SISHURI
Waarom had ze dit ook alweer gedaan? Op haar lip bijtend keek ze naar de gapende ingang van de Rock Tunnel. Oh nee, daar waren die angstige gevoelens weer. Dezelfde die haar voor een lange tijd in Pewter City hadden gehouden. Maar dit keer knaagden ze aan haar, pushten ze haar zelfs om naar binnen te gaan. Ze wilde absoluut verder gaan. Haar tweede Badge bevond zich in zijn doosje en de volgende Gym wachtte haar al op. Waarom had ze ook deze weg gekozen? Sishuri slaakte een zucht. Ze had deze weg gekozen omdat ze langs Lavender Town wilde gaan. De Pokemon Tower had altijd haar respect gehad. Ze las altijd die berichten in de krant waarin zo nu en dan een treurig bericht stond over de dood van een pokemon. Daarom wilde ze even respect geven aan de gestorven pokemon. Een gebaar geven voor iedereen.

Om zich wat beter te voelen besloot ze haar twee pokemon, die ze niet in actie had laten komen in het Gym gevecht, met haar mee te laten lopen door de grot. Haar Sandshrew en Pidgey verschenen op het veld en keken even op zich heen. Toen ze beiden gewend waren geraakt aan hun omgeving, knikten ze Sishuri moedig toe. Hoe ze erachter waren gekomen dat ze bang was, was een vraag voor haar, maar ze wisten het. Met een zucht verzette ze de eerste pas.

DESERT
Het voelde goed om in een omgeving te zijn waar hij zich thuis voelde. Een grot vond hij namelijk veel fijner dan dat felle daglicht. Maar Desert had zich allang aangepast aan het felle licht. Wie zich echter niet goed aanpaste was zijn Trainer. Hij voelde de angst in golven van haar afkomen. Het was dus zijn en Honey's taak haar door deze grot te begeleiden! Toen het daglicht niet meer door de grot kwam, zag hij dat Sishuri plots stokstil bleef staan. Verward keek Desert op en zag dat Honey naar hem toe hopte. "Ze is altijd al bang geweest voor dit soort grotten, maar in Mt Moon was er nog licht geweest." Desert gaf een knikje dat hij het had begrepen en zag Honey opvliegen naar Sishuri's schouder. Vervolgens nam Desert zelf de leiding en hoorde dat Sishuri hem volgde. Ik blijf dichtbij, dat beloof ik. Sprak hij met zijn blauwe blik en deed voorzichtig een paar pasjes naar voren. Door zijn goede gehoor kon hij de gang voor zich een beetje zien. Steeds weer wachtte hij tot Sishuri hem weer had ingehaald en ging vervolgens verder. Zijn fel gele kleur was nog wel zichtbaar in deze duisternis. Al zou hij straks nog dichterbij moeten kruipen, want hij zag in de verte een groot gepand gat.

SISHURI
Ze voelde allerlei blikken op haar gericht worden, vanuit elke hoek. Rillingen gleden over haar rug en ze was dankbaar voor de aanwezige warmte die Honey bood. Het was nog herfst, maar hier binnen leek het wel winter. Zonder de zon kon het hier ook niet opwarmen. Desert bleef in haar buurt en was de enige die zich wist te oriënteren in deze grot. Honey tsjirpte zo nu en dan iets waardoor ze wat kalmeerde, maar het gevoel dat ze werd achtervolgd was er nog steeds. Plots bolde Honey zich op, een teken dat ze gevaar zag. Desert stopte met lopen en keek met grote ogen naar iets. Sishuri zag dat er iets bewoog, hoog boven haar hoofd. Oh nee. Oh nee!

HONEY
Een geschrokken geluid verliet haar keel toen ze vleugelslagen hoorde. Nee, niet nu, niet hier! Al snel verscheen de eigenaar van deze vleugels. Een Golbat. Zijn ogen zijn vijandig en meteen herinnerde Honey zich het gevecht dat zij had gehad met een Zubat. De Pidgey sprong van haar Trainer's schouder en ging naast Desert staan. "Deze Golbat is niet uit op een gezellig theekransje." Mompelde ze, terwijl haar blik gericht bleef op de vleermuisachtige pokemon. Desert gaf nogmaals een knikje en zonder iets te zeggen begroef hij zichzelf onder de grond. Als Honey niet naar zijn gezicht had gekeken, zou ze gedacht hebben dat hij zou vluchten, maar die vastberadenheid sprak iets heel anders uit. Hij ging vechten en zij zou hem daarbij helpen. De Pidgey vloog op en voelde een paar vleugels pijnlijk langs haar gezicht gaan. De Golbat was al in de aanval gegaan!

Ze herstelde zich snel weer, maar voelde al een duidelijk schade. Sishuri beschermen, dat was haar doel! Met een soort aanvalskreet lanceerde ze zich op de Golbat, die haar simpel ontweek. Geïrriteerd sloeg de Pidgey met haar vleugels. Haar tegenstander kwam met zijn giftige tanden op haar af. Net op het nippertje wist ze de aanval te ontwijken en voelde al een vermoeidheid op haar afkomen. De Golbat schampte de grond en op dat moment kwam Desert naar boven. Hij gebruikte een Sand Attack en de Golbat krijste in woede uit. Hij was verblind! Honey wierp een blik op Desert die nu zijn Scratch gebruikte op de verblinde Golbat. Ze moesten natuurlijk samenwerken. Honey knikte Desert toe, die met een sprong weer onder de grond verdween. De Golbat sloeg met zijn vleugels en vuurde verschillende verwarde stralen af op de lucht. Natuurlijk! Zo kon hij ook zien! Honey dook naar beneden, raakte met de punt van haar vleugel de grond aan en voelde de trillingen die Desert veroorzaakte. Mooi! Met een vrolijke tsjirp gaf ze aan dat ze weer ging stijgen en op het moment dat ze omhoog schoot, verscheen Desert weer. Hij sprong op uit de grond en Honey klapte hard met haar vleugels. Een wervelwind ontstond en lanceerde de opgerolde Sandshrew naar de Golbat, die nog steeds zijn weg probeerde te vinden. Met een keiharde klap knalde Desert tegen hun vijand aan, die pijnlijk krijste. De Golbat zag in dat deze twee hem te sterk waren en vluchtte toen weer naar de duisternis.

Honey en Desert landden beiden veilig op de grond en beide pokemon keken elkaar met lachende ogen aan. Dit wilden ze Crumble en Freeze wel eens zien doen! Maar toen ze een zacht gesnikt hoorde, draaiden ze hun hoofden direct om naar Sishuri. Hun Trainer zat in een hoekje, haar rug tegen de muur en haar benen opgetrokken naar haar gezicht. Beide pokemon renden naar haar toe en begroeven zichzelf in haar zij. De Trainer keek met tranende ogen op en Honey sloeg haar vleugels om haar arm. Desert krulde zich op haar schoot. "Jullie.. Jullie zijn de beste.." Mompelde hun Trainer en Honey sloot haar ogen. Een paar kleine traantjes verschenen in haar ogen. "Alleen ben ik bang dat ik.. ik niet verder durf.." Honey schudde haar kopje en drukte zich dichter tegen haar Trainer aan. Samen zouden ze verder komen, samen zouden ze alles kunnen overwinnen!