Arya kon een triomfantelijke glimlach niet onderdrukken. Dit betekende dan dus dat ze in de finale zat, toch?