Met een zenuwachtig gezicht stond Alexis in Pewter City. Het idee was gisterenochtend in haar hoofd opgedoken en had haar zolang niet meer met rust gelaten. het was misschien een stom idee, maar het zou ook wel eens kunnen slagen. Want wat als ze nu eens alle gyms zou uitdagen? Wat als ze na een paar overwinningen eens een team zou samenstellen bestaande uit zes Pokémon? Wat als ze zich nu eens zou verdiepen in de geschiedenis van de gymleiders, zodat ze meer over hun te weten zou komen en hun zo zou kunnen bevechten? Het was misschien een vergezocht idee en misschien zou ze het ook helemaal niet kunnen, maar ze kon toch op zijn minst een poging wagen? Alexis haalde diep adem. Ze had zich al verdiept over deze gymleider. Brock heette hij. Hij gebruikte twee Pokémon, een Geodude en een Onix. Ze had haar Pokémon om deze twee te bevechten al uitgekozen, maar had nog geen strategie opgesteld. Ze had vorige winter nog getraind met Kean en Kane, maar was dat genoeg? Alexis moest denken aan Kean, haar vriendje. Wat zou hij ervan vinden als hij haar hier zou zien staan? Ze wist het niet. Ze zou nogal zenuwachtig worden als hij opeens voor haar gezicht zou verschijnen, dus dat was misschien beter van niet. Nee, hij kon het beter niet weten. Als ze zou verliezen, zou ze hem het slechte nieuws niet hoeven te vertellen. Als ze zou verliezen, zou ze nooit meer mee doen en het idee dat ze hier nog een kans zou maken uit haar hoofd bannen. Maar wat als ze zou winnen? Zou ze dan verdergaan en in Cerulean City deelnemen aan de tweede wedstrijd tegen Cynthia Claves? Ze wist het niet. Ze haalde diep adem. Er was maar één antwoord op die vraag. En dat antwoord bevond zich recht voor haar. Ze moest naar binnen gaan, Brock uitdagen en dan maar zien hoe het ging. Geen vragen stellen aan zichzelf, gewoon doen. En als het tegenviel had ze pech, maar dan had ze het in ieder geval geprobeerd. Alexis haalde voor de zoveelste keer diep adem en deed toen een paar stappen naar voren, verder de gym in. Opgewonden of juist teleurgestelde tieners die haar tegemoetkwamen wonden haar nog meer op voor deze wedstrijd. Ze voelde dezelfde zenuwen als hun, waarschijnlijk. Misschien zelfs nog meer. Ze keek recht naar voren, waar het voor heel even donker werd.

Het donkere gedeelte duurde niet voor lang. Het volgende moment stond ze in een geweldig grote ruimte. 'Brock?' riep ze met onvaste stem. 'Ik daag je uit voor een gevecht!' Ze hoorde een paar stappen weerkaatsen in de ruimte, maar kon hem niet onderscheiden in het donkere gedeelte dat zich aan zijn kant bevond. Aan haar kant was het nog redelijk licht. Ze stapte vastberaden verder. 'Wel wel,' hoorde ze plotseling een stem, die haar deed schrikken. 'Een jonge vrouw. Dat had ik niet verwacht. Ben je een droom aan het najagen?' Ze moest denken aan haar vader en haar moeder. Haar vader was Trainer geweest. Haar had het nooit zo gelegen, evenals het Coördinator zijn zoals haar moeder was. 'Zoiets,' mompelde ze. Ze ging dit doen voor haar vader. En ze ging het winnen. Ze richtte haar blik op Brock. Ze schrok van een andere stem, de scheidsrechter. Die legde uit dat ze allebei twee Pokémon moesten gebruiken en zij haar Pokémon wel mocht terugroepen en verwisselen, maar Brock niet. Daarna riep hij het startsein af. 'Geodude, nu!' riep Brock. Het volgende moment stond er een Pokémon recht voor haar neus. Alexis haalde diep adem. Dit voelde heel wat anders aan dan de gevechten die ze samen met Kean en Kane had gehad om te oefenen. 'Star, nu,' riep ze met onvaste stem. De water-Pokémon kwam trots uit haar Poké Ball en belandde vlak voor de Geodude. 'Laat het gevecht beginnen!' riep de scheidsrechter. 'Star, doe je...' 'Geodude, Rock Throw!' Alexis schudde verbaasd haar hoofd toen het volgende moment een serie aan rotsen op haar Starmie afstormde. 'Star, doe je Protect!' riep ze, misschien net iets te laat. Eén rots raakte Star aan haar arm. De rest van de rotsen werd wel tegengehouden door de aanval. 'Star, gebruik de tijd die resteert voor je Recover!' Opgelucht zag Alexis toe hoe haar Starmie de verwonding wegwerkte met de Recover. 'Slim,' merkte Brock op. 'Helaas is het niet genoeg voor mijn Geodude! Geodude, doe Rollout!' Alexis keek een tikkeltje te verbaasd toe hoe de Geodude naar haar Starmie rolde en vervolgens de Pokémon aanviel. Star belandde hard tegen een rots aan en Alexis beet op haar onderlip. Was dit het einde? Nee. Star bewoog in elk geval. Het was tijd voor wat actie. 'Star, verberg je achter die rots en gebruik opnieuw Recover!' schreeuwde ze.

Alexis hijgde lichtelijk. Zo'n gevecht vergde toch wat inspanning en vreselijk veel denkvermogen. Nu wist ze wel hoe Kean zich voelde tijdens een gymgevecht die hij koste wat het kost moest winnen om zijn badge in de hand te houden, samen met Kane. 'Ga je alleen Recover gebruikte?' merkte Brock spottend op. 'Daar gaat je Starmie niet van winnen, hoor.' Alexis beet op haar onderlip. Als ze nu wat woorden kon terug gebruiken naar de gymleider, maar ze wist er geen. Oh, was Kean toch maar hier. Van hem zou ze een portie zenuwen krijgen, maar vast ook vastberadenheid. 'Star, spring op die rots en doe je Bubblebeam!' riep ze. Haar Starmie deed wat haar opgedragen werd. 'Geodude, ontwijk!' Tot haar opluchting zag Alexis dat Brock het te laat riep en zijn Geodude toch nog voor een deel werd geraakt. Alexis juichte. Steen was zwak tegen water, wist ze toevallig. Dus zij was hier wel in het voordeel met haar Starmie. 'Juich niet te vroeg,' waarschuwde Brock. En hij had gelijk, want het volgende moment kwam Geodude weer aangerold. Maar deze keer was Alexis voorbereid. 'Star, ontwijk!' riep ze. De Pokémon wist nog net te ontsnappen aan de rollende steen-Pokémon. 'Doe nu je Water Gun!' riep ze. De Geodude werd zwakjes in zijn rug geraakt waardoor hij voorover viel. 'Gebruik nu Double Team,' zei Alexis strijdlustig. Ze zag hoe Geodude gedesoriënteerd naar het aantal Starmies keek en grijnsde. Dit was precies wat ze nodig had. 'Maak af met Hydro Pump!' riep ze. De Geodude knalde door twee rotsen heen en belandde uiteindelijk tegen de muur toen Stars krachtige Hydro Pump hem raakte. 'Geodude is uitgeschakeld, Starmie wint!' hoorde ze de scheidsrechter roepen. Ze kon hem wel kussen van blijdschap. Natuurlijk ging ze dat niet echt doen, want dan zou ze nogal ontrouw aan Kean zijn. Wat dacht ze nu toch weer voor een onzin? Ze moest zich concentreren op het gevecht, Brock was nog lang niet verslagen! 'Goed gedaan,' complimenteerde Brock haar. Het was zichtbaar dat het complimentje van Brock Alexis veel goed deed. Ze knikte naar hem. 'Helaas eindigt dit gevecht hier niet voor jou,' riep Brock strijdlustig. 'Ga, Onix!' Het ene moment was het stil, het volgende moment werd Alexis verbijsterd door een enorme Pokémon. Hij was veel groter dan Star, zag Alexis al in een oogwenk. En het verschil van grootte tussen Onix en Star, maakte haar meteen al gedesoriënteerd.

'Onix, val aan met Tackle!' riep Brock, waardoor Alexis weer wakker geschud werd. 'Star, ontwijk en doe Double Team!' riep ze haast wanhopig uit. 'Leuk geprobeerd, maar niet leuk genoeg,' zei Brock donker. 'Onix, gebruik je staart om de echte Starmie te vinden!' Als verlamd zag Alexis toe hoe Onix' staart langs alle Starmies afging. 'Star, ontwijk gauw!' riep ze. Ze was te laat. Onix' staart bonkte hard tegen de echte Starmie haar rug, waardoor deze tegen een rots knalde. Alexis zag dat het nog niet over was. 'Star, doe Water Gun!' riep ze. Star sprong omhoog en richtte haar Water Gun op Onix, maar deze was hier op voorbereid. Met een enorme zwaai zwaaide hij zijn staart naar het midden van Star toe. De Water Gun raakte hem in zijn gezicht en Star vloog naar achteren tegen een rots. Alexis zag aan het knipperende licht in het midden van Star dat de strijd gestreden was en riep haar lip bijtend terug. 'Starmie is uitgeschakeld, Onix wint!' hoorde ze. Ze dacht na. Ze kon haar Gastly gebruiken, maar deze was pas nog gevangen. Ze vertrouwde het niet echt. Ze kon beter haar Charmeleon gebruiken. En voordat ze zich kon bedenken, riep ze haar Charmeleon tevoorschijn. De vuur-Pokémon verscheen, er erg trots uitziend, vrijwel meteen uit zijn Poké Ball. Hij keek naar de Onix, maar leek niet echt onder de indruk van zijn tegenstander. 'Zippo, doe je Flamethrower!' riep Alexis. 'Onix, ontwijk door jezelf in de grond te graven,' droeg Brock zijn Pokémon meteen op. De Onix ontweek de aanval van Zippo vrij gemakkelijk en Zippo keek verwonderd om zich heen. 'Kom nu naar boven,' zei Brock. Alexis dacht razendsnel na. Als Onix Zippo zou raken, was het vrij snel afgelopen met hem, want Zippo kon geen steen-aanvallen verdragen. 'Zippo, probeer de aanval te ontwijken!' was het beste wat ze kon verzinnen. Gelukkig voelde Zippo Onix aankomen en ontweek de aanval gedeeltelijk, maar ving toch een deel van de klap op en belandde met een perfect uitgevoerde salto nog net op zijn voeten. 'Dit soort spelletjes kunnen wij ook,' zei Alexis nijdig. 'Zippo, doe je Dig!' Zippo keek haar even aan, knikte toen en begroef zichzelf in de grond. 'Wel wel, ik ben onder de indruk,' zei Brock verwonderd. Alexis grijnsde. 'Onix, richt je staart op de plek waar hij dadelijk tevoorschijn komt,' zei Brock meteen daarna, breed grijnzend.

Alexis haalde verwonderd haar wenkbrauw op. Hoe wist Brock dat ze de plek wilde gebruiken waar Onix zelf was uitgekomen? Wacht. Hij wist het niet. Hij gokte maar. Alexis volgde Brocks blik. Aha. 'Zippo, kom tevoorschijn,' riep ze. De Pokémon kwam uit het gat en Onix liet zijn staart zwaaien naar de Charmeleon. Hier was Alexis echter al op voorbereid. 'Zippo, ontwijk door onder zijn staart door te draaien,' zei ze gauw. Ze haalde opgelucht adem toen Zippo zich alleen maar schampte aan de goedgemikte aanval van Onix. 'Doe nu je Flamethrower op volle sterkte!' riep ze. Zippo vuurde zijn Flamethrower af, recht in het gezicht van Onix, waardoor deze een kreet slaakte en zijn hoofd wild heen en weer schudde. 'Doe Metal Claw!' riep ze daarna gauw. Het was een oude aanval die hij allang kende, maar hopelijk nog even effectief als toen. Ze had er niet meer vaak op geoefend, maar wie zei dat het kwaad kon? Zippo sprong naar voren en deed zijn Metal Claw tegen de rug van Onix. 'Onix, ga terug in de grond!' zei Brock. Hoorde ze nu iets van paniek in zijn stem? Ze wist het niet zeker. Onix ging terug in één van zijn gaten en Alexis grijnsde. Dat had hij nu echt niet moeten doen. 'Zippo, doe je Flamethrower in dat gat waar hij verdwenen is!' riep ze. Zippo deed wat hem opgedragen werd en Alexis zag met een tevreden knikje toe hoe de Flamethrower in het gat verdween. Ze hoorde de kreet van Onix, maar kon niet langer triofantelijk zijn. Want daar kwam Onix, achter Zippo, tevoorschijn. Hij sloeg zijn staart hard tegen Zippo, zodat deze over de grond vloog. Een hoop stof waaide op. 'Zippo, doe Flamethrower!' riep Alexis in paniek. Ze hoorde dat Zippo de aanval deed, maar kon niks zien door de stofwolk en wist dan ook niet of het raak was.. en of het überhaupt de Onix had uitgeschakeld. En nog het ergste.. Ze wist niet hoe erg Zippo geleden had onder Onix' aanval. Zou ze gewonnen hebben? Of was dit het einde?

De stofwolk ging na een paar zenuwslopende seconde liggen, waardoor de uitkomst snel zichtbaar werd. De Onix lag uitgeteld op de grond, verslagen en wel. Gefeliciteerd, je hebt de Boulderbadge gewonnen!

Alexis keek ongelovig naar het veld. De Onix lag neer, haar Charmeleon stond er hijgend naast. De Pokémon leek het zelf ook niet lang meer vol te houden, maar dat hoefde ook niet meer. Alexis spreidde haar armen. Tot haar verbazing sprong Zippo in haar armen en glimlachend hield ze hem vast. 'Gefeliciteerd, hier is je badge,' hoorde ze Brock zeggen. Ze draaide zich om en nam haar badge in ontvangst. Glimlachend knikte ze naar Brock. Daarna verliet ze de ruimte. Ze zette haar Charmeleon weer neer en stak de badge op een veilig plaatsje in haar jas. Ze had daar vast nog wel een leuk koffertje voor om ze in te bewaren. Ze knielde naast Zippo neer. 'Zullen we Kean het goede nieuws laten weten?' vroeg ze glimlachend. Zippo knikte hevig. 'Goed, dan zal ik hem sms'en.' Ze merkte wel dat haar Charmeleon dol op Kean was. Waarschijnlijk omdat zij dankzij hem en zijn broer weer met haar Pokémon bezig was, meer als ooit tevoren. En met een grote glimlach haalde Alexis haar telefoon tevoorschijn, waarna ze Kean snel begon te sms'en. Goed, nu ze deze gym had gehad, kon ze op gaan naar de volgende gym!