CEDER
"Dus je vertrekt vandaag? Je weet zeker dat je niet nog een paar dagen wilt blijven?" vroeg Ravenna. Ceder knikte. "Jep, volgens mij ben ik er wel klaar voor. En waarom zou ik wachten? Mijn spullen staan klaar. Het weer is goed: het zonnetje schijnt, de lucht is blauw..." "Teletubbies, kom maar gauw!" klonk het vanaf de bank, waar Wolf zat. Hij klapte zijn boek dicht. "Gaan we dus?" vroeg hij. Ceder knikte. "Hèhè," klonk het vanaf weer een andere kant. Erin stond nu al een kwartier ongeduldig te wachten met haar volgepakte rugzak op haar rug. Ravenna staakte haar pogingen haar kinderen nog een paar dagen thuis te houden. Het was wel duidelijk dat ze alle drie wilden vertrekken.
"Heb je alles? Slaapspullen, geld, genoeg kleren. Sokken, heb je schone sokken ingepakt?" vroeg Ceders vader. Ceder knikte. "Nou ja, dit lijstje zijn we al drie keer afgegaan, dus het zal wel in orde zijn," zei Theodoor. "Nou goed, dit was het dan. Eh, veel plezier." Ceder grijnsde en omhelsde haar ouders. "Kom, Alaska, we gaan," zei Ceder tegen de Squirtle. Die sprong op de rug van Squirtle de Tauros, die het halve gangpad blokkeerde. "Eh, Squirtle? Kun jij eerst naar buiten gaan?" "Tau," bromde Squirtle. Één van zijn staarten sloeg tegen een stoel toen hij zich onhandig omdraaide en zich een weg naar de deur baande. Hij duwde de deurknop omlaag met zijn snuit en wrong zich door de deuropening. De kamer leek meteen een stuk groter zodra hij buiten stond. Het gezin volgde de Tauros naar de tuin. Wolf en Erin namen afscheid van hun ouders en Ceder gaf ze nogmaals een knuffel. "Nou, tot eh... een keer, dan maar," zei Ravenna. "Ik bel nog wel," zei Erin terwijl ze wegliepen. "Ik ook," zei Ceder en ook Wolf zei dat hij nog wel contact zou houden. Hun ouders zwaaiden ze uit tot ze om de hoek verdwenen waren.

De drie mensen en hun pokémon liepen een tijdje samen, tot ze bij de rand van de stad kwamen. "Jij ging naar de Flora Field, toch?" vroeg Wolf aan Ceder. Die antwoordde instemmed. "Nou, dan scheiden onze wegen zich hier," zei haar broer. Hij en Erin zouden via de brug naar de Southern Plains gaan en vanaf daar verder naar Pewter City. Hun doel was Brocks gym. Ceder wist eigenlijk niet wat haar bestemming was. Ze wist dat er binnenkort een ergens een 'Novice Contest' was, maar die leek haar nog wat te vroeg. Ze wilde eerst even wennen aan het reizen, voor ze meteen aan wedstrijden mee ging doen.

Ceder nam dus nogmaals afscheid, dit keer van Erin en Wolf. Bulbasaur Pom plette Ceder bijna in een omhelzing met haar roedes, terwijl Jacques haar alleen met zijn glimmende ogen aankeek en even met zijn Paras-scharen klikte. Blueberry Cheesecake de Oddish had weinig aandacht voor Ceder, maar Erins Nidoran Dorian nam afscheid van haar met een welgemeend 'Doran!'. Alaska keek de anderen zwijgend aan en ook Squirtle werd niet erg emotioneel bij het afscheid. Ceder zwaaide de mensen en pokémon die koers zetten naar de brug uit, waarna ze zich omdraaide en de andere kant op liep. Er was hier nog vrij veel voetvolk, maar zodra ze wat verder buiten de stad was, was ze van plan verder te rijden op Squirtle's rug. Ceder keek naar de horizon, naar de wereld die ze in ging trekken, en haar mondhoeken krulden op in een enorme grijns. "Kanto, here I come," fluisterde ze, terwijl ze er flink de pas in zette.