Oef! "Nog ongeveer," Iria keek naar de kaart. "600 meter klimmen voor we een pad vinden!" Sky zuchtte en keek grijnzend naar zijn trainer. "Hé, het zou stukken sneller gaan als jij niet zo op mijn schouder zat!" Ze greep de steen boven haar en ze trok haar op, terwijl ze haar afzette tegen de grond. Sky leek de woorden van Iria niet gehoord te hebben en keek wat naar het bergachtige landschap. "Sky!" donderde Iria. De Pidgey verschoot van het gebulder van zijn trainer en vloog op. "Goed." zuchtte Iria. Ze trok haar op en ging zitten aan de rand van een klein plateau. "Oef! Dit is zwaar!" zei ze. waarom ze het pad niet had gevolgd? O! Dit ging raper -dacht ze. Sky lande voor haar en rolde met zijn ogen. Iria veegde ondertussen de druppels zweet van haar voorhoofd. Een witte straal lande naast haar. "OOOOOOOOO!" gierde de Pokémon uit. Iria verschoot zich zo hard, dat ze bijna van de richel viel. "Bloom!" De Oddish giechelde en keek met twee speels oogjes naar haar trainer. "Nu hebben we geen tijd voor spelletjes! Zie je dan niet dat we op een berg staan!?" Bloom keek rond. Waarna ze haar hoofd schudde en een brede grijns op haar gezichtje kwam. "Goed, blijf uit je Pokéball, maar val niet van deze berg! En geen geklier!" zei ze streng. Bloom knikte en sprong recht. Iria stond ook recht en keek eens waar ze waren. Mhh, ze waren al best hoog in de bergen. Sky landde op haar schouder en keek grijnzend naar zijn trainer. Iria aaide hem eens en draaide haar om. Oké en nu terug klimme... Was dat een grot? Iria keek met grote ogen naar de gapende opening in de rotswand. Jah! Dat was een grot. Iria slikte en keek naar de ingang van het zwarte gat. Hé, waar was Bloom gebleven? Kwam er opeens in haar op. En ja hoor. Bloom was verdwenen, vast de grot ingelopen. Iria zuchtte en greep naar de Pokéball van Ignis. Ze drukte op het knopje van de bal en deze sprong open. In een flits stond er een Charmander -met gekruiste pootjes natuurlijk. De vlam op de staart van de Pokémon kon zorgen voor licht in de grot. Want nu leek het wel een duister gat, klaar om er in te verdwalen.

"Eigenlijk is het best mooi hier," zei Iria toen ze er een paar minuten rond liepen. Sky knikte, Ignis snoof even, maar knikte vervolgens ook. Iria vond het best raar dat hier weinig tot geen Pokémon leefden. Een Zubat zou je hier toch wel gaan verwachten. Iria keek nogmaals naar Sky. Hij leek iets op te merken in de grot, maar wat? Iria haalde haar schouders op en liep verder. Af en toe werd ze tegengehouden door Sky of Ignis, omdat ze bijna struikelde over een steen of dergelijke. Gelukkig zorgde het licht van de staart van Ignis voor genoeg licht om het pad goed te volgen. Want Iria was best onhandig en in het donker was het niet al te beter. "Geo!" hoorde ze. Iria draaide haar met een ruk om. Eén van de stenen bewoog en langzaam kwamen er twee armen met handen uit. En ook het gezicht werd langzaam zichtbaar. Oh nee! Geen Geodude! De Geodude keek haar beledigend aan en pakte toen een staan en hij gooide hem naar Iria. Bonk! Tegen haar hoofd. "Ai!" zei ze terwijl ze over de plek wreef. "Waar was dat nu goed voor?!" gromde ze naar de Pokémon. De Geodude haalde zijn schouders op en deed een tackle aanval op Iria. Bonk! Daar lag ze op de grond. "Auw!" riep ze uit. Ze beet op haar onderlip, terwijl ze terug rechtstond en over de pijnlijke plekken wreef. "Sky, Quik Attack! Ignis, Scratch!" riep ze uit. Sky vloog op, maar botste zijn kop tegen de bovenkant van de grond en viel met een doffe klap op de grond. Iria rolde met haar ogen en pakte de Pidgey op. Ignis daarin tegen liep op volle snelheid naar haar tegenstander en raakte hem volop. Maar het effect was niet echt effectief en bleef alleen maar bij een paar schrammetjes. De Geodude vervolgde met Rollout en ramde Ignis aan de kant. De Charmander gleed naar achter en bleef even liggen, maar sprong daarna terug recht. "Flame Thrower!" gilde Iria uit. Ignis grijnde en opende haar bek, een reeks vlammen vloog naar de Geodude. Maar toen ook de vlammen verdwenen leek de Pokémon geen enkele schade te hebben. 'Was Bloom nou maar hier!' dacht Iria hopeloos.

En uit het niets kwam een scherp blaadje tevoorschijn, het raakte de Geodude en een snee vormde zich op zijn arm. Hij gromde en keek naar het duister, waar het blaadje vandaan kwam. "Bloom?" zei Iria. Maar in de plaats van een Oddish kwam een Bulbasaur tevoorschijn. De Pokémon sloeg eens hard met zijn lianen en de Geodude vluchtte weg voor hem. Iria keek op, wat lief van die wilde Pokémon om haar te helpen niet? Ze zag hoe hij weer verdween. "Wacht!" Maar hij was al weg. Ignis kwam naar haar toe gewandeld en de blik in haar ogen zei; 'Wat een freak!' Maar Iria was meer bezorgd om Sky en ze keek hulpeloos naar haar Pokémon. Toen kwam er een idee in haar op. De potion! Ze zette de Pidgey neer, terwijl ze haar zak greep en hem open ritste. Ze haalde het flesje tevoorschijn en ze spoot ermee op hem. Iria hield haar adem in. Ze wist eigenlijk niet zo goed hoe dit werkte. Ze spoot nog eens en toen bewoog de Pokémon wat. Iria stak de fles terug in haar zak en ze greep haar Pokémon vast. Sky kuchte en opende toen zijn oogjes. Hij was vast verschoten of zo. Iria omhelsde hem. Zonder Sky, was er niks aan!

Iria zette de Pokémon op haar schouder, terwijl ze dacht aan de vreemde Bulbasaur. Wat deed zo'n Pokémon eigenlijk hier? Ignis kruiste haar pootjes opnieuw en vervolgde het pad, Iria volgde haar op de voet. Nu werd de grot breder en ruimer, ook werd het erg fris. Nu zag ze meerdere Pokémon, zoals Zubats of Geodudes. Iria meed de Pokémon liever, nu ze Bloom niet bij haar had en Sky redelijk verzwakt was, kon ze beter uit haar doppen kijken voor vijandige Pokémon en ze beter ontwijken en vluchten. 'Dat zal Ignis niet leuk vinden!' dacht ze bedachtzaam. Sky leek ook niet erg geïnteresseerd te zijn in een gevecht en leek zijn 'trotse' gedrag een fabeltje te zijn. Maar Ignis, die veranderde ook nooit... Zij was als een echte krijger aan het paraderen door de grotten en liet iedere Pokémon schrikken, die het lef had naar haar te kijken. Iedere keer rolde Iria weer haar ogen toen ze het weer deed en steeds opnieuw zag ze het nut er niet van in. Maar eigenlijk waren ze hier maar om één rede. Bloom vinden. Iria wauw dat Pokémon zo snel mogelijk terug terecht was, want Bloom kon haar echt heel goed in de nesten werken. Ze was nog jong! Onervaren! Het kon zelfs dodelijk zijn voor haar! Maar het kon ook een wijze les zijn over weglopen!

Iria slaakte een zucht toen ze licht zag. "Eindelijk! We zijn buiten!" zei Iria opgewonden, terwijl ze naar het licht liep. Wacht eens even. Licht is toch niet blauw. Donk! Daar lag ze weer! Op de grond! "Ik denk dat ik in het vervolg rond Mt. Moon ga," murmelde ze. uit. Het meisje rechte haar rug en keek verbaasd rond. Ignis kwam aangelopen en keek met grote ogen naar de lichtgevende dingen. Het waren... paddenstoelen? "OOOOOOO!" hoorde Iria een bekende stem zeggen. En daar was ze, Bloom. Gezond en blij om terug bij haar trainer te zijn. De Oddish sprong in de armen van haar trainer en Iria omarmde de Pokémon hevig. "Ik heb je gemist," fluisterde Iria tegen Bloom. Bloom was duidelijk ook heel erg blij dat ze terug bij Iria was en stemde in door haar gebruikelijke; "OOOOOOO!" te roepen. Iria glimlachte naar haar Pokémon. Nu was haar team weer compleet!

+4