‘En hoe verwacht je van mij dat ik je opvoed als je zo kinderachtig blijft doen ?’ Met zijn hand tegen zijn heup keek Kayne fronsend naar zijn Pokémon. Gastly was de hele tijd rond hem heen aan het draaien, iets wat hijzelf verschrikkelijk vond, maar wat Gastly wel leuk vond. ‘Ik had die Haunter moeten vangen toen ik de kans had,’ mompelde Kayne. Gastly stond onmiddellijk stil en keek hem aan met zijn enge ogen. ‘Nee!’ zei Kayne, maar het was al te laat. Gastly liet zijn lange tong over Kaynes wang gaan, waardoor deze een rilling door zich heen voelde gaan en onmiddellijk tegen de grond ging. ‘Gastly! Gastly!’ juichte de Gastly vrolijk terwijl hij rond Kayne heen cirkelde. Kayne mopperde zachtjes, merkte dat hij langzaam uit zijn verlamming raakte en kwam weer overeind. ‘Je weet dat we tot nu toe nog geen enkele Badge gewonnen hebben?’ vroeg hij, terwijl hij de rond cirkelende Gastly fronsend aankeek. Deze stopte meteen en keek sip. Kaynes mondhoeken gingen lichtelijk omhoog, iets wat alleen bij zijn Pokémon gebeurde, bij mensen in de buurt glimlachte hij niet of nauwelijks en echt lachen had hij nog nooit gedaan. ‘In elk geval hebben we Dratini gisteren een nieuwe aanval kunnen aanleren,’ zei hij. Hij had zijn Dratini gisteren één keer tot het uiterste gedreven. Het had effect gehad, want de kleine Pokémon had de aanval Bind gedaan. Kayne was er trots op, maar wist ook dat hij zo geen wedstrijden kon winnen, zeker niet tegen iemand die steen Pokémon had. Maar hij moest wel goed trainen, anders kon hij niet winnen. Hij zat erover na te denken om een water Pokémon in Cerulean City. Hij wist alleen niet welke Pokémon en ook niet of dit wel zou helpen, maar hij had een nieuw teamlid nodig, dat was zeker.

Nadat Kayne zijn drukke Gastly eindelijk wat bedaard had, was hij wat verder gelopen. Uiteindelijk was hij in Cerulean City aangekomen. Hij keek rond zich heen. Hij wist niet wat hij hier zou kunnen doen. Misschien moest hij iemand vragen hoe hij hier een water Pokémon zou kunnen vangen. Misschien kon hij ook teruggaan en in de buurt van Pewter City kijken. Hij kon zichzelf wel voor zijn hoofd slaan. Bij de Southern Plains was water! Daar had hij makkelijk zo’n Pokémon kunnen vangen! Hij vloekte zachtjes. Oh well… Nu hij hier was, kon hij net zo goed de stad een beetje meer verkennen. Hij keek rond zich heen. Gastly was ook rond zich heen aan het kijken. Kayne betwijfelde of de Gastly zich wel koest zou houden. Het kon goed zijn dat… Waarom dacht hij nog? Gastly was al naar voren gegaan en Kayne kon niks anders dan hem volgen. Kayne schudde zijn hoofd. Nee hè! Hij zag hoe Gastly zich voortbewoog en zich stopte bij een persoon. Voordat Kayne hem kon waarschuwen en kon tegenhouden, had hij die persoon al een Lick gegeven. Kayne kneep zijn ogen dicht. Waarom hij? Zuchtend liep hij op de persoon af. ‘Sorry, dat gebeurt vaker,’ mompelde hij. Hij wilde zich al terug omdraaien en weglopen, maar bleef toch maar even staan, voor de zekerheid.