Het meisje had zich goed ingepakt, een dikke witte jas, een lichtgrijze jeans en donkergrijze beenwarmers sloten naadloos aan op haar hoge sneakers, eveneens grijs. Het was niet zo dat Aya geen kleur in haar kleding aanbracht, maar de meeste van haar warme, winterse kleren waren neutraal gekleurd met enkele pastelkleurige accentjes. Zoals bijvoorbeeld het lavendelkleurige lintje dat haar beenwarmers met twee strikjes omhelsde, een kleur die ook terug kwam in haar zachte wanten en haar muts (grijs met lavendel streepjes). Ja, ze zag er tiptop uit, besloot ze. Het was dan wel zonnig, maar alsnog bleef het best koud, vooral als je lang buiten bleef. En dat was ze vandaag wel van plan. Vandaag zou ze namelijk proberen om haar team te versterken, met trainingen en oefeningen. Ze had een paar tips opgezocht in haar boekje 'Hoe en wat voor de beginnende trainer!' De bleke bladzijdes waren al door haar moeder gelezen toen die nog een jong meisje was. Dat resulteerde wel in oud taalgebruik, maar Aya vond dat juist wel wat hebben.

Daaruit had ze dus inspiratie opgedaan en vanmorgen was ze vroeg opgestaan, klaar om op weg te gaan naar een mooi plekje in de Flora Fields. Ze liet haar Pokémon uit hun sluimer ontwaken met haar enthousiaste stem die hen een goede morgen wenste. Ja, allemaal. Zelfs de Koffin werd met een glimlach begroet. Ze was in een uiterst goede bui en keek optimistisch naar de toekomst. ''Kom op, jongens, we gaan,'' klonk het warm, gevolgd door een blije lach. Gezamelijk liepen -of zweefden- de vier over de smalle straatjes van Vermillion City, een goede manier voor de slaperige Hannibal om een beetje wakker te worden. Ling Ji hupste vol energie mee, maar dat kon natuurlijk niet lang goed gaan. De Poliwag kwam te dicht bij Aya, die daardoor bijna vol op de grond viel. Gelukkig wist ze haar evenwicht te behouden, maar fijn was het niet. ''Ling Jihiiii- Baka,'' klonk het bestraffend, zoals een moeder haar onhandige kindje toesprak. De Poliwag keek even beschaamd weg en kwam dan naar haar toe, omhelsde haar been in een verontschuldiging. Nou, dat was een perfecte keuze van de Pokémon, want na zo'n schattige woordenloze verontschuldiging kon ze natuurlijk niet lang boos blijven. Daar gingen ze weer. Na een half uur flink doorstappen waren ze eindelijk in het buitengebied, de straten gingen over in wandelpaden en Aya lachtte verrukt.

Fel zonlicht scheen over de uitgestrekte vlaktes heen, wat de witte sneeuw deed fonkelen en glimmen. Het was prachtig. 's Zomers was deze heuvelrug bezaaid met kleurrijke bloemen, wist Aya, maar nu was er enkel sneeuw en natuurlijk de geraamtes van bomen in hun winterslaap. Hun takken staken omhoog als magere grijpgrage vingers, die zo een voorbij fladderende vogel uit het luchtruim wilden grissen. Al waren de meeste vogels naar zonnigere oorden vertrokken nog voor de eerste sneeuwvlokken neer dwarrelden.

Ze zocht een goed plekje uit en begon haar allereerste officiele training als reizende trainer. Haar Pokémon waren al wel redelijk getraind, ze had ze ook al lang. Maar vandaag was het toch ietwat anders, vandaag trainde ze met een doel: De Gymleiders verslaan. Spannend! ''Ok, jongens.. Hier is het plan: Ling Ji, jij gaat iets oefenen met wat meer kracht, ok? Want Bubble beam en je Water gun zijn al prima qua precisie, maar we hebben iets nodig om een grote klap uit te delen! Body slam dus.'' De Poliwag keek de Trainer kort aan met haar glimmende zwarte oogjes, alvorens te knikken. Dat zag er best vreemd uit, aangezien hierbij haar hele lichaam mee bewoog, maar de boodschap was duidelijk. ''The user drops onto the target with its full body weight. It may also leave the target with paralysis,'' las Aya voor uit het boekje. ''Missy, oefen je Tackle samen met Ling, die aanvallen lijken op elkaar.'' Dan had zij tijd om met Hannibal wat te gaan proberen. ''Begin maar op deze boomstam. Kōun, koibito*!'' Op die manier wenste Aya haar Pokémon succes. Ietwat onwennig gingen de Poliwag en de Koffing naast elkaar staan en begonnen de boomstam aan te vallen. In het begin klonk hierdoor een aritmisch gebonk, maar algauw kwamen de twee met elkaar in een flow waardoor hun aanvallen gesynchroniseerd raakten. Dat had groots effect, de boomstam had het een stuk zwaarder nu de twee aanvallen tegelijk hun impact op het hout maakten. Er verschenen zowaar barsten!

Maar daarvoor had Aya niet zo veel aandacht. Ze had namelijk haar piéce de resistance tevoorschijn gehaald: Een kleine bokszak. Die hield ze vast, zwaaide er iets mee heen en weer en grijnsde tevreden. ''Hanni-chan, we oefenen je Double-Slap en Pound eerst!'' Hannibal kon de aanval al een beetje, maar het ging deze keer vooral om uithoudingsvermogen, zodat de klappen herhaaldelijk achter elkaar geland konden worden. Dat vergrootte het effect immers enorm.

Zo begon Aya commando's te geven die de roze Pokémon zo goed mogelijk opvolgde. De vurige passie waarmee de zak keer op keer werd geraakt verblijdde haar hart. ''Pound!'' Bam. ''Doubleslap!'' Bam, bam, bam. Drie keer! Het was nog niet optimaal, niet hard genoeg. Maar de dreun die door de zak ging was al best bevredigend. ''Nog eens!'' Zo ging ze door tot de volgende Pound slechts een zacht aaitje over de stof van de boksbal leek te zijn. Hannibal was uitgeput. Ze gaf hem de instructie uit te rusten. Het meisje hurkte neer bij haar eerste en meestgeliefde Pokémon, kort bezorgd dat ze hem misschien te erg had uitgeput. Gelukkig had Hannibal de helende slaap-ability al wel eens eerder gebruikt, als haar broer de Jigglypuff lelijk te grazen had genomen met de vieze stinkgassen van zijn Koffing.

... Over vieze geurtjes gesproken... Ze rook nu toch echt wat. Vol afschuw draaide ze zich om, om fel uit te vallen tegen Missy. ''Ik zei Bódyslam, damasu**, niet oh Missy, vergiftig me alsjeblieft. Ughh, jij.. Jij-'' Ze kneep haar neus dicht om aan te geven hoe verschrikkelijk ze het wel niet vond. Maar de verafschuwde blik op haar gezicht veranderde algauw toen ze de deuken en barsten in de boomstam zag, die daadwerkelijk haast op instorten stond. Met twee handen wapperde ze wat van het stinkende gas weg en glimlachte dan vergoeilijkend. ''Goed werk. Laat eens zien hoe ver jullie zijn gekomen?'' En op dat bevel kwamen Ling Ji en Missy gezamelijk overeind en vielen perfect synchroon de stam aan, de luid kraakte. Verrukt klapte Aya in haar handen. Wat een heerlijke dag, het was bijna lente en haar Pokémon deden het geweldig.

OOC:
Aya traint de effectiviteit van Pound en Doubleslap van haar Jigglypuff op een boksbal en laat haar Poliwag Bodyslam oefenen en haar Koffing zijn Tackle allebei op een boomstam  
Vertalingen:
Baka= idioot
*= success, sweethearts
**= fool