Met een enorm norse blik en over elkaar geslagen armen zat Nate geknield in een boom die zich niet ver van die van Hiro bevond. Hij was expres in een andere boom gaan zitten om niet te veel contact te hebben met de Grunt, maar hij bevond zich ook maar dichtbij voor het geval die domme Hiro weer eens iets deed wat niet volgens het plan ging. Nate had tijdens zijn o zo leuke training van Destiny ontdekt dat Hiro niet een van de snuggere Grunts was. Hij snapte dan ook niet waarom Destiny hun samen in één team plaatste, maar hij vermoedde dat de vrouw het soms wel eens amuserend vond om haar veel bétere Grunts een beetje te pesten. Hij zou het er nog wel met haar over hebben als hij terug zou komen. Nate snoof geïrriteerd toen hij iets hoorde naast zich. Hiro was waarschijnlijk weer eens bezig met van alles te doen. Die sukkel kon zich dan vast ook niet indenken dat ze op deze manier gesnapt konden worden. Zijn eigen Raichu was ook geïrriteerd opzij aan het kijken en liet zo nu en dan vonkjes van haar wangen komen. Nate aaide de staart van zijn Raichu, recht op haar zwakke plek. Bij de training van Destiny was de Pokémon vast komen te zitten in prikkeldraad. De plek waar haar staart een bliksemschicht vormde, was ontsierd met een groot litteken. De Raichu had echter ook een litteken dat van haar linkeroog naar haar neusje liep. Nate beschouwde het als een teken dat zijn Raichu een krachtige Pokémon was die veel geleden had omdat ze zo veel uitdagingen aan ging. Zijn Pidgeot en zijn Growlithe waren ongeschonden, maar dat zou niet meer lang duren. De vleugels van zijn Pidgeot konden niet altijd ongeschonden blijven. Net als zijn Raichu zouden ze moeten weten hoe het was om vreselijke uitdagingen te moeten doorstaan. Hij vertrouwde zijn Pidgeot voor deze opdrachten echter niet omdat het te maken had met elektrische Pokémon. Nate ging veel uitdagingen aan, maar hij was niet onvoorzichtig en al helemaal niet harteloos, hoewel sommigen dat wel van hem dachten. Zijn Growlithe, die misselijke hond, zou hij al helemààl niet bij zo'n belangrijke opdracht inzetten. De Pokémon dacht nog steeds dat heel het leven een spel was. En dan had je natuurlijk nog dat vreselijke mormel, die vreselijke Butterfree... Oh, wat haatte hij die Pokémon.

De sensor ging af en Nate keek opzij. Er bevond zich een trainer in de buurt met een elektrische Pokémon. Dit was hun kans. Nog voor hij uit de boom wilde klimmen, hoorde hij Hiro iets roepen. Nate's mond viel nog net niet open terwijl hij zich bedacht hoe erg iemand wel niet kon zijn. Met een nors gezicht sprong hij uit de boom en landde netjes op zijn voeten neer. Hij zakte een beetje door zijn enkels, maar kwam algauw weer overeind. Zijn Raichu was sierlijk op haar vier poten beland en keek uitdagend om zich heen. 'Ben je klaar met je poppenkast?' vroeg Nate geïrriteerd aan Hiro terwijl hij een blik wierp op de Poké Ball van de man. Een kleine minachtende grijns verspreidde zich rond zijn lippen toen hij aan de Pokémon dacht waarmee Hiro waarschijnlijk het gevecht zou aan gaan, als die zou komen tenminste. Hij had de Pokémon tijdens de training ook al gezien en wist goed genoeg dat dit waarschijnlijk Hiro's enige Pokémon was. Hij moest toch weten dat een Golduck slecht was tegen een elektrische type? Ach, hij moest het zelf weten, maar Nate ging niet voor Hiro reddertje spelen als deze het niet kon redden. Dan had hij maar een sterkere Pokémon moeten meenemen, als hij die al had. Ook al wilde hij het niet, toch werd hij een tikkeltje nieuwsgierig naar wat Hiro eventueel in zich zou hebben. Misschien deed hij zich alleen maar dom voor, maar was hij in het echt wel heel sterk. Nate grinnikte. Yeah right. Hij draaide zijn hoofd naar voren. 'We weten dat je er bent,' zei hij met diepe stem tegen het onbekende bos voor hem. Zijn sensor was nu als een razende aan het piepen en hij zag dat zijn Raichu haar met litteken bedrukte staart één keer heen en weer zwaaide als bevestiging dat ze klaar was voor de strijd. 'Kom tevoorschijn!' zei hij, waarna hij met op elkaar geslagen armen en met een verveelde uitdrukking wachtte tot de jongen of het meisje met de elektrische Pokémon tevoorschijn zou komen.

Freedjelief, mag ik je erop wijzen dat Hiro zijn Pokémon nog ín de Pokéball zit? Nate kan de Golduck dus niet zien