Het was al vroeg in de morgen toen Sora uit haar bed sprong en zich aankleedde. Ze was enorm opgewonden en wakker, ook al was het nog maar half acht in de morgen. Haar gedrag en het vroege opstaan hadden echter allemaal één goede reden; Ze zou vandaag haar eerste echte pokémon krijgen! Samen met haar moeder zou ze afreizen naar Pallet Town om daar het lab van professor Oak te bezoeken. Van hem zou ze haar eigen pokémon krijgen. Ze wist nog niet echt uit welke drie ze kon kiezen, maar ze zou de leukste meenemen. Hoe wet je nou welke de leukste is? Simpel, je kijkt er naar, en als hij lief terug kijkt, is ie leuk. Hoe makkelijk wil je het hebben? Deze theorie had natuurlijk een heleboel gaten, want wat nou als ze allemaal lief keken? Ach, dat was een zorg voor later, voor als ze in het lab tegenover die drie pokémon stond. Nu was haar eerste zorg het op tijd in de auto zitten en zorgen dat haar broertje niet wakker werd. Al vanaf het moment dat hij had gehoord dat zijn zus op reis zou gaan, had hij geprotesteerd. Hij wilde niet dat Sora weg ging. Sora wilde hem ook niet achterlaten, maar hem meenemen was ook niet echt een optie, gezien het feit dat hij niet tegen zonlicht kon. Helaas, want anders had ze de jongen zo op sleeptouw meegenomen op haar reis.

Stilletjes sloop het meisje de trap af, naar de hal. In de keuken wachtte haar moeder al op haar met een paar gesmeerde boterhammen. 'Kijk eens lieverd,' sprak de vrouw met gedempte stem, waarna ze een bord met twee broodjes naar haar dochter schoof. Snel at Sora de broodjes op, haar haastige bui deed haar moeder grinniken. Een kwartiertje later zat het tweetal in de auto en reden ze weg uit Viridian City. De reis naar Pallet Town was niet lang, maar Sora's moeder wilde er op tijd heen, zodat ze ook weer op tijd terug zouden zijn, voordat Miku wakker werd. Sora keek uit het raam terwijl ze over een weg door de Southern Plains reden. Af en toe kon het meisje een glimp opvangen van een pokémon die zich snel verstopte toen de auto langs kwam en het meisje kon niet wachten om met haar reis te beginnen. Ze hoopte dat ze haar ouders op de één of andere manier toch nog kon overtuigen dat ze Sun mee mocht nemen, maar dat moest ze maar even proberen wanneer ze weer thuis was. Nu moest ze zich gaan richten op het kiezen van een partner voor haar reis, want ze waren bijna in Pallet Town! Onderaan de heuvel waar ze nu op reden kon Sora het kleine dorpje al zien liggen. Het was grappig dat zo'n klein dorpje de woonplaats was van de beste pokémonprofessor van het land. Misschien wel van de hele wereld!

Rustig kwam de auto tot stilstand voor een groot hek welke het lab en de grond daaromheen beschermde. Sora's moeder belde aan, waarna ze een kort woord wisselde met een stem die uit een luidspreker kwam. De hekken werden geopend en het tweetal reed verder. Voor de deur van het lab hield de auto weer halt. In de deuropening stond een man met grijs haar en gekleed in een witte labjas hen al op te wachten. 'Goede morgen! Jullie zijn lekker op tijd,' begroette de man hen vrolijk toen Sora en haar moeder uit de auto stapten. 'Welkom, mijn naam is professor Oak,' stelde de man zich voor terwijl hij hen beide een hand gaf. 'Ik ben Sora,' stelde het groenharige meisje zich met een glimlach voor. 'Welkom Sora. Jij komt vast voor je allereerste pokémon.' Het meisje knikte, waarna de man haar en haar moeder naar binnen uitnodigde. Sora volgde professor Oak het lab binnen, waar hij hen naar een rond platform bracht. Op het platform lagen drie pokéballs, klaar om meegenomen te worden. 'Heb je al een beetje nagedacht over de pokémon die je wilt hebben?' vroeg Oak, waarop het meisje haar hoofd schudde. 'Eerlijk gezegd weet ik niet eens waar ik uit kan kiezen,' verontschuldigde ze zich, waarop de professor glimlachte. 'Dat geeft niet hoor. Ik vertel je met plezier iets over de drie waaruit je mag kiezen.'

Professor Oak pakte de eerste pokéball, opende hem en in een flits verscheen er een kleine, blauwe pokémon met een schild voor Sora. 'Dit is een Squirtle, een waterpokémon,' vertelde de man terwijl Sora op haar hurken voor de pokémon ging zitten. 'Hallo Squirtle, hoe gaat het met jou?' De pokémon reageerde blij en vriendelijk, waarna Sora glimlachte. Professor Oak pakte een tweede pokéball en toverde een tweede pokémon tevoorschijn. Dit was een rode pokémon met een vlammetje op het puntje van zijn staart. 'Dit is Charmander, een vuurpokémon,' lichtte professor Oak toe. Ook deze pokémon was vriendelijk, al gedroeg hij zich iets stoerder dan de pokémon naast hem. 'En dit is de laatste pokémon, Bulbasaur, een graspokémon.' Sora richtte haar ogen op de derde en laatst verschenen pokémon. Dit was een groene pokémon, met een grote knol op zijn rug. In tegenstelling tot de eerste twee pokémon, liep Bulbasaur op vier poten. Hmmm, dit ging nog moeilijk worden. Alle drie zagen er leuk, lief en schattig uit, maar ze kon er natuurlijk maar ééntje meenemen. 'Nou, welke van de drie wil je meenemen?' vroeg de professor haar. 'Uhm...' Meteen na haar aarzeling begonnen de pokémon om haar aandacht en voorkeur te strijden. Nou ja, Charmander en Squirtel begonnen een soort van schreeuwende discussie en Sora wist zeker dat, wanneer ze het kon verstaan, de twee pokémon tegen elkaar schreeuwden dat de één toch veel leuker was dan de ander. Bulbasaur leek echter een andere strategie te hanteren. Deze pokémon liep naar Sora toe, ging voor haar zitten en zei 'Bulba!' Het was zo schattig! Sora was meteen verkocht. 'Deze wil ik!' riep ze terwijl ze de Bulbasaur van de grond tilde en knuffelde. Charmander en Squirtle staakten hun ruzie om beteuterd naar Sora te kijken. 'Aaawh, het spijt me jongens, maar ik mag maar één van jullie meenemen,' reageerde Sora, waarna ze de Charmander en Squirtle over hun kopjes aaide.

Professor Oak deed de twee pokémon terug in hun bal en gaf de bal van Bulbasaur aan Sora. 'En dit krijg je ook van me,' reageerde hij waarop hij haar nog vijf lege pokéballs en een rood, plat apparaatje toestak. 'Dat is een pokédex. Een heel handig apparaatje dat alle informatie bevat over iedere pokémon die zich hier in Kanto bevindt.'
'Bedankt!' reageerde Sora enthousiast. Zij en haar moeder bedankten professor Oak voor zijn hulp en verlieten toen het lab. Buiten kwam Sora de volgende klant al tegen, een jongentje van elf die dolenthousiast riep dat hij een Charmander wilde. Sora glimlachte. Ze was heel tevreden met haar keuze. Bulbasaur was enorm schattig en zou vast en zeker een goede partner worden. Gedrieën keerden ze huiswaarts, zodat Sora aan haar reis kon beginnen.