The evening before my journey of a lifetime {OPEN}

De lange schaduwen die gemaakt werden door de rotsen bij de uitgang van de Rock Tunnel waren zo lang, dat ze net de andere rotswand raakten die bij de buitenrand van de grot die Yoyo altijd had omschreven als "de hal". Yoyo? Wie was dat? Als je je dit afvroeg, zou je op dit moment maar eens een kijkje moeten nemen bij deze "hal". Want, dicht tegen een rotswand aangedrukt zat een meisje in de schaduwen. Haar zilverkleurige haar hing in dunne lokken over haar schouders, maar in haar felblauwe ogen lag een vastberaden blik. No matter what, ik zal andere mensen ervan overtuigen dat ik met alleen ghost- en poison Pokémon een grootse trainer zal worden! kort balde ze haar sterke hand tot een vuist die ze snel daarna weer ontspande. Ze had haar beslissing gemaakt. Ondanks de tegen-argumenten die haar leeftijdsgenoten hadden genoemd, die voornamelijk te maken hadden met haar keuze om een ghost Pokémon te gaan trainen, zou ze morgen beginnen aan haar reis als trainer naar de eerste Gym, waar ze zou proberen haar eerste badge te halen. Proberen? Nee, het zou lukken! Met kleine gevechtjes had ze al bewezen dat Platinum helemaal geen slechte Pokémon was, ondanks het feit dat ze nogal eigenwijs was tegenover Yoyo. Maar, dat maakte haar niets uit aangezien de Pokémon haar steeds meer vertrouwde. Yoyo ging voorzichtig staan, met haar linkerhand op de rots naast haar steunend terwijl ze met haar rechterhand naar de Pokéballen aan haar riem tastte. Ah, daar was de goede.

Yoyo liet Platinum verschijnen. De Gastly verscheen in een wolk van gas, en keek haar vragend en lichtelijk geïrriteerd aan. Yoyo kon een lichte zucht nauwelijks onderdrukken. De vorige keer had ze Platinum per ongeluk laten verschijnen terwijl ze er geen rekening mee had gehouden dat het middag was en de zon stralend aan de hemel stond. De Gastly was zich een hoedje geschrokken door het plotselinge licht. Maar, toen Platinum nu opmerkte dat het bijna volledig donker was kwam een blijere blik op haar gezicht. Yoyo glimlachte, en opende haar hand waarin een lichtroze bes lag. De Gastly keek er even nadenkend naar, en haar ogen flitsten naar Yoyo voor goedkeuring. Yoyo Takamura knikte vriendelijk, en wees de berry nogmaals aan. Onmiddellijk zweefde de Pokémon erop af, en zette haar scherpe hoektanden in het fruit wat in een fractie van een seconde al verslonden was.

Het duurde niet lang totdat de zon nog maar een klein, gloeiend streepje aan de hemel was. De schaduwen die eerst lang waren geweest namen nu de gehele rotsbodem over, en slechts een klein beetje licht was nog over om de Rock tunnel te verlichten. Gelukkig maakte het paarse, wervelende gas om de Pokémon alles iets lichter waardoor ze nog net kon zien waar muren waren en waar niet. Yoyo stond op, haar zilveren haar achter haar oren leggend. 'Laten we gaan' sprak ze zachtjes tegen haar ghost-pokémon, die wat dichterbij kwam vliegen. Wanneer zij en haar Pokémon door de Rock tunnel waren konden ze verdergaan, naar een stad waar een gym aanwezig was. Yoyo maakte aanstalten de hoek om te gaan, en voor lange tijd (wie wist hoelang het nog zou duren voordat ze hier weer terugkwam?) weg te blijven. Toch stond ze nog kort stil, en zij en Platinum staarden naar de uitgang van de tunnel waar Lavender town goed zichtbaar was in het zwakke, rode licht. De Pokémon tower torende boven alles uit. Pokémon tower was de plek waar ze haar huidige Pokémon had gevangen en waar waarschijnlijk de geest van de overleden Pikachu nu rustte. Nog twee lange seconden staarden de nieuwe trainer en haar Pokémon naar het stadje, waarna Yoyo zich omdraaide, om samen met haar Gastly een nieuw deel van haar leven te beginnen.

{OPEN} c:

SISHURI
Hijgend drukte ze zich tegen de rotswand en keek om het hoekje. De wolk van kwade Zubats was verdwenen, gelukkig. Met een opgelucht zucht gleed ze naar de grond en sloeg haar handen even voor haar gezicht. Honey maakte wat geruststellende roekende geluiden en de Pidgeotto hield haar gewonde vleugel stevig tegen zich aan. Ze had als geëvolueerde pokemon nog niet gevlogen en Zuster Joy had ook gezegd dat het wel even zou duren voordat Honey weer in de lucht kon, hopelijk voor de derde Gym, want ze wilde Honey zeker niet alleen laten als zij weer eens aan de kant moest staan. Toen Sishuri een paar minuten muisstil was geweest stond ze op en begon ze richting het licht te lopen. Het was allemaal begonnen als een rustige wandeling langs de Rock Tunnel, maar die Zubats hadden haar en Honey naar binnen gejaagd. Nu moest ze de uitweg nog zien te vinden..

HONEY
De atmosfeer van de tunnel voelde gespannen aan en Honey drukte haar gewonde vleugel nog dichter tegen zich aan. Ze wilde zo snel mogelijk weg hier en deze vervelende en donkere grot. Plots hoorde ze voetstappen, maar voordat ze Sishuri kon waarschuwen was het al te laat. Honey zag een andere Trainer met een zwevende pokemon, door het gebrek aan licht kon ze niet goed zien welke pokemon het was. "Sorry.." Hoorde ze Sishuri mompelen toen deze bijna tegen de vreemdeling was aangebotst. Honey hopte verdedigend naar haar Trainer toe en zette haar gevederde staart uit. Wie was dit?

PLATINUM

Toen ze had moeten verschijnen, had de Gastly haar ogen snel dichtgeknepen. Wie weet wat die trainer van haar nu weer "per ongeluk" zou doen? Maar, toen Platinum merkte dat er helemaal geen fel licht aanwezig was in deze ruimte opende de Pokémon haar ogen voorzichtig. Ah, een grot! Snel klaarde de uitdrukking op de grote kop van Platinum op, die daarvoor als een donderwolk op haar gelaat had gestaan. De volledig ronde Pokémon keek aandachtig toe hoe haar trainer iets uit haar zak haalde. Wat was dat? Platinum keek nadenkend naar het ronde, zalmroze ding wat op de uitgestoken hand van Yoyo lag. Was dit eten? Of misschien een berry? Platinum wierp Yoyo een vragende blik toe, die zij beantwoordde met een geruststellende. Platinum kwam dichterbij, snuffelde aan de bes en besloot dat het veilig was. Binnen een paar seconden was de bes niet meer heel, maar vermalen tussen de tanden van de Gastly. Dat was lekker! Dit wou ze wel vaker eten. 'Laten we gaan.' sprak Yoyo zachtjes. Platinum keek haar niet-begrijpend aan. Gaan? Waarheen? Maar antwoord op de vraag in haar ronde kop kreeg ze niet, aangezien Yoyo opstond en richting de donkere gang liep. Platinum volgde haar braaf. Plots bleef het meisje met de zilveren haren staan, en ze keek achterom. Platinum volgde haar blik, en zag Lavender town liggen, nog net beschenen door het laatste beetje zonlicht. De Pokémon tower torende boven alles uit. Kort herinnerde de Gastly dat dat ooit haar thuis was geweest. Ze kon zich er niet veel van herinneren... Nuja, wat boeide het? Ze zou er waarschijnlijk toch nooit meer terugkomen. Ze volgde haar trainer, de grot in. Kort voelde ze de aanwezigheid van een andere Pokémon in de lucht hangen. Was iemand anders hier?

Al snel kreeg de Pokémon hier antwoord op. In het duister kon ze aardig zien, aangezien ze een ghost -Pokémon was. Een Pidgeotto! De Gastly had ooit toen ze nog in de Pokémon tower woonde een trainer met een Pidgeotto zien rondlopen, maar ze wist niet veel van de Pokémon aangezien ze te druk bezig was met een toevallig opduikende Rattata te plagen om aan te vallen. Nieuwsgierig, maar tegelijkertijd ook beschermend tegenover Yoyo zweefde Platinum dichter naar het beestje toe. Wie ben jij? flitste er door haar kop. 'Gaastly!' kraaide ze, toen ze zag hoe de onbekende trainer bijna tegen haar trainer opbotste. Platinum zweefde op, tot ze vlak voor het gezicht van de vreemdeling hing en maakte een vreemd, griezelig geluid dat nog het meest op een vreugdeloze lach leek. Heh, ze hield ervan vreemdelingen aan het schrikken te maken.

YOYO

Yoyo schrok lichtelijk toen er plots een Pidgeotto aan kwam trippelen. Ze had deze Pokémon nog nooit gezien, maar wel vaak de eerste vorm; Pidgey. Toen ze van haar verbazing was bekomen dacht ze diep na. Hoe kon het dat een Pokémon die niet in grotten of donkere plaatsen thuishoorde hier rondliep? Maar, al snel kwam het antwoord dat bijna tegen haar opbotste; een mens. Van schrik wankelde Yoyo kort, en ze wankelde terwijl ze met haar hand steun zocht aan de muur die er niet was. Iewat onhandig viel ze achterover, maar nog net wist ze haar handen op haar achterhoofd te doen om te voorkomen dat ze hard viel. Snel krabbelde ze overeind, het stof van haar handen wrijvend. Haar ogen waren gewend aan donkere plaatsen, dus het was niet moeilijk deze mens te onderscheiden van het duister in de tunnel. "Sorry..." hoorde ze een stem zeggen. Het was een meisje met roze haar, waarschijnlijk iets ouder dan zijzelf. Ze leek geschrokken, en stoffig alsof ze net was aangevallen door een zandstorm. 'Niet erg' antwoordde Yoyo zachtjes. Plots vloog Platinum voor haar, en liet haar enge, hoge lach horen aan het meisje. 'Platinum... Serieus...' zuchtte Yoyo, lichtelijk beschuldigend. De Pokémon mocht dit heus wel doen tegenover vijanden, maar ze moest leren zich rustig te gedragen tegenover mensen. De Pokémon keek haar even verongelijkt aan, maar zweefde daarna terug naar Yoyo en draaide een paar rondjes rond de trainer. Uiteindelijk bleef de Pokémon ter hoogte van Yoyo's schouder zweven. 'Sorry voor dat' mompelde ze, schuldbewust. 'Platinum is nogal onbeleefd tegenover vreemden' kort grijnsde ze verontschuldigend, maar doordat het door het zwakke licht er eng uitzag hield ze er snel mee op. Ze wierp een blik op de Pidgeotto, die beschermend voor de vreemdeling stond. De Pokémon leek... gewond. Wat zou er gebeurd zijn? Het meisje zag er ook al zo uitgeput uit...

SISHURI
Sishuri bleef even verstard staan en keek wat schuldig naar haar voeten. Haar excuses hadden haar mond net verlaten en ze hopte dat deze Trainer haar niet helemaal zou afsnauwen. 'Niet erg' Opgelucht blies ze haar adem uit, maar toen ze weer opkeek keek ze recht in een paar ogen. Van.. van een Gastly! De twee ogen keken haar griezelig aan en Sishuri verstijfde tot op het bot. Een vreemde lach kwam uit de mond van de pokemon en bevend deed de Trainer een pas achteruit. 'Platinum... Serieus...' Hoorde ze de Trainer zeggen en tot Sishuri's opluchting zweefde de geest pokemon weer terug naar zijn Trainer. Honey wierp een vurige blik op de zwevende pokemon en drukte zich tegen Sishuri's benen aan. 'Sorry voor dat' Sishuri haalde glimlachend haar schouders op. 'Platinum is nogal onbeleefd tegenover vreemden' Sishuri aaide Honey's bol wat geruststellend, zodat ze niet heel vijandelijk tegenover de Gastly zou doen en richtte zich vervolgens weer naar de vreemdeling. "Ach dat geeft niet, we staan nu in ieder geval quitte, niet?" Glimlachte Sishuri vervolgens. "Ik ben Sishuri trouwens en dit is Honey," Ze wees op haar Pidgeotto die trots haar borst naar voren stak.

OOC; Sorry voor de late post! :C

Profiel Pokégear

» This is just the start of my journey
» The start of a new journey
» My journey will begin here..
» [Open] Can't go further..
» [RPG] Pokémon Journey

The evening before my journey of a lifetime {OPEN}

The evening before my journey of a lifetime {OPEN}

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen