Chiaki geloofde haar oren noch ogen. Ze was door naar de volgende ronde! Ze hadden het gehaald! Ze kon wel juichen van blijdschap, maar besefte zich plots dat dit pas de eerste ronde was en dat ze nog wel even door moest. Wel jammer voor die jongen, ze had graag een gevecht tegen hem gehad, maar aan de andere kant keek ze er ook naar uit om weer een rematch te hebben tegen Kasumi. Dit keer dan niet met Alano, maar Sarita zou hem vast wel kunnen wreken als ze zich ervoor inzette, niet? Tot nu toe had het er maar aan gelegen of ze zich wel inspande voor de training, vooral de keren dat ze Alano liet meedoen. Misschien deed ze nu wel anders, het was niet voor niets een bijzondere gelegenheid. Een wedstrijd. Dit was voor haar heel belangrijk. Zou dat iets uitmaken voor de Pidgey? Daar zou ze snel genoeg achter kunnen komen... Op dat moment begon de omroeper weer te spreken. Toen hij vertelde wie tegen wie zou strijden in de tweede ronde, was ze een beetje teleurgesteld. Ze was niet ingedeeld bij Kasumi en dat had ze ergens wel gewild. Aan de andere kant, misschien kon ze er nu nog een rivaal/vriendin bij krijgen, niet waar? En als ze deze ronde wist te winnen en Kasumi ook, zouden ze in de finale tegenover elkaar komen te staan. Er was dus geen rede om nu al teleurgesteld te zijn, ze zou juist harder moeten werken en laten zien dat ze dat lintje verdiende!

Chiaki had zich langzaam naar het strijdveld begeven toen ze haar naam had gehoord. Het was tijd om erachter te komen of hun training vruchten had afgeworpen. Alano had al aangetoont dat hij zijn uiterste best had gedaan en dat hij niet voor niets zoveel had lopen zwoegen. Nu was het Sarita's beurt. En hoewel Chiaki het ergens betwijfelde of de Pidgey echt haar best zou doen, wist ze dat ook deze pokémon genoeg had uitgevoerd om hieraan mee te kunnen doen. ''Oké,'' fluisterde het meisje tegen zichzelf, voordat ze één keer diep in en uitademde. Vervolgens ging ze op haar plek staan en haalde ze Sarita's pokéball tevoorschijn. Als ze zich niet vergiste, heette haar tegenstander 'Sora'. Zou zij net zo zenuwachtig zijn als haar? Nogmaals ademde ze diep in en uit, waarna ze de pokéball van haar Pidgey het veld op gooide. Deze klapte sierlijk met haar vleugels toen ze eenmaal was vrijgelaten, terwijl Chiaki de pokéball weer opving. ''Sarita,'' sprak ze toen zelfverzekerd, met een serieuze ondertoon. ''We nemen geen genoegen met verlies,'' voegde ze eraan toe toen ze merkte dat ze de Pidgey's aandacht had getrokken. Deze knikte vastberaden en richtte zich toen weer tot de tegenstander. Chiaki's lippen vormden zich tot de bekende grijns. ''Begin maar met je Gust!''

Sora was werkelijk met stomheid geslagen toen ze hoorde dat ze door was naar de tweede ronde. Ze had haar best gedaan en dat was blijkbaar voldoende geweest om de eerste ronde te overleven. Uiteraard had ze haar Venonat plat geknuffeld en was ze zo dansend door de wachtkamer gegaan, maar vrij snel daarna waren de zenuwen bij haar naar boven gekomen. Ze zou moeten vechten tegen één van de andere drie meisjes die ook door waren naar de volgende ronde en afgezien van die ene keer dat ze met haar pokémon had getraind in de Gym van Cerulean, had ze nog nooit tegen iemand gevochten. O de horror! Haar tegenstander zou vast en zeker veel meer ervaringen hebben wat betreft gevechten! O waarom had ze zich ook voor deze contest opgegeven? Ze was er niet klaar voor! Ze had hier veel te weinig ervaring voor! Ze ging geheid verliezen! Een klap in haar gezicht haalde haar uit haar paniekerige toestand. Geschrokken legde Sora haar hand op haar zere wang en keek toen naar beneden, naar Spring, welke haar met opgetrokken wenkbrauw aankeek. 'Wat nou? Ben jij niet zenuwachtig?' vroeg ze haar pokémon. De Bulbasaur schudde haar hoofd en zei 'Saur.' Blijkbaar betekende dat "nee". Sora zuchtte en keek haar pokémon toen met een glimlach aan. Gelukkig was in ieder geval één van hun tweeën nuchter en vol zelfvertrouwen.

Haar tegenstandster was Chiaki, een meisje dat ze nog nooit had ontmoet, maar wie het goed had gedaan in de eerste ronde. Sora zou echt heel trots gaan zijn op Spring en haarzelf wanneer ze deze ronde wist te winnen. Het groenharige meisje haalde diep adem en deed toen Spring weer in haar pokéball. Zo liep ze, alleen, naar het podium toe. Sun zat bij Kenji en Karin op de tribunes haar toe te juichen. O wat zou ze er niet voor overhebben om daar te zitten, op een stoel, starend naar de mensen die hun best deden om hun pokémon er zo mooi mogelijk uit te laten zien. Sora glimlachte zwakjes. Dat was één van de voordelen aan contests; het ging om de schoonheid van de pokémon en zijn aanvallen, niet om wie het eerste de pokémon van de ander knock out had weten te meppen. Het meisje haalde nog één keer diep adem alvorens ze het podium opstapte en bijna verblind werd door de felle lampen. Ze kneep haar ogen tot spleetjes en liep zo goed als ging verder naar haar plek op het veld. Haar ogen waren gelukkig snel gewend en nu kon ze haar tegenstandster aan de overkant zien staan. De brunette toonde als eerste haar pokémon; een Pidgey. Stik dacht Sora. Ze was in het nadeel.

Haar hand omklemde de bal van haar Bulbasaur nog wat steviger. 'Spring, ik kies jou!' riep de groenharige meisje toen terwijl ze de bal met een sierlijke boog naar het veld gooide. In een flits verscheen de Bulbasaur, welke een vrolijke 'Saur!' liet horen, waarna ze zich strijdlustig op de Pidgey voor haar richtte. Chiaki deed de eerste zet van het gevecht en opende met Gust. Sora beet op haar lip en baalde ervan dat ze niet had gekozen voor Sun. Met de Pikachu was ze in het voordeel geweest, maar helaas, ze had zich opgegeven met Spring, dus ze zou het ook met Spring moeten doen. 'Spring, ontwijk!' riep het meisje naar haar pokémon terwijl ze zich probeerde te bedenken wat ze in hemelsnaam voor tegenaanval moest doen. Eigenlijk kon haar pokémon nog niet zo heel veel. Ze keek toe hoe Spring haar aanwijzing opvolgde; de Bulbasaur sprong aan de kant, maar werd ook deels aan de kant geblazen door de aanval van Pidgey. Hmmm, dit was niet goed. Toen kreeg ze een briljant idee. 'Spring! Mep die Pidgey uit de lucht met de roede en doe daarna slaappoeder!' Pidgey waren in het voordeel zolang ze in de lucht waren. Op de grond waren hun kansen ongeveer gelijk en met een beetje mazzel werd de Pidgey zo hard tegen de grond geslagen dat het te suf was om de slaappoeder nog te ontwijken.

De Pidgey had, zoals verwacht, het bevel netjes uitgevoerd. Helaas was de Bulbasaur snel genoeg om de aanval te ontwijken. Chiaki zag hier zo het probleem niet van in, totdat Sora haar pokémon een bevel gaf. Als Sarita werd geraakt door die roede, zou ze tegen de grond aanknallen en niet meer recht komen. Ze was niet alleen veel behendiger in de lucht, ze zou ook nog eens het slachtoffer worden van de slaappoeder. Die mocht absoluut niet raak zijn, dan zou de Pidgey in slaap vallen en dan was het waarschijnlijk voorbij. Natuurlijk wilde Chiaki het nog niet zo snel laten eindigen. ''Sarita, ontwijk die roede!'' riep het meisje nog vlug naar de pokémon, maar het was sowieso al te laat. De Pidgey deed nog een ontsnappingspoging, maar werd geraakt aan één van haar vleugels en werd alsnog tegen de grond geduwd. Sarita kwam krampachtig recht, terwijl Sleep Powder al werd ingezet. Chiaki beet op haar onderlip. Er bestond geen enkele kans meer voor de Pidgey om dit te ontwijken. Het opstijgen alleen al zou veel tijd in beslag nemen... Maar wacht eens.. ''Sarita! Sla zo hard als je kunt met je vleugels!'' Ze konden dan niet via het luchtruim ontsnappen, maar dat betekende niet dat de lucht niet aan hun kant stond.

Sarita begon zo hard mogelijk met haar vleugels te klapperen. Hierdoor ontstond een sterke windvlaag, die de Sleep Powder uit zijn baan wist te brengen en willekeurig ergens heen waaide. Chiaki haalde opgelucht adem, hoewel het gevecht nog niet voorbij was en nog steeds de kans bestond dat ze in de problemen zou komen. Ze schudde licht haar hoofd. Daar moest ze nu niet aan denken, ze moest zich bezighouden met dit gevecht en haar volgende zet doen. Maar wat..? Afstandsaanvallen leken nu al geen effect te hebben. Niet veel, althans. De Bulbasaur zou dat makkelijk kunnen ontwijken... Dat betekende gewoon dat ze dichterbij moesten komen, nietwaar? ''Sarita, gebruik je Quick Attack!'' De Pidgey gehoorzaamde en vloog op een razendsnel tempo op de Bulbasaur af. Chiaki was echter iets anders van plan. Toen Sarita dichtbij genoeg was, opende ze haar mond weer. ''Doe nu nogmaals je Gust!''

Sora gluurde vanuit haar ooghoeken naar het grote scherm waarop de punten werden bijgehouden en zag tot haar grote teleurstelling dat ze een aantal punten had verloren terwijl de punten van haar tegenstandster ongeschonden waren. Barst. Een pluspunt was weer dat Spring het voor elkaar had weten te krijgen om de Pidgey van Chiaki tegen de grond te werken. 'Goed werk Spring!' riep ze naar haar Bulbasaur om haar aan te moedigen. Dit was een goed begin, ondanks het verlies van punten. Inmiddels ging haar pokémon verder met Sleep Powder, maar helaas was Chiaki niet van plan haar pokémon in slaap te laten vallen. De Pidgey klapte met haar vleugels en wist zo de aanval van de Bulbasaur af te slaan. Sora baalde haar vuisten toen ze zag dat een deel van het poeder terug waaide naar Spring. 'Snel Spring, blaas dat poeder weg!' Het was het eerste wat in haar op kwam. Niet ontwijken, maar wegblazen. De Bulbasaur leek haar even aan te kijken alsof ze zich afvroeg wat ze wilde, maar gehoorzaamde toen. De graspokémon haalde diep adem en blies toen heel hard tegen de wolk poeder die haar naderde. Het werkte wel, want het poeder ging weg en de Bulbasaur bleef ongeschonden. Voorlopig.

Sora schrok op toen ze de stem van Chiaki weer hoorde. Het meisje droeg haar Pidgey op Quick Attack te doen. 'Spring, houd haar tegen! Blokkeer de aanval met je roede!' De Bulbasaur deed wat haar opgedragen werd en toverde twee groene ranken tevoorschijn. De twee roedes kruisten elkaar en vormden een soort blokkade om de Pidgey mee af te weren. Wanneer de pokémon er tegenaan zou rennen, zou de Bulbasaur er kracht achter zetten en hem weg slaan. Chiaki bleek echter wat anders van plan te zijn. 'Doe je Gust!' riep het meisje. Sora schrok. Shit! Van zo dichtbij kon het niet anders dan een voltreffer worden. Ze moest iets doen! 'Spring! Zet je schrap!' riep ze tegen haar Bulbasaur. Deze knikte en zette zich schrap. De Pidgey begon met haar vleugels te slaan en een heleboel wind vloog om Spring heen. 'Houd vol Spring!' riep Sora haar pokémon toe welke antwoordde met een krachtige 'Bulba!' Sora dacht na over wat ze nu het beste kon doen. Zowel Sleep Powder als Razor Leaf zouden worden weggeblazen. Hmmm. 'Spring! Grijp die Pidgey bij zijn poten met je roede en slinger haar dan weg!' Het was de enige zet die ze nu konden doen, maar het zou er in ieder geval voor zorgen dat de wind zou gaan liggen. Een groene rank schoot onder de knol van Bulbasaur vandaan en schoot naar de poten van Pidgey. Hopelijk had die het niet op tijd door en zou deze aanval werken.

Chiaki grijnsde licht bij het zien van haar plan die leek te slagen. Sora keek nogal verrast uit haar ogen, dus dacht de brunette dat deze aanval wel raak moest zijn. Ze had echter de Bulbasaur flink onderschat. Spring wist stand te houden tegen de windvlagen die Sarita veroorzaakte. Stik, was het toch mislukt? En hier dacht ze dan iets slims bedacht te hebben... Nee, ze moest het gewoon opnieuw proberen, het was nog lang niet voorbij. Ergens was ze daar niet blij mee, omdat ze nog altijd moest wennen aan de spanning die ze voelde, maar aan de andere kant was ze ongelofelijk trots dat ze het al zover gehaald had en ze had best plezier in dit gevecht. Dus dit was hoe een wedstrijd werd uitgevoerd, huh? Nu had ze de kans om het eindelijk van dichtbij mee te maken. 'Spring! Grijp die Pidgey bij zijn poten met je roede en slinger haar dan weg!' Chiaki schrok op uit haar gedachte en richtte haar bruine ogen op het groene wezen, die meteen in actie kwam en een roede op haar Pidgey afschoot. Oh nee, dat kon Sarita nu niet meer ontwijken! De brunette moest toekijken hoe haar pokémon bij haar poten werd vastgepakt en hoe de wind ging liggen, omdat Sarita van schrik stopte met het klapperen van haar vleugels. Vervolgens werd ze door de lucht geslingerd alsof ze enkel maar één veertje was en niet een hele bos veren. Dit bracht Chiaki echter op een idee. ''Sarita, gebruik die snelheid! Sla je vleugels weer uit!'' Het duurde even voordat de versufde Pidgey doorhad wat haar trainer bedoelde, maar ze deed precies wat haar gezegd werd en liet zichzelf zweven door de lucht met de snelheid die ze had verkregen door Spring. Ze wist zich uiteindelijk langzaam te draaien naar de Bulbasaur en vloog regelrecht op haar doelwit af. Chiaki hield haar blik strak gericht op beide pokémon. Zou dit echt werken of was het weer zo'n vaag iets dat enkel in haar gedachte met succes uitgevoerd kon worden?

OOC: Sorry voor de late reactie, ik had niet gezien dat hier al gepost was.

Sora baalde haar vuisten en voelde hoe haar nagels zich in haar handpalmen boorden. Dit was veel lastiger dan ze zich ooit had voorgesteld. Ze had altijd gedacht dat een contest vele malen gemakkelijker was dan een gymgevecht, maar dat was helemaal niet waar. Beide onderdelen hadden hun eigen moeilijkheidsgraad en het was Sora wel duidelijk dat zij voor haar eerste contest niet voldoende had getraind. Natuurlijk had ze wel met haar pokémon geoefend, maar wanneer had zij nou ooit een echt gevecht gevoerd? Praktisch nooit. Ze had alleen maar scheidsrechter gespeeld bij de vele gevechten van Karin en Kenji. Toegegeven, van kijken kon je veel leren, maar van zelf doen leerde je nog veel meer, en dat was Sora vergeten. Hoe had ze nou zo dom kunnen zijn om niet een oefengevecht aan te gaan met Karin? Ze had het moeten doen! Moeten vragen! Nu liep ze tegen de lamp. Het was wel duidelijk dat Chiaki veel meer ervaring had met gevechten dan zij. Hoe moest ze dit ooit gaan winnen? Was het niet beter om het dan toch maar op te geven? Nee, ze ging niet opgegeven. Nu niet, nooit niet. Ze had ervoor gekozen om Coördinator te worden, en dat had ze gedaan met een reden. Ze ging nu niet stoppen, omdat het te moeilijk was. Wat had ze dan verwacht? Dat het de eerste keer meteen goed zou gaan? Nee, als ze dat had gedacht, dan was ze pas echt naïef geweest. Ze zuchtte. Enfin, ze had zich gewoon slecht voorbereid op deze wedstrijd, volgende keer beter. Nu moest ze echter proberen om, zo goed en zo kwaad als het ging, deze ronde te overleven en, als het even kon, te winnen.

Het gevecht ging verder. Sora zag aan het gezicht van Chiaki dat die er niet op had gerekend dat Spring de aanval van haar Pidgey had kunnen overleven. Daar kwam nog eens bij dat het meisje te laat reageerde toen Sora haar Bulbasaur opdracht gaf om te Pidgey te grijpen en weg te slingeren. De groenharige kon een glimlach niet verbergen toen ze zag dat het lukte. ‘Goedzo Spring!’ prees ze haar pokémon. Helaas was haar tegenstander erg gewiekst en was het gevecht nog niet voorbij. Sora zette zich schrap en gaf haar Bulbasaur opdracht dit ook te doen. ‘Opletten Spring!’ riep ze haar pokémon toe terwijl haar ogen de bewegingen van de Pidgey volgden. De vogelpokémon had op de één of andere manier de snelheid van de worp om weten te zetten in een tegenaanval. Erg slim en Sora’s vuisten knepen zich steviger samen toen ze eraan dacht dat dit haar punten ging kosten. Ze moest iets verzinnen zodat Chiaki ook punten zou verliezen. Pidgey stevende recht op Spring af en de Bulbasaur zette zich schrap, wachtend op een teken van Sora. Sora zelf was druk aan het nadenken over wat ze kon doen. Als de aanval van Sarita zou raken, dan was Spring zeker weten uitgeschakeld. Ze moest iets doen, nu, want de Pidgey kwam steeds naderbij. ‘Spring! Spring!’ Het klonk heel raar en Sora hoopte dat haar pokémon niet in de war zou raken van het feit dat haar Engelse naam ontzettend veel leek op het Nederlandse woord “spring”. Bulbasaur leek het echter wel te begrijpen, of ze hoopte gewoon dat haar trainster dit bedoelde en haar niet gewoon twee keer bij de naam had genoemd. De Bulbasaur sprong hoog in de lucht en hoopte zo de aanval van de Pidgey te ontwijken. Ontwijken alleen zou echter niet voldoende zijn. Ze moest meer doen. ‘Grijp Pidgey met je roede en spring bovenop haar!’ riep Sora. Het was nog maar afwachten of de Bulbasaur de snelle vogel te pakken zou krijgen, maar het zou leuk zijn als het lukte.

Chiaki grijnsde breed toen ze zag dat haar tegenstander druk bezig was met het bedenken van een tegenaanval. Ze had waarschijnlijk niet verwacht dat de brunette haar Pidgey zo’n opdracht zou geven, maar ze zou hoe dan ook dit gevecht winnen. Al haar twijfels had ze aan de kant geschoven, voor zover ze die had gehad, en haar arrogante kant had het overgenomen. Zelfs al had ze niet zoveel met Sarita getraind als ze met Alano had gedaan, ze had de volste vertouwen in haar Pidgey als het hierop aankwam. Natuurlijk had ze zo haar twijfels over Sarita buiten gevechten om, vooral omdat ze zich als een verwende koningin gedroeg, maar dat was een ander verhaal op het moment. Sora wist Chiaki al snel te verrassen met wat ze haar pokémon nu opdroeg; ze riep de Bulbasaur toe dat ze moest springen. In eerste instantie keek de brunette verward naar de tegenpartij, denkend dat Sora haar pokémon twee keer bij de naam noemde, maar toen ze de Bulbasaur op zag springen, werd het haar algauw duidelijk. Sarita’s aanval werd ontweken. En niet alleen dat, het groenharige meisje droeg haar pokémon ook nog eens op om de Pidgey opnieuw vast te grijpen met haar roede. Dit keer kon ze het tij niet keren door de snelheid te gebruiken. Spring zou op Sarita springen. Chiaki beet op haar onderlip. Hoe moest ze dit nou weer stoppen?

Veel tijd om na te denken had ze niet, aangezien Spring al snel haar roede op Sarita afvuurde. De brunette moest in horror toekijken hoe de roede zich in slow motion om haar Pidgey’s poot wikkelde. “Sarita!” De pokémon was zichtbaar lichtelijk in paniek toen Springs eerste aanval raak was. “Sla ze hard als je kan met je vleugels om te ontsnappen!” Sarita liet er geen gras over groeien en begon weer zo hard als ze kon met haar vleugels te slaan. De Pidgey moest en zou zich bevrijden uit Springs greep, anders was het misschien wel afgelopen. Chiaki kon enkel toekijken hoe haar pokémon een poging deed om te ontsnappen. Als ze hier nou eerder achter was gekomen en eerder de opdracht had gegeven om zo hard mogelijk met haar vleugels te slaan, had Sarita waarschijnlijk niet in deze situatie gezeten. Het enige wat de Pidgey nu nog kon doen, was buiten het bereik van Spring blijven. Zolang zij zo hoog mogelijk in de lucht bleef, zou de Bulbasaur zich niet boven op haar kunnen gooien, toch?

Sora moest toegeven dat het op dit moment echt handig was dat ze haar pokémon de Engelse naam voor "lente" had gegeven. Het klonk precies als het Nederlandse woord "spring" en zorgde voor de nodige verwarring bij zowel haar tegenstander, als het publiek en de jury. Een glimlach gleed over haar lippen. Als mensen in de war waren, waren ze ook trager van begrip, dus dit zou perfect uitkomen. En inderdaad, niemand zag aankomen dat de Bulbasaur omhoog zou springen en zo de Pidgey wist te ontwijken. Wat daar mooi op aan sloot, was haar volgende aanval, die wegens de verwarring slaagde. Ha! Ze was geweldig! Ahum, voor even dan. Spring mocht Sarita nu dan wel vast hebben, de kleine pokémon was niet van plan zich zo gemakkelijk gewonnen te geven. Terwijl Sora net onderweg was met haar volgende aanwijzing, had Chiaki al een tegenaanval bedacht; de Pidgey moest hard met haar vleugels gaan slaan. Sora trok haar wenkbrauw op. Wat was ze van plan? Wilde ze soms gaan opstijgen met Bulbasaur en al? Sora keek toe hoe de Pidgey langzaam maar zeker uit haar greep gleed. Verdorie, ze moest nu in actie komen! 'Spring! Gooi Pidgey naar de grond en spring dan bovenop haar!' Het was geen meesterlijke zet, maar het meisje wist op dit moment niks beters. Alle andere aanvallen, zoals Sleep Powder en Razor Leaf, zouden door de wind die Pidgey produceerde wegwaaien, dus dit was het enige wat ze kon doen. Spring maakte een gooiende beweging met haar roede, maar het meisje zag ook dat de Pidgey halverwege uit de greep van de roede ontsnapte. Ging dit dan toch niet lukken?