Mitsu Hotaka
Gymleider
 Profiel  Leeftijd : 28 Aantal berichten : 922 Poképoints : 141 Reputatie : 6  PokégearPokéGearGeslacht: VrouwLeeftijd: 22 jaarPokémon:  |  Onderwerp: Training or not? za maa 03, 2012 4:37 pm | |
| ''Oké jongens!'' Mitsu keek verwachtingsvol naar de drie pokémon die vlak voor haar stonden. ''Tijd om de training weer wat bij te houden! We willen de uitdager natuurlijk wel een uitdaging geven, anders kunnen we ons niet meer vertonen bij de andere gymleaders in de buurt!'' Hikari en Takuto riepen enthousiast mee met hun trainer, maar Taka scheen zich niet zoveel te interesseren in haar speech. Mitsu wist dit, dus daarom wilde ze het gepraat snel achter de rug hebben. De Jolteon vond de oefeningen zelf stukken fijner dan een peptalk van hier tot aan Tokio. ''Wie wil er eerst?'' vroeg ze uiteindelijk, bruisend van de energie. Ze had enorm veel zin in de training van vandaag, omdat ze nu kon zien wie het sterkste was van haar team. Nouja, dat was zonder twijfel de Pikachu, maar bij Taka en Takuto spande het erom. De Jolteon had een enorme hoeveelheid aan kracht en behendigheid in zijn mars, maar het probleem bij hem was, dat hij koppig en eigenwijs was, waardoor hij vaak de verkeerde keuze nam. Het feit dat hij niet veel naar zijn trainer luisterde had hier ook veel mee te maken. Takuto was de krachtpatser van het team. Het was niet zozeer dat hij niet de bevelen van Mitsu opvolgde, maar de Electabuzz kon soms nog weleens lomp bezig zijn. Hij was dan ook niet de snelste van de groep, maar dat maakte niet veel uit. Haar strategie ging er dan ook om dat ze hem als voorlaatste gebruikte, wanneer de pokémon van de uitdager al redelijk waren uitgeput.
Hikari en Takuto begonnen zich al wat opgefokt te voelen. Maar goed dat ze nu op de Southern Plains waren, hier konden ze de mensen niet echt lastig vallen. Het was wel ver weg van Vermillion, maar dat maakte op zich niet zo heel veel uit. Als ze wilde kon ze haar vader vragen haar op te halen, natuurlijk. Hij had liever dat ze enorm veel trainde met haar pokémon, zodat ze een waardig tegenstander was, dan dat ze de hele dag bij de gym rondhing en daar niks uitvoerde. ''Yosh, ik wil eerst een gevecht houden tussen Taka en Takuto. Hikari, jij zult dus aan de kant zitten om de dingen in te gaten te houden. Als er iets mis is en ik zie dat niet, spring jij ertussen om het gevecht te stoppen.'' Na dit gezegt te hebben, liep de Pikachu al naar de zogenaamde 'zijlijn' toe, waarna de Jolteon aanstalte maakte om naar de andere kant van het verbeeldde strijdveld te lopen. Mitsu's stem hield hem echter tegen. ''Wacht even, Taka. Ik wil dat Takuto dit keer voor zijn eigen vecht,'' sprak ze, dit keer met een serieuzere blik. De Jolteon zou hier waarschijnlijk niet zo blij mee zijn, maar ze wilde deze training ook eigenlijk houden om hem wat meer vertrouwen te geven in de beslissingen die zijn trainer nam. Het was niet de bedoeling dat hij in het gymgevecht op zijn eigen houtje ging vechten. Dat kon niet alleen vaak verkeerd aflopen, maar dat zou ook oneerlijk zijn voor de uitdager.
De Jolteon snoof geïrriteerd, maar liep toch terug. Dat was voor Mitsu al een goed begin, maar hij had toch niet veel keus gehad. Waarschijnlijk had hij dat al door gehad. Daarbij was Takuto al naar de plek toegelopen waar Taka heen wilde. ''Oké, Takuto. Je weet wat je moet doen?'' Eén knik van de Electabuzz zei al genoeg. ''Taka, begin maar met je Quick Attack!'' droeg Mitsu haar pokémon op. Deze rolde zichtbaar met zijn ogen, maar besloot dat dit wel een goed begin was voor het gevecht. Toen hij echter halverwege was richting zijn tegenstander, verscheen er een andere pokémon op het veld. Het was niet de Pikachu die het gevecht zou stopleggen als er iets mis was. Het was eerder een ronde pokémon, die op een uit de kluiten gewassen pokéball leek. Taka stopte abrupt met rennen, maar schoof nog even door tot vlak voor het wezen. Deze keek hem met een speelse grijns aan, voordat er opeens een kleine explosie ontstond en de twee verdwenen in een rookgordijn. Mitsu, die tot nu toe verbaasd naar het schouwspel had gekeken, wist niet wat haar overkwam. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat Hikari erop afrende, maar dat deze vlak voor de rook weer tot stilstand kwam. Enkele seconden was het stil, totdat plots zowel Taka als de onbekende pokémon uit de wolk verschenen. De Jolteon had hem met een Quick Attack eruit weten te sleuren. Het was te zien dat hij niet echt blij was met de verstoring van zijn training. Tot haar verbazing was de Voltorb niet bewusteloos. Was dat daarnet dan niet Selfdestruct, maar een poging om het daarop te laten lijken?
Mitsu bekeek de vreemde pokémon, terwijl Taka hem af aan het blaffen was. Zou de Voltorb van iemand zijn? Zo te zien niet. Wat moest ze nu aan met de pokémon? Hij zou hen niet zomaar met rust laten voor de training, dus zou ze hem moeten bevechten. Aan de andere kant zou ze hem dan niet gewond achter kunnen laten. Zo zat ze niet in elkaar. Op dat moment kwam er een brede glimlach op haar gezicht. Dit was niet zomaar toeval. De Voltorb was op haar pad gekomen voor een rede. Een rede waar ze de laatste tijd zo over had getwijfeld. Dit was haar kans. Haar kans om een nieuw lid te verwelkomen in haar team. ''Taka, change of plans!'' riep ze naar de gele pokémon, waardoor ze zijn onverdeelde aandacht ontving. Ze haalde een lege pokéball tevoorschijn, zodat de rest door kon krijgen wat de bedoeling nu was. Het duurde niet lang of de Jolteon begreep wat ze bedoelde. ''Leef je maar lekker uit,'' sprak ze hem vervolgens toe, iets dat hij maar al te graag had willen horen. De Voltorb zou spijt krijgen van zijn actie. Nog voordat zijn tegenstander kon reageren, had hij zichzelf al rondom hem weten te kopieëren met Double Team. Toch was de Voltorb hem een stapje voor, door zijn Selfdestruct in te zetten. Hij raakte hier niet alleen zichzelf, maar ook Taka mee. Opnieuw was er een rookgordijn verschenen, waardoor Mitsu, Hikari en Takuto vol spanning ernaar keken. Er zat een voordeel voor haar aan deze aanval vast, maar ook een nadeel. Het nadeel was dat Taka er waarschijnlijk niet heel uitkwam. Misschien was hij zelfs uitgeschakeld. Aan de andere kant zou ze de Voltorb nu makkelijk kunnen vangen, omdat hij zichzelf had uitgeschakeld hiermee.
Het duurde even, maar de rook verdween uiteindelijk en de twee pokémon werden zichtbaar. De Voltorb was, zoals voorspeld, bewusteloos. Taka, echter, deed zijn best om niet door zijn poten te zakken. Het leek erop dat hij aan het wachten was. Wachten op wat? Pas toen viel het Mitsu weer in dat ze een lege pokéball in haar handen had en dat die bedoeld was voor de Voltorb. Zonder nog verder te twijfelen, gooide ze het voorwerp naar de twee toe en kwam het tegen de ronde pokémon aan. Zonder enige moeite werd deze erin gezogen en viel de pokéball op de grond, waar hij hevig op en neer bewoog. Het enige wat ze nu nog kon doen, was hopen dat de Voltorb had besloten bij hen te blijven...
De Voltorb probeerde nog om uit de miniatuurversie van hemzelf te ontsnappen, maar het had geen zin. Zichzelf meer dan eens opblazen was niet zo'n goed idee geweest. De bal hield op met wiebelen en het rode lampje doofde. Gefeliciteerd! Je hebt een reuzen pokéball Voltorb gevangen!
Het duurde even voor het tot Mitsu doordrong dat de pokéball al lang was gestopt met bewegen. Hikari wist haar weer terug naar aarde te halen, door op haar schouder te springen en haar te feliciteren. Ook Takuto juichte. Langzaam liep ze op het ronde voorwerp af, dat in het gras was blijven liggen, waarna ze het voorzichtig oppakte en begon te glimlachen. Na al die tijd had ze een nieuwe vriend erbij. Na al die tijd kon ze eens opnieuw beginnen met een pokémon en hem van begin af aan trainen. Voor haar andere drie pokémon was dat best een rotklus geweest en had het lang geduurd, maar af en toe verlangde ze er weer na om het te herbeleven. Een band opbouwen met een pokémon was de beste tijd die je er met één kon hebben. Haar glimlach veranderde langzaam in een klein grijnsje. ''Wat heb ik hier lang naar uitgekeken,'' mompelde ze tegen de pokéball. ''Welkom in het team, Shuu,'' voegde ze eraan toe, voordat ze het voorwerp wegstopte en de twee pokéball van Taka en Takuto tevoorschijn haalde. Ze kon het beste naar het pokémon center vertrekken voor de Jolteon en haar nieuwe aanwinst. Taka had ook veel geleden.
+5 |
|
Een Pokémon RPG forum dat zich volledig richt op Kanto en de eerste generatie Pokémon. 
