Yume stopte met lopen, -een activiteit waarmee ze al drie uur bezig was-, om te kijken naar de berg voor haar. Ze was al een lange tijd onderweg sinds haar laatste stop. Ze ging zitten, pakte haar rugzak en haalde daar twee kleine pokemonballen uit. Ze keek er even naar. Ze drukte op beide knopjes, zodat de ballen groeiden tot de grootte van haar handpalm en gooide ze een meter van haar vandaan. De rode stralen vormden twee pokemon, een Eevee en een Vulpix. Beiden rekten zich uit, maar liepen meteen weer terug naar hun trainster. Yume glimlachte en pakte uit haar tas wat pokemonvoer, en voerde het aan hen. De Eevee genaamd Ashita was al snel klaar met eten en begon de omgeving op zich te nemen. De Vulpix genaamd Sellia, die wat rustiger en aanhankelijker was, ging naast Yume zitten, hopend om geaaid te worden. Yume kriebelde over het kopje van Sellia terwijl ze naar Ashita keek, die alweer haar volgende avontuur aan het uitstippelen was. Even pauze nemen. Misschien kunnen we van de gelegenheid gebruikmaken om wat nieuwe combinaties te trainen, dacht Yume, terwijl Ashita een stukje de berg op was gerend. Sellia was gaan liggen en had haar ogen gesloten. Ze waren aan de voet van Mount Moon. Ze was er nog nooit geweest en zo beleefde ze weer eens wat nieuws. Bovendien was de harde maar scheeflopende ondergrond een goed terrein om te oefenen. "Goed dan." Yume stond op en floot op haar vingers.

Drie seconden later kwam Ashita aangestormd met zoveel vrolijkheid op haar gezicht dat iedereen die het zag wel moest glimlachen. Ashita en Sellia gingen tegenover Yume staan, en leken vol met energie te zitten. "Laten we beginnen met een kleine warming-up. Nummer drie." Warming-up nummer drie was een reeks van bijna alle moves, maar het waren geen combinaties. In ieder geval geen doordachte combinaties. Het was perfect na een tijd niets gedaan te hebben. Yume gebruikte het best vaak. De Vulpix knikte, en wist dat zij mocht opwarmen met haar Ember. Yume pakte een papiertje uit haar tas, en hield deze zo ver mogelijk van haar af. Sellia concentreerde zich, en nog geen seconde later was er een enorm gat te zien in het papiertje. De randen van het gat zagen er verbrand uit. Yume legde het verbrande papiertje op de grond, en Ashita schoot in actie. Ze rende naar de dichtstbijzijnde aarde, -bij de struiken onderaan de berg-, en begon met haar poten te graven zodat er overal aarde en zand terecht kwam, ook wel bekend als Sand-Attack. Ze begroef het verbrande papiertje. Ze bleef verder graven, zand vloog in het rond en Yume deed een paar stappen achteruit. Sellia deed haar mond open en er kwam een klein beetje vuur uit. Snel deed ze haar mond dicht en liet ze haar kop zakken. Ashita stopte met graven en Yume wist dat de Vulpix Fire Blast nog niet onder de knie had. Ze liet haarzelf zakken totdat ze met een knie haar evenwicht bewaarde. "Het komt nog wel, het geeft niet." zei Yume terwijl ze naar Ashita knikte om de warming-up voort te zetten.

Ze ging weer staan en Sellia keek op, wetend dat verdrietig zijn hier niet bij hielp. Ashita gebruikte Swift en sterretjes vlogen naar Sellia. Sellia gebruikte Mimic, en nu vlogen er ook sterretjes naar Ashita. "Double Team!" riep Yume en beide pokemon vermenigvuldigden zich ongeveer even snel. De sterretjes raakten alleen maar de kopieën van Ashita en Sellia en uiteindelijk bleven alleen de originele versies over. Yume glimlachte en dacht terug aan de tijd dat die combinatie niet goed werkte. Eerst moesten ze Swift oefenen, maar nog niet gericht op elkaar. Toen Double Team en daarna de combinatie een kwestie van keihard oefenen. Ashita was altijd een snelle en energieke leerling geweest, maar als Sellia iets doorhad stelde ze Yume nooit teleur. Integendeel, haar aanvallen waren vaak sterker en preciezer dan die van Ashita. Maar wie was zij om dat te vergelijken? "Goed gedaan jullie twee." zei Yume, terwijl beide pokemon weer op een lijn tegenover haar gingen staan, duidelijk in hun nopjes. Nu een van de ingewikkelde combinaties, dacht ze. "Ashita, jij bent eerst." Ze vond combinaties met een duo veel leuker, maar ze wist dat contests daar niet om draaiden. "Doe Double Team!" Ashita knikte en vermenigvuldigde zich tot in het viervoud. Dat zouden ze nog even moeten oefenen. "Nu Swift!" De vier Eevee's renden naar voren, maar alleen de meest rechtse rende iets harder en liet sterretjes verschijnen vanuit haar mond naar de helderblauwe lucht. Toen rende Ashita vlak voor haar kopieën langs, zodat ze een sliert van sterretjes achterliet boven hen. "Vul!" Yume keek naar Sellia, die aan haar broekspijp stond te trekken. Ashita merkte dat ze geen commando's meer kreeg en de kopieën verdwenen samen met de uitvliegende sterretjes. Yume keek goed en zag een schim in de verte naderen. Was dat nou iemand of was het haar verbeelding? Ashita ging aan de voet van Yume staan, en Sellia sprong in Yume's armen. Yume wachtte maar af.

OOC: Ik weet dat pokemon met een streepje(accent egue?) moet worden geschreven maar mijn computer wilt niet van taal verwisselen (Nu staat het op Engels, en dan kan ik zelfs geen trema maken. Leve woordcorrectie!) Open btw :3

Voor het woordje 'en' hoef je geen komma te plaatsen +4!